Actueel

Zeventiende zondag door het jaar

EERSTE LEZING    1 Kon., 3, 5. 7-12

Uit het eerste boek der Koningen

In die dagen verscheen de Heer ’s nachts in een droom aan Salomo en zei: “Wat wilt ge dat Ik u geef?” Salomo antwoordde: “Heer mijn God, Gij hebt uw dienaar tot koning verheven hoewel ik maar een jonge man ben en nog niet weet wat ik doen of laten moet. Zo staat uw dienaar te midden van het volk dat Gij uitverkoren hebt, een groot volk, zo groot dat het niet te tellen of te schatten is. Geef dus uw dienaar een opmerk­zame geest, om recht te kunnen spreken voor uw volk en onderscheid te kunnen maken tussen goed en kwaad. Want wie is in staat recht te spreken voor dit grote volk van U ?” Dit verzoek van Salomo behaagde de Heer. En God zei tot hem: “Omdat ge juist dit gevraagd hebt en niet gevraagd hebt om een lang leven, ook niet om rijkdom, evenmin om de dood van uw vijanden, maar omdat ge inzicht gevraagd hebt om recht te kunnen spreken, daarom voldoe Ik aan uw verzoek en geef Ik u een geest vol wijsheid en begrip, zoals voor u niemand ooit heeft gehad en ook na u niemand zal hebben.”

EVANGELIE Mt., 13, 44-52 of 44-46

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Mattheüs

In die tijd zei Jezus tot de menigte: “Het Rijk der hemelen gelijkt op een schat, verborgen in een akker. Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer, en in zijn blijdschap ging hij alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker. Ook gelijkt het Rijk der hemelen op een koopman, op zoek naar mooie parels. Toen hij een parel van grote waarde had gevonden, ging hij alles verkopen wat hij bezat en kocht haar.

Ter overweging        Ps. 119 (118), 57 en 72, 76-77, 127-128, 129-130

REFREIN: Hoezeer is uw wet mij lief, Heer.
Dit stel ik mij altijd tot taak, Heer, om trouw te zijn aan uw woord.
De wet uit uw mond is mij meer waard dan schatten van zilver en goud.
Maar laat uw erbarmen mij nu vertroosten, zoals Gij uw dienaar eens hebt beloofd.
Door uw barmhartigheid moge ik leven, omdat ik mijn vreugde vind in uw wet.
Maar ik begeer wat Gij hebt geboden boven het fijnste goud.
Daarom heb ik uw bevelen gekozen, verwerp ik de wet van het kwaad.
Uitstekend is alles wat Gij verordent, daarom houdt mijn geest daaraan vast.
De uitleg van uw woorden geeft klaarheid, schenkt wijsheid aan wie onervaren is.

IEDEREEN IS VAN DE WERELD EN DE WERELD IS VAN IEDEREEN.

IEDEREEN IS VAN DE WERELD EN DE WERELD IS VAN IEDEREEN.

Viering 23 juli 2023                            Voorganger: Maria vanden Dungen
Lectoren: Dorine Broekmeulen en Toon van Mierlo
Cantor:  Wilton Desmense,
Piano en fluit: Coby Wagemakers en Maria Werner.

Openingslied: Dit huis is een huis

Welkom allemaal, wat fijn dat we in deze vakantietijd toch bij elkaar kunnen komen om dit uur te delen.
Veel mensen zijn nu op vakantie, sommigen zijn al terug of gaan misschien nog wat later weg.
Of misschien blijft u lekker op uw eigen stekkie, ieder naar eigen keus.
Vandaag is het thema van de viering: Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
Misschien herkent u er de titel van een lied in. We zijn allemaal bewoners van die wereld.  We weten dat wel, maar beseffen het allicht niet voldoende.
Daarom gaat deze viering over die ene aarde en dat we die samen moeten delen.
Dat vieren doen we samen:
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest.
De paaskaars brandt al en aan dat licht steken we de vredeskaars aan.
Vrede voor onze wereld, vrede voor iedereen. Rechtvaardigheid begint met het besef: we zijn allemaal mensen,
We hebben allemaal recht op een menswaardig leven, want Iedereen leeft op deze wereld en de wereld is van iedereen.
Laat ons daar even bij stil zijn:
Lees meer →

Vrij zijn

16 juli 2023

Voorganger  Franneke Hoeks

Lectoren Corrie Dansen & Maria Claessens

Koor Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers |

Piano Coby Wagemans|

Fluit Maria Werner

Openingslied: Dit huis vol mensen

Welkom
Vandaag is het de laatste zondag voor de vakantieperiode. Nu houden we als gemeenschap niet echt vakantie: wij blijven de komende weken gewoon vieren.  Toch is het een beetje anders. De scholen hebben hun deuren gesloten, clubjes hebben een zomerpauze en mensen gaan op vakantie.
Het woord vakantie is afgeleid van het Latijnse vacare, dat staat voor leeg of vrij zijn. Vrij-zijn is het thema van deze viering. We gaan op verkenning en zoeken samen naar wat is dat eigenlijk: vrij-zijn. Jesaja, Jezus en Christoffel wijzen ons de weg. Zo meteen slaan we het Bijbelboek open en lezen Corrie Dansen en Maria Claessens voor ons uit de Schrift. Jesaja vertelt over de Eeuwige die niet te kennen is, maar heel de schepping draagt. Mensen mogen daar deel van zijn, een klein, heel klein deel. Brengt ons dat misschien iets van vrij-zijn?
De tekst uit Mattheus is een lastige. Die gaat over onkruid en graan, over goed en slecht. Bij dit soort scherpe scheidingen voelen we ons vaak ongemakkelijk.  Wat leert ons dat over vrij-zijn?
Op de drempel van de vakantieperiode horen jullie straks in de overweging ook het verhaal van Christoffel, beschermheilige van reizigers. Een man die draagt en daarin zijn bestemming vindt.  Misschien is vrij-zijn wel iets anders dan we in eerste instantie denken.

In het licht van de paaskaars maken we ons klaar om te ontvangen.  We zoeken stilte en vrijheid in ons binnenste op dat er ruimte komt voor de stem van de Eeuwige.

GEBED
Gij die er was vanaf den beginne
Gij die met ons meetrekt
Gij die ons hoedt en voedt
wees dit uur bij ons.
Zie ons als de mensen die we zijn
met onze  lichte en donkere kanten
geschapen naar jouw beeld en gelijkenis.
Wees grond van ons bestaan
Leer ons het goede te doen
maak ons vrij.

Acclamatie: Het licht is kalm

1E LEZING Jesaja 40, 12-15, 21-25
Wie heeft de wateren met holle hand omvat,
de hemel met zijn hand gemeten?
Wie heeft het stof van de aarde met een maatbeker afgepast?
Wie heeft de bergen gewogen op een weegschaal,
de heuvels met balans en gewichten?
Wie heeft de geest van de Eeuwige gemeten?

Heeft iemand Hem ooit raad gegeven?
Wie raadpleegt Hij, wie biedt Hem inzicht?
Wie leidt Hem op de paden van het recht?
Wie leidt Hem naar kennis?
Wie toont Hem de weg van het inzicht?
In zijn ogen zijn de volken
als een druppel in een emmer,
als een stofje op een weegschaal;
Weet je het niet? Heb je het niet gehoord?
Is het je niet van meet af aan verteld?
Is het niet al helder sinds de grondvesting van de wereld?
Hij troont boven de schijf van de aarde
– haar bewoners zijn als sprinkhanen –,
Hij spreidt de hemel uit als een doek,
spant hem uit als een tent om in te wonen.
Hij maakt vorsten nietig,
de leiders van de aarde onbeduidend:
nauwelijks zijn ze geplant, nauwelijks gezaaid,
nauwelijks hebben ze wortel geschoten,
of Hij blaast over hen, en ze verdorren
Met wie wil je Mij vergelijken, zegt de Heilige,
aan wie ben Ik gelijk te stellen?
Kijk omhoog: wie heeft dit alles geschapen?
Hij laat het leger sterren voltallig uitrukken,
Hij roept ze bij hun naam, een voor een;
door zijn kracht en onmetelijke grootheid
ontbreekt er niet één.

