Actueel

Nog even…en dan ?

San Salvatorgemeenschap 14 mei 2023
Thema: Nog even…en dan ?!

Voorganger Heleen Hendrikx
Lectoren : Rinus van der Heijden en Corrie Dansen                                                                                        Cantor: Gerard van der Weijer  + Piano: Coby Westerlaken
Beeldmontage Wilton Desmense

Klankschaal
Ontsteken van de Paaskaars en de Vredeskaars

Openingslied Hier wordt een huis voor God gebouwd

Welkom
Vrede voor dit huis. Goedemorgen samen, om ons hele menszijn, met name om onze binnenkant te openen voor de Eeuwige, bidden wij vandaag het gebed van overgave van Charles de Foucauld. Hij werd 1 jaar geleden samen met Titus Brandsma heilig verklaard. Wij bidden bij het licht van de Paaskaars, het Licht  van de Opstanding voorbij aan dood en duisternis en bij de Vredeskaars om licht en warmte voor zoveel slachtoffers van onrecht, onvrijheid en oorlog. Aangewakkerd door de oorlog die in Europa opnieuw uitbrak op 24 februari 2022, toen Rusland Oekraine binnenviel in Oekraine zijn we gestart met wekelijks een een vlam voor vrede op het altaar. Het oorlogsgeweld duurt daar voort. Er zijn helaas echter veel meer oorlogsgebieden waar mensen slachtoffer zijn. Daarom brandt  vanaf nu deze Vredeskaars voor alle plaatsen in de wereld waar de roep om vrede groot  is. De Oekrainekaars brandt verder bij Maria Moeder van Altijd Durende Bijstand.

Openingsgebed- Charles de Foucauld
Vader,
Ik verlaat mij op Jou
doe met mij wat jij goedvindt
wat jij ook met mij doen wilt
ik dank je.
Tot alles ben ik bereid
alles aanvaard ik
als jouw wil maar geschiedt in mij
en in al je schepselen.
Niets anders verlang ik mijn God
ik leg mijn leven in jouw handen
ik geef mij aan jou, mijn God
met heel de liefde van mijn hart.
Omdat ik je bemin
Omdat het voor mij een noodzaak van liefde is
mij te geven
mij zonder voorbehoud op jou te verlaten
met een oneindig vertrouwen.
Want jij bent mijn Vader

Acclamatie Onhoorbaar, onzichtbaar

Inleiding lezingen
In de lezingen van vandaag gaat het over vertrek en terugkeer, over herstel en over verdriet en vreugde; over nu met het oog op straks. Hiernaar luisterend kunnen we ons spiegelen over onze weg in de wereld.

1^e lezing Jesaja 41, 17-20 Armen en misdeelden zoeken water en het is er niet, hun tong is door dorst verdroogd. Ik, de Heer, zal hen verhoren; Ik, de God van Israël, verlaat hen niet. Op kale plekken laat Ik beken ontspringen en bronnen midden in de vlakten. Van de woestijn maak Ik een waterplas, het dorre land in de woestijn wordt een waterader. Ik plant ceder en acacia, mirte en olijf; Ik zal in het dorre land cypressen zetten, olmen en buxussen, alles bijeen. Zo zal men inzien en erkennen, ter harte nemen en begrijpen, eensgezind, dat dit werk de hand van de Schepper is.

Tussenzang Te doen gerechtigheid

Evangelietekst Johannes 16, 16-24‘Nog even en jullie zien me niet meer en kort daarna zien jullie me terug.’ Een paar van zijn leerlingen zeiden: ‘Wat bedoelt hij met: nog even en jullie zien me niet meer en kort daarna zien jullie me terug, en met : Ik ga naar de Vader? Wat betekent dat: nog even? We weten niet waar hij het over heeft. Jezus merkte dat ze hem iets wilden vragen en hij zei tegen hen: ‘Praten jullie over de betekenis van mijn woorden: nog even en jullie zien me niet meer en kort daarna zien jullie me terug? Ik verzeker jullie: je zult huilen en rouwen en toch zal de wereld blij zijn. Je zult verdriet hebben en toch zal je verdriet in blijdschap veranderen. Een vrouw die baart, heeft het moeilijk omdat haar uur gekomen is. Maar wanneer het kind er eenmaal is, denkt ze niet meer aan haar pijn, omdat ze blij is dat ze een mens ter wereld heeft gebracht. Zo is het ook met jullie: nu heb je het moeilijk, maar als ik jullie weer terugzie, zullen jullie blij zijn en die blijdschap zal niemand je afnemen. Dan zullen jullie mij geen vragen meer stellen. Ik verzeker jullie: iets wat je met  een beroep op mij aan de Vader vraagt, zal hij je geven. Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd. Vraag en je zult ontvangen en je blijdschap zal volmaakt zijn.

Acclamatie Blijf niet staren op wat vroeger was ( canon)

Overweging
Nog even .. en dan?..! Van onzekerheid en beproeving naar troost en moed om verder te kunnen. Nog even ..en dan… komt alles dan goed? In de eerste lezing bij Jesaja weten we niet over welke tijdspanne het gaat. Er wordt een  mooi beeld geschetst. De hand van de Schepper verzorgt de transformatie naar leven, naar groei en bloei; naar leefbaarheid. ‘Ik’, zegt Hij ga iets nieuws beginnen, vertrouw erop dat het goed komt. De evangelietekst begint met vragen, het is duidelijk dat er veel vragen zijn. Wat:  Ga je ons verlaten?.. Waarnaartoe ga je dan ? Wanneer dan .. en wij dan..hoe dan verder te gaan? Zoveel onzekerheid. .. Jezus wil zijn makkers, zijn naaste volgelingen in ieder geval op het goede spoor zetten. Hij reikt zijn vrienden een weg aan: door verdriet van gemis heen zal er ruimte voor vreugde zijn. De evangelist reikt de vergelijking aan van de weg van zwangerschap naar geboorte.. een nieuwe tot dan toe ongekende tijd komt eraan. Een mooi beeld en ook toepasselijk omdat het vandaag (wereldwijd)moederdag is. Maar als de zwangerschap uitbleef of dramatisch eindigde, de moeder er de levenslange gevolgen van draagt ? Er staat ‘ze denkt niet meer aan de pijn..’ Dat kán kloppen. Zelf heb ik die levenservaring ook meerdere malen ondergaan. Het moeder worden kan een nieuwe vervullende levensvreugde brengen, een intense blijdschap. Het prille moederschap kan je zelfs een overrompelende verbondenheid bezorgen met zovele andere vrouwen. Dat overkwam mij toen ik voor het eerst weer alleen boodschappen ging doen. Echter niet elke zwangerschap en geboorte staan voor rozengeur en maneschijn. Wij hebben ook deze leven én dood ervaring doorgemaakt en een veel te klein en te vroeg geboren dood kindje ter wereld gebracht. Dag kleine ster, daar ga je terug de duisternis in.’ En wat als je een kind baart in erbarmelijke omstandigheden in oorlogstijd en/of verwekt door verkrachting. Wat als je de verantwoordelijkheid niet aankunt vanwege geestelijke kopzorgen en financiële problemen.. Wat als je jong leven uit handen moet geven, ter adoptie geven, ter adoptie aanvaarden…Die pijn en de herbeleving ervan kan voor alle betrokkenen levenslang gevolgen hebben. We weten vaak niet: Hoe is jouw leven begonnen, mensenkind? Welke hobbels waren er te nemen of blijken onoverkomelijk.. Wat is de leidraad voor onze weg in de wereld om je te verhouden tot het mysterie van leven en dood. Mijn menselijke antwoord is : wees voorzichtig ten aanzien van de mens voor je staat. Licht in mensen laat Jezus na. Hemelse krachten..?..
‘
Nog even .. en dan?..! Jezus met zijn vooruitziende blik laat zeggen: je kunt verder, voortbouwen, doe het in mijn naam. Jezus geeft aan dat de leerlingen niet op hun eigen houtje verder hoeven. Doe gerust een beroep op mij. Blijf hopen, geloven in liefde in mijn naam. Dat is onze leidraad, echter nooit meer zonder Reisgenoot.  Verder: het is de Geestkracht die met je gaat.

Lied Van grond en vuur
Collecte en muzikaal

Aan de Tafel van Samen
Voorbede

Onnoembare, Onmetelijke, Eeuwige Wij bidden uit dankbaarheid om de ervaren levensvreugde tot hier toe. Wij bidden om hoop voor wie de hoop verloren op ruimte om te leven in vrede en vrijheid. Om verder te kunnen, om rechtop door het leven te kunnen gaan.
Wij bidden om geduld Voor wie geduld verloren op een huis, een thuis, op gezien en gehoord worden op aandacht en dragende zorg.
Wij bidden om compassie voor wie de hoop verloren op ouderschap, grootouderschap op een leven met kindervreugde en op alle zorgen die ervaren worden bij dit gemis.

Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
Onnoembare, Onmetelijke, Eeuwige Wij bidden voor Uw aangezicht dat wij in vertrouwen onze weg in de wereld gaan, dat wij in contact blijven met de Geestkracht die ons verder waait.
Wij bidden uit dankbaarheid voor wie liefhebben, voor wie trouwen of in deze maand getrouwd zijn.
Wij bidden voor wie lijden aan het leven, voor wie rouwen , voor onze lieve doden, zij die gekend zijn, door en door. In onze harten zijn zij  én Voor Al-Tijd in Uw Aangezicht en noemen met name..

Acclamatie Voor Uw aangezicht

Tafelgebed
Jij die genoemd wordt God van mensen
Jij bent geen ander dan die gezegd heeft: Ik zal er zijn. Ik ken je hart. Ik roep je naam                                     Ik zie je al van verre. Jij die het woord sprak, voordat wij konden antwoorden.  Jij die ons kende eer wij geboren werden. Wij danken je dat wij bestaan voor Jou en voor elkaar vanaf het begin.

OMDAT GIJ HET ZIJT GROTER DAN ONS HART DIE MIJ HEBT GEZIEN EER IK WERD GEBOREN.
Jij bent met ons op weg gegaan als een vuur, niet te blussen, als leven niet te stuiten. Je bent gezocht, gevonden, doorverteld, beleden en gevierd. In EEN mens heb je, meer dan ooit, laten zien hoeveel je van ons houdt: in Jezus van Nazareth, kind van belofte, sprekend Jezelf. Zijn licht, Zijn woord, van Hem getuigen de profeten Zijn Woord bracht leven. Ook danken wij hem omdat Hij ons uitzicht gaf, een weg om samen te gaan.

OMDAT GIJ HET ZIJT GROTER DAN ONS HART DIE MIJ HEBT GEZIEN EER IK WERD GEBOREN.
In groot vertrouwen heeft Hij geleerd en voorgeleefd hoe mensen kunnen zijn toen Hij op de laatste avond afscheid van zijn vrienden nam.
Hij nam brood in zijn handen, brak het in stukken en deelde het uit. Hij zei: Hier, neem en eet, proef van het leven, gebroken voor ieder van jullie, als voorbode dat je eens met mij weer verenigd zult zijn aan èèn tafel.
Hij nam de beker, zegende die en reikte hem over met de woorden: Neem deze beker van mij over, deel hem samen, het is mijn liefde vergoten voor jullie. Doe wat ik heb gedaan en vergeet mij niet. Zoals Hij leefde, vol van goede Geest, anderen bezielden, zo gedenken we Hem in brood en beker hier in ons midden.

OMDAT GIJ HET ZIJT GROTER DAN ONS HART DIE MIJ HEBT GEZIEN EER IK WERD GEBOREN.
Wij vieren zijn hoop op leven in ons hart neergelegd.  Zijn geloof, dat God zich vinden laat voor ieder die Hem oprecht zoekt; Zijn liefde voor de Tora, de levensweg die vreugde brengt. In Hem en door Hem zal het leven dat we met Hem delen sterker zijn dan de dood. Voorgoed ligt nu de weg open naar de nieuwe wereld, waar gerechtigheid voorop gaat en vrede haar weg vindt waar mens en aarde elkaar dienen verlangend naar elkaars voltooiing.  Laat ons daarom doen wat Hij gedaan heeft. Laat ons zingend bidden
Onze Vader verborgen

 Vredeswens en -groet

‘Vrede’ wens Ik je, niet om voor jezelf te houden, maar om door te geven aan allen die je lief zijn. Ik hoop dat je mijn vreugde uitzaait in de akker van de wereld en dat je handen en voeten geeft aan mijn Boodschap van geluk. Ik heb je nodig om mee te werken aan mijn droom van een nieuwe wereld, vol met nieuwe mensen die elkaar graag zien omdat ze weten dat Ik hen graag zie. Maak mijn liefde voelbaar. Geef aan en ontvang van elkaar : wissel een passend vredesgebaar uit. Bij Pianomuziek

Delen van brood en wijn

Communielied Wat in stilte bloeit

Afsluiting tafelgebed
Ik zeg dank voor wat wij hier delen in Jouw Naam Jezus, vandaag en al die keren voorheen en voor al wat nog komen mag. Dat wij die Geestkracht met ons meedragen en uitstralen in ons doen en laten.

Goed om te weten:
+woensdag 16 mei Koffie in Ordune 10u-11.30u
+Hemelvaartsdag Samen in Prot.Kerk Vlijmen 10.30u- Neem iets lekkers mee voor vroege HighTea na afloop.
+Zin om meezingen in gelegenheidscantorij ? Aanmelden zie nieuwsflis/website.                                           + viering 21 mei Wilton Desmense + Melodiek
+ zaterdagavond 27 mei samen eten in Ordune aanmelden lijst op tafel                                                               +Pinksterviering 12 uur Pleintje bij grote Kerk 12 u bij goed weer buiten met Jazzmuziek
+ woensdag 7 juni maandelijks vredesgebed in de St. Jan
Bloemetje van de week ..

Slotgedachte
Gewone dingen groots doen-– Titus Brandsma
Wij zijn niet geroepen om in het openbaar levend grootse, opvallende en druk besproken dingen te doen. Dat zou tegen de eenvoud zijn,
zoals wij die bedoelen te praktiseren.
Maar het is wel onze plicht,
de gewone dingen op grootse wijze te doen,
dat is meteen zuivere intentie en de inzet van heel de persoonlijkheid.
Wij verlangen niet vooraan te staan
en toegejuicht te worden vanwege prestaties,
waartegen de mensen van de wereld
plegen op te zien.
Wij wensen alleen maar op te vallen door onze eenvoud en oprechtheid.

Zegenwens

Ga dan in Vrede
Met de Adem van Geest in je binnenste Levenskracht geschonken en om verder te schenken.
Licht en vrede op je pad, vandaag en alle dagen Amen.

Slotlied De steppe zal bloeien

In mei

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
7 mei 2023

Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Toon van Mierlo en Ria van Luijk
Muzikale begeleiding: Melodiek

Thema: IN MEI

Openingslied: Wat vrolijk over u geschreven staat

Welkom en bede

Goede morgen allemaal. Het thema van deze viering is IN MEI. In mij zingt aan het begin van deze eerste meiviering de tekst van een lied: ‘Gekomen is de lieve mei’ en op de velden, langs de wegen zie ik een bloemensprei, zeeën van bloemen, maria florum, Maria! Raapzaad, fluitekruid, dovenetel: een bermenbloemenpracht in de tuin waarin wij wandelen. Net zo verinnigend met de schepping als het ruisen van de zee of de twinkeling van de sterren. Het is er allemaal en het doet het weten even vergeten dat er ook een Oekraïne is in deze mei en een Soedan, dat de Middellandse zee een graf kan zijn in plaats van een souvenir van dromen en dat er een tijd is van wenen om bloemen, in de knop gebroken.

Laten wij in en vóór ons het licht ontsteken van Pasen
de dag waarop dit jaar de minstreel van vele prachtige liederen terugkeerde naar zijn schepper;
laten wij het verlangen bloeien dat het licht zich over de wereld spreidt
en indaalt waar het nog niet straalt door wolk of onder regenboog,
waar vrede ver is en waar geen lamp bedroefde harten lichter maakt.

Lied: Wees hier aanwezig, woord ons gegeven

Voorbereiding op de lezingen

De Bijbel is nu geopend bij het boek Deuteronomium, uit het Oude Testament, dat van het Joodse volk. Na de tussenzang zal het Testament van Jezus opengaan bij wat Johannes heeft opgetekend. Moge het woord zich losmaken van het papier en ruimte scheppen in ons samenzijn.

Lezing 1: (Deuteronomium 6: 20-25)

Als jullie kinderen later aan jullie vragen: ‘Wat zijn dat voor wetten en leefregels die God aan jullie heeft gegeven?’, dan moeten jullie antwoorden: ‘We waren slaven van de farao in Egypte.
Maar onze God heeft ons daar op een machtige manier bevrijd. Hij heeft ons grote wonderen laten zien: rampen die Egypte, de farao en zijn hele familie vernietigden. Maar ons heeft Hij daarvandaan meegenomen. Hij heeft ons naar het land gebracht dat Hij aan onze voorvaders had beloofd. En Hij heeft dat land aan ons gegeven. De Heer beval ons om ons aan al deze wetten en leefregels te houden. We moeten diep ontzag voor Hem hebben. Dan zal het voor altijd goed met ons gaan.

Tussenzang: Deze woorden aan jou opgedragen

Lezing 2:  (Johannes 14: 1-14)

Jezus zei: “Wees niet verdrietig. Jullie geloven in God. Geloof nu ook in mij. In het huis van mijn Vader is plaats voor heel veel mensen. Als dat niet zo was, zou ik het jullie hebben gezegd. Ik ga daarheen om alles voor jullie klaar te maken. Daarna kunnen jullie ook komen. Jullie weten de weg daarheen.” Tomas zei tegen hem: “Heer, hoe kunnen we die weg weten?” Jezus antwoordde: “IK BEN  de weg, de waarheid en het leven. Alleen door mij kun je bij de Vader komen. Als jullie mij kenden, zouden jullie ook mijn Vader kennen.” Toen zei Filippus: “Heer, laat ons de Vader zien. Dan zijn we tevreden.” Jezus reageerde: “Nu ben ik al zó lang bij jullie, Filippus: ken je mij nu nog niet? Als je mij hebt gezien, héb je de Vader gezien. Geloof mij als ik zeg dat ik één ben met de Vader en dat de Vader één is met mij. De Vader, die één met mij is, doet zijn werk door mij heen. Ik ga naar de Vader en alles wat jullie vragen, omdat jullie bij mij horen, zal ik doen. Daardoor zal te zien zijn, hoe machtig de Vader in mij is. Als jullie om iets vragen, omdat jullie bij mij horen, zal ik het doen.”

Acclamatie: Gij wacht op ons

Overweging

Het leven in mij, in mei … Hoort u mij? Wat hoort u dan? Verstaat u mij beter dan ik? Bij het welkomstwoord van de viering had ik het over de maand mei. En ik had het over het lied. Ook nu gaan ze weer even door mij heen: meiklanken, God groet u, zuiv’re bloeme, een nostalgisch gevoel, iets van ‘daar is altijd troost en een warm gevoel’.

En nu zijn wij hier, gekomen om samen te zijn. Ons bindt dat boek, hier aan de ene kant, open liggend op die standaard. Het werd geopend bij het gele lint, zo geel als al dat raapzaad of koolzaad, paarde-, boterbloemen, en als de harten van de madelieven. Het sprak daar over wetten en leefregels, een oud testament, maar nooit te oud om leerzaam te zijn:
leefregels en wetten bieden houvast en een gevoel van veiligheid, zolang de maat om ze te hanteren die van de menselijkheid is of blijft.
Nu ligt dat boek open bij het lint dat even rood is als de band, waarin het is gebonden. Rood is toch de kleur van de liefde! Heb de ander even lief als jezelf: het nieuwe testament. Doe dat en er is in het huis van vader God en moeder Maria – van de helende twee-eenheid – plaats voor heel veel mensen.

En ook hier, aan de andere kant, staat die tafel: het is een verheven tafel, een altaar waaromheen we samenkomen en Jezus blijven gedenken in breken en delen van wat leven is of zou moeten zijn: even sterfelijk als eeuwig. Voor ons hier zijn boek en tafel eveneens de twee-eenheid die ons roept om altijd de betekenis van het leven te blijven zoeken, onderzoeken en beleven. Vraag je af, van wie de volgende woorden of gedachten zijn: zijn ze van jou, van de mens, ’n mens? Of spreekt hier … een onzegbare, een onbenoembare: Ik ben die is: één met zijn evenbeeld.

Ken je mij? Wie ken je dan? Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan? Weet jij mij beter dan ik?

Geloofslied: Boek jij bent geleefd

Collecte

Voorbeden

Bidden we dat ons niet de vrees bekruipt om alles bij het oude te laten, maar dat wij moedig eraan blijven werken dat een nieuwe wereld komen zal zonder agressie en vol van vrede.

Heer ontferm U

Bidden we voor de kleine wereld om ons heen, de mensen die bij ons horen en ons dierbaar zijn: dat zij op ons kunnen rekenen en wij op hen mogen vertrouwen.

Heer ontferm U

Bidden wij dat wij de liefde voor de schepping blijven koesteren en ons goede rentmeesters betonen van de aarde.

Heer ontferm U

En bidden wij voor hen, die wij ons liefdevol herinneren. In het bijzonder noemen wij ….. en hen die onlangs zijn overleden: ….

Tafelgebed

Gezongen:

Ken je mij? Wie ken je dan? Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan? Weet jij mij beter dan ik?

In de opgaande zon groet Je mij met een zonnestraal
en toon Je mij het gelaat van je schoonheid.
Als ik de aarde bespeur onder mijn voeten, beleef ik
hoe je me steun geeft dag na dag.

Jij bent de wind die me streelt, ademtocht na ademtocht.
Jij bent mijn droom in het donker van de nacht.
Jij, morgenster, wijst mij de weg.
Van Jou is de zee die Je hebt gemaakt, de bergen en de dalen.
Want Jij bent berg en dal, zee en boom, zon en wind.
Jij, teder en mild in de kleuren van de hemel. Jij in alles aanwezige God.

Gezongen:

Ken je mij? Wie ken je dan? Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan? Weet jij mij beter dan ik?

Jij, in alles aanwezige God: als een vader, als een moeder
noemde Jij Jezus jouw veelgeliefde zoon, voelde Jezus zich één met Jou,
en ging hij ons voor op de weg naar Jou, die hij kende en Jij hem.

Daarom nam hij in de avond voor zijn sterven brood in zijn handen,
sprak zijn dank uit naar Jou, brak het en deelde het aan zijn vrienden
met de woorden: dit is mijn leven, gebroken voor jullie,
deel en eet dit met elkaar, telkens opnieuw,
breng zo de hemel bij de mensen.

Zo nam hij ook de wijn, gaf die door en zei daarbij:
dit is mijn liefde, tot vreugde van iedereen.
Drink samen uit deze beker, als vrienden aan één tafel.
Blijf dit doen, als levende herinnering aan mij.

Zo willen wij op weg gaan, in zijn Geest, in wie Jij aanwezig bent,
zo willen wij biddend zingen, met woorden die Hij ons gegeven heeft.

Lied: Onze vader verborgen

Vredesgebed

Vader, die wij liefdevol Jij noemen of even respectvol U:
overal bent U onzichtbaar gegeven, sprekend nabij, in stilte verwacht.
Mensen bestaan U, zien en beleven U. Mensen van vlees,
van licht en gesteente, hard en van bloed, een vloed niet te stelpen,
mensen, uw volk, uw stad hier op aarde.
Aarde is al wat wij zijn, wat wij maken.
Adem ons open, maak ons uw aarde,
Uw nieuwe hemel, vrede op aarde.

Wensen wij elkaar vrede en alle goeds.

Vredesacclamatie: Dat een nieuwe wereld komen zal

Communie

Moge het delen van dit brood en deze beker ons hart versterken:
dat wij vol hoop meewerken aan een nieuwe wereld
waar brood en recht en waardigheid en liefde is voor al wat leeft.

Communielied: Die de aarde boetseerde

Mededelingen

Slotgebed en wegzending

Gij die Uw woord in ons hebt neergelegd in den beginne
als een bron van weten, Gij die ons hebt geschapen naar U toe:
wek onze kracht, vuur onze hartstocht aan, heradem ons dat wij in U volharden.
Doe lichten over ons Uw lieve naam
en blijf de bloemenpracht van uw lieve mei vol genade over ons uitstorten
als uit de handen van onze lieve vader en moeder,
in uw naam en in die van uw zoon en uw heilige geest,
en in die geest zingen wij voor u een lovesong, een loflied:
magnificat anima mea Dominum.

Slotlied: Magnificat (Taizé)

SPREKENDE BEELDEN

SPREKENDE BEELDEN                              30 april 2023
Lectoren: Maria Claessens en Frans Langemeijer
Muzikale ondersteuning: Marc Baghuis en Gerard van de Weijer, cantor
Voorganger: Corrie Dansen

Openingslied: Heer, onze Heer, hoe zijt gij aanwezig
Welkom
Lieve mensen, welkom, mede namens Maria Claessens en Frans Langemeijer, die mee voorgaan. Welkom, waar je ook vandaan komt, hoe vaak je ook komt.
Fijn dat we hier weer bij elkaar zijn, op deze vierde zondag van Pasen, een tijd van opstaan en tot bloei komen. We vieren samen, bidden, zingen en luisteren naar muziek. We delen brood en wijn met elkaar. We zijn hier ook bij elkaar voor een ontmoeting, na afloop van de viering. Ook dat hoort voor velen van ons bij het vieren van de zondag. Tijdens de viering willen we ons laten inspireren en bemoedigen door verhalen uit de bijbel. Verhalen over bijzondere ervaringen van mensen met Iets of Iemand waarvoor we – blijvend – naar woorden zoeken en waarvoor we vaak het woord God gebruiken.
Laten we nu eerst de stilte zoeken en inkeren in onszelf.

Gebed:
Lieve God,
Jij voor wie we woorden zoeken
Jij groter dan wij zijn
Geheim van het leven
Onnoembare,
Liefde,
Eeuwige,
Mogen wij Jouw stem horen,
Luisteren naar Jouw oproep aan ons
Mogen we ontvankelijk zijn voor Jouw aanwezigheid,
Hier in ons midden.
Acclamatie: Onhoorbaar, onzichtbaar Lees meer →

TROUW EN VERTROUWEN

TROUW EN VERTROUWEN                               23 april 2023
Voorganger: Maria van den Dungen
Koor: Melodiek

OPENINGSLIED: …Om warmte gaan wij

Welkom
Goede morgen, lieve mensen allemaal welkom op deze morgen twee weken na Pasen.
Het is fijn om samen te komen rond oude teksten, mooie liederen en ook de stilte toe te laten in deze viering.
Dit uur waarin we samen zijn In de naam van de Vader, de zoon en de heilige Geest.
Vandaag gaat het over trouw en vertrouwen. Begrippen die we veel gebruiken en die van enorm belang zijn.
Vertrouwen, dat is de bodem onder onze wereld, anders kan er niets functioneren.
Maar laten we eerst even stil zijn en ons afstemmen op de Eeuwige.

Gebed
Eeuwige, aan het begin van deze viering
vragen wij Jou:
maak het stil in ons
opdat wij kunnen luisteren naar jouw woord. Lees meer →

Vernieuwend leven naar buiten brengen

San Salvatorgemeenschap 16 april 2023
BELOKEN PASEN
Vernieuwend leven naar buiten brengen
 Voorganger Heleen Hendrikx
m.m.v. lectoren: Marga vd Koevering  en  Toon van Mierlo
Piano  Joost van Boekhoven
Cantor Machteld Terlingen
Beeldmontage:  Wilton Desmense

Openingslied: Licht dat ons aanstoot in de morgen
(Huub Oosterhuis/ Antoine Oomen)
Welkom
Vrede voor dit huis, voor wie hier aanwezig zijn en voor wie bij jullie horen, ik heet jullie welkom in de Naam van de Eeuwige. Het thema van deze viering is vernieuwend leven. Vandaag is het Beloken Pasen. Beloken: een woord dat we eigenlijk niet meer gebruiken. Het betekent gesloten, verborgen. Luiken gaan open op de 1^e zondag na Pasen. Dat horen we straks in de verhalen van de ark en voor de van binnen naar buiten gezonden naaste volgelingen van Jezus.
De Paaskaars en de Oekraine-Vredeskaars branden reeds.
Licht van Opstaan en Vernieuwing voorbij aan dood, doem en duister. “Help het geliefde Oekraïense volk op weg naar vrede en laat het Paaslicht op het Russische volk schijnen”, zo bad paus Franciscus vorige week voor een vol, zonovergoten Sint Pietersplein in Rome. “Troost de gewonden en iedereen die dierbaren verloren heeft door de oorlog. En zorg dat de gevangenen gezond en veilig kunnen terugkeren naar hun familie.” Vandaag vieren de Oosterse kerken Pasen. Dat er Licht en verlichting komen mag daar en elders waar conflicthaarden zijn.
Voordat we onze binnenkant openen voor gebed, ontsteken we kaarslicht voor onze lieve doden: Licht voor inspirator, theoloog en dichter Huub Oosterhuis die op Paaszondagmorgen is overgegaan. Wij zingen en bidden met grote regelmaat de teksten van Huub Oosterhuis. Ook vandaag. Er is zoveel wat Huub Oosterhuis gebracht heeft aan verrijking en vernieuwende geloofstaal. Vandaag heb ik de herkomst van de liederen en de teksten vermeld op de handout. Eerlijk is eerlijk, ik kan niet zónder zijn taal. Ze zijn een bron van hartversterking voor mij en voor zovelen. Dankbaar omdat ik al jarenlang, dat heb ik van huis uit meegekregen, met deze vernieuwende taal  gevoed word.
En er brandt licht voor de dierbare Salvatorianen die in de aanloop naar Pasen van ons zijn heengegaan…
Zij zijn niet meer zichtbaar, tastbaar in het aardse onder ons. Voor ons geestesoog blijven zij leven in het licht van de Eeuwige. Dank voor alle liefde die jullie gegeven hebben in woord en daad.

Openingsgebed
Eeuwige, Levengevende
Verberg Jouw aangezicht niet
Wees met ons in dit uur binnen deze muren
Wees met ons straks weer daarbuiten
Zie ons aan zoals we zijn….
We willen danken voor wat goed en mooi is in ons leven.
We willen Hulp vragen:
kracht en verlichting voor waar het stokt in ons leven
voor Jouw aangezicht  willen wij ons vernieuwen
om op te staan en in beweging te komen.
Zie ons aan zoals we bedoeld zijn
opdat wij ons niet verbergen.
Liefhebbend en delend,
bereid om blijvend te leren vergeven

Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand
( Huub Oosterhuis/Tom Lowental)

Inleiding lezingen
Vandaag zijn Marga van de Koevering en Toon van Mierlo de lectoren. De opmaat is als volgt: het wordt een’ Kom mee naar buiten allemaal ‘in beide lezingen. Voor Noach is er redding. God geeft Noach het teken en Jezus  geeft zijn volgelingen de grote opgave en vredesboodschap mee: leer vergeven.

Genesis 8, 6-16
Na verloop van veertig dagen opende Noach het venster dat hij in de ark had aangebracht. Hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen tot het water op de aarde was opgedroogd. Toen liet hij een duif los, om te zien of het water al weggestroomd was van de akkers. Maar de duif vond geen plek waar zij haar pootjes kon neerzetten en keerde bij hem terug  in de ark; want het water bedekte de aardbodem nog helemaal. Noach stak zijn hand uit, pakte de duif  en haalde haar weer bij zich in de ark. Nu wachtte hij nog eens zeven dagen en liet opnieuw een duif uit de ark los. Toen de duif tegen de avond bij hem terugkwam met een vers olijfblad in haar snavel, begreep Noach dat het water van de aarde weggezakt moest zijn. Hij wachtte nog eens zeven dagen en liet opnieuw een duif los maar deze duif keerde niet meer bij hem terug. In het zeshonderdeerste jaar op de eerste dag van de eerste maand begon het water boven de aarde op te drogen. Nu schoof Noach het dak van de ark opzij en keek naar buiten en zag dat de akkers drooggevallen waren. Op de zevenentwintigste dag van de tweede maand was de aarde helemaal droog. God sprak tot Noach en zei: ‘Ga van boord met je vrouw, je zonen en de schoondochters. Breng alle dieren die bij je aan boord zijn mee naar buiten …’

Tussenzang Van grond en vuur
(Huub Oosterhuis/ Antoine Oomen)

 Evangelie: Johannes 20, 19-23
Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar. Hoewel de deur op slot was uit vrees voor de Joden, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: ‘Vrede!’ Na deze groet toonde Hij hun zijn handen en zijn zij. Vreugde vervulde de leerlingen toen ze de Heer zagen. ‘Vrede’, zei Jezus nogmaals. ‘Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie’. Na deze woorden blies Hij over hen. ‘Ontvang de Heilige Geest’, zei Hij. ‘Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.’

Acclamatie: LB 334 Het woord dat ik jou geef .. – Canon
(Ad de Keyzer)

Overweging
Vernieuwend leven naar buiten brengen, tevoorschijn komen..openbreken. Het thema van deze viering had zich al uitgekristalliseerd daar ga ik zo mee verder. Over vernieuwend leven naar buiten brengen gesproken: vernieuwend kerkleven is ons aangereikt door Huub Oosterhuis. Dankbaar voor zijn passie om de kracht van de Bijbelse visioenen voor ons in poëtische geloofstaal te kunnen ‘gieten’. Wat een levenswerk.. Zijn stem klinkt niet meer, zijn woorden blijven door de wereld gaan en wereldwijd doorleefd worden. Vanaf het aantreden van Paus Johannes XXIII in 1962  en bij het 2^e Vaticaanse concilie in 1963, toen de ramen van de RK kerk open gingen, werd het zijn roeping om de inhoud van de Latijnse gebeden in nieuwe taal door te geven. Wegen voor woorden  zoeken, daar waar eigenlijk geen woorden voor zijn, daar was jij goed in: pionier met je grote gestalte en grote geest, die ondanks zoveel tegenwind, de hoopvolle geloofskracht,  kon verwoorden. Dichter bij mensen zijn. Die extra dimensie ervaren wij wanneer wij het samen uitzingen en de woorden gaan stromen. Zo rijk, jouw overstijgende beeldtaal die vele zielen raakt(en). Ja, die bezielende kracht.  Ik noem het Allemachtig Prachtig.  ‘Nooit meer zonder reisgenoot..’

En dan nu naar de mooie verhalen van vandaag: in de 1^e lezing over uitvliegen vanuit een veilig onderkomen en in het evangelie is er ook die beweging van binnen naar buiten toe gaan. Toon je ware gezicht, laat je leiden door Geestkracht.  In de eerste lezing  is er met name die beweging van samen binnen zijn en dan eindelijk.. alleen en een-voor-een naar buiten toe gaan; uitvliegen om je eigen weg te gaan. Wanneer dan? De raaf keert terug, die ene duif met zijn pootjes in de modder voelt nog geen vaste grond onder de voeten. Nee, deze duif gaat niet alleen aanmodderen en keert terug op de basis.  ‘Kom maar terug als het te vroeg is’, zou Noach de duif zo begeleid hebben? Vanuit zijn hand geborgen en gekoesterd, em al klapwiekend behouden vaart wensend als ie opnieuw uitvliegt, em los laten en laten gaan als de tijd er rijp voor is. Daarna komt die duif eindelijk weerom mét een verse groene olijftak. Dat is een eenvoudig beeld met grote zeggingskracht. Die duif heeft wat te melden aan het thuisfront. Uitvliegen heeft zin, elders is er leven ! Een hoopvol bericht vandaar dat we dit beeld vast willen houden. Wanneer kán het eindelijk weer na rampspoed een nieuw leven opbouwen??… Toen Noach de ark bewaakte met zijn onderdanen met groot, zeg maar eeuwig geduld.

In uw/jouw eigen leven: waardoor kon u, kon jij verder? Na een conflict,  verlies van liefde. Rampspoed en verstoringen in het menselijk bestaan kunnen ons stil zetten, ons leven ontwrichten.
Ik wil nog even terug naar het heen en weer vliegen van de duif voordat hij uitvliegt, dat doet mij denken aan al het menselijk drentelen ..het geaarzel … voordat je een nieuwe vervolgstap kan zetten. Blijf je binnen en sluit je jij op ? Hoe lang kan je passief blijven wachten op…? Aan welke kant sta je ? Nog meer petities tekenen? Waar ga je voor uitkomen of blijf je aan de kant staan of toch maar wegkijken omdat er zoveel best ongemakkelijk is. Meedoen met of dan toch weer de kop in het zand steken.. Noach komt op mij over als een passieve wachter, een waker, een hoeder. Jezus roept in het evangelie van Johannes op om van achter gesloten deuren tevoorschijn te komen. In het evangelie van Beloken Pasen is de boodschap kort en krachtig: Vrede ! Dat Vrede jouw kracht is. Toon jezelf precies zoals bent. Je mag gezien worden met je littekens – zichtbaar en onzichtbaar. Jezus stuurt ze niet zomaar op weg. Nee, niet alleen: vergezeld Van de Heilige Geest op vredesmissie gaan. Jezus’ nieuwe levenskracht is de Geestkracht die Hij doorgeeft. Vrede –  de vreugde van vernieuwend leven. Weg met de gesloten deuren en ramen:  open ze! Kom mee naar buiten allemaal..  Jezus toont de sporen van de kruisiging op zijn lijf en is duidelijk met dé boodschap om van harte te vergeven. Jezus stuurt  zijn vrienden, volgelingen, en ons dus ook de wereld in. Het is aan ons. Wij zijn aan zet. Zo worden we vandaag opnieuw aangesproken en erop uit gestuurd met de opdracht om te vergeven, want ‘zonder liefde gaat het niet’.

Wie ben jij? Afwachtend, een groepsmens in de luwte of veel liever een uitvlieger en lukt dat dan ook? Een hoopgevend teken dat je als een vredesduif met dit gebaar van vernieuwd leven de wereld in trekt. Belangrijk teken ook ondanks alles wat niet deugt.. Vernieuwend zijn, je voegt iets nieuws toe aan het leven. Huub Oosterhuis kon het, menselijk, diep geraakt door onrecht, zich uitspreken ten aanzien van kerkelijke dogma’s en maatschappelijke onrechtmatigheden en ermee leven, worstelen ook.
Boven de woorden uit zeggen en zingen en dan de dingen doen waarvan wij zingen…Die kracht in u, in jou, in mij mag ons voortstuwen met een missie zodat ‘elk zijn naam in vrede draagt’.

Lied:Dit huis is een huis waar de deur openstaat ..
( Margryt Poortstra/Tom Lowental)

Collecte en instrumentaal

Aan de Tafel van Samen
Voorbede
Bidden willen wij voor een ieder die uit angst en/of verdriet, de deuren van hun hart gesloten hebben.
Voor wie alle vertrouwen kwijt zijn geraakt, voor wie twijfelen.
Open onze harten voor woorden van vrede
Zegen ons met het licht van uw ogen

Voor wie geen perspectief meer zien, dat er door de kieren van het verdriet signalen van de levende God opgevangen worden. Om te aanvaarden dat we aanvaard zijn, geliefd vanaf den beginne. Dat wij opengaan voor wat ons in Jezus van Nazareth gegeven wordt. Om ontspannen met goede moed en kracht verder te kunnen.                                                                            Zegen ons met het licht van uw ogen
Voor wie lijden aan het leven, voor wie rouwen, voor onze lieve doden, zij die gekend zijn bij u en bij ons …..
Wij noemen met name: Huub Oosterhuis, Fons Schiffer,  Anneke en Godelieve Stuyven, Karel Bierlaagh. ….
Zingende acclamatie : Voor uw Aangezicht  (Huub Oosterhuis/ Antoine Oomen)
Voor uw Aangezicht
gedenken wij onze doden naam voor naam,
Voor uw aangezicht onze levenden,
allen met wie wij zijn, kinderen ons toevertrouwd,
vrienden dichtbij en ver allen die ons aanbevolen zijn
dat wij hen zouden noemen voor uw Aangezicht

Tafeldankgebed – Huub Oosterhuis  1980
Gezegend de onzienlijke, gezegend de verborgene gezegend de levende                                                                dag liefde die dorstig maakt.
Gezegend de mensen die goed zijn de hand die niet slaat
de mond die niet verraadt de vriend die zijn vriend niet verloochent.
Gezegend de barmhartigen en zij die open en lief zijn,  met wie het goed omgaan is.
Gezegend zij die elkaar bewaren, troosten, voorthelpen, verdragen.
Gezegend zij de vrouw voor de man en de man voor de vrouw en oud voor jong
en sterk voor zwak.
Gezegend die weet wat recht en slecht is en die trefzeker kiest,                                                                             en niet wijkt, voor geen macht, en niet vreest , voor geen mens.
Gezegend hij die onbevangen spreekt  en onbevangen liefheeft                                                                            al wat leeft.
Gezegend is de nieuwe mens  voorbij de dood,
die in ons spreekt, die in ons zucht en kreunt,  die in ons leeft
Jezus Messias
Die zich gegeven heeft, zich nemen laat, die wordt gebroken,                                                                 uitgedeeld van hand tot hand, als brood gegeten.
Gezegend jij, die klein en groot, blind, angstig,tastend, bijna doet als hij.
Gezegend jij die,  ongezien en ongeweten, doet als hij.
Gezegend wie, door angst gelouterd,  aan de dood voorbij,                                                                               leven in licht, opnieuw geboren.
Gezegend de onzienlijke, gezegend de verborgene gezegend de levende dag liefde die dorstig maakt.’
Gezegend zijn wij om in Jezus naam te vieren wie hij was en dat hij in ons voortleven zou.
In het bijzijn van zijn vrienden op de avond voor zijn kruisdood
dankte Jou, nam hij het brood, brak het en deelde het met de woorden:
‘Neem en eet van dit brood, dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’
Hij nam een beker gevuld met wijn , dankte Jou en zei daarbij:
‘Drink hieruit en proef van mijn liefde,
zodat mijn vreugde in jullie zal zijn en haar volheid bereikt.
Heb elkaar lief, zoals ik jullie heb lief gehad.’
Gezegend is de nieuwe mens
Bronnen van leven zullen stromen.
Deuren zullen open gaan,
Verfris en vernieuw ons met jouw liefdesvuur.
in het goed doen aan elk-ander.
Opdat wij elkaar tot brood van vrede en liefde worden
Laat ons daartoe bidden met de volgende woorden in de Geest van Jezus :

Niet alleen aan mij – Onze Vader
ALLEN :
Vader in de hemel, geef ons heden ons dagelijks brood.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Vader in de hemel, geef ons ons dagelijks brood
opdat wij geen honger lijden.
Geef ons licht en lucht, vreugde en geluk,
mensen om lief te hebben en die ons vertrouwen.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Behoed ons voor de zelfoverschatting van wie meent zichzelf
alles te kunnen geven wat nodig is, van wie meent de wereld
aan zich te kunnen onderwerpen, geluk en toekomst in de hand te hebben.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Wij bidden en houden onze handen open naar U.
Geef ons brood, geef ons vrede. Amen.

Vredesgroet
Vervul Jezus’ woorden met waarde.
Zie steeds de mens in je medemens.
Geef om leven, leer vergeven.
Geef steeds het leven een nieuwe kans
Breng elkaar een vredesgroet
acclamatie: Ubi caritas et amor

Delen van brood en wijn
Wees welkom aan de tafel van samen
om te vernieuwend leven te ontvangen
Vervul Jezus’ woorden met waarde :
zichtbaar en onzichtbaar in jou.
 
Afsluiting tafelgebed
Ik zeg dank  voor wat wij hier delen in Jouw Naam Jezus, vandaag en al die keren voorheen en voor al wat nog komen mag. Dat wij Iets van díe inspiratie die we met ons meedragen ook uitdragen waar wij gaan en staan.

Goed om te weten

Bloemetje van de week ………..

Slotgedachte – Huub Oosterhuis 1976
Blijf niet staren op wat vroeger was
sta niet stil in het verleden
Ik, zegt Hij ga iets nieuws beginnen.
Het is al begonnen, merk je het niet?
+
Zegenwens
Ik wil over je ademen – zegt God -,
mijn Geest in je binnenste leggen   en je mijn levenskracht schenken.
Licht en vrede op je pad

Slotlied: LB 634 U zij de glorie 2 coupletten
Henk Jongerius/ George Frederic  Handel

Paasmorgen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 9 april 2023
Paasmorgen
Voorganger Truus van Kaam

Samenzang o.l.v. Machteld Terlingen

Openingslied Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt en gegeven

Welkom

Gebed

Eerste lezing Handelingen 10, 34a.37 -43

In die tijd nam Petrus het woord en sprak: “Gij weet wat er overal in Judea gebeurd is; hoe Jezus van Nazareth zijn optreden begon in Galilea na het doopsel dat Johannes predikte, en hoe God Hem gezalfd heeft met de heilige Geest en met kracht. Hij ging weldoende rond en genas allen, die onder de dwingelandij van de duivel stonden, want God was met Hem. En wij getuigen van alles wat Hij in het land van de Joden en in Jeruzalem gedaan heeft. Hem hebben ze aan het kruishout geslagen en vermoord. God heeft Hem echter op de derde dag doen opstaan en laten verschijnen, niet aan het hele volk, maar aan de getuigen die door God tevoren waren uitgekozen, aan ons, die met Hem gegeten en gedronken hebben nadat Hij uit de doden was opgestaan. Hij gaf ons de opdracht aan het volk te prediken, en te getuigen dat Hij de door God aangestelde rechter is over de levenden en de doden. Van Hem leggen alle profeten het getuigenis af, dat ieder die in Hem gelooft, door zijn Naam vergiffenis van zonden verkrijgt.”

Lees meer →

Ruimte vol leven – Paaswake | 8 april 2023

Voorbereiding Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks
Lector Albrecht Beefting | Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden | Piano Coby Wagemans| fluit Maria Werner

Als alles duister is – instrumentaal
U die gezegd hebt: ik zal er zijn. Hier zijn wij: mensen met het donker van Goede Vrijdag nog in ons. Wij bidden om licht. Schenk ons hoop die leven doet.We zingen: als alles duister is

We warmen ons aan elkaar bij het vuur. Het Paasvuur dat mensen van verschillende kerken samen aanstaken. Teken van de hoop, van het licht dat altijd weer terugkeert. We steken de Paaskaars aan. Licht tegen doem en dood. Lees meer →

Geen ruimte meer – Goede Vrijdag

Voorbereiding Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks

Lector Rinus van der Heijden

Samenzang   | Piano Joost Boekhoven

We komen in stilte binnen

Welkom

Naar hier gekomen op een vreemde dag. Een dag waarop ruimte ontbreekt. Gisteren nog rond de tafel met ruimte om te delen. Vandaag een dag waarop ruimte ver te zoeken lijkt.
Geen ruimte meer. Wordt het dan puur en alleen een kwestie van volhouden? Of mogen, durven we blijven hopen… ook als we geen ruimte meer ervaren.
De weg van volhouden tegen beter weten in, gaan we vandaag. Samen- Godzijdank.
We laten ons op onze weg inspireren door de staties van de kruisweg. We kijken naar beelden van de kruisweg van  Sjef Hutschemakers, we lezen uit de bijbel, horen poëzie en we zingen samen. Een waarin iedere ruimte tot leven ontbreekt. Dat gaan we hier niet uit de weg. Ook lijden, de pijn, de wanhoop – horen zonder dat we het goed willen praten- bij  het grote verhaal van het leven.
Als we geen ruimte ervaren ontbreken vaak de woorden. