Op blote voeten en dankbaar

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 6 & 7 juli 2019  

OP BLOTE VOETEN EN DANKBAAR
Voorganger Truus van Kaam
Zaterdag volkszang o.l.v. Wilton Desmense
Zondag  Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers  | Piano:  Coby Wagemans

OPENINGSLIED Za| Zo Hier wordt een huis voor God gebouwd

WELKOM EN INLEIDING
GEBED

 ACCLAMATIE  Za | Zo Gij de een en eeuwig zijt

 INLEIDING OP LEZINGEN

 1E LEZING  Uit de profeet Jesaja 
Verheugt u, samen met Jeruzalem, en juicht over haar, allen die haar liefhebbben. Jubelt met haar van blijdschap,  allen die over haar treuren, gij moogt zuigen en u verzadigen aan haar troostrijke borsten, gij moogt drinken en genieten van haar luisterrijke boezem. Want zo spreekt Jahwe: Vrede laat Ik haar toestromen als een rivier, de luister van de volken als een beek die buiten zijn oevers treedt. Haar zuigelingen worden op de heup gedragen en op schoot vertroeteld. Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten: in Jeruzalem zult gij getroost worden. Zielsblij zult gij het aanschouwen, en uw gebeente zal ontluiken als het groen en de dienaren van de Heer zullen zijn macht ervaren.

LIED Za | Zo Zo hoog als Gij Troont in de hemel

2E LEZING: Het Evangelie volgen Lucas
In die tijd wees de Heer (twee-en) zeventig anderen aan en zond hen twee voor twee voor zich uit naar alle steden en plaatsen, waarheen Hijzelf van plan was te gaan. Hij sprak tot hen: ‘De oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten. Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren tussen wolven. Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel; en groet niemand onderweg.  Laat in welk huis gij ook binnengaat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis!  Woont daar een vredelievend mens, dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet, dan zal hij op u terugkeren.  Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard. Gaat niet van het ene huis naar het andere. In elke stad waar je binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet,  geneest de zieken die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij.  0In elke stad waar ge binnengaat en niet ontvangen wordt, trekt daar door de straten en zegt: 1Zelfs het stof uit uw stad dat aan onze voeten kleeft, schudden wij tegen u af. Maar weet dit wel: Het Rijk Gods is nabij.  Ik zeg u: Op die dag zal het voor de mensen van Sodom draaglijker zijn dan voor die stad.
De (twee-en) zeventig keerden vol blijdschap terug en zeiden: ‘Heer, zelfs de duivels onderwerpen zich aan ons door uw Naam.’ Hij zei tot hen: ‘Ik zag de satan als een bliksemstraal uit de hemel vallen. Ik heb u macht gegeven om op slangen en schorpioenen te treden, te heersen over heel de kracht van de vijand; en niets zal u kunnen schaden. Toch moet ge u niet verheugen over het feit dat de duivels aan u onderworpen zijn, maar verheugt u omdat uw namen staan opgetekend in de hemel.’
ACCLAMATIE Za | Zo Het woord dat ik jou geef is niet te zwaar

OVERWEGING

Truus van Kaam preekte uit het hoofd in de viering. Op verzoek heeft ze later haar preek zoveel mogelijk in schrijftaal omgezet. Met de volgende aantekening: “Preken kan niet zonder communicatie en wat er zondag gebeurde in de viering kan niet op schrift. Misschien zijn mensen toch blij met deze tekst.”

Oprechte verontwaardiging brengt meestal ook verdieping. Iemand laat je zien waar het echt om gaat. De Friezen roepen dan: Wol Bliksum ! Als iemand dat roept wordt de omgeving meestal ineens stil. “Wol Bliksum” zegt ook Jezus in het Evangelie van vandaag. Hij brengt hiermee de leerlingen en ook ons bij de grond van onze roeping en zending. De leerlingen zijn teruggekomen met enthousiaste verhalen over hun kunnen. Hierin brengt Jezus een wending aan. Prima wat je allemaal doet en bereikt hebt, maar…: verheug je dat jouw leven met God verbonden is.

Wanneer je bidt, Gods Aanwezigheid zoekt, mag je er in al je kwetsbaarheid zijn. Je hoeft alleen maar ”jij” te zijn. Je hoeft geen stand op te houden, niet te redeneren, geen decorum te vertonen, niets. Wanneer je bidt sta je op je “blote voetjes”. Je mag je bij God weten. Zo is Zijn naam: Ik ga met je mee, op reis, overal naar toe. Ik ben met je verbonden.

Op blote voeten worden de 72 uitgezonden toen, en wij worden nu gezonden. Het is een flinke opgave die risico’s met zich meebrengt. Zij (en wij) moeten een weg zoeken om de steden van de wereld te bereiken en vrede te brengen. Voor zo’n taak moet je wel op blote voetjes gaan. Dit kan niemand zonder verbondenheid met God.
Psalm 121 bezingt dit treffend. Ik geef u twee regels:” Ik hef mijn ogen op naar de bergen (waarover ik een pad moet zoeken). Wie komt mij helpen?”
“De Heer zal U behoeden.”
Jezus en zijn leerlingen zongen dit lied zeker. Het leven kent genoeg bergen. Dat brengt mij bij Jesaja, de profeet in de Babylonische Ballingschap. Hij kent bergen als geen ander. Wanneer het volk de moed verliest, ruzie krijgt, God kwijt is, wanneer de zin van het bestaan zoek lijkt, mag hij het zeggen. Dan mag hij richting geven vasthouden. “We komen weer goed terecht! We gaan terug naar Jeruzalem!” In de lezing van vandaag is Jeruzalem in zicht. De mensen kunnen veilig terug naar huis.
Jeruzalem (-letterlijk: Stad van God) is de stad van vrede, de stad waar je gekend en bemind wordt. Jeruzalem wordt in Jes. 66 voorgesteld als de grote moeder.
Dit verhaal kenden Jezus en de leerlingen ook. Zo moet het worden in elke stad. Elke stad zou een klein Jeruzalem moeten zijn -mokum- en voor ons hier Mokum Den Bosch. Eberhardt van de Laan verwoordde het zo: wees lief voor elkaar en de stad.
Psalm 123: “om mijn broeders en om wie mij na zijn: vrede over U.”
Vrede brengen: Sjalom, Salem Alaykim, Grüss Gott, kun je alleen op blote voetjes. Vrede brengen kun als je samen met anderen een weg zoekt in het leven. Vrede brengen kun als je even sterk en even kwetsbaar in gesprek gaat. Innerlijke vrede en welzijn zijn tweelingzusjes. Wie troost en bevrijdt weet zichzelf ook getroost en bevrijd. Samen leven, samen reizen door het leven naar Mokum hier en nu. Ik bid je toe: Ga met God, op blote voeten en dat het je gegeven is dankbaar te zijn.

GELOOFSLIED Za | Zo Leven is van zeven dagen

 KLAARZETTEN VAN DE GAVEN | COLLECTE

 VOORBEDE

Goede God, U die met ons meegaat
Wij bidden U voor ons allen hier,
Mensen met een visioen voor ogen
Laat het ons gegeven zijn vrede te brengen op de plaatsen waar wij komen
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor mensen die ver van huis zijn – gevlucht, verdreven- dat zij de moed hebben te blijven geloven in een nieuwe toekomst
Laat het ons gegeven zijn met hen samen te leven
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor de leiders van de volken,
Dat zij vrede en welzijn van mensen en het behoud van de aarde stellen boven eigenbelang
Om Uw geest van wijsheid wanneer er besluiten moeten vallen
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor ons allen en degenen met wie wij verbonden zijn
Om geluk en gezondheid
Om kracht en medeleven bij ziekte
Dat ieder zich gezien en bemind mag weten
Laat het ons gegeven zijn elkander in Uw naam te behoeden en te bewaren
Koor: Die Gij geteld hebt

ACCLAMATIE Za | Zo Gij hart, Gij bron van leven

ACCLAMATIE  Za | Zo Die Gij geteld hebt

 TAFELGEBED

Heer onze God, hoe wonderlijk zijn de wegen die Gij met ons gaat: U roept ons aan de dag uit de duistere nacht van het niets, U geeft ons een naam en roept ons mens te worden, om zoekend en tastend te komen op het spoor van het leven.
Wij danken U,  dat Gij ons van den beginne vergezelt en tot elkander brengt van vreemden tot vrienden maakt, Een levend antwoord op elkaars vraag naar geluk. Wij danken U, dat Gij ons voorgaat en licht wilt zijn Onderweg van de  woestijn naar een land waar verkwikkend water is en brood voor alleman, in woorden van belofte bij monde van profeten.
Wij danken U, dat Gij ons de weg hebt gewezen in Jezus de man van Nazareth, die nieuwe Adam, nieuwe Mozes heet, die onze weg is gegaan, onze weg geworden is die voert van Egypte naar Kanaän, van oorlog naar vrede van Bethlehem naar Jeruzalem, van nergens vandaan naar U van Jeruzalem naar Jericho, van U tot elkaar: Wij danken U, dat Hij ons vergezelt en ons op het spoor brengt van Uw verhaal met de mensen, dat Hij ons de Schriften open legt en ons laat zien  dat sterven leven is en  leven delen.

Brood en Beker

Wij bidden U, open ons hart voor Hem  en breng ons van Jeruzalem naar Emmaus, open onze ogen voor de Vreemdeling in wie de Schriften opengaan en vervul ons van het geheim van leven in Zijn dood en Verrijzenis.
Laat zijn Geest ons maken tot getuigen van Uw trouw aan de mensen; dat wij het leven liefhebben en de aarde tot nieuw land maken waar brood wordt gebroken tot voedsel voor iedereen en de beker rondgaat tot ieders vreugde, waar mensen  en volkeren elkaar bij name noemen en de vredeshand reiken, waar het duister van de dood verdwijnt in het licht van de dag, en wij U dankzeggen om alles wat Gij voor ons bent.

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED Za | Zo Dona nobis pacem in terra

UITNODIGING AAN DE TAFEL VAN BROOD EN WIJN

LIED Za | Zo The Lord bless you and keep you

GEBED

 MEDEDELINGEN

 SLOTGEDACHTE Op het randje

Misschien vallen ze juist in de hitte wel meer op. Juist omdat ze niet genieten van een ijsje een drankje , een terrasje. Je vindt ze op de randjes van de stad. Op de kleine verhogingen bij bruggetjes, voor hotels, rond standbeelden. Daar waar je kunt zitten zonder op te vallen, zonder een ander tot last te zijn. Ze zitten er rustig, bij na bewegingsloos, sommigen zijn keurig gekleed, zelfs goed geknipt,  je zou niet verwachten dat ze op straat leven. Sommigen worden vergezeld door de kompaan die het altijd eens is, een halve liter merkloos bier. Zolang het niet agressief maakt, leven we daar simpelweg langs.
Anderen zijn nuchter en alleen, in rust lijkt de hitte het beste te verteren. Ze wachten. Tot de avond valt? Tot er andere tijden komen? Ze wachten in ieder geval tot het inloopschip zijn luiken opengooit en ze er hun anker voor de nacht neerlaten. Om de volgende dag gewoon weer op het randje te gaan zitten. Ergens in de stad.
Leven aan de rand van onze maatschappij , staan ze in schril contrast met alle anderen die ‘s avonds nog buiten zijn.
Luisteren naar een prachtige opera. En precies dat is er  raar genoeg voor hen die op altijd op het randje leven, niet bij. Niks sing along. Natuurlijk is het open voor iedereen, maar ik heb ze er niet gezien. Ik zou het ze graag gunnen. Den Bosch staat bol van bijzondere buitenevenementen. Laagdrempelig en gratis. Een groot goed. Ik zou het ze gunnen om gewoon aan te schuiven. Op het randje zittend, genieten van muziek. En misschien biedt iemand hen dan wel een klapstoeltje aan.

(bron: nl: Hannekeschrijft  Bossche omroep
(met het oog op de lengte voor een viering is de tekst iets ingekort.)

ZEGENWENS
SLOTLIED Za | Zo Dat ik aarde zou bewonen