Lied: Die de aarde boetseerde

2E LEZING Mattheus 13, 24-30 – 36-43
Jezus hield hun een andere gelijkenis voor: ‘Het is met het koninkrijk van de hemel als met een mens die goed zaad op zijn akker uitzaaide. Terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand giftig onkruid tussen het graan zaaien en vertrok weer. Toen het jonge gewas opschoot en vrucht begon te dragen, kwam ook het onkruid tevoorschijn. De knechten kwamen de heer des huizes vragen: “Heer, hebt u soms geen goed zaad op uw akker gezaaid? Waar komt dat onkruid dan vandaan?” Hij antwoordde: “Dat is het werk van een vijand.” De knechten zeiden tegen hem: “Wilt u dat wij het onkruid weghalen?” Hij antwoordde: “Nee, want dan zouden jullie met het onkruid ook het graan lostrekken. Laat beide samen opgroeien tot aan de oogst, dan zal ik, wanneer het oogsttijd is, tegen de maaiers zeggen: ‘Haal eerst het onkruid weg, bind het in bundels bij elkaar en verbrand het. Breng dan het graan bijeen in mijn schuur.’”’
Daarop stuurde Jezus de mensen weg en ging naar huis. Zijn leerlingen kwamen bij Hem en vroegen: ‘Wilt U ons de gelijkenis van het onkruid op de akker uitleggen?’ Hij antwoordde hun: ‘Hij die het goede zaad zaait is de Mensenzoon, de akker is de wereld, het goede zaad dat zijn de kinderen van het koninkrijk; het onkruid dat zijn de kinderen van het kwaad, de vijand die het zaait is de duivel, de oogst staat voor de voltooiing van deze wereld en de maaiers zijn de engelen. Zoals het onkruid bijeengebracht wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: de Mensenzoon zal zijn engelen eropuit sturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk al wat ten val brengt en al wie onrecht pleegt bijeenbrengen en in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!

Acclamatie: Deze woorden aan jou opgedragen

OVERWEGING Vrij-zijn
Hebben jullie ooit van Reprobus gehoord?  Een groot en sterk man, die altijd op zoek was naar wie sterker en groter was dan hij. Alleen de machtigste der machtigen wilde hij dienen. Hij ging in dienst bij de koning. Het hoogste van het hoogste. De koning bleek echter bang voor duivel. Dus Reprobus diende de duivel. Op een dag zag Reprobus dat de duivel met een grote boog om een kruisbeeld liep. Degene die aan het kruisbeeld hing was machtiger dan de duivel dus die man zou hij gaan dienen.  Maar hoe? Op advies van een kluizenaar ging Reprobus mensen overzetten bij een rivier. Op een dag was er een kind dat hij op zijn schouders nam. Zwaarder en zwaarder werd dit kind, alsof dit kind de hele wereld met zich meedroeg. Dit kind was Christus en Reprobus kreeg een nieuwe naam: Christoffel. Hij werd de beschermheilige van reizigers.

Een mooi verhaal aan het begin van de vakantieperiode. Of je nu wel of niet op fysiek reis gaat de gedachte aan een beschermer en drager doet ons allemaal goed op de reis door het leven.
Ik ga wel op vakantie. Lekker met mijn tentje naar Frankrijk. Wandelen en buiten-zijn, vrij-zijn. Met dat vrij-zijn is wel iets geks aan de hand. Veel mensen snakken naar vakantie om even los te zijn van het leven van alledag. Wonderlijk dat het gevoel van vrij-zijn in het leven vaak zo ver te zoeken is.
Jesaja helpt me bij mijn bespiegelingen. De tekst die we vandaag hoorden wordt toegeschreven aan Deutro Jesaja, een onbekende auteur  rond het jaar 538 voor Christus, het jaar waarin de joden de vrijheid kregen om terug te keren naar Jerusalem. Ze woonden decennia in ballingschap in Babylonië. Deze Deuterojesaja kreeg de opdracht het restje van het joodse volk vertellen over hervonden vrijheid en dat ze terug zullen keren naar Jeruzalem.  Het wekt nauwelijks verbazing dat de toehoorders niets van zijn boodschap geloofden. De meeste mensen ongetwijfeld de moed verloren: men ging ervanuit dat het verbond dat God met zijn volk had gesloten, was verbroken; dat God genoeg van hen had.
De verzen die we vandaag hoorden proberen mensen van toen, en ons hier nu, iets duidelijk te maken van wat de Eeuwige is. Een reeks vragen die ons doen stilstaan bij de verwondering van alles wat is. Waar komt het vandaan, bergen, water, heuvels? Onvoorstelbaar. En wij mensen, wij zijn onderdeel – klein onderdeel van dat grote geheel.  Mooi hoe  in het tweede stukje van de tekst machthebbers ook als onbeduidend worden neergezet. Ook zij zijn deel van het grote geheel. Het is misschien een beetje vreemd maar als ik deze woorden hoor, dan voel ik vreemd vrij. De troost me dat ik niet groot hoef te zijn, dan ik een deel van een geheel mag zijn. Een soort vrijheid in verbondenheid.

En dan de lastige Mattheus tekst. We horen de parabel zelf én krijgen van de meester ook nog de uitleg te horen. Niet dat de uitleg het verhaal voor mij gemakkelijker maakt.  Ik word in eerst instantie vaak een boos als er zo zwart -wit gedacht wordt. Graan versus onkruid. Kinderen van het koninkrijk  versus kinderen van het kwaad. Met de een loopt het goed af, de ander wacht het vuur.  Een God die, als een oppermachtige poppenspeler, beslist wie leeft en wie sterft. Die God is niet mijn God. Zo’n karikatuur van de Eeuwige maakt me boos. Die boosheid zet me ook weer aan het denken, want een God die alles wel prima vindt en ons maar laat aanmodderen is ook niet mijn God. Mijn God is een god die ons en al wat leeft koestert – zeker, maar hij/zij is ook een kracht die ons ook richt op de weg van gerechtigheid en vrede. Daar is soms harde taal of een confrontatie voor nodig.  Jezus doet dat in deze parabel in contrasten die mensen ui zijn tijd kenden. Graan- onkruid. Goed- slecht. Rechtvaardigen-zondaars.  Deze versimpeling daagt uit en houdt ons een spiegel voor over hoe we in elkaar zitten. We hopen, denk ik allemaal, dat we graan zijn. Ben ik graan? Soms. Een andere keer ben ik onkruid. Het is niet zo simpel, niet zwart-wit. Het oordeel is niet aan ons. Op dit niveau oordelen gaat ons verstand, ons hele zijn te boven.  Mooi dat de zaaier zijn dienaren niet aanspoort om het onkruid meteen te vernietigen. Dan maak je meer kapot dat God lief is. Stel je oordeel maar uit en vertrouw op dat grote geheel. In de uitleg die Jezus geeft, gebruikt hij grote woorden om aan te geven dat ergens in de toekomst dat oordeel komt. Niet nu! Niet wij zijn het die oordelen– god zij dank. Ergens in de toekomst, wordt dat oordeel geveld. Nu dit verhaal de afgelopen dagen met mij meetrok merk ik dat ik het meer en meer kan lezen als een aansporing voor ons allen om het goede te doen. Niet leuk om te horen, maar soms nodig om weer richting te krijgen.

Daar kan en wil ik wel mee leven.  Een God die zo graag wil dat het leven goed is voor alles en iedereen. Dat wij op onze menselijke manier beeld van hem/haar zijn. Dat betekent dat keuzes, onze keuzes er toen doen!  Hoe klein we ook zijn. Iedere verandering begint klein.
Vrij zijn zit hem – denk ik – minder totale vrijheid, maar juist in het besef van verbonden vrijheid. Vrijheid los van alles en iedereen brengt ons niet veel goeds. In verbondenheid vrij kunnen zijn des temeer. Verbondenheid met elkaar, met de schepping waar we deel van zijn en met de Eeuwige. Vrij-zijn op deze manier is niet een soort luilekkerland waarin je kunt doen wat je wilt. Vrij-zijn  in verbondenheid draagt een opdracht tot zorg voor elkaar en al wat leeft in zich. Dan zijn wij samen dragers van het grote geheel en mogen wij ons op onze beurt gedragen weten door de Eeuwige.

Geloofslied: Geen taal die hem vertaalt

COLLECTE| INSTRUMENTALE MUZIEK

VOORBEDE
We bidden hier, rond de tafel, om leiderschap in binnen- en buitenland. Dat er mensen opstaan die het goede voor allen voor ogen hebben en die ruimte krijgen om de daad bij het woord te voegen. Gij hart, Gij bron van leven

We bidden hier, rond de tafel, voor mensen die vrijheid zoeken en zich los willen maken van wat bekneld. Dat er  perspectieven van gedragen vrij-zijn ontstaan.
Gij hart, Gij bron van leven

We bidden hier, rond de tafel voor iedereen die op reis gaat en mensen die thuisblijven. Dat reizigers momenten van vrijheid koesteren en dat thuisblijvers zich gedragen mogen weten. Gij hart, Gij bron van leven

We bidden hier, rondom de tafel, voor mensen die ziek zijn, dat zij zich gesteund en gedragen mogen weten jouw zachte kracht. We bidden voor mensen die we missen en vinden troost bij de gedachte dat zij voor altijd thuis zijn in jouw ruimte van liefde. Koester de namen G 53

TAFELGEBED
Eeuwige, bron van ons bestaan, wij danken Jou voor het graan op onze velden dat geoogst werd in toewijding en zorg,
om brood te worden, kracht voor onderweg.
Voor woorden die wij horen, danken wij Jou, jouw taal van liefde geschreven in ons hart;
We danken jou voor het hoogste woord van heilige schriften en profeten, sprekend tot op vandaag, opdat wij doen jouw liefste wil: recht en vrede metterdaad.
Voor de mensen om ons heen danken wij Jou, broers en zussen, die ons gaande houden in de veelkleurigheid van vriendschap, wijsheid en geduld.
Voor Jezus van Nazareth danken wij Jou, mens naar jouw hart,
die kwetsbaar werd als de minste, die nooit zei: ‘het raakt me niet’, maar die geweldloos en zonder reserve een kracht tot leven werd voor ieder die Hem binnen liet.
Zo heeft jezus zich gegeven als brood en wijn in ons midden,
gebroken en geschonken om te dienen, om Leven te zijn.
Zo willen wij Hem gedenken het brood breken en delen,
de beker nemen en uitreiken.
Zo willen wij verbonden zijn met Hem, met elkaar en zo met Jou. Dit blijven wij doen, in zijn naam.
Zo heeft Hij ons aan elkaar gegeven, als  vruchtbare aarde,
om in te zaaien en van te oogsten, om te dienen  en te danken, om elkaar te dragen in zijn geest van liefde.
Zo willen we gaan op Zijn weg, zo willen we zingen  met elkaar, met woorden door Hem gegeven:
ONZE VADER: Onze Vader verborgen G 109

VREDESWENS
VREDESLIED: de vrede de vrede zal zijn
BROOD EN WIJN
LIED: Wat in stilte bloeit G 22

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE Corrie
Een man,
groot en sterk.
Hij vecht voor de sterkste:
de koning,
nee, de duivel!
Een kruis als keerpunt.
Dienen aan de oever.
Draag mensen!
Dat kind op je schouder,
zwaar als de wereld,
en lichter dan licht.
Op nieuw geboren.
Christoffel zal hij heten.

ZEGENWENS
Dat je de weg mag gaan die je goed doet,
dat je opstaat wanneer je valt,
dat je mens mag worden in Gods ogen
en die van anderen.
Weet dat de aarde je draagt,
dat je gaat in het licht
en de wind je omgeeft.
Dat je de vruchten van je leven proeft
en gaat in vrede.
in de naam van de Eeuwige
die we kennen als Vader/Moeder, zoon en heilige geest.
(Andries Govaart)

SLOTLIED: Nu wij uiteengaan G77

Hij is vriendelijk en hij rijdt op een ezel

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
9 juli 2023

Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Marga van de Koevering en Toon van Mierlo
Muzikale begeleiding: Joost Boekhoven, Maria Werner
Cantor: Machteld Terlingen

Thema: Hij is vriendelijk en hij rijdt op een ezel

Openingslied: Wij zoeken u als wij samenkomen

Inleiding

Wij zoeken U als wij samenkomen en bidden dat u aanwezig zult zijn: ons openingslied is tevens onze openingsbede.
Goede morgen, fijn dat we hier samen zijn gekomen, zoekend naar dat gevoel, dat ons drijft van huis uit en van binnenuit en dat we hier hopelijk vinden.
Daarbij ontsteken we het licht van de paaskaars en het licht van de vredeskaars. Lees meer →

Herdenking van de afschaffing van de slavernij

Viering 2 juli 2023                  voorganger: Truus van Kaam

Thema: Herdenking van de afschaffing van de slavernij

Openingslied: 128 Dit huis is een huis..

Gebed

 Lied: 260 Wie mag te gast zijn

Lezing uit : hoe duur  was de suiker?
Van de historica Cynthia Mc. Leod, dochter van Ferrier, de eerste president van Suriname

Amsterdamse handelshuizen wilden maar al te graag geld stoppen in plantages in Suriname.
Ze stuurden daarvoor agenten naar het land, die de volmacht hadden om aan planters geld op rente aan te bieden. Lukte dit , dan kreeg de agent zelf ook weer een percentage als provisie.
De kolonisten werden helemaal verblind door al dit voorgespiegeld geluk.
Iedereen wilde opeens planter worden.
Mensen die nauwelijks een cacao- van een koffieplant konden onderscheiden, lieden die dachten dat er korreltjes suiker uit het uitgeperste suikerriet vielen, ja iedereen, of hij nu eerst schoenmaker, slager of nietsnut was geweest , moest panter worden en zag zichzelf al als rijke plantage-eigenaar in zijn luie stoel op de veranda zitten.
Anderen die een kleine plantage hadden , wilden die tot driemaal vergroten.

Rutger was zo’n agent van een Amsterdams handelshuis en administrateur van enkele plantages.
Hij had door dat dit een onnatuurlijke gang van zaken was.
Nu was hij terug in Amsterdam , met zijn persoonlijke slaaf Alex.
Die kwam binnen met een kopje koffie.
Was er iets met Alex ?  vroeg Rutger zich af. Hij keek zo bedrukt.
Wat is er Alex? “Niets Masra “antwoordde Alex zacht.  “heb je zorgen? “
Gaat er misschien iets mis met  onze afspraak? Alex glimlacht even en zei: Bij mij niet, masra, maar ik weet niet van masra.”
Toen ze een paar jaar geleden uit Holland terugkwamen, had Rutger aan boord een ernstig gesprek met Alex gehad.
Deze had aan Rutger gezegd dat in Holland alle mensen geld verdienden voor hun arbeid .
Niemand was slaaf van een ander, niemand was er bezit van een ander.
Sommige mensen verdienden heel weinig, waren doodarm, maar ze waren vrij, en in Alex ’ogen was vrijheid toch wel het hoogste goed.
Hij kon zo goed de Marrons begrijpen, die liever in de bossen blootgesteld waren aan allerlei gevaren dan slaaf te zijn.

Rutger had voorgesteld om Alex vanaf dat moment ook voor zijn arbeid te betalen. Hij kon het gebruiken of teruggeven aan Rutger, die dan voor hem spaarde totdat hij genoeg had om zich vrij te kopen. Alex spaarde nog steeds.
Nog enkele maanden en dan zou hij genoeg hebben.

Tussenzang:  280 van God is de aarde  ( de Ned. versie van de gospel: he ‘s got the whole world in his hand)

Evangelie ; Joh 13, 14-17

Acclamatie : Gij hebt woorden van eeuwig leven

Ik geloof:
Ik geloof in God, die liefde is,
begin en einde van al wat is,
die niemand laat vallen.
Ik geloof in Jezus,
kind van mensen,
Zoon van God,
een en al liefde
tot het uiterste toe.
Hij wijst mij de weg
trekt met mij mee.
Ik geloof in de Geest
die zoekt naar mensen
die vertrouwen op God,
die mensen verwarmt en inspireert,
en aanzet tot liefde
groter dan hun hart.

Ik geloof in mensen,
die in Zijn Naam openlijk of in stilte
doen wat gedaan moet worden,
die samen kerk willen zijn
in de geest van het evangelie.
Ik geloof dat er altijd ruimte is
Voor vergeving en verzoening
In steeds weer een nieuwe kans
Dat Gods hart groter is
dan een mensenhart.

Ik geloof in het leven
dat achter onze grenzen
vrede en rust vindt bij God,
die het draagt en zal voltooien.
Want Gods liefde,
Gods barmhartigheid en trouw
zijn eindeloos groot.
Amen.

Voorbeden:    oh Lord hear my prayer of…..

als afsluiting:   gedenk ons hier bijeen

Collecte….

Vredeswens :
Het licht is kalm
ik laat mij los en besta
ik ben en niets dan dat
ik besta in een ruimte van liefde

 Tafelgebed

Onze Vader…..

Communie

Communielied….. Die met ons deelt 228

dankgebed

mededelingen

zending:  wees werktuig  van vrede

zegen

slotlied: 244 Dat een nieuwe wereld komen zal

Pas op, maar wees niet bang

SAN SALVATORGEMEENSCHAP | 25 juni 2023
Pas op, maar wees niet bang
Voorganger Franneke Hoeks |   Lectoren Marga van de Koevering en Rinus van der Heijden
Pianist Joost Boekhoven |Cantor Wilton Desmense

Openingslied zomaar een dak

Welkom
Soms heb je van die weken dat de Bijbelverhalen van week tot week op elkaar aansluiten. Wat betreft het Evangelie is dat vandaag het geval. Vorige week hoorde we hoe Jezus ze leerlingen uitzond en ze  letterlijk aan het werk zette. Ga het maar doen, mannen en vrouwen, wees boodschappers voor de mensen en. Deze week voegt Jezus daar een soort pas-op-boodschap aan toe. Het is niet zo eenvoudig al het lijkt.
Niet eenvoudig. Als iemand is die daarover mee kan praten dan is het de profeet Jeremia.  In de eerste lezing is deze Godsman aan het woord en we horen over zijn enorme worsteling. Dat woord van God is aansporing en de profeet kan niet anders dan die stem vertolken… maar dat is lang niet altijd wat mensen willen horen. Niet eenvoudig.
Wij gaan ons openstellen voor de stem van de Eeuwige die tot ons komt door Bijbelse verhalen. We zoeken de stilte en maken ons open voor wat hij/zij ons wil meegeven.

GEBED
Eeuwige, jij die ons aanspoort
tot woorden van vrede
en daden van gerechtigheid
Wees bij ons als we ons
klein en onmachtig voelen.
Wapen ons dit uur tegen moedeloosheid
wakker vonken van visioenen in ons aan
geef ons moed om tegen de stroom in te gaan.
en beziel ons met onbevangenheid
zodat we mensen naar jouw beeld worden. Amen

Acclamatie herschep ons hart

1E LEZING  Jeremia 20,7-13 Willibrord vertaling
Eeuwige, U hebt mij verleid;
ik ben bezweken, U was te sterk voor mij.
Ik kan niet tegen U op.
De hele dag lacht men mij uit,
iedereen drijft de spot met mij.
Telkens als ik het woord neem, moet ik schreeuwen,
en ‘geweld en onderdrukking’ roepen.
Het woord van de Eeuwige brengt mij
iedere dag schande en vernedering.
Soms denk ik:
Ik wil er niets meer van weten,
ik spreek niet meer in zijn naam.
Maar dan laait er een vuur op in mijn hart,
het brandt in mijn gebeente.
Ik doe alle moeite om het in bedwang te houden
maar het lukt me niet.
Ik hoor veel mensen fluisteren:
‘Daar heb je “Ontzetting-overal”. Geef hem aan.

Ja, we geven hem aan.’
Al mijn vrienden willen niets liever dan mijn ondergang.
Ze zeggen: ‘Misschien laat hij zich misleiden,
dan overmeesteren we hem en kunnen we ons op hem wreken.’
De Eeuwige is bij mij als een machtig strijder.
Mijn achtervolgers vallen neer,
ze zullen niet overwinnen.
Ze worden diep beschaamd,
nooit bereiken ze iets.
Hun schande duurt eeuwig,
ze wordt nooit vergeten!
God van de hemelse machten,
die alles rechtvaardig onderzoekt,
die hart en nieren doorgrondt,
laat mij zien hoe U wraak neemt.
Ik heb immers mijn zaak in uw handen gelegd.
Zing een lied, een loflied voor de Eeuwige,
want Hij heeft het leven van de arme
uit de macht van de boosdoeners gered.

Lied Nu nog met halve woorden

2E LEZING Matteüs 10,16-23, 26-31 Willibrord vertaling
Bedenk wel: Ik stuur jullie als schapen tussen de wolven. Wees dus slim als slangen en eenvoudig als duiven. Pas op voor de mensen, want ze zullen je uitleveren aan rechtbanken, en in hun synagogen zullen ze je geselen. Men zal jullie voor landvoogden en koningen brengen omwille van Mij, als een getuigenis voor hen en de heidenen. Wanneer ze jullie uitleveren, maak je dan geen zorgen over hoe je zult spreken en wat je zult zeggen. Want op dat uur zal jullie ingegeven worden wat je moet zeggen. Want jullie zijn het niet die spreken, maar het is de Geest van je Vader die in jullie spreekt. De ene broer zal de andere aan de dood uitleveren, en een vader zijn kind, en kinderen zullen tegen hun ouders in verzet komen en hen ter dood brengen. Jullie zullen door iedereen gehaat worden vanwege mijn naam. Wie volhardt tot het einde, die zal gered worden. Wanneer ze jullie vervolgen in deze stad, vlucht dan naar de volgende.
Word dus niet bang voor hen. Want niets is verhuld dat niet onthuld zal worden, en niets is verborgen dat niet bekend zal worden. Wat Ik jullie zeg in het donker, zeg dat in het licht. Wat jullie in het oor gefluisterd krijgen, verkondig dat vanaf de daken. Wees niet bang voor hen die het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden.
Twee mussen kosten toch maar een stuiver? En daarvan zal er niet één op de grond vallen buiten jullie Vader om. Bij jullie zijn zelfs alle haren op je hoofd geteld. Wees dus niet bang. Jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen.

Acclamatie Het woord dat ik jou geef

OVERWEGING
Het woord dat ik jou geeft is niet te zwaar, zongen we net als acclamatie na het evangelie. Dat lijkt bij Jeremia wel anders.  Het volk volgt niet het pad van God. Afgoderij en hebzucht zijn niet wat de Eeuwige met ons voorheeft.  De opdracht van de Eeuwige is, het volk te vertellen dat er verwoesting om komst is- en niet zo’n beetje ook. Met een dergelijke boodschap maak je je niet populair.
En toch – dat vind ik prachtig- komt hier de aansporing om dwars tegen alles en iedereen in, de stem van de Eeuwige te verkondigen naar voren als iets waar je niet om heen kunt. Vuur in het hart, iets brandt in je binnenste. Je moet je mond wel opentrekken. Dat kost je wat. Mensen lachen je uit, gaan je uit de weg: kortom schande en vernedering. Niemand die nog iets met jou te maken wil hebben! Geen gemakkelijke weg, maar Jeremia spreekt over de Eeuwige als iemand die hem bijstaat in de strijd voor het goede leven voor allen. En strijden is het soms. Ik moet denken aan politieke gevangenen die vaak met gevaar voor eigen leven toch blijven strijden voor democratie en vrijheid. Mensen die de droom van het goede leven voor allen niet opgeven, maar blijven roepen, ook al is het soms in een woestijn. Black lives matter is ook zo’n beweging die vaak op weerstand stuit, maar die zich de mond niet laat snoeren want een wereld waarin mensen van kleur anders, slechter, behandeld worden dan mensen met een lichte huid is een wereld waar we geen genoegen mee zouden moeten nemen. Extinction Rebellion– de groep die snelwegen bezet om overheid en bedrijven aan te sporen werk te maken van klimaatmaatregelen, is ook een voorbeeld van een groep die zich niet geliefd maakt bij gewone Nederlanders, maar die zich de mond niet laten snoeren omdat ze de urgentie. Deze boodschap moet voor het voetlicht gebracht worden. Coûte que coûte!
Jezus stuurt zijn volgelingen op weg om te vertellen over dat visioen van het goede leven voor allen. Nog dan alleen maar vertellen. Jezus zegt: Doe het maar! Laat het zien!  Wees voorbeeld en inspiratie voor mensen. Laat die nieuwe wereld, dat visioen maar zien. Vorige week zei Wilton in de overweging dat Jezus ook een realist is. Hij weet wat hij van zijn mensen vraagt. Deze week klinkt er nog meer duidelijke taal.  Ik stuur jullie als schapen tussen de wolven. Jullie bent kwetsbaar met de boodschap van liefde, vrede en recht. Slimheid heb je nodig! Gebruik je hoofd om het verhaal over te brengen. Wees eenvoudig! Wees een mens uit een stuk! Puur en oprecht.
Jezus lijkt heel goed te beseffen dat het mensen, zeker niet degene die het voor het zeggen hebben, zitten te wachten een boodschap die alle verhoudingen op zijn kop zet. Pas op! Je zult tegenwerking krijgen. Van overheden, in je eigen familie- en vriendenkring.
Volgende week zaterdag  is het Keti Koti. We vieren dit jaar 150 jaar afschaffing van trans-Atlantische slavernij. Gelukkig worden er hier in de stad ook een aantal activiteiten georganiseerd om te herdenken, te vieren en te leren. Voor mij past het aandacht vragen voor Keti Koti bij het verhaal van vandaag, want er is ook best wat weerstand. ‘Het is zo lang geleden’, ‘Dat gaat toch niet over mij,’ ‘Wat heb ik er mee te maken.’, hoor je vaak in discussies. Hoe we kijken naar huidskleur is niet iets van alleen vroeger, het speelt nog steeds in onze huidige samenleving. Van de week was in het nieuws dat de overheidsinstelling DUO (studiefinanciering) bij hun jacht naar vermeende fraudeurs vooral om mensen met een migratieachtergrond. Dat is geen toeval.  Het vraagt om moed, slimheid en doorzettingsvermogen om dit aan te kaarten.
Jezus stuurt zijn mensen op pad om het goede leven voor allen waar te maken. Durven wij ook mensen te zijn die willen werken aan dat goede leven voor allen, aan het rijk Gods, ook als het voor ons ongemakkelijk wordt?
Ik hoop het maar voel soms ook de moed in mijn schoenen zakken. Er is zoveel mis met de wereld dat ik soms niet weer waar ik moet beginnen, Klimaat. Armoede. Oorlog. Racisme. Verharding. Ik weet het soms gewoon niet meer en dan ligt wanhoop op de loer. Wanhoop is het eigenlijk een beetje opgeven en het zicht op je mogelijkheden – onze mogelijkheden verliezen.  Wanhoop maakt ook dat we ons terugtrekken in onze eigen veilige omgeving. Daar is het goed. Daar lijkt het goed. Jezus spoort zijn leerlingen – daarmee ons-  aan om de veiligheid te verlaten. Pas op, maar wees niet bang. De Eeuwige, die onvoorstelbare kracht die ons aanspoort tot liefde, vrede en recht voorbij onze eigen grenzen, die zal bij ons zijn!
Pas op die boodschap van omkering waar Jezus het over heeft is een gevaarlijke boodschap. Ook  nu nog. Een verhaal tegen het recht van de sterkste, een verhaal tegen economische gewin. Dat verhaal maakt je lang niet overal populair, maar moet verteld worden, moet gedaan worden.
Pas op! Wees niet bang! Zorg dat je niet wegzakt in angst en wanhoop. Je hoef het niet alleen te doen. We hebben elkaar en mogen ons gedragen weten door de Eeuwige.
Laten we zorgen dat we alert en slim blijven door te luisteren – echt te luisteren – naar verhalen die misschien in eerste instantie niet de onze zijn. Laten we zorgen dat we eenvoudig blijven, mensen uit een stuk die staan voor waar ze in geloven een wereld van eerlijk, van minder, van duurzaam, van sociaal…. En dan voelen we beweging, wind, vonken vreugde en zien we glimpen van die prachtige toekomst die we kunnen maken. Samen. Tegen de wanhoop in. Denk aan de mussen. Pas op, maar wees niet bang!

Geloofslied  Is een mens trouw aan Gods wetten en woorden

COLLECTE | MUZIEK
VOORBEDE
Laten we, rondom de tafel, bidden voor mensen, waar ook ter wereld, die vervolgd worden vanwege hun geloof of politieke opvattingen. Om uitkomst in nood, om veranderingen ten goede en ruimte voor rechtvaardigheid.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor allen die moedig hun weg gaan en anderen een spiegel voor durven houden omdat zij tegen de stroom in aandacht vragen voor wat goed en juist is. Om kracht te volharden op hun pad, om ruimte die tegenstellingen overbrugt, om nieuwe inzichten die ruimte scheppen.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor mensen die de moed soms laten zakken en de hoop lijken op te geven. Om bemoediging die hen op doet opstaan, om lichtpuntjes in het donker, om helder zicht en nieuwe levenskansen.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor onszelf als gemeenschap dat we nooit te snel denken dat het wel goed komt. Om slimheid en eenvoud, om daadkracht en durf, om mensen die ons de weg wijzen.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor alles wat leeft in ons hart, voor de intenties die zijn opgeschreven in ons intentieboek. Voor onze zieken bidden we en voor onze dierbare overledenen. Dat zij zich geborgen mogen weten in het licht van de Eeuwige.
Kom over ons met uw geest

TAFELGEBED
God, Jij die voor ons zo onbegrijpelijk en ver weg bent,
maar die ons nabij wil zijn, wees aanwezig in ons midden en vervul ons hart met jouw goede Geest. Jij hebt tot mensen gesproken in dromen en visioenen, die hun de kracht gaven jouw weg te gaan. Jij hebt hen gemaakt van stotteraars tot enthousiaste redenaars, van laffe kleine mensen tot mensen vol geloof, die bergen konden verzetten.
Zo heb Jij ook tot ons het woord gericht, door de mens Jezus.
Hij leefde onder de mensen  en droomde van een volk,
dat zich geroepen wisten tot het goede leven voor allen
Op de avond, toen Zijn tegenstanders hem naar het leven stonden, heeft Hij brood in Zijn handen genomen, zijn ogen opgeslagen naar Jou, de zegen uitgesproken, het brood gebroken en met zijn leerlingen gedeeld in de verwachting dat zij dit gebaar begrepen en het voortdurend zouden herhalen.
Zo nam Hij ook, toen zij gegeten hadden, de beker in zijn handen. Hij sprak de zegen en het dankgebed, reikte hem over aan zijn leerlingen en zei: ‘Neem deze beker, en drink hier allen uit, want dit is de beker van hoop die ik deel met jullie.Blijf dit doen om Mij te gedenken.’
Laat jouw Geest ons aanzetten om in zijn voetstappen verder te gaan, doe ons onze roeping in het leven verstaan, en laat die droom werkelijkheid worden. Dat de eenzamen liefde moge vinden, dat de rijkdom en de zorgen van het leven ons niet mogen verstikken, dat wij, ieder op zijn of haar eigen plaats, de ander weten te versterken en te bevestigen totdat Jij zelf al onze dromen in vervulling doet gaan. Amen

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED  Zuster broeder vrede voor jou

UITNODIGING AAN DE TAFEL VAN BROOD EN WIJN

LIED Eet en drink van brood en wijn

STILTE

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE  Geluk en Angst maken een wandeling.
Angst vroeg aan geluk: ”Vertel eens, wat is volgens jou het hoogste geluk voor een mens?”
Geluk antwoordde: ”Wanneer een mens zich verliest, de grenzen van zijn ik verdwijnen en hij opgaat in het onnoembare.”
Daarop vroeg geluk aan angst: ”Wat is de grootste angst voor een mens?”
Angst antwoordde: ”Dat hij zichzelf zou verliezen, de grenzen van zijn ik zouden verdwijnen en hij zou opgaan in het onnoembare.”
Geluk knikte begrijpend – en glimlachend zetten ze hun wandeling voort.                                    (Erich Kaniok)

ZEGENWENS – Franneke

‘Wees niet bang’ – met die woorden gaan wij op weg.
Moge het ons gegeven zijn dat wij vrijuit spreken over de hoop die in ons leeft, over woorden van wijsheid die wij hier ontvangen hebben. Dan zijn we een zegen voor elkaar en voor de wereld en mogen we onze gezegend weten door de Ene, onze God onvoorstelbaar maar die we noemen  vader/moeder, zoon en heilige Geest. Amen.

SLOTLIED Wie ten einde toe

Zing een lied voor de Heer

18 juni 2023

Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Maria Hoitink en Liesbeth van Leijen
Muzikale begeleiding: Melodiek

Lees meer →

Barmhartigheid wil ik, geen offers!

SAN SALVATORGEMEENSCHAP | 11 juni 2023
Barmhartigheid wil ik, geen offers!
Voorbereiding  Franneke Hoeks & Marian Veenker |   Lector Toon van Mierlo
Pianist Joost Boekhoven | Fluit Maria Werner

OPENINGSLIED Voor mensen die naamloos

WELKOM
Dag lieve mensen, wie je ook bent, fijn dat je je weg naar hier hebt gevonden. Zoekend, vragend, tastend, hopend, wankel gelovend, hier mag je zijn wie je bent. Hier is ruimte voor jou, voor mij, voor ons en voor dat wat we niet in woorden kunnen vangen, God noemen we hem (of haar). Woorden schieten te kort, maar hopelijk mogen we in dit uur samen, in het bidden, in de verhalen, in de liederen iets van die dragende kracht van de Eeuwige ervaren. De eeuwige die we kennen als vader/moeder, zoon en heilige geest.
Vandaag wordt in de RK kerk sacramentszondag gevierd. Een hoogfeest rondom de aanwezigheid van Christus in brood en wijn. In ons evangelie van vandaag gaat het over een maaltijd. We gaan naar aanleiding van dit verhaal opzoek naar heiligheid van het samen eten. In de eerste lezing is de Eeuwige zelf aan het woord bij monde van de profeet Jesaja.  We leren daardoor iets over die Eeuwige en daardoor ook iets over wat het ten diepste betekent  mens te zijn.

GEBED
Gij, die hoog  en verheven zijt,
en toch ook wonderlijk dichtbij.
Wij richten ons tot u,
als mensen die struikelend door het leven gaan,
soms gebroken,
vol hartenpijn
of  onszelf verliezend
in wat ons geen goed doet.
Wees bij ons
schenk vertroosting
genees gebrokenheid
en adem ons tot leven. Amen.

ACCLAMATIE Neem mij aan zoals ik ben

1E LEZING Jesaja 57,14-19
Toen werd er gezegd:
‘Ruim baan! Effen de weg voor mijn volk!
Verwijder elk struikelblok.’
Dit zegt Hij die hoog is en verheven,
die troont in eeuwigheid – heilig is zijn naam:
In hoogheid en heiligheid zal Ik tronen
met hen die gebroken zijn en nederig van geest,
opdat de nederige geest herleeft,
opdat het verbrijzelde hart tot leven komt.
Want niet eindeloos blijf Ik twisten,
niet eeuwig duurt mijn toorn.
Anders zou hun geest voor Mij bezwijken,
de levensadem die Ik hun gegeven heb.
Mijn toorn was op hun zondige hebzucht gericht,
Ik heb hen geslagen en me in mijn woede verborgen.
Maar zij gingen onverdroten voort
op de weg die ze zelf hadden gekozen.
Ik heb gezien wat ze deden,
maar toch zal Ik hen genezen, hen leiden
en hun vertroosting schenken.
Treurenden leg Ik een lofzang op de lippen:
Vrede, vrede voor iedereen, ver weg of dichtbij
– zegt de Eeuwige –, Ik zal genezing brengen.
LIED Vrede voor jou

2E LEZING Matteüs 9,9-13
Toen Jezus van daar verderging, zag Hij bij het tolhuis een man zitten die Matteüs heette, en Hij zei tegen hem: ‘Volg Mij.’ Hij stond op en volgde Hem. Toen Hij in zijn huis aanlag voor de maaltijd, kwam er ook een groot aantal tollenaars en zondaars, die samen met Hem en zijn leerlingen aan de maaltijd deelnamen. De farizeeën zagen dit en zeiden tegen zijn leerlingen: ‘Waarom eet uw meester met tollenaars en zondaars?’ Hij hoorde dit en gaf als antwoord: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel. Overdenk eens goed wat dit wil zeggen: “Barmhartigheid wil Ik, geen offers.” Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’
ACCLAMATIE Het woord dat ik jou geef

OVERWEGING
Toen ik de Jesaja tekst voor de eerste keer snel las, dacht ik: ‘Poeh, dat is me nogal verheven taal. Wat moet ik hiermee?’ Ik struikel in eerste instantie over een God die hoogverheven lijkt te zijn.  In het eerste gesprek wat Marian en ik hadden over deze teksten gebeurde er iets wonderlijks. Marian vertelde ontroert te zijn door wat ze las. Aandacht voor vernederden en mensen met verbrijzelde  harten, voor de nederigen van geest.
Samen de tekst lezend, zagen we over een god met menselijke trekken. Een God die zich over mensen ontfermt. Een God die, zelfs als mensen zichzelf en hun omgeving schaden door hebzucht, nooit opgeeft. Hij of zij blijft aansporen, sturen. Door boos te zijn – er zijn genoeg dingen waar de Eeuwige zich boos over kan maken, lijkt me. Maar toch is er altijd weer de ommekeer naar ons mensen toe.
Ommekeer daar gaat het in het evangelie ook om. We maken kennis met Mattheus. Mooi dat er in de tekst staat een man die bij het tolhuis zit. Er wordt niet meteen een etiket op deze mens geplakt. Er staat niet tollenaar. Dat is invullen. Dat is een etiket. Jezus ziet een mens en zegt tegen hem: Volg mij! Volg mij is meer dan alleen een uitnodiging voor een wandeling. Volg mij betekent omkering, een radicaal andere weg in slaan. Opstanding.
Mattheüs geeft aan deze oproep gehoor. Hij laat het tolhuis voor wat het is en gaat achter Jezus aan.  Dan volgt een maaltijd van Jezus en zijn vrienden met tollenaars en zondaars. Dat doet Jezus wel vaker. Hij is vaak te zien bij en met  mensen die er niet bij horen uitnodigen voor de maaltijd. Tollenaars werden in die tijd met de nek aangekeken. Ze inden belasting voor de Romeinen en lieten mensen vaak meer betalen zodat ze zelf een goed gevulde beurs overhielden – over hebzucht gesproken.
Die maaltijden van Jezus, waar Jan en alleman zomaar mag aanschuiven, zijn een doorn in het oog van de Farizeeën. Je gaat niet om met onreinen, met mensen die er niet bij horen. Omgang met hen, maakt jezelf onrein.  Jezus trekt zich van deze omgangsregels niets aan. Bij hem gaat het om mensen, niet om hun ziekten of hun beroep. De Farizeeën lijken de regels van hoe het hoort te zetten boven de menselijke maat. Je sluit mensen niet uit van een maaltijd: wat ze ook gedaan hebben, hoe ze er ook uitzien. Die maaltijd is waar verschillen overbrugt zouden moeten worden. Samen eten is beeld van de wereld die god voor ogen staat. Dat is een wereld waarin verschillen worden overbrugd. Een wereld waarin maaltijden grenzen slechten en waar tafel staat voor samen, voor ontmoeting en gelijkwaardigheid.
De foto die we als openingsbeeld voor deze viering kozen is een project van de Franse kunstenaar JR. Hij bouwde een tafel op de grens tussen de USA en Mexico. Een tafel die de grens niet doorbreek, maar wel overstijgt. De ogen die vanaf de tafel naar ons kijken doen een oproep aan ons allemaal. Hoe gaan wij met grenzen om? Grenzen tussen mensen?
De farizeeën lijken etiketten te plakken. Dat doen wij onbewust vaak ook. Ook wij hebben beelden in onze hoofden zitten van hoe mensen zijn. Door mensen in hokjes te plaatsen maken we de wereld voor onszelf overzichtelijker. Misschien komen er nu voorbeelden bij onszelf op: bijvoorbeeld dat mensen die bij de voedselbank lopen, geen huisdieren zouden moeten hebben of niet zouden moeten roken. Of dat vrouwen die een hoofddoek dragen, onder de plak van hun man zitten of dat de meeste vluchtelingen gelukszoekers zijn… en waarschijnlijk zijn er nog veel meer grote of kleine vooroordelen waar we ons niet eens bewust van zijn.
Etiketten op mensen, plaatst groepen mensen in verschillende hokjes en kan gevaarlijke consequenties hebben. Het is niet voor niks dat het merendeel van de slachtoffers van de kindertoeslagen affaire een migratieachtergrond hebben. Onze etiketten vinden hun weg in algoritmen en grote systemen.
Jezus is geen hokjesdenker: hij ziet mensen. Mensen die de moeite waard zijn. Mensen die meer zijn dan hun buitenkant, maar ieder op hun eigen unieke manier beeld zijn van de Eeuwige.
Mensen als beeld van de Eeuwige. De God die we vandaag leerden kennen in de woorden van Jesaja laat ons toenadering zien en schept ruimte voor wat gebroken is, altijd. En zelf als de Eeuwige het handelen van mensen afkeurt, corrigeert hij of zij zichzelf en zoekt de Eeuwige opnieuw de verbinding met ons mensen. Als wij daadwerkelijk beeld zijn van de Eeuwige, dan is dat misschien ook wel onze opdracht en taak. Verbinden. Blijven zoeken naar waar we elkaar van mens tot mens kunnen zien.
Samen eten is altijd een moment van verbinding. Jezus doorbreekt grenzen en maakt duidelijk dat de hokjes er voor hem niet toe doen. Het goede doen is niet automatisch dingen blijven doen zoals we ze altijd deden. Verbetering begint niet bij de mensen die het goed hebben en goed weten, neer verbetering, die droom van God begint waar grenzen en hokjes doorbroken worden. Waar mensen elkaar ontmoeten en juist de andere kant op durven zoeken.
Barmhartigheid wil ik, geen offers! Een stellige uitspraak van Jezus, met een oproep goed na te denken over de betekenis van deze woorden. Barmhartigheid is een woord dat mij dierbaar is. Barmhartigheid is voor mij eerder een proceswoord, een werkwoord, dan een vastomlijnd iets. Barmhartigheid betekent zien, bewogen worden en in beweging komen. Jezus zag de mens Mattheus, riep hem en Mattheus kwam in beweging.
Mensen die zien, die zich laten raken en  in beweging komen, zijn mensen die dromen van een andere wereld, een eerlijke wereld, een groene wereld.
‘Ik ben niet gekomen om de rechtvaardigen te roepen maar de zondaars’. Zondaars lees ik als mensen die gebroken zijn om wat voor reden dan ook. De farizeeën zullen zichzelf zien als rechtvaardigen als mensen die aan je juiste kant van de streep, van de grens staan. Jezus denkt daar anders over.  ‘Volg mij!’ was de oproep aan Mattheus en is de oproep aan ons. Volg mij op een weg die vastomlijnde zaken doorbreekt. Volg mij op de weg van verbinding. Dat is niet een weg van zogenaamde offers, maar een weg van innerlijke bekering. Ik denk dat dat dé weg waar wij en de wereld alles bij te winnen hebben.

GELOOFSLIED Kom en volg mij op de weg

KLAARZETTEN VAN BROOD EN WIJN   | COLLECTE | MUZIEK

VOORBEDE
Goede God, wij bidden voor onze wereld, voor al die plekken haat en verdeling heerst. Geef troost en hoop aan mensen die gebroken zijn en allen die lijden onder de verwoestende kracht van oorlog.
Jij die onze gedachten
Goede God, hoor hen die in vertwijfeling en wanhoop tot jou roepen, die het juk van ongerechtigheid en discriminatie moeten dragen; als jij hen niet hoort, wie dan wel.
Jij die onze gedachten
Goede God, wij bidden voor onszelf; dat onze harten ruimte maken voor andersdenkenden, dat wij de macht van hebzucht kunnen weerstaan en zelf een instrument mogen zijn van jouw Vrede.
Jij die onze gedachten
Goede God, we bidden voor alles wat leeft in ons hart, voor alle intenties die zijn toevertrouwd aan ons intentie boek.
Goede God, wij bidden voor mensen die ziek zijn, dat zij zich gedragen mogen weten door jouw dragende kracht.
Goede God, we bidden voor onze dierbare overledenen, mensen die we missen, dat ieder die we gedenken, zich thuis mag weten in jouw eeuwig licht.
Jij die onze gedachten raadt

TAFELGEBED
God, Moeder en Vader van ons mensen: We danken jou voor de mensen om wat ze zijn en om hoe ze zijn, allemaal verschillend, mooi op hun eigen manier. Wij danken Jou voor Jezus. Door hem leren wij Jou kennen. Hij leefde ons voor
dat liefde het grootste gebod is, dat liefde de basis vormt van echte gemeenschap. Zijn spoor is onuitwisbaar, zijn geest in ons is niet te doven.
Want op de laatste avond van zijn leven, heeft  Hij ons zijn lijf en ziel.
In het bijzijn van zijn vrienden en vriendinnen heeft Hij brood genomen, dankte Jou voor het brood, brak het
en deelde het met de woorden: ‘Neem en eet van dit brood,
dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’
Hij nam een beker, sprak een dankgebed, en zei tot zijn leerlingen ‘Drink hieruit en proef van mijn liefde, zodat mijn vreugde in jullie zal zijn en haar volheid bereikt. Heb elkaar lief, zoals ik jullie heb liefgehad.’
Zo is Hij voor ons levend brood geworden, zo delen wij ons gebroken leven, om ten volle mens te zijn.
Goede God, voed in ons het respect
voor alle mensen, geschapen naar Uw beeld, veelkleurig en divers. Laat in ons het besef groeien dat wij geen gemeenschap zijn waar het recht van de sterkste geldt,
waar vastgehouden wordt aan oude wetten, waar geen plaats is voor andersdenkenden. Laat ons met de hulp van jouw Geest een gemeenschap zijn van mensen in beweging, vol ruimte en openheid voor elkaar.
Raak ons met jouw liefdesvuur.
doe ons herleven in het doen van gerechtigheid. Laten wij elkaar tot brood worden, brood van vrede en liefde,
zodat wij elkaar niet loslaten. Laat ons daartoe bidden
met de woorden die Jezus ons geleerd heeft
ONZE VADER

VREDESWENS
VREDESLIED
Zuster en broeder vrede voor jou

BROOD EN WIJN

Instrumentale muziek
LIED De tafel der armen

STILTE

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE
Brood, een krentenmik, een tarwebolletje
of een sneetje roggebrood,
zo gewoon, vertrouwd en vanzelfsprekend,
het zou pas opvallen als het er ineens niet meer was.

Het graan in de aarde,
gemalen en gekneed, gerezen en gebakken
en vervolgens aan zo vele keukentafels door zorgzame handen uitgedeeld.

Brood, daar zit levenskracht in
of het nu door heilige handen wordt gebroken
of aan de keukentafel wordt gedeeld,
pas daar waar mensen hun leven werkelijk delen met elkaar
gaat het brood smaken naar meer.

ZEGENWENS
Eeuwige, nu wij hier vandaan gaan,
zegen ons met de gave van barmhartigheid,
zegen onze handen met het doen van gerechtigheid,
zegen ons hart met vergevingsgezindheid en
zegen onze gedachten met het zoeken naar vrede,
zodat wij zelf een zegen mogen zijn voor de mensen die op ons pad komen.
Eeuwige, nu wij hier vandaag
Zegen ons met ogen die zien, met een binnenste dat geraakt wordt en een lijf dat in beweging komt.
Zegen ons met het lef om grenzen te doorbreken zodat jouw wereld waar wordt.
laat ons gaan in verbinding met elkaar en met jou die we noemen vader/moeder, zoon en heilige geest.

SLOTLIED Te doen gerechtigheid

Viering Drie-eenheid

SAN SALVATORGEMEENSCHAP

4 juni 2023

Feest van de Heilige Drie-eenheid

Deze versie komt globaal overeen met de viering in Cello.

Lied Kom Schepper, Geest daal tot ons neer

Welkom Lees meer →

UIT VERRE LANDEN

UIT VERRE LANDEN

SAN SALVATORGEMEENSCHAP                            21 mei 2023
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Marian Veenker en Frans Langemeijer
Muzikale begeleiding: Melodiek
Thema: UIT VERRE LANDEN

Openingslied: Vanwaar zijt Gij gekomen

Welkom en bede
Welkom, hier bijeen bij o.a. de symbolen, die wij in het licht gaan zetten: paas- en vredeskaars.
Daarbij steken we een lichtje aan voor Toon Hoeks, vader van Franneke; hij is woensdag overleden.
Het is een oud lied en ik heb het nu niet over het openingslied!
Ik moest eraan denken, toen ik begon deze viering voor te bereiden.
De eerste lezing begint met de woorden:
‘Gog, die heerste over het gebied Magog’.
Toen ik dat las, drong dat lied, een kinderliedje, zich op aan mijn gedachten.
Vanwaar komt gij getreden, magog, magog, magoggeltje,
vanwaar komt gij getreden, magoggeltje?
En daarop antwoordde in beurtzang de andere helft
van de zingende kinderschare:
ik kom uit verre landen, magog, enz.
Zo leverde een oud kinderliedje het thema van deze viering:
‘Uit verre landen’.
En daarop sluit de volgende bede aan:

Wees hier aanwezig, woord ons gegeven,
wees ons nabij vanuit uw grenzeloze hemel,
prikkel onze zintuigen.
laat ons U horen, voelen, zien, proeven en ruiken
met hart en ziel.
Wek uw kracht en wees hier aanwezig.

Acclamatie: Wek uw kracht en kom ons bevrijden

Voorbereiding op de lezingen
De Bijbel is nu geopend bij het boek Ezechiël.
Ter inleiding op de eerste lezing daaruit,
die Dorine Broekmeulen zal lezen, het volgende:
Gog viel met een enorm leger Israël binnen.
Gog was heerser over het gebied Magog, het duistere noorden:
de meeste onderzoekers lokaliseren het in het huidige Rusland.
Gogs doel was om Israël te vernietigen.
Zijn haat was vooral op Jeruzalem gericht.
Maar Gog werd door God ontmaskerd: ‘Gog is satan zelf, de duivel!’
Onder Gods leiding werden Gog en zijn leger op de bergen van Israël vernietigd.
Frans Langemeijer zal de tweede lezing verzorgen, uit het evangelie van Johannes.
Daarin spreekt Jezus, in het verlengde van de tekst van vorige week,
over zijn eigen toekomst en die van zijn volgelingen, na zijn heengaan uit deze wereld.

Lezing 1: (Ezechiël 39: 21-29)
Zo zal Ik aan de volken laten zien wie Ik ben.
Zo zullen alle volken zien hoe Ik Gog straf.”
“Nadat Ik Gog gestraft heb, zal het volk Israël beseffen
dat Ik vanaf die dag hun God en Heer ben.
En de andere volken zullen begrijpen,
waarom de bewoners van Israël naar andere landen waren gejaagd.
Ze zullen begrijpen dat Ik dat had gedaan,
omdat ze zich niets meer van Mij aantrokken.
Het was hun straf voor de vreselijke dingen die ze deden,
toen ze nog rustig in hun eigen land woonden
en voor niemand bang waren.
Daarom verliet Ik hen. Eerst zullen ze hun straf moeten dragen.
Want het is een rechtvaardige straf.
Maar eens zal Ik medelijden met hen tonen
en een einde maken aan de gevangenschap van het volk Israël.
Ik zal hen verzamelen uit de landen van hun vijanden
en hen terugbrengen naar hun eigen land.
Ik zal niet langer boos op hen zijn.”
Zo spreekt de Heer.”

Tussenzang: Lied van het land (Hoe verder onze ogen reiken)

Lezing 2: (Johannes 17: 1-13)
“Ik ben niet alleen”, zei Jezus, “want mijn Vader is bij mij.
Jullie zullen het in deze wereld heel moeilijk krijgen.
Maar houd moed! Ik heb de wereld overwonnen.
Mijn vrede kan ook in jullie zijn.”
Nadat hij dit had gezegd, keek hij omhoog en zei:
“Vader, het beslissende moment is gekomen.
Geef mij toch mijn plaats naast U in de hemel.
Dan kan ik, uw zoon, u daar alle eer geven!
Het werk waarvoor U mij gestuurd hebt, heb ik gedaan en afgemaakt.
Zo heb ik U op aarde alle eer gegeven.
Geef mij nu de hoogste macht en eer bij U in de hemel;
dezelfde macht en eer, als toen ik bij U was vóór het begin van de wereld.
Vader, U hebt zelf mijn leerlingen uitgekozen en aan mij gegeven.
Ik heb aan hen laten zien wie U echt bent.
Ik heb uw boodschap aan hen doorgegeven.
Straks ben ik niet meer in deze wereld, maar mijn leerlingen zullen hier blijven.
Zolang ik bij hen was, heb ik hen dankzij U kunnen beschermen.
Beschermt U hen nu voortaan, dan zullen ze samen één zijn,
net zoals wij dat zijn.
Vader, ik kom naar U toe.
Ik vraag U al deze dingen nu ik nog in de wereld ben.
Want ik wil mijn vreugde doorgeven aan mijn leerlingen.

Acclamatie: Ik zoek bij jou – Psalm 57

Overweging
Het geeft mij een ongemakkelijk gevoel,
wanneer ik in een lezing God aan het woord hoor.
Dat heeft ermee te maken dat ik me geen verkondiger voel noch predikant.
Ezechiël was dat wel. Hij was een van de grote profeten van het joodse volk
tijdens de ballingschap in Babylon, bijna 600 jaar voor Christus.
Ezechiël kon flink uitpakken: in majestueuze visioenen
en met veel symboliek liet hij God aan het woord.
Zijn toehoorders en lezers duizelde het.
Zelfs de kerkleraar Sint Hiëronymus, die de Bijbel in het Latijn vertaalde,
typeerde het boek Ezechiël als een doolhof van God’s mysteriën.
Daarom mochten de Joden het boek niet lezen, voordat ze dertig jaar oud waren.
Als ik me niet vergis, zit híér misschien één persoon,
die niet voldoet aan deze leeftijdsgrens. Het zij zo.
Laat echter gezegd zijn, dat de woorden van Ezechiël uit de eerste lezing
als troost bedoeld waren voor het joodse volk in Babylon:
‘nu zijn wij in ballingschap, maar daar zullen we uitkomen
en Israël zal, door God geleid, uiteindelijk overwinnen.’
Zouden Ezechiëls woorden hun doel bereikt hebben,
namelijk perspectief bieden? Zo bekeken waarschijnlijk wel.
Ze leiden naar een uitkomst, die wij ook nog op ons repertoire hebben:
de wens ‘dat een nieuwe wereld komen zal’
overal waar agressie is, onderdrukking, geen respect.
Maar bieden ze ons, mensen van nu, nog perspectief, inspiratie?
Tsja! ‘Breek mij de bek niet open’, zegt men dan.
Toen ik ze las, kon ik er eigenlijk niets mee.

Gelukkig is er het evangelie van Jezus
met de verkondigers ervan: Lucas, Marcus, Mattheüs en Johannes.
Johannes biedt ons een heel andere invalshoek,
niet vanuit de hemel, maar vanaf de aarde.
Daarbij laat hij Jezus nog met beide benen op de grond staan,
hoewel al met één been in het graf. Hemelvaartsdag lijkt daarbij nog toekomst.
Maar vergis je niet: Jezus vereenzelvigt zich al met zijn Vader in de hemel.
Johannes legt hem weliswaar woorden in de mond,
die we niet van hem gewend zijn.
Johannes laat Jezus spreken als een theoloog.
Toch kunnen we daar doorheen prikken,
als we de zinnen en gedachten eruit naar voren halen,
die ons ook in deze tijd wat doen.
Dan houden we een soort levenstestament over.
Daarin staat: ‘Ik laat jullie mijn leven na. Dat is een blijde boodschap.
Dit betekent niet, dat jullie alles gemakkelijk af zal gaan.
Maar houd goede moed,
net zoals ik, op mijn leven terugkijkend,
er vrede mee heb en die ook gevonden heb.
Na de dood hoop ik één te worden met de oorsprong van alle leven,
met mijn, met onze levensbron.
Wat een machtige vreugde zal dat zijn.
Dat evangelie laat ik jullie na.’
Moge het zo zijn.
Geloofslied: De vreugde voert ons naar dit huis

Collecte met muziek

Voorbeden
Wij bidden dat zij die verre landen moesten verlaten,
omdat hun mensenrechten er met voeten worden getreden,
ontferming vinden in den vreemde
en daar als evenmensen worden ontvangen.
Acclamatie: Keer U om naar ons toe
Wij bidden dat mensen in hun eigen land gelukkig kunnen zijn,
omdat iedereen daar de mensenrechten respecteert
en niet op de evenmens neerziet.
Acclamatie: Keer U om naar ons toe
Wij bidden dat de bevoorrechten van deze wereld
hun vreugde willen doorgeven aan de niet-gelijk-berechtigden
en dat wij oog hebben voor de misdeelden.
Acclamatie: Keer U om naar ons toe
Wij bidden voor onze eigen intenties,
voor hen die worstelen met het leven
en voor hen wier nagedachtenis wij meedragen in onze harten,
vandaag noemen we de vader van Franneke.
Gevraagd is ons ook te bidden tot intentie van …………

Tafelgebed
Van ver zijn wij gekomen van eeuwen her
uit het onbekende.
Wij wisten nog van niets, wij wisten niets van U,
maar droegen U met ons mee
in ons diepste wezen, in de wortels van onze traditie.
Hebt Gij ons opgezocht?
Hebt Gij u teruggetrokken?
De aarde onder onze voeten
is de vruchtbare grond om op te gaan
en om door U en voor U te koesteren
als de basis van het leven,
van alle leven ten einde toe.
Wij hier bijeen voelen ons tot U aangetrokken
en hebben ons van U een beeld gevormd
vanuit het vermoeden dat wíj er zijn
naar uw beeld.
Verhalen over U werden verteld,
zijn doorgegeven, zijn opgetekend,
voorgedragen en gezongen,
maar bovenal zijn ze geworden
tot een levende getuigenis door hem,
die zich overgaf aan U en aan de lijdende mens.
Hij riep ons op zijn woorden ter harte te nemen
om ze nooit te vergeten
en ze samen te vatten in hét richtsnoer
van alle leven: heb je naaste lief als jezelf.

Hij vroeg ons elkaar na zijn dood niet los te laten,
maar samen te blijven komen
zoals hij eens deed met zijn vrienden,
als genodigden aan één tafel,
brood te delen met elkaar,
als waren wij samen één lichaam met hem,
Jezus van Nazareth, die ons dit kostbaar gebaar naliet.
En ook wijn te laten rondgaan
om samen te drinken uit de bron van het leven
en dat saamhorigheidsgevoel met hem en elkaar
op te nemen in ons bloed.
Dit is het verhaal van ons hier bijeen
en wij willen het blijven herleven
iedere keer dat wij samenkomen
en dat doen in zijn naam,
zoon van zijn Vader, die wij vragen
zijn heilbrengende geest vernieuwend
over ons uit te blijven storten.
Daarom bidden wij nu zingend:
Onze Vader: Onze Vader in het verborgene

Vredeswens
Vrede is wat mensen bindt en bevrijdt.
De dromen, de hoop in de ogen, wensen wij elkaar toe
dat die het winnen en dat ze ons ter harte blijven gaan.

Vredeslied: Dona nobis pacem cordium

Communie
Wat houdt ons in leven?
Oosterhuis liet in zijn bewerking van het Magnificat
– twee weken geleden zongen we nog de versie van de Taizégemeenschap –
Maria zeggen: ‘ Voor jou: brood en wijn, land, rozen, liefde, opgaande zon.’
Wij delen brood en wijn,
en daarna zal Melodiek de Oosterhuis’ versie van het Magnificat zingen.
Wees welkom aan deze tafel.
muziek
Communielied: Niemand dan jij
Stiltemoment
Mededelingen

Slotgebed en wegzending
Psalm 126 (De nieuwe psalmberijming)
Het leek een droom, toch was het waar:
de HEER bracht ons weer bij elkaar.
Naar huis, naar Sion gingen wij.
Wat lachten wij, we waren vrij!
De volken die het zagen, zeiden:
‘Groot is de HEER die hen bevrijdde.’
De HEER was met ons lot begaan.
Ja, Hij heeft wonderen gedaan!
HEER, help ons en sta ons weer bij;
herstel ons land en keer het tij.
Wil, als een beek in de woestijn,
ook ditmaal levensreddend zijn.
Wie huilen moet als hij gaat zaaien,
zal juichen bij het koren maaien.
In tranen ging hij weg van huis,
blij komt hij met de oogst weer thuis.

Zegen
Gaan wij nu zonder tranen, maar blij
weg van hier, zoekend naar Hem
die voor allen licht in ’t duister schiep
en die wij danken en benoemen als
onze vader, zoon en heilige geest. Amen.

Slotlied: Leven is van zeven dagen