Vieringen

SCHULDIG? WAARAAN?

San Salvatorgemeenschap     27/28 juli 2019
Voorganger:  John Parker
cantor: Wilton Desmense

Openingslied:  Hier gaan we zingend de wereld te buiten

Inleiding:
Welkom allemaal, iedereen bij onze wekelijkse viering rondom woord en brood. Met gebed en muziek, met gezang en ritueel. Welkom hier in deze ruimte waar wij bij elkaar komen, in vriendschap, in geloof, in hoop.
Ons thema luidt ‘Schuldig? Waaraan?’
Wij luisteren straks naar een verhaal uit de Schrift over Sodom en Gomorra, en naar het verhaal van een echtpaar in scheiding. Niet om iemand te beschuldigen maar, als het mogelijk zou zijn, om over ons dagelijks leven na te denken, hoe we met elkaar, met anderen omgaan.
Laten we beginnen met een moment van stilte, van bezinning.
In de stilte, van Janneke Troost.
In de stilte, op zoek naar Hem,
in de stilte, luisteren naar Zijn stem.
In de stilte, je leven overdenken,
in de stilte, dankbaar wat Hij wilde schenken.

Acclamatie: Kom adem ons open Lees meer →

Wat willen wij doorgeven?

20 en 21 juli

Voorganger: Gepke Kerssen
Cantor: Wilton Desmense

Openingslied: De vreugde voert ons naar dit huis.

Welkom en thema
Van harte welkom mede namens Toon v Mierlo en Fiet Vreeburg die vandaag mee voorgaan. Welkom, wie of wat je ook bent. Of je hier wekelijks komt of dat je op zoek bent: dat je mag vinden waar je op hoopt.
Vorige week misten wij deze vertrouwde plek van samenkomst. Ik hoop dat u een andere plek vond. Het is goed om soms bij de buren te kijken.
Het thema van deze viering is: Wat willen wij doorgeven?
We lezen over Hanna die geen kinderen kan krijgen. Dat kan je het gevoel geven dat het leven stopt als je er niet meer bent. Een gevoel dat je somber maakt
Ook hier hoor ik wel eens het sombere geluid dat de San Salvatorgemeenschap stopt als wij er niet meer zijn.
Uit het verhaal van Hanna komt bij mij de vraag op: Gaat het wel alleen om doorgaan van de geloofsgemeenschap? Dat de naam San Salvatorgemeenschap blijft bestaan? Of is het iets veel diepers, fundamentelers, met een stem die hoop geeft en die moet blijven klinken?
Als gemeenschap hebben we veel activiteiten. We lijken op Martha uit het evangelie.
Maar zijn we bezig met wat noodzakelijk is? Met wat toekomst heeft?
Luisteren we naar de stem van hoop?

Openingsgebed
Wees hier aanwezig
Licht voor wie niet gezien worden

Stem die roept
voor wie lijden en niet leven

Vuur van verlangen
naar recht en vrede

Kracht
om bevrijdend te leven

U die genoemd wordt
Licht, Stem, Vuur, Kracht,
Maak ons tot bevrijde en bevrijdende mensen

Accl.: Bij u is de bron van het leven

Lezing: 1 Samuel 1
1¹In Rama in het bergland van Efraïm, woonde een man die Elkana heette. ²Hij had twee vrouwen: de ene heette Hanna en de andere ​Peninna. ​Peninna​ had ​kinderen, maar Hanna niet. ³Elk jaar ging deze man vanuit zijn woonplaats naar Silo, om daar de HEER van de hemelse machten te vereren en hem ​offers​ te brengen. Chofni en Pinechas, de twee zonen van ​Eli, waren daar ​priesters​ van de HEER.⁴Wanneer Elkana zijn jaarlijkse ​offer​ bracht, gaf hij zijn vrouw ​Peninna​ en haar zonen en dochters een stuk van het ​offervlees. ⁵Maar het mooiste stuk gaf hij aan Hanna, want haar had hij lief, ook al hield de HEER haar moederschoot gesloten.⁶Haar rivale kwetste haar dan diep, door haar te sarren omdat de HEER haar geen ​kinderen​ gaf. ⁷Zo ging het jaar in jaar uit. Elke keer als ze naar het ​heiligdom​ van de HEER gingen, treiterde ​Peninna​ Hanna zo erg dat ze begon te huilen en haar eten liet staan. ⁸Toen dat weer eens gebeurde, vroeg Elkana: ‘Waarom huil je, Hanna? Waarom eet je niet en waarom ben je zo bedroefd? Beteken ik niet meer voor je dan tien zonen?’ ⁹Na de maaltijd stond Hanna op en ging naar het ​heiligdom​ van de HEER, waar de ​priester​ ​Eli​ op een bankje bij de ingang zat.¹⁰Diep bedroefd bad Hanna tot de HEER. In tranen ¹¹legde ze een ​gelofte​ af: ‘HEERvan de hemelse machten, ik smeek u, heb toch oog voor mijn ellende. Denk aan mij, uw dienares, vergeet mij niet. Schenk mij een zoon, dan schenk ik hem voor zijn hele leven aan u: nooit zal zijn haar worden afgeschoren.’ ¹²Terwijl Hanna zo lang bad, keek ​Eli​ opmerkzaam naar haar mond. ¹³Ze bad namelijk in stilte: haar lippen bewogen wel, maar haar stem was niet te horen. Daarom dacht ​Eli​ dat ze dronken was. ¹⁴Hij sprak haar aan en vroeg: ‘Gaat dit nog lang zo duren? Als u dronken bent, ga dan uw roes uitslapen!’ ¹⁵‘U vergist u, heer,’ antwoordde Hanna. ‘Ik heb geen ​wijn​ of andere drank gedronken. Nee, ik ga gebukt onder een zwaar verdriet en stort mijn ​hart​ uit bij de HEER. ¹⁶Denk niet dat ik een slechte vrouw ben; ik ​bid​ zo lang omdat ik overstelpt ben door droefheid en ellende.’¹⁷‘Ga dan in ​vrede,’ antwoordde ​Eli. ‘De God van Israël zal u geven waar u om hebt gevraagd.’ ¹⁸‘Ik dank u voor uw vriendelijkheid,’ zei Hanna, en ze ging terug naar haar ​familie. Haar gezicht was opgeklaard en ze at ook weer. ¹⁹De volgende morgen vroeg bogen ze zich neer voor de HEER, waarna ze zich op de terugreis begaven. Thuis in Rama sliep Elkana met zijn vrouw Hanna, en de HEER verhoorde haar. ²⁰Hanna werd zwanger en na verloop van tijd baarde ze een zoon. Ze noemde hem ​Samuel, ‘want,’ verklaarde ze, ‘ik heb hem aan de HEER gevraagd.’

Zingen: Is een mens trouw.

Lezing uit het Evangelie: Lucas 10: 39-43
Toen ze verder trokken ging hij een dorp in, waar hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die ​Marta​ heette. ³⁹Haar zuster, ​Maria, ging aan de voeten van de ​Heer​ zitten en luisterde naar zijn woorden. ⁴⁰Maar ​Marta​ werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten. Ze ging naar ​Jezus​ toe en zei: ‘Heer, kan het u niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’ ⁴¹De ​Heer​ zei tegen haar: ‘Marta, ​Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. ⁴²Er is maar één ding noodzakelijk. ​Maria​ heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.’

acclamatie: jij leert mij vliegen

Overweging
Als San Salvatorgemeenschap lijken we misschien wel op Hanna.
Is er nog een San Salvator geloofsgemeenschap al wij er niet meer zijn? Wat geven we door aan de geloofsgemeenschap in de toekomst? Moet die geloofsgemeenschap er net zo uit zien, als de onze?
Gaat het er bij Hanna om dat ze een kind krijgt dat sprekend op haar of haar man lijkt, de zelfde ogen als hij, haar krullen? Hoopt ze op een kind dat voor haar zorgt als ze oud is?
Nee, dat is het niet. Hanna wil niet een kind voor zichzelf.

Laten we maar eens kijken wat geloven voor Hanna betekent.
Elk jaar ging het hele gezin naar de tempel. Uit dankbaarheid voor wat hen gegeven was, gaven zij God iets terug.
Dankbaarheid betekent dat je het niet gewoon vindt dat je gezond bent, dat je te eten hebt, een dak boven je hoofd en dat je leeft in vrede. Je hebt het in het leven niet allemaal in de hand, het leven is niet maakbaar, je bent niet allemaal op een goede plaats geboren met veel kansen.
In onze tijd ligt er veel druk op mensen om van hun leven een succes te maken. Maar er is niet voor iedereen een goede vaste baan en als je die wel hebt, kost het veel stress om die te houden. Werk waarbij je eerst contact had met mensen, is geworden tot het controleren van formulieren achter de computer. Als je zzp-er bent, moet je niet ziek worden. Het is niet zeker dat je aan een huis kunt komen, als je dat nodig hebt. Er zijn onder jongeren veel zorgen over het milieu en het klimaat. Is er nog genoeg tijd om het tij te keren?
Er is vooral voor de jongere generatie veel onzekerheid waar het de toekomst aangaat.
Als geloofsgemeenschap willen we ook aan de jongere generatie met hun vragen ruimte geven. We willen doorgeven dat kwetsbaarheid niet iets om je voor te schamen. Jij hoort erbij, jij bent nodig. Verbondenheid belangrijker dan je eigen succes.

Het was niet vanzelfsprekend om naar de tempel te gaan.
De zonen van Eli hadden er de dagelijkse leiding en die maakten misbruik van hun positie. Ze zorgden ervoor dat ze er zelf beter van werden, ze persten tempelbezoekers af. Ze misbruikten vrouwen. Eli die verantwoordelijk was, liet het gebeuren.
Ze maakten het zo moeilijk voor de mensen in Israël om te kunnen geloven. De tempel was niet meer de plaats om mensen de weg te wijzen. Er werd bijna niet meer over God gesproken. Wie zou die woorden moeten spreken? Er waren geen visoenen meer van een rechtvaardige wereld.
Bijna was de godslamp gedoofd, staat er.
Waar het visioen ontbreekt verwildert het volk. Mensen waren de weg kwijt in Israël.

Toch blijft het gezin van Elkana naar de tempel gaan.
Toch blijft Hanna geloven in een rechtvaardige wereld, als ze met haar verdriet naar de tempel gaat.
En ook wij blijven naar de kerk gaan, ondanks dingen die mis gaan.
De kerk blijft een plek waar je met je vragen terecht kunt, waar we samen bidden vanwege de nood van de wereld.
Hanna kent de verhalen van de aartsmoeders die ook dachten dat ze geen kind meer zouden krijgen en die dan toch een kind kregen, vaak juist een kind dat een bijzondere rol speelt als het land in moeilijkheden verkeert.
Ze bidt om een kind, dat ze niet voor zichzelf zal houden, maar terug geeft aan God om hem in te zetten voor een rechtvaardige samenleving. Hij zal zich geroepen voelen om het onrecht aan te klagen, het volk te wijzen op de gevaren als het een land wil zijn, dat zich kan meten aan andere landen. Dat wij altijd naar zulke kinderen mogen uitzien. De jongere generatie die ons kritisch bevraagt op onze manier van geloven en leven.

Ik denk dat wij ons destijds als San Salvatorgemeenschap geroepen hebben gevoeld om ons in te zetten voor een rechtvaardige samenleving, een nieuwe wereld. We zetten ons in voor de vredesbeweging, voor de wereldwinkel en Amnesty, voor mensen met te weinig inkomen, voor migranten en later vluchtelingen, voor daklozen en voor ouderen die vereenzaamd dreigen te raken.
We lijken misschien wel op Martha, die zich in het zweet werkt om Jezus en zijn leerlingen van eten te voorzien.
Nijdig kun je dan worden op mensen die niet met ons meedoen. Waarom zeg Jezus daar niets van? Had hij niet juist nog het verhaal verteld van de Barmhartige Samaritaan, die zich geroepen voelde om de man aan de kant van de weg te helpen in tegenstelling tot de vrome priester en leviet die uit de buurt bleven.
Waarom heeft Maria dan de beste keuze gemaakt?

Je kunt zo hard bezig zijn, dat je jezelf voorbij loopt en dat je je gaat ergeren aan anderen. Als je voor iemand wil zorgen, moet je dat met liefde doen.
Misschien herkent u ook wel dat je zo druk bezig bent met het eten, dat je voor je bezoek zelf geen aandacht hebt. Of dat je al zo lang bezig bent met een bepaalde taak, dat het goed is, als jongeren of buitenstaanders ons vragen: waarom doe je dat eigenlijk? Zijn de dingen waar we toen voor kozen als San Salvator ook belangrijk voor nu, voor deze tijd?

Van tijd tot tijd moet je weer luisteren in plaats van praten en doen. Je verplaatsen in de jongere generatie, in hun vragen en hun zorgen over de toekomst en daarna, net als Maria, opnieuw luisteren naar de bron, naar wat Jezus ons te vertellen heeft. Luisteren naar de stem die klinkt.
Jongere Samuel kent die stem nog niet. Die stem die in elke tijd kritisch is naar de mensen die het voor het zeggen hebben en hun macht misbruiken en die mensen die zich kleingemaakt voelen doet opstaan.
De oude Eli is, ondanks dat hij als leider in gebreke blijft tegenover zijn zoons, nog in staat om die stem te herkennen. Die stem die hij kent uit de verhalen van bevrijding, die van generatie op generatie zijn doorgegeven. Het bevrijdende verhaal van God met de mensen, zoals mensen dat voor ons hebben opgeschreven in de bijbel. Nog is het licht niet gedoofd. De vlam kan weer aanwakkeren als Samuel gaat luisteren naar die bevrijdende boodschap.

De oudere generatie heeft zich vaak moeten bevrijden van machtsmisbruik en knellende regels door de kerk opgelegd en heeft moeite met grote woorden en grote verhalen, moeite met praten over het geloof. Ik merk dat de jongere generatie de bevrijdende kracht van de oude bijbelverhalen heeft ontdekt en daar zonder de last van een geschiedenis vrijmoedig over spreekt. Vaak spreken ze buiten de kerk in het theater, aan de universiteit en in blogs. Als moderne Samuels leveren ze kritiek op wat er mis is in de samenleving en zoeken ze in de oude verhalen naar wat verbinding brengt tussen verschillende groepen mensen en tussen mens en natuur.
De vlam brandt.

Geloofslied: zolang wij ademhalen

Accl.: Keer u om naar ons toe

Voorbeden

Bidden wij voor mensen die geen toekomst zien, dat zij mensen ontmoeten die hen hoop geven en hen ondersteunen om het in hun moeilijke situatie vol te kunnen houden.

Bidden wij voor mensen die gebukt gaan onder misbruik van de kerk. Dat hun verhaal gehoord wordt, het onrecht herkend en dat er mensen zijn op wie ze kunnen gaan vertrouwen en met wie ze kunnen werken aan het genezen van hun pijn.

Bidden wij voor mensen die lijden onder de hardheid van dictators, de hardheid van bureaucratische systemen die verhinderen dat mensen krijgen wat ze nodig hebben, de hardheid van de meerderheid tegenover de minderheid, dat de zachte krachten mogen winnen.

Wij bidden voor onze gemeenschap. Dat wij ook in deze tijd uw stem mogen horen die ons de weg wijst naar de toekomst

Tafelgebed
Wij danken U voor uw licht dat telkens weer doorbreekt
als het lijkt of het licht bijna gedoofd is.
Wanneer de mensen
geen oog meer hebben voor u en voor elkaar,
dan is er iemand als Hanna die blijft geloven in het licht,
in toekomst voor zichzelf en voor haar gemeenschap;
dan wordt er een stem gehoord en staat er een profeet op als Samuël,
die aanklaagt,
maar ook de weg wijst
naar u en naar een nieuwe samenleving

Wij danken u dat ze er altijd zijn:
mensen die getuigen van het licht
die hun dromen delen
en van wie de woorden blijven klinken,
hun gebaren nog steeds worden doorgegeven

Wij danken u voor Jezus
Bevrijdend was hij aanwezig onder de mensen
doorbrak de scheidslijnen tussen groepen,
zoals toen hij op bezoek ging bij twee vrouwen, Marta en Maria
en hij Marta opriep om net als Maria te luisteren naar de stem
Als de zorg voor anderen ook ons te zwaar valt
leert hij ons om op adem te komen bij U
in gesprek met u
telkens onze weg te bepalen

Tot het laatste toe
bleef Hij met u in gesprek,
bleef hij verbonden met mensen
zoals op de avond
waarop hij met zijn leerlingen het feest van de bevrijding vierde,
Hij het brood nam, dankte
en zei;
dit brood is als mijn leven,
gegeven voor jullie, gedeeld met jullie
Blijf brood breken en delen om mij te gedenken
Dan ben ik bij jullie
Hij nam ook de wijn gaf die aan zijn vrienden en zei
Dit de wijn van ons gezamenlijk verlangen naar de nieuwe wereld
Van liefde sterker dan de dood
Blijf deze drinken dan ben ik erbij,
dan blijft de hoop op de nieuwe wereld levend
Hierna werd hij opgepakt
Zijn lichaam werd geschonden, gedood,
maar het donker kon zijn licht niet doven
hij stond op,
staat op waar mensen hem gedenken
hem zichtbaar maken in hun leven
Dat wij in zijn geest mogen leven:
vrij van angst voor de toekomst,
levend in het licht
Met een open oog voor de ander,
opstandig tegenover krachten die het leven kapot maken,
helend voor wie gekwetst is.
tot heel de aarde op een hemel lijkt

tot het zo ver is blijven we bidden :
Onze Vader,

Vredeswens
“Vrede”, zei Jezus. “Ik zend jullie de wereld in.”
Zo veel mensen zijn op zoek naar richting, naar wat een nieuwe wereld dichterbij brengt. Steek hen aan met die vrede, waar je ook bent.

Vredeslied: Vrede voor jou

Delen van brood en wijn
In het delen van brood en wijn denken we aan hem, aan zijn leven en sterven en dat hij nog altijd leeft onder ons.
Leef in verbondenheid met de Eeuwige,
deel je leven zoals hij dat deed,
Van harte welkom aan deze tafel

Communielied: Eet en drinkt

Dankgebed:
Wij danken u
dat wij hier samen
mogen luisteren naar uw stem
ontdekken waartoe wij geroepen zijn
als mens en als gemeenschap
dat wij op weg mogen gaan
naar een nieuwe wereld
met brood voor onderweg
en wijn om de toekomst te vieren

Wat u graag wil weten

Slotgedachte “Het is tijd voor een economie van de vreugde” Govert Buijs
De verschillende crises van dit moment brengen nadrukkelijk de vraag op tafel waar deze samenleving op stoelt.
Een van de grote winstpunten van het jodendom en christendom is het ter discussie stellen van grote machtsconcentraties. Denk aan de profeten, denk aan Jezus zelf. Ons geloof leert ons dat het zeer wel mogelijk is om alternatieven te ontwikkelen voor de huidige situatie. Het hoeft niet te blijven zoals het nu is.
Het inspirerend alternatief van Govert Buijs voor de economie:
“Wij gaan doen wat eigenlijk de kern van de economie is: samenwerken om zo het leven meer kwaliteit te geven en gedeelde vreugde te scheppen in een gedeelde wereld. Zo krijgen wij meer lucht en komen we op adem in plaats van, zoals nu, in ademnood te raken.”,

Zegen
Gezegend je oren
dat zij de stem mogen horen
die je de weg wijst naar de toekomst
Gezegend je ogen
dat zij in ieder mens
het verhaal van God met mensen mogen zien
Gezegend je handen
Dat zij liefde mogen ontvangen en doorgeven

Slotlied: om warmte

Op blote voeten en dankbaar

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 6 & 7 juli 2019  

OP BLOTE VOETEN EN DANKBAAR
Voorganger Truus van Kaam
Zaterdag volkszang o.l.v. Wilton Desmense
Zondag  Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers  | Piano:  Coby Wagemans

OPENINGSLIED Za| Zo Hier wordt een huis voor God gebouwd

WELKOM EN INLEIDING
GEBED

 ACCLAMATIE  Za | Zo Gij de een en eeuwig zijt

 INLEIDING OP LEZINGEN

 1E LEZING  Uit de profeet Jesaja 
Verheugt u, samen met Jeruzalem, en juicht over haar, allen die haar liefhebbben. Jubelt met haar van blijdschap,  allen die over haar treuren, gij moogt zuigen en u verzadigen aan haar troostrijke borsten, gij moogt drinken en genieten van haar luisterrijke boezem. Want zo spreekt Jahwe: Vrede laat Ik haar toestromen als een rivier, de luister van de volken als een beek die buiten zijn oevers treedt. Haar zuigelingen worden op de heup gedragen en op schoot vertroeteld. Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten: in Jeruzalem zult gij getroost worden. Zielsblij zult gij het aanschouwen, en uw gebeente zal ontluiken als het groen en de dienaren van de Heer zullen zijn macht ervaren.

LIED Za | Zo Zo hoog als Gij Troont in de hemel

2E LEZING: Het Evangelie volgen Lucas
In die tijd wees de Heer (twee-en) zeventig anderen aan en zond hen twee voor twee voor zich uit naar alle steden en plaatsen, waarheen Hijzelf van plan was te gaan. Hij sprak tot hen: ‘De oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten. Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren tussen wolven. Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel; en groet niemand onderweg.  Laat in welk huis gij ook binnengaat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis!  Woont daar een vredelievend mens, dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet, dan zal hij op u terugkeren.  Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard. Gaat niet van het ene huis naar het andere. In elke stad waar je binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet,  geneest de zieken die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij.  0In elke stad waar ge binnengaat en niet ontvangen wordt, trekt daar door de straten en zegt: 1Zelfs het stof uit uw stad dat aan onze voeten kleeft, schudden wij tegen u af. Maar weet dit wel: Het Rijk Gods is nabij.  Ik zeg u: Op die dag zal het voor de mensen van Sodom draaglijker zijn dan voor die stad.
De (twee-en) zeventig keerden vol blijdschap terug en zeiden: ‘Heer, zelfs de duivels onderwerpen zich aan ons door uw Naam.’ Hij zei tot hen: ‘Ik zag de satan als een bliksemstraal uit de hemel vallen. Ik heb u macht gegeven om op slangen en schorpioenen te treden, te heersen over heel de kracht van de vijand; en niets zal u kunnen schaden. Toch moet ge u niet verheugen over het feit dat de duivels aan u onderworpen zijn, maar verheugt u omdat uw namen staan opgetekend in de hemel.’
ACCLAMATIE Za | Zo Het woord dat ik jou geef is niet te zwaar

OVERWEGING

Truus van Kaam preekte uit het hoofd in de viering. Op verzoek heeft ze later haar preek zoveel mogelijk in schrijftaal omgezet. Met de volgende aantekening: “Preken kan niet zonder communicatie en wat er zondag gebeurde in de viering kan niet op schrift. Misschien zijn mensen toch blij met deze tekst.”

Oprechte verontwaardiging brengt meestal ook verdieping. Iemand laat je zien waar het echt om gaat. De Friezen roepen dan: Wol Bliksum ! Als iemand dat roept wordt de omgeving meestal ineens stil. “Wol Bliksum” zegt ook Jezus in het Evangelie van vandaag. Hij brengt hiermee de leerlingen en ook ons bij de grond van onze roeping en zending. De leerlingen zijn teruggekomen met enthousiaste verhalen over hun kunnen. Hierin brengt Jezus een wending aan. Prima wat je allemaal doet en bereikt hebt, maar…: verheug je dat jouw leven met God verbonden is.

Wanneer je bidt, Gods Aanwezigheid zoekt, mag je er in al je kwetsbaarheid zijn. Je hoeft alleen maar ”jij” te zijn. Je hoeft geen stand op te houden, niet te redeneren, geen decorum te vertonen, niets. Wanneer je bidt sta je op je “blote voetjes”. Je mag je bij God weten. Zo is Zijn naam: Ik ga met je mee, op reis, overal naar toe. Ik ben met je verbonden.

Op blote voeten worden de 72 uitgezonden toen, en wij worden nu gezonden. Het is een flinke opgave die risico’s met zich meebrengt. Zij (en wij) moeten een weg zoeken om de steden van de wereld te bereiken en vrede te brengen. Voor zo’n taak moet je wel op blote voetjes gaan. Dit kan niemand zonder verbondenheid met God.
Psalm 121 bezingt dit treffend. Ik geef u twee regels:” Ik hef mijn ogen op naar de bergen (waarover ik een pad moet zoeken). Wie komt mij helpen?”
“De Heer zal U behoeden.”
Jezus en zijn leerlingen zongen dit lied zeker. Het leven kent genoeg bergen. Dat brengt mij bij Jesaja, de profeet in de Babylonische Ballingschap. Hij kent bergen als geen ander. Wanneer het volk de moed verliest, ruzie krijgt, God kwijt is, wanneer de zin van het bestaan zoek lijkt, mag hij het zeggen. Dan mag hij richting geven vasthouden. “We komen weer goed terecht! We gaan terug naar Jeruzalem!” In de lezing van vandaag is Jeruzalem in zicht. De mensen kunnen veilig terug naar huis.
Jeruzalem (-letterlijk: Stad van God) is de stad van vrede, de stad waar je gekend en bemind wordt. Jeruzalem wordt in Jes. 66 voorgesteld als de grote moeder.
Dit verhaal kenden Jezus en de leerlingen ook. Zo moet het worden in elke stad. Elke stad zou een klein Jeruzalem moeten zijn -mokum- en voor ons hier Mokum Den Bosch. Eberhardt van de Laan verwoordde het zo: wees lief voor elkaar en de stad.
Psalm 123: “om mijn broeders en om wie mij na zijn: vrede over U.”
Vrede brengen: Sjalom, Salem Alaykim, Grüss Gott, kun je alleen op blote voetjes. Vrede brengen kun als je samen met anderen een weg zoekt in het leven. Vrede brengen kun als je even sterk en even kwetsbaar in gesprek gaat. Innerlijke vrede en welzijn zijn tweelingzusjes. Wie troost en bevrijdt weet zichzelf ook getroost en bevrijd. Samen leven, samen reizen door het leven naar Mokum hier en nu. Ik bid je toe: Ga met God, op blote voeten en dat het je gegeven is dankbaar te zijn.

GELOOFSLIED Za | Zo Leven is van zeven dagen

 KLAARZETTEN VAN DE GAVEN | COLLECTE

 VOORBEDE

Goede God, U die met ons meegaat
Wij bidden U voor ons allen hier,
Mensen met een visioen voor ogen
Laat het ons gegeven zijn vrede te brengen op de plaatsen waar wij komen
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor mensen die ver van huis zijn – gevlucht, verdreven- dat zij de moed hebben te blijven geloven in een nieuwe toekomst
Laat het ons gegeven zijn met hen samen te leven
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor de leiders van de volken,
Dat zij vrede en welzijn van mensen en het behoud van de aarde stellen boven eigenbelang
Om Uw geest van wijsheid wanneer er besluiten moeten vallen
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor ons allen en degenen met wie wij verbonden zijn
Om geluk en gezondheid
Om kracht en medeleven bij ziekte
Dat ieder zich gezien en bemind mag weten
Laat het ons gegeven zijn elkander in Uw naam te behoeden en te bewaren
Koor: Die Gij geteld hebt

ACCLAMATIE Za | Zo Gij hart, Gij bron van leven

ACCLAMATIE  Za | Zo Die Gij geteld hebt

 TAFELGEBED

Heer onze God, hoe wonderlijk zijn de wegen die Gij met ons gaat: U roept ons aan de dag uit de duistere nacht van het niets, U geeft ons een naam en roept ons mens te worden, om zoekend en tastend te komen op het spoor van het leven.
Wij danken U,  dat Gij ons van den beginne vergezelt en tot elkander brengt van vreemden tot vrienden maakt, Een levend antwoord op elkaars vraag naar geluk. Wij danken U, dat Gij ons voorgaat en licht wilt zijn Onderweg van de  woestijn naar een land waar verkwikkend water is en brood voor alleman, in woorden van belofte bij monde van profeten.
Wij danken U, dat Gij ons de weg hebt gewezen in Jezus de man van Nazareth, die nieuwe Adam, nieuwe Mozes heet, die onze weg is gegaan, onze weg geworden is die voert van Egypte naar Kanaän, van oorlog naar vrede van Bethlehem naar Jeruzalem, van nergens vandaan naar U van Jeruzalem naar Jericho, van U tot elkaar: Wij danken U, dat Hij ons vergezelt en ons op het spoor brengt van Uw verhaal met de mensen, dat Hij ons de Schriften open legt en ons laat zien  dat sterven leven is en  leven delen.

Brood en Beker

Wij bidden U, open ons hart voor Hem  en breng ons van Jeruzalem naar Emmaus, open onze ogen voor de Vreemdeling in wie de Schriften opengaan en vervul ons van het geheim van leven in Zijn dood en Verrijzenis.
Laat zijn Geest ons maken tot getuigen van Uw trouw aan de mensen; dat wij het leven liefhebben en de aarde tot nieuw land maken waar brood wordt gebroken tot voedsel voor iedereen en de beker rondgaat tot ieders vreugde, waar mensen  en volkeren elkaar bij name noemen en de vredeshand reiken, waar het duister van de dood verdwijnt in het licht van de dag, en wij U dankzeggen om alles wat Gij voor ons bent.

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED Za | Zo Dona nobis pacem in terra

UITNODIGING AAN DE TAFEL VAN BROOD EN WIJN

LIED Za | Zo The Lord bless you and keep you

GEBED

 MEDEDELINGEN

 SLOTGEDACHTE Op het randje

Misschien vallen ze juist in de hitte wel meer op. Juist omdat ze niet genieten van een ijsje een drankje , een terrasje. Je vindt ze op de randjes van de stad. Op de kleine verhogingen bij bruggetjes, voor hotels, rond standbeelden. Daar waar je kunt zitten zonder op te vallen, zonder een ander tot last te zijn. Ze zitten er rustig, bij na bewegingsloos, sommigen zijn keurig gekleed, zelfs goed geknipt,  je zou niet verwachten dat ze op straat leven. Sommigen worden vergezeld door de kompaan die het altijd eens is, een halve liter merkloos bier. Zolang het niet agressief maakt, leven we daar simpelweg langs.
Anderen zijn nuchter en alleen, in rust lijkt de hitte het beste te verteren. Ze wachten. Tot de avond valt? Tot er andere tijden komen? Ze wachten in ieder geval tot het inloopschip zijn luiken opengooit en ze er hun anker voor de nacht neerlaten. Om de volgende dag gewoon weer op het randje te gaan zitten. Ergens in de stad.
Leven aan de rand van onze maatschappij , staan ze in schril contrast met alle anderen die ‘s avonds nog buiten zijn.
Luisteren naar een prachtige opera. En precies dat is er  raar genoeg voor hen die op altijd op het randje leven, niet bij. Niks sing along. Natuurlijk is het open voor iedereen, maar ik heb ze er niet gezien. Ik zou het ze graag gunnen. Den Bosch staat bol van bijzondere buitenevenementen. Laagdrempelig en gratis. Een groot goed. Ik zou het ze gunnen om gewoon aan te schuiven. Op het randje zittend, genieten van muziek. En misschien biedt iemand hen dan wel een klapstoeltje aan.

(bron: nl: Hannekeschrijft  Bossche omroep
(met het oog op de lengte voor een viering is de tekst iets ingekort.)

ZEGENWENS
SLOTLIED Za | Zo Dat ik aarde zou bewonen

Streetwise

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 29 & 30 juni
STREETWISE
Voorganger: Franneke Hoeks & op zondag Lianne van Oosterhout, straatpastor in Den Bosch
Zaterdag volkszang o.l.v. Hans Moerman
Zondag volkszang o.l.v. Gerard van de Weijer | Piano Coby Wagemans

OPENINGSLIED : Za| Zo Zomaar een dak boven wat hoofden.

WELKOM Wat fijn om u hier op deze zomerse dag te morgen begroeten. Onze vaste bezoekers. Fijn dat jullie er weer zijn. De mensen die hier af en toe komen vieren. Leuk dat jullie er vandaag bij zijn. Voor wie hier misschien voor het eerst is: weet dat je welkom bent.
Ik wil aan het begin van deze viering straatpastor Lianne van Oosterhout van harte welkom heten. Ik leerde Lianne kennen toen Melodiek vorig jaar in de paasnacht de nacht van hoop organiseerde. Via een filmpje vertelde jij in die nacht over jouw werk. En vandaag ben jij hier. Lianne en ik hebben deze viering samen voorbereid en in de overweging vertelt zij over haar wat haar inspireert in haar werk.
Als San Salvator zit maatschappelijk betrokkenheid in onze geloofsgenen. Geloven is niet alleen iets voor mooie woorden en gedachten, maar ook iets van durven en doen. Bij andere kerken hoor ik wel eens zeggen. Bij ieder maatschappelijk project in deze stad kom je altijd Salvatorianen tegen. Dat is een mooie opsteker voor ons allemaal. Vandaag een viering rondom het straatpastoraat. En wie denkt dat het een zwaar en somber uur wordt kan ik gerust stellen. Op de straat, bij dak- en thuislozen is het niet alleen kommer en kwel. Er is ondanks of misschien ook dankzij het harde leven ook veel wijsheid te vinden. Steetwise hebben Lianne en ik als titel voor deze viering bedacht. Wat leert de straat ons.
Voor we de straat opgaan – niet letterlijk – maken we het stil hier met elkaar. In de stilte laten we onze dagelijkse bezigheden en zorgen even rusten. Door het even stil te maken zoeken ontstaat er speling in onze hoofden en harten. In de stilte maken we ruimte voor de ander, voor God.

GEBED
Jij die we kennen als Ik-zal-er-zijn wees dit uur bij ons aanwezig. Laat jouw geest waaien. Schep ruimte in ons hoofd . Verwarm ons hart en laat ons dit uur worden tot mensen die zich gedragen weten door elkaar, door anderen, door het onbekende, door jou. Laat ons worden tot mensen vol geestkracht: mensen in Godsnaam.

ACCLAMATIE Za Wees hier aanwezig woord ons gegeven | Zo Herschep ons hart

INLEIDING OP LEZINGEN
1E VERHAAL – Het kan iedereen overkomen. Kijk hier het youtube filmpje

LIED Za Wij leven op aarde| Zo Voor kleine mensen is hij bereikbaar

2E VERHAAL: Marcus 12 41-44
Jezus ging tegenover de offerkist zitten en keek hoe de mensen er geld in wierpen. Veel rijken gooiden veel geld in de kist. Er kwam ook een arme weduwe, die er twee muntjes in gooide, ter waarde van niet meer dan een quadrans. Hij riep zijn leerlingen bij zich en zei tegen hen: ‘Ik verzeker jullie: deze arme weduwe heeft meer in de offerkist gedaan dan alle anderen die er geld in hebben gegooid; want die hebben gegeven van hun overvloed, maar zij heeft van haar armoede alles gegeven wat ze had, haar hele levensonderhoud.’
ACCLAMATIE Za Voor kleine mensen is hij bereikbaar | Zo Wie zijn leven niet wil geven, niet wil delen

OVERWEGING Streetwise
Ik ben Lianne van Oosterhout de straatpastor van Den Bosch. Dat betekent dat ik pastor ben voor dak- en thuislozen. Ik ben veel op straat te vinden, organiseer een spreekuur en een wekelijkse viering. Het lijkt een ‘zware’ baan, met moeilijke gevallen en veel hopeloosheid. Ik wil jullie vandaag een ander verhaal vertellen. Ik heb iets meegenomen namelijk het licht van de straat. Om dat te symboliseren heb ik drie kaarsen mee genomen. Dat zijn de kaarsen van Geloof, Hoop en Liefde. Want toen de arme weduwe een paar muntjes gaf, zei Jezus dat zij het meest gegeven heeft. Misschien is het zo ook wel met onze dak- en thuislozen. De meeste ervan leven in grote armoede, toch geven ze ons ook veel en dragen op een unieke wijze bij aan licht in de wereld. Ik wil jullie vertellen over de lichtpuntjes die ik zie. En natuurlijk steken we deze kaarsen aan.
Hoop. Op straat is er hoop, heel veel hoop. Als straatpastor maak ik mee dat mensen in de meest uitzichtloze situaties van dakloosheid en verslaving weten op te krabbelen naar een normaler leven. Met een normaler leven bedoel ik een veilige en stabiele situatie van huisvestiging, werk en geen verslaving meer.
Velen van hen spreken de hoop uit op een normaal leven. Die hoop is genoeg. Die hoop houdt hen gaande. Het is vaak hard werken om te blijven vertrouwen en de moed niet op te geven. Mensen van de straat beschikken niet alleen over de kracht van het blijven hopen maar zijn het ook enorme doorzetters.
Het is overleven op straat is niet eenvoudig. Het vinden van een plek om te slapen is een probleem. De maatschappelijke opvang heeft ongeveer 25 bedden. Iedere dag moet je je op tijd aanmelden. In sommige periodes bestaat zelfs de kans om uitgeloot te worden. Dan moet je ergens anders een plekje zien te vinden.
De voorzieningen en dagbesteding zijn over verschillende locaties en instanties in de stad verspreid. Hoe vind je die? Alles gaat tegenwoordig over zelfredzaamheid en alles moet geregeld worden via internet. Is er ergens een veilige pc beschikbaar? En als je ergens afspraken hebt? Hoe ga je daarnaartoe? Lopend? Voor wie dak- en thuisloos is zijn alle vanzelfsprekendheden zoals telefoon, computer, vervoer weggevallen. Daarbij vraagt het veel geduld en lang wachten bij de verschillende instanties om je zaakjes geregeld te krijgen. Iedereen heeft immers een drukke agenda. Daarnaast wordt er van je verwacht dat jij je verhaal vele malen aan verschillende hulpverleners vertelt: je woonbegeleider, je maatschappelijk werker, de sociale dienst. Deze mensen heb je niet voor het uitkiezen. Sommige maken fouten of komen hun afspraken niet na. Ook dan wordt verwacht dat je begripvol en geduldig bent.
Als ik vanuit de hulpverlening/samenleving de ideale dak- of thuisloze probeer te beschrijven: Je toont initiatief, je bent open-minded en accepteert met ongekende flexibiliteit oplossingen die worden aangedragen. Je bent inzetbaar in de hele stad. Bereid je aan te passen aan de wisselende omstandigheden. Je kan goed overweg met alle soorten mensen. Je moet assertief zijn en tegelijkertijd op aantoonbare wijze beschikken over een geduldige attitude.
U snapt het al: er wordt veel van dak- en thuislozen gevraagd. Vooral- en dat komt steeds vaker voor- van hen die werken. Deze zitten in de rumoerige opvang. Zonder een moment om zich terug te trekken na een dag hard werken.
Daarbij komen nog de problemen die het leven op de straat sowieso met zich meebrengt. Leven op de straat is een onbeschermd leven. Deze groep is bijvoorbeeld vaker slachtoffer van geweld. Uit onderzoek blijkt ongeveer 15% van dak- en thuislozen aan te geven recent met geweld te maken hebben gehad.
En ondanks alles overheerst het gevoel van hoop. Hoop dat het anders wordt, hoop op dat normale leven. Er is nog een ander soort hoop die op de straat te vinden is, namelijk de zorg voor elkaar. Mensen die niets hebben delen met elkaar. Zijn solidair omdat ze weten hoe het is om niets te hebben. Ik maak mee dat het laatste beetje gruis van de shag nog met elkaar gedeeld wordt. Of dat ex- daklozen nooit iemand buiten laten slapen. Een beetje zoals de weduwe in het verhaal dat we hoorden.
Voor de hoop op het normale, voor het doorzetten en voor het delen van het weinige wat je hebt, steken we de kaars van hoop aan.
Geloof De volgende kaars is die van geloof. Er zijn verschillende vormen van geloof op straat te vinden. Ik spreek met mensen die zijn aangesloten bij een kerk. Met mensen die hele Bijbelpassages uit hun hoofd citeren. Met mensen die zoekende zijn en alles weten van oude religies. En mensen die zeggen eigenlijk niet zoveel op te hebben met religie. Als ik hierover door praat dan zit er toch bij de meeste een bewust zijn van het hogere of het groter geheel in. Ik merk dat mensen zoeken naar een manieren om een zinvolle bijdrage te leveren aan de wereld. Gezien en gehoord worden als dakloze valt al niet mee. Niet vreemd dat mensen het gevoel hebben te weinig bij te kunnen dragen aan de samenleving. Dat is voor veel mensen van de straat een pijnpunt.
Een andere vorm van geloof die ik als straatpastor tegenkom heeft te maken met een soort overgave als het over de grens van leven en dood gaat. Mensen die ik spreek hebben het nodige meegemaakt. Hebben vaak op de grens van leven en dood gestaan doordat ze bedreigende situaties hebben mee gemaakt. Dit leidt bij een aantal van hen tot een soort vertrouwen over de tijd die hen gegeven is. Als het je tijd is, is het je tijd! Je kan heel voorzichtig leven en dan toch morgen onder een bus komen. En ze zien sommige de meest gekke dingen doen en alles overleven. Zo was er laatst iemand van meters hoog naar beneden gevallen bij een brug. Deze heeft de enorme val, op grote, grove stenen overleefd. Het was zijn tijd nog niet! Ik merk hierin vertrouwen en overgave; het komt zoals het komt. Deze overgave geldt ook voor het goede wat mensen mee maken. Wanneer er iets goeds gebeurt roepen ze uit. Het had zo moeten zijn! Mensen vertrouwen op zoiets als de voorzienigheid. Als je zelf geen of weinig greep hebt op de omstandigheden moet je leren vertrouwen op die voorzienigheid. Misschien kunnen wij van dak- en thuislozen leren om meer durven te vertrouwen op God, de voorzienigheid en het leven zelf. Voor het onuitputtelijke geloof en vertrouwen van mensen van de straat steken we een kaars aan.
Liefde. De laatste kaars staat voor de liefde. Het domein van de daklozen is de straat. Dit is geen privéterrein want de straat is van iedereen. Hier in Den Bosch “bezitten” het winkelde publiek, de toeristen, de mensen die naar het werk gaan, de studenten en de mensen die hier elkaar ontmoeten de straten van de stad. Deze straten zijn ook het thuis van de dak- en thuislozen. Als gewone Bosschenaren zien we ze soms zitten op bankjes. Vaak negeren we ze maar een beetje. Het is goed om te beseffen dat dak- en thuislozen deel van onze stad, van onze samenleving zijn. Deze mensen hebben vaak een gewone baan gehad. Er zijn talloze redenen waarom iemand dakloos kan worden. De scheidslijn tussen wel of geen dak boven je hoofd is minder hard dan we misschien denken. Het kan iedereen overkomen. Wat die redenen ook zijn: het zijn mensen zoals jij en ik. Mensen die gezien en gehoord mogen worden. Mensen die ons veel wijsheid te bieden hebben. Die liefde van mens tot mens, tussen mensen van de straat en tussen alle bewoners van deze stad dat is mijn droom, dat is de liefdesdroom van Jezus. Hij zette de weduwe met haar twee muntjes in het volle licht. Zij weet wat geven is, juist omdat ze niets kan missen. En Jezus ziet haar. Zij doet er toe. De mensen voor en met wie ik werk doen ertoe. Deze kaars van de liefde branden we voor een wereld waarin iedereen arm, rijk ertoe doet.
GELOOFSLIED Za | Zo Voor mensen die naamloos
TAFEL | COLLECTE | MUZIEK

VOORBEDE
Eeuwige, die we kennen als Ik-zal-er-zijn, we bidden tot jou voor oor de dak- en thuislozen in onze stad, in ons land. We hopen dat jij er voor hen wilt zijn. Dat er mensen en plekken in deze stad zijn bij wie en waar zij thuis kunnen zijn.
Acclamatie Za | zo Kom over ons met uw geest
Eeuwige, die we kennen als Ik-zal-er-zijn, we bidden tot jou voor mensen die door verslaving, scheiding of onvoorziene omstandigheden alles zijn kwijt geraakt, dat het leven hen nieuwe kansen en mogelijkheden biedt.
Acclamatie Za | zo Kom over ons met uw geest
Eeuwige, die we kennen als Ik-zal-er-zijn, we bidden tot jou voor mensen die uit detentie komen en hun leven in de samenleving weer proberen op te pakken. Dat zij met mededogen worden gezien en ruimte krijgen om mens te zijn.
Acclamatie Za | zo Kom over ons met uw geest
Eeuwige, die we kennen als Ik-zal-er-zijn, we bidden tot jou voor mensen die naar dit land zijn gekomen op zoek naar een goed bestaan. Dat er ruimte mag zijn voor alles en iedereen.
Acclamatie Za | zo Kom over ons met uw geest
Eeuwige, die we kennen als Ik-zal-er-zijn, we bidden tot jou voor als die mensen die vanuit hun werk of betrokkenheid zorgdragen voor mensen die buiten de boot vallen. Dat jouw geest in hen zichtbaar mag blijven en zij zich ook door jou en ons gedragen mogen weten.
Acclamatie Za | zo Kom over ons met uw geest
Eeuwige, die we kennen als Ik-zal-er-zijn, We vragen hier ruimte voor alles wat aan de bladzijden van ons intentieboek is toevertrouwd, voor wie ziek is en voor alles wat leeft in ons harten. We staan stil bij mensen die niet meer bij ons zijn. Zij blijven met ons verbonden. Laten we ieder van ons even stil staan bij mensen die we missen.
Acclamatie Za | zo Kom over ons met uw geest

TAFELGEBED
God, Jij die ons nabij wilt zijn, wees aanwezig in ons midden en laat jouw geest hier waaien. Jij hebt tot mensen gesproken in dromen en visioenen, die hun de kracht gaven jouw weg te gaan. Jij hebt hen gemaakt
van stotteraars tot enthousiaste redenaars, van laffe kleine mensen tot mensen vol geloof, die bergen konden verzetten. Zo heb Jij ook tot ons het woord gericht, uitgesproken door Jezus: beeld van jouw goedheid, beeld van jouw droom over de mens.
Hij leefde onder de mensen en droomde van een volk,
van nieuwe mensen die, één van geest en één van hart, zich geroepen wisten tot elkaars geluk
Op de avond, toen Zijn tegenstanders hem naar het leven stonden heeft Hij brood in Zijn handen genomen, zijn ogen opgeslagen naar Jou, de zegen uitgesproken, het brood gebroken en met zijn leerlingen gedeeld in de verwachting dat zij dit gebaar begrepen en het voortdurend zouden herhalen. Zo nam Hij ook, toen zij gegeten hadden, e beker in zijn handen. Hij sprak de zegen en het dankgebed, reikte hem over aan zijn leerlingen en zei: ‘Neem deze beker, en drink hier allen uit, want dit is de beker van het nieuwe, altijddurende verbond. Blijf dit doen om Mij te gedenken.’ Nadat Hij gestorven en begraven was,
Heb Jij hem als een droom in ons laten verder leven.
Wij vragen Jou: Laat jouw Geest ons aanzetten om in zijn voetstappen verder te gaan, en laat die droom werkelijkheid worden een wereld waarin mensen
klein, groot, arm, rijk van hier, van daar oud en jong
dakloos, thuisloos of wonend in een huis bij elkaar thuis zullen zijn.
ONZE VADER | VREDESWENS
VREDESLIED: Maak mij tot een bedding van uw vrede

DELEN VAN BROOD EN WIJN –
LIED Za CD | Zo Wie als een god wil leven
DANKGEBED
MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE Gandhi stapt op een dag op de trein in India. Terwijl hij instapt verliest hij één van zijn schoenen. De schoen belandt vlak naast het spoor en omdat de trein al begon te rijden, kon de man zijn schoen niet meer pakken.
Kalm deed hij ook zijn andere schoen uit en gooit die beheerst naar de schoen die al naast het spoor lag.
Een medepassagier vroeg de man verbaasd waarom hij dat deed. Gandhi glimlachte en zei: “Die arme man die mijn verloren schoen langs het spoor vindt, vindt nu een paar dat hij kan gebruiken.”

ZEGENWENS
God zend ons nu dan op weg
als mensen die geloven,
de banden kunnen smeden,
die grenzen overschrijden,
die mildheid kunnen brengen,
die troosten en nabij zijn,
die vreugde kunnen geven,
die broeder en zuster durven zijn. Zend ons dan nu op weg
als mensen die vertrouwen,
de toekomst tegemoet.
Laat ons dat doen in de naam van
de Vader/Moeder, zoon en heilige geest
Amen.
SLOTLIED Za Een wereld vol mensen | Zo Wonen overal nergens thuis

Tussen naam en identiteit

Thema: Tussen naam en identiteit
Datum: 23 juni 2019

Voorganger: Tony de Meulder
Lector 1: Anthoon Budel
Lector 2: Dorine Broekmeulen

Openingslied: De vreugde voert ons naar dit huis
Aansteken van de Paaskaars
Namen van eventuele overledenen, kaarsje
Welkom
Iedereen van harte welkom, zieners en zoekers, hier in deze vertrouwde ruimte van Cello. Maar ook u die voor de eerste keer hier bent. Wees welkom! Het thema is “Tussen naam en identiteit”. Afgelopen donderdag was het Sacramentsdag, in veel gemeenschappen wordt het vandaag gevierd. Ik wil niet stilstaan bij de oude theologie van dit feest. Ik zou het willen plaatsen in het licht van het gebed dat Jezus ons naliet. Een gebed waar Jezus ons in contact brengt met de Eeuwige. Een sacrament is een ontmoeting tussen God en mens.
We lezen vandaag over godsontmoetingen, bij Mozes, waar God zich openbaart met de Naam “Ik zal er zijn” bij de ontmoeting die Jezus heeft met de vrouw die betrapt is op overspel.
Lees meer →

Wijsheid of waanzin?

San Salvatorgemeenschap 15/16 juni 2019
Wijsheid of waanzin?

Voorganger: John Parker, mmv de Cantorij.

Openingslied: zat: Als woorden kunnen duiden
zon: Dat woord waarin ons richting

Welkom en inleiding:
Welkom iedereen hier bij onze wekelijkse viering rond Woord en Tafel. Het weekend na Pinksteren en de wereldkerk biedt ons een thema aan, dat geeft ons de mogelijkheid om na te denken, dat vraagt om te vieren en te bidden. Het beeld van de Drie-eenheid: Vader, zoon en Geest. Een mysterie, iets dat open staat voor allerlei interpretaties en meningen.
Hoe eenieder van ons hierover denkt, wij kunnen samen bidden, zingen en vieren, wetend dat wij welkom zijn.
Laten wij de stilte over ons komen, tot ons komen.

Gebed: van Hildegard van Bingen.
O, helende kracht die zich een weg baant! Alles doordring je, in de hoogte, op aarde, in de afgronden, overal. Jij voegt en sluit alles ineen. Door jou drijven de wolken, zweven de hemelen, druppelen de stenen van vocht, doen de bomen hun beken opborrelen, door jou ontspringt het verfrissende groen aan de aarde! Je voert ook mijn geest naar de verte. Jij waait je wijsheid in hem en met de wijsheid de vreugde.

Acclamatie: zat: Dat wij volstromen met levensadem
zon: Bless the Lord, my soul

1e lezing: Spreuken 8, 22-31
De Heer heeft mij als eerste gemaakt,
vóórdat Hij al het andere maakte.
Ik ben er altijd al geweest, al voordat de tijd begon.
Ik was er al voordat de aarde bestond.
Ik werd geboren toen er nog geen oceanen waren,
geen bronnen vol water,
toen de bergen nog niet bestonden,
en de heuvels nog niet waren gemaakt,
toen Hij de aarde en de velden nog niet had gevormd,
toen er nog niet één stofje bestond.
Ik was erbij toen Hij de hemel maakte,
de horizon als een kring op de oceaan zette,
de wolken aan de hemel hing
en de bronnen van de oceaan liet stromen.
Ik was erbij toen Hij de grenzen van de zee vaststelde,
het water zijn bevelen gaf
en de fundamenten van de aarde neerzette.
Ik was zijn troetelkind.
Elke dag genoot Hij van mij.
Elke dag was ik verrukt van zijn aanwezigheid.
Ik genoot van de aarde,
en was blij met de mensen.

Lied: zat: De Heer heeft mij gezien
zon: Waarom, wanneer, uit welk luchtlaag

2e lezing: Johannes 3, 1-16
Er was een Farizeeër die Nikodemus heette. Hij was één van de Joodse leiders. Op een nacht ging hij naar Jezus toe en zei tegen Hem: “Meester, we weten dat U een leraar bent die door God is gestuurd. Want niemand kan de wonderen doen die U doet. Die kan iemand alleen doen als God met hem is.” Jezus antwoordde: “Luister goed! Ik zeg je dat je alleen bij het Koninkrijk van God kan horen als je opnieuw geboren bent.” Nikodemus vroeg: “Hoe kun je nu geboren worden als je al oud bent? Je kan toch niet weer de buik van je moeder ingaan en opnieuw geboren worden?” Jezus antwoordde hem: “Luister goed! Ik zeg je: je kan het Koninkrijk van God alleen binnen gaan als je geboren wordt uit water en uit de Geest. Anders niet. Uit een mens wordt menselijk leven geboren. Maar uit Gods Geest wordt geestelijk leven geboren. Het is dus niet vreemd dat Ik zeg dat jullie opnieuw geboren moeten worden. De wind waait waarheen hij wil. Je hoort hem wel, maar je weet niet waar hij vandaan komt of waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit Gods Geest is geboren.”
Nikodemus vroeg aan Jezus: “Hoe moet iemand uit Gods Geest geboren worden?” Jezus zei: “Jij bent toch een leraar van Israël, iemand die de mensen leert hoe God wil dat ze leven? Hoe kan het dan dat je deze dingen niet weet? Luister goed! Wij spreken over wat Wij weten. Wij vertellen wat Wij hebben gezien. Maar jullie geloven Ons niet. Jullie geloven Mij niet eens als Ik over gewone, aardse dingen spreek. Hoe zouden jullie Mij dan kunnen geloven als Ik over de hemelse dingen spreek? Er is nog nooit iemand naar de hemel geweest behalve Ik, de Mensenzoon. Ik ben er vandaan gekomen. En net zoals Mozes in de woestijn de slang hoog opgeheven heeft, zo moet ook de Mensenzoon hoog opgeheven worden. Iedereen die in Hem gelooft zal dan niet sterven, maar het eeuwige leven hebben. Want God houdt zoveel van de mensen, dat Hij zijn enige Zoon aan hen heeft gegeven. Iedereen die in Hem gelooft, zal niet verloren gaan, maar zal het eeuwige leven hebben.

Acclamatie: zat: Van grond en vuur
zon: Wek mijn zachtheid weer

Overweging:
Deze afgelopen 3 jaar ben ik af en toe gevraagd hoe ik over de Brexit denk. Het is de eerste keer dat zoiets gebeurt in ons Europa en zou veel in beweging kunnen brengen. Eén land heeft besloten om de Europese club te verlaten, een eigen weg zoeken en hopen te vinden. Er zijn andere volkeren die ook hun eigen weg willen kunnen volgen. De Catalanen, bijvoorbeeld. Of nog dichter bij huis, onze eigen geloofsgemeenschap…
Je eigen weg zoeken en proberen te volgen. Met je aangeboren, aangeleerd, gekregen normen en waarden. Dit probeert ieder mens, ieder volk, ieder gemeenschap. Het beeld van de Drie-eenheid dat wij vandaag vieren nodigt uit om even iets anders te overwegen. Volgens de traditie zijn Vader, Zoon en Geest drie zelfstandige, onafhankelijke wezens, die samensmelten in één godheid. Ieder van de drie heeft eigen persoonlijkheid, karakter en gaven. Samen vormen zij één godheid, één suprême zijn. Ieder heeft eigen kracht, samen zijn ze nog sterker. Heel plat uitgedrukt…
In het samenzijn vindt men, volkeren, landen zelfs, kracht en veiligheid, steun en inspiratie. In het samenzijn vindt men warmte en geborgenheid, vriendschap, een bemoedigend woord, soms ook een kritische opmerking. Het is niet altijd even gemakkelijk, het vraagt om luisteren naar de ander, openheid en eerlijkheid, een niet-egoïstische houding, die niet altijd vanzelfsprekend is.
Wijsheid, wijsheid van geest. Om een beeld van de viering van vorig weekend te lenen: Pinkstertaal, de taal van het hart. Open zijn, om elkaar te kunnen verstaan. De taal die Jezus gebruikte in zijn gesprek met Nikodemus, in ons evangelieverhaal. Waarin Jezus driemaal zegt: Luister goed! Een taal die niet met het menselijk verstand te begrijpen is, maar wel met de wijsheid van de geest, van het hart.
Als je voortdurend het gevoel hebt om niet begrepen te worden, komt er een moment dat je je afvraagt of je niet beter weg zou moeten gaan, je eigen weg volgen. Dat zou de gemakkelijke weg zijn; je keert het de rug toe, je weigert het te erkennen; en het zal misschien blijven zweren. Een bron van pijn, ergernis. Wat is wijs? In veel gevallen is een goede oplossing een gesprek voeren, om goed te begrijpen, om goed begrepen te worden. Zoals Nikodemus deed, in zijn nachtelijke ontmoeting met Jezus. In ons verhaal wordt Nikodemus buiten zijn veilige, bekende terrein gebracht, o de ander, Jezus, te leren kennen, te begrijpen, om zo op een beter gegronde weg te komen.
De wijsheid der eeuwen, omschreven door de schrijver van onze tekst uit Spreuken als de vreugde van God, als God z’n lieveling, bestaan nog vóór de schepping, sinds het begin van de tijd. Voor de een is dit wijsheid, voor de ander is het pure waanzin. Ik geloof dat het wijsheid is, iets goddelijks in mensen. Ik geloof dat de mens in staat is om zelf veel te ondernemen en te voldoen, met de wijsheid die in hem leeft.
En wat de Brexit betreft, die wijsheid zegt dat ik hier beter af ben dan in mijn geboorteland…

Geloofslied: zat: Wij zoeken U als wij samenkomen
zon: Jij die voor alle namen wijkt

Collekte.

Voorbede: zat: Kom over ons met uw Geest
zon: Heel het duister is vol luister
1. Eeuwige, wij bidden U: geef geloof aan mensen die moedeloos aan de kant van de weg zitten.
die niet meer verder kunnen, die bang zijn dat alle moeite tevergeefs is;
mogen zij medemensen vinden die hen helpen om weer op te staan.

2. Eeuwige, wij bidden U: geef moed aan alle mensen die zich inzetten voor het welzijn van anderen,
ook al gaat dat soms ten koste van henzelf;
Mogen zij mensen ontmoeten die meelopen op hun weg.

3. Eeuwige, wij bidden U: voor onszelf, onze eigen intenties; voor zieken, voor onze overledenen.
zon: Koester de namen

Tafelgebed:

Vurig bidden wij vandaag
ons reisgebed
klaar om weg te trekken
uit het oude land
en op zoek te gaan naar een beter
waar geluk en vrede is voor iedereen.

Gij licht voor ons uit
vuurzuil in de nacht
Gij hebt gezegd:
je hoeft niet mee, maar je mag
maar als je gaat ga dan niet alleen.
Vraag je broer, je vrouw
neem vrienden en vriendinnen mee
verzamel er twee of drie
en het zullen er honderd worden.
En waar twee of drie
elkanders sterkte delen
daar ben Ik in hun midden.

Hier dragen wij de herinnering mee
aan onze voorouders
ook al zijn ze gestorven.
Hier de herinnering aan hen
die profeten waren onder ons
vrouwen en mannen
die in hun levensverhaal
een blijde boodschap brachten.
Hier dragen wij de kinderen
op onze rug als ze moe zijn
met hun kleine voeten
Hier zingen we Jou toe
dat Jij ons vogelvrij hebt gemaakt
om over alle grenzen heen te komen
in het land door Jou beloofd

Jij, die Jouw gezicht hebt uitgestraald
in kinderen van mensen
in die ene mens vooral :Jezus v. Nazaret
wij danken Jou:
Hij is het licht geworden
in ’t donker van deze wereld.
Wij hebben hem gezien boven op de berg
stralend van geluk
vol van Jouw heilig vuur
zijn kleren wit als sneeuw.
En we zagen
hoe hij afdaalde van de berg
om weldoende rond te gaan.

Hij sprak verstaanbare taal
woorden van bemoediging en vrede.
Overal waar hij kwam
schoolden de mensen samen.
Kracht ging van hem uit
en velen verlieten hun oude land
en volgden hem
het ware leven tegemoet

Hem gedenken wij hier
zijn laatste avond
toen hij brood nam in zijn handen
en tot ons heeft gezegd:
Dit ben ik ten voeten uit
zo wil ik met jullie blijven leven
over de grens van de dood heen
als brood dat wordt gedeeld.

Ook de beker
liet hij rondgaan en zei:
Drinkt allen uit deze beker
want allemaal heb je deel
aan vreugde en verdriet
aan leven en dood.
Vier samen
dat je vrije mensen bent
en weest niet bang.
Houdt elkaar vast.
Blus de geest niet uit
weest nieuw en vurig.
Vlieg over de grenzen heen
Laat kracht van je uitgaan
en heb de wereld lief.
Volg mij op de weg
die ik ben gegaan

Gezegend de nieuwe mens Jezus
die in ons leeft en spreekt
die ons voedt
ons hart verheft en vrede geeft.
Gezegend allen hier in dit huis
die de wereld willen dragen
naar een betere toekomst.

Hoort zijn stem die zegt:
Ik maak alles nieuw
Ik zal de tranen
uit je ogen wissen
en de dood zal niet meer zijn
geen rouw en geen verdriet
zal er zijn.

Van hem is de toekomst
kome wat komt
Licht dat niet dooft
Liefde die blijft
Kracht die niet ophoudt.

ONZE VADER….. zon: gezongen

Vredeswens: Jij leert mij vliegen

Communie: Muziek
zon: Zoudt gij mij ooit beschamen

Slotgedachte: van J. Lammers, uit Woord en leven.
Een gehandicapte, volledig verwaarloosde man zit aan de rand van de weg en steekt zijn hand uit naar de voorbijgangers. Het merendeel van hen let niet op hem. Een enkele blijft staan en zegt: “Ik zou je graag wat geven, maar ik heb juist gezien dat ik geen geld op zak heb.”
De bedelaar geeft hem dit wonderlijk antwoord: “Je hebt me meer dan geld gegeven, je hebt me een stuk van je hart gegeven!”

Zegen en wegzending:

Slotlied: zat: Een frisse wind die waaien gaat
zon: Tijd van vloek en tijd van zegen.

In vuur en vlam worden gezet

THEMA: In vuur en vlam worden gezet
Pinksteren 2019
Voorganger: Ard Nieuwenbroek

OPENINGSLIED: Dit huis is een huis

WELKOM
Welkom iedereen hier aanwezig. Voor jou die hier al zoveel keer met ons het leven hebt mogen vieren. Voor jou die hier wellicht voor de eerste keer verwachtingsvol aanwezig bent. Voor ons allemaal, inclusief ons verlangen naar heelheid. Vurig verlangend naar dat ene woord dat ons inspireert. Vurig verlangend naar samen. Vurig verlangend naar wat ons vrede en licht brengt in onszelf.

Met Pinksteren gaat het om drie sterke woorden: om Geestkracht, Wind en Adem. Drie woorden met een schat aan betekenissen: Je mag dit uur weer met ons op adem komen, en de viering duurt maar ’n uur, dus je hoeft vanmorgen geen lange adem te hebben! Het gaat met Pinksteren om een feest waar je je adem van inhoudt! Een adembenemend feest! Misschien lukt het om ons daardoor vanmorgen te laten inspireren en bemoedigen.
Laten we eerst de stilte in onszelf en elkaar zoeken en vinden. Om ons open te stellen. Om ruimte te maken. Om ons denken te zuiveren.
Lees meer →

Onze Vader die in de hemel zijt

THEMA: Onze Vader die in de hemel zijt                      Vieringen 1 en 2 juni
VOORGANGERS:  Maria van den Dungen en Franneke Hoeks

OPENINGSLIED: zat. Uit uw hemel zonder grenzen / zon. Vrede voor jou hierheen gekomen

WELKOM
Dit weekend is het “Wezenzondag”, de zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren. Afgelopen donderdag vierden we met 13 kerken Hemelvaart.
Jezus heeft zijn leerlingen een beetje verweesd achtergelaten. Hij is er niet meer en zij hebben nog niet de geest gekregen, de kracht gevonden om zelf te gaan vertellen over die wonderlijke man, die vertelde over de wereld omgekeerd.
De komende maanden bezinnen we ons op het Onze Vader. Vijf avonden gaan we met elkaar in gesprek en zoeken we verdieping rondom dit gebed.
De eerste avond was op 20 mei. Een kleine twintig mensen spraken in de huiskamer over de aanhef van dit gebed: “Onze vader die in de hemel zijt”.
Een mooi thema voor Wezenzondag. In de overweging kijken we terug op inzichten van deze bezinningsavond.
Als we rondom het Onze Vader bij elkaar zijn, branden we een kaars. Die kaars ontsteken we ook nu aan het begin van deze viering.
Laten we het in het licht van deze kaars even stil maken, zodat we met elkaar ruimte kunnen maken voor de Eeuwige die we kennen onder veel namen, waar vader er een van is.

Lees meer →

Bemin en doe dan wat je wilt

Thema: “Bemin en doe dan wat je wilt.”
Datum: 26 mei 2019

Voorganger: Tony de Meulder

Openingslied: Om warmte gaan wij leven
Aansteken van de Paaskaars
Namen van eventuele overledenen, kaarsje
Welkom:
Moge de liefde die Jezus ons heeft toegezegd
met ons zijn nu wij hier samenkomen.
Iedereen van harte welkom, u die voor de eerste keer hier bent of u/jij die regelmatig komt, zoekers en zieners, welkom op deze plaats van gastvrijheid.
De vorige keer toen hier voor mocht gaan was er de aanslag in Utrecht. Vandaag wil ik stilstaan bij de slachtoffers en hun familie uit Lyon.
Ondanks alle geweld komen wij vandaag weer samen komen rond verhalen van hoop en vertrouwen.
In het evangelie van vandaag horen wij opnieuw kernwoorden
uit Jezus’ testament: liefde en vrede.
Daartoe is Hij gekomen, daartoe roept Hij ook ons op.
Misschien schrikken we wel terug voor zo ’n immense opdracht.
Maar we hoeven niet bang te zijn, we staan er niet alleen voor.
“Bemin en doe dan wat je wilt” een citaat van Augustinus.
Wat is beminnen, wie bemin ik? Voel ik mij bemind?
Een thema waar we niet elke dag bij stilstaan.
Maken wij het een moment stil voor de Eeuwige die ons bemint zoals wij zijn.

Gebed:
Eeuwige,
Jij hebt jouw Zoon Jezus als mens onder ons willen laten leven.
Hij leerde ons dat het onmogelijke mogelijk kan worden:
een wereld waarin gerechtigheid en vrede heersen.
Help ons zijn Woord te verstaan
en het te realiseren.
Help ons van dag tot dag meer mens te worden
naar het grote voorbeeld van Jezus, jouw Zoon. Amen.

Acclamatie: Alles wacht op U vol hoop
Eerste Lezing: Joel 2. 21-27
21Wees niet bang meer, akkers, barst uit in gejubel,
want de HEER doet grote daden!
22Wees niet bang meer, dieren van het veld,
want een kleed van groen bedekt de woestijn,
de bomen dragen volop vrucht,
vijgenboom en wijnstok geven hun rijkdom.
23En jullie, kinderen van Sion, wees blij
en barst uit in gejubel om de HEER, jullie God,
want hij geeft regen om je te verkwikken,
hij laat de regen overvloedig op je neerdalen,
vroege regen en late regen, elk op de juiste tijd.
24De dorsvloeren liggen weer vol met graan,
de perskuipen lopen over van wijn en olie.
25Ik zal jullie schadeloosstellen voor de oogst van jaren die door al die zwermen sprinkhanen is opgevreten, door mijn grote leger, dat ik op jullie had afgestuurd. 26Je zult weer volop te eten hebben, meer dan genoeg, en je zult de naam van de HEER, je God, prijzen, want ik heb wonderbaarlijk met jullie gehandeld; nooit zal mijn volk weer te schande gemaakt worden. 27Dan zullen jullie inzien dat ik in Israëls midden ben, dat alleen ik, de HEER, jullie God ben; nooit zal mijn volk weer te schande gemaakt worden.

Lied: Gij zijt Gij

Evangelie:Johannes 14. 23-29
23Jezus antwoordde: ‘Wanneer iemand mij liefheeft zal hij zich houden aan wat ik zeg, mijn Vader zal hem liefhebben en mijn Vader en ik zullen bij hem komen en bij hem wonen. 24Maar wie mij niet liefheeft, houdt zich niet aan wat ik zeg, en wat jullie mij horen zeggen, zijn niet mijn woorden, maar de woorden van de Vader door wie ik gezonden ben. 25Dit alles zeg ik tegen jullie nu ik nog bij jullie ben. 26Later zal de pleitbezorger, de heilige Geest die de Vader jullie namens mij zal zenden, jullie alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat ik tegen jullie gezegd heb.
27Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet. 28Jullie hebben toch gehoord dat ik zei dat ik wegga en bij jullie terug zal komen? Als je me liefhad zou je blij zijn dat ik naar mijn Vader ga, want de Vader is meer dan ik. 29Ik vertel jullie dit nu, voordat het gebeurt, zodat jullie het geloven wanneer het zover is.

Acclamatie: Mij nabij ben jij
Overweging:
Beste mensen,
We hebben geluisterd naar een stukje uit de afscheidsrede van Jezus. Vaak is hetgeen mensen zeggen in deze fase van hun leven heel belangrijk. Het zijn vaak woorden die hout snijden, woorden van waarden.
In mijn dagelijks werk als geestelijk verzorger kom ik vaak aan het bed van iemand die dit aardse leven gaat verlaten. Ik doe dit werk op verschillende locaties: in het ziekenhuis, verpleeghuis en in een hospice. Op alle locaties overlijden mensen. In een korte tijd mag ik als buitenstaander, als misschien wel vertrouwde vreemdeling horen en zien wat belangrijk was in het leven van zo’n mens. Er zijn vele verschillen hoe mensen in het leven staan. Maar rond het sterven komen er bijna altijd vragen boven wat was voor hem of haar van levensbelang in dit leven. In de loop van de jaren heb ik veel mogen leren uit de wederkerigheid van deze contacten. Een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd is: dat wat je uit liefde hebt gedaan, uit liefde tot God en uit liefde tot je medemens houdt stand tegen de dood. Daar waar mensen elkaar beminnen, er ten diepste zijn voor elkaar heeft de dood niet het laatste woord.
Ik zie dat mensen die zich in de laatste levensfase geborgen voelen rustiger doodgaan.
Liefhebben, houden van, beminnen is van levensbelang!

Augustinus zegt niet voor niets Liefde is God.
Bemin en doe dan wat je wilt.
Maar wat is beminnen?

Wat bedoelen wij met beminnen. We mogen zeggen dat het een waarachtige, authentieke liefde voor de medemens is. Maar het houdt een waarschuwing in, want het is lang niet zo gemakkelijk als men denkt, uit te maken wanneer onze liefde waarachtig is en wanneer niet…. Een echt volwassen liefde – liefde die nooit van mensen houdt als gebruiksgoederen, maar die in welwillendheid en vriendschap helemaal gericht staat op het goed van een ander stelt zwaardere eisen.

Wie de onbaatzuchtige liefde kent is tevens de meest vrije mens, omdat hij bevrijd is van elk egoïsme, met alle grillen en onrechtvaardigheden daaraan verbonden. Zo mag je zelf meer mens worden aan de ander.
Daar gaat het over als Jezus spreekt over het gebod van liefde.

Maar als ik hierover mijmer kan niemand mij zeggen welke vorm, welke zintuigen de liefde heeft. Toch heeft de liefde voeten, want die brengen ons naar mensen die ons nodig hebben. Toch heeft de liefde handen, want die strekken ons uit naar mensen die warmte nodig hebben. Het is arm op je schouder, als je moeilijk hebt. Ook heeft de liefde ogen, want zij zien wie in nood verkeerd.
Augustinus heeft zijn leven ten diepste geleefd. Hij schrijft niet voor niets in zijn regel: het is gemakkelijker God lief te hebben die je niet ziet, dan je broeder of zuster met wie je samenleeft. Zijn devies is: Eer in elkaar God.

We hebben het natuurlijk al honderden keren gehoord. Maar het blijft onvruchtbaar als het enkel bij ‘horen’ blijft. Ik moet het ook willen dóen: mijn hart openen, mijn ogen en oren niet sluiten voor de mens naast mij en mij laten raken.
Het vers bij Johannes dat mij van jongs af geïntrigeerd en gefascineerd heeft blijft resoneren: “Mijn Vader zal hem liefhebben en mijn Vader en ik zullen bij hem komen en bij hem wonen”.
Ben ik bemind? Beteken ik iets? Het antwoord wordt ons hier gegeven. Ik vind het gaandeweg in mijn pogingen om mensen lief te hebben, in goede en kwade dagen. Ik vind het terug als ik op het einde van de dag in mijn meditatie terugkijk om zijn liefde te ontdekken in ontmoetingen, in kleine tekentjes waar ik me op het moment zelf niet bewust van was. Ik vind het ook terug in het leven van Jezus, die trouw is gebleven aan zijn mensen, van wie hij hartstochtelijk heeft gehouden, de zwaksten nog het meest.
Ik lees het terug bij de profeet Joel.
Dan zullen jullie inzien dat ik in Israëls midden ben, dat alleen ik, de HEER, jullie God ben; nooit zal mijn volk weer te schande gemaakt worden.
De Eeuwige gaat telkens met ons op weg. Zo mogen wij mensen als verhaal van God worden. Door het alledaagse leven in het licht te brengen bij de Eeuwige. Dan is hij de Levende in ons midden, ook al lijkt hij soms dood in een wereld vol oorlog en geweld.

Ons samenzijn vandaag is geïnspireerd door de goede Geest van Jezus. Hij brengt ons zijn woord in herinnering, want wij zijn soms zo kort van geheugen. Hij nodigt ons aan tafel. Het teken dat ons wordt aangereikt is gebroken brood: een uitnodiging om ook ons leven te breken en te delen met en voor elkaar tot leven van de wereld, tot opbouw van zijn Rijk van vrede en gerechtigheid.
Geloofslied: Nu nog met halve woorden
Klaarzetten van de gaven / collecte / instrumentale muziek
Voorbede + acclamatie: Zegen ons met het licht van uw ogen / Gedenk ons hier bijeen

Eeuwige we bidden om jouw Geest in onze geloofsgemeenschap.
Dat de taal van de liefde gesproken wordt
en dat allen er elkaar mogen verstaan.

Eeuwige we bidden we dat religie
geen teken van verdeeldheid mag zijn,
maar eerder van samenwerking.
Dat de Joden, Moslims en Christenen
die dezelfde wortels hebben,
zich zouden inspannen om elkaar te verstaan
en op zoek gaan naar wat bijdraagt tot die nieuwe wereld die komen zal.

Eeuwige we bidden om goede wil en luisterbereidheid
van hoog tot laag,
van oud tot jong,
tussen rechts en links,
tussen gelovig en ongelovig…

Intentie kaarsje op tafel wordt ontstoken
Tafelgebed
Jouw brood en jouw wijn
zijn toch niet gebakken
zijn toch niet gerijpt
voor kinderen en volwassenen
voor armen of rijken
voor zwarte of witten
voor vluchtelingen of gevestigden
voor armoedzaaiers of welgestelden
voor zieken of gezonden
voor stotteraars of welbespraakten
voor brozen of machtigen
voor die van ons zijn of van ver komen?

Ze zijn er toch voor iedereen
zoals ook jouw liefde en mededogen?
Jouw brood sluit toch niet uit
maar voedt, versterkt, verbindt toch
al wie menslievendheid en gerechtigheid zoekt?

Laat dan dit brood
laat wat op deze tafel aanwezig is om te eten en te drinken
een zegen zijn
voor allen die niet uitsluiten maar insluiten.

We willen zijn Naam levend houden en hem gedenken.
Daarom nemen wij dit brood zoals hij heeft gedaan
en gezegd heeft:
‘Neem dan van dit brood en eet ervan, u allen,
want dit is mijn lichaam
dat voor u gegeven wordt.

Neem deze beker en drink hier allen uit,
want dit is de beker van het eeuwige verbond.’

Daarom breken wij dit brood
en delen wij deze beker
om niet te vergeten wat ons te doen staat
om niet te vergeten in wiens Naam we willen leven.

We krijgen nieuwe kansen en een nieuwe toekomst.

Zoudt Gij ooit mij beschamen
Onze Vader
Vredeswens
Vredeslied: Dona nobis pacem in terra
Uitnodiging aan de tafel van brood en wijn
Mogen wij mensen worden,
die als zussen en broers
het brood van deze wereld delen
en elkaar, in woord en daad, tot zegen zijn.
Sterk ons door Jouw voorbeeld God:
Jouw leven, gebroken en gedeeld tot voedsel voor ons allen. Kom aan tafel, niemand sluiten wij uit!

Lied: Veel te laat heb ik jou liefgekregen
Gebed:
Eeuwige,
waar mensen woorden spreken van jouw Zoon,
waar ze handelen naar zijn levensstijl,
daar is Hij werkzaam aanwezig.
Wij bidden Jou:
geef dat wij elkaar nabij zijn
met zijn liefde en zijn vrede.
Dit vragen we Jou
omwille van ieders welzijn. Amen.

Mededelingen
Slotgedachten:
Bemin en doe dan wat je wilt:
wil je zwijgen, zwijg uit liefde,
wil je schreeuwen, schreeuw uit liefde,
wil je corrigeren, doe het uit liefde,
wil je vergeven, vergeef uit liefde.
Draag de bron van liefde in je hart,
want uit liefde kan alleen het goede voortkomen.
Augustinus, preken op de Eerste brief van Johannes, preek 7,8

Zending en zegen
De Heer zij voor je om je de goede weg te wijzen.
De Heer zij naast je om je in de armen te sluiten en je te beschermen, tegen gevaren van links en rechts
De Heer zij achter je om je te bewaren voor gemene aanvallen van anderen.
De Heer zij onder je om je op te vangen als je valt of dreigt te vallen
De Heer zij in je om je te troosten als je verdrietig bent.
De Heer zij om je heen om je te verdedigen, als mensen over je heen vallen
De Heer zij boven je om je te zegenen.
Mag God zich over je ontfermen
Nu en altijd
Zo zegene je de algoede God. De Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen

27. Slotlied: Dat ik de aarde zou bewonen

Ga je mee door de poort? Eerste Communieviering

19 mei 2019
Ga je mee door de poort | Eerste Communieviering
Voorganger: Franneke Hoeks
Met medewerking van De Cantorij o.l.v. Peter-Paul van Beekum

Openingslied Lied van de poorten

Aansteken paaskaars  samen met een communicant

Inleiding
Welkom allemaal. Groot en klein. Oud en jong. Bekend en onbekend. Kinderkerk en vaste bezoekers van onze vieringen.  Wat ontzettend fijn dat u, dat jullie er zijn.
Het is vandaag feest. Jullie doen vandaag je eerste communie. Voor de eerste keer gaan jullie met ons allemaal aan tafel zoals Jezus dat ooit met zijn vrienden deed.
De afgelopen maanden mocht ik met jullie en jullie ouders optrekken. We kwamen hier in Cello 6 keer bij elkaar om naar verhalen te luisteren, te praten met elkaar, te zingen en te knutselen. Steeds was daar ook iemand van de San Salvator bij die ons een verhaal over Jezus vertelden.
De poort waar we door binnenkwamen, speelde een belangrijke rol in die bijeenkomsten. Met de communicanten gingen we namelijk op ontdekkingsreis, die ons steeds door andere poorten leidde.  Wat dacht u van de poort van alle mensen, de poort die altijd openstaat, de poort van de goede gaven, de poort van de gedroogde tranen, de poort van samen eten en de poort van de herinnering. Prachtige poëtische namen. Iedere poort leerde ons iets over het land van God. Tijdens onze bijeenkomsten was de doorgang door de poort een vast ritueel. Met een grote stap of sierlijke sprong belande we in het mysterieuze en mooie land.  We ontdekten dat het land van God en niet zomaar is. Het idee en dromen misschien wel maar we moesten ook de handen uit de mouwen steken. We gingen achter de poort samen aan de slag door te tekenen, door samen te eten, door manieren te bedenken om het weer goed te maken. Veel van wat we gemaakt hebben hangt hier nu in onze ruimte. Daarmee wordt deze ruimte ook een beetje het land van God.
Afgelopen week hebben we voedsel ingezameld voor de voedselbank. Dat doen we bewust rondom de eerste communie. Een mooie manier om als gemeenschap heel concreet iets van het land van God zichtbaar te maken.  Helemaal prachtig als we daar de kinderen bij kunnen betrekken. Breken en delen wordt letterlijk zichtbaar.

Lees meer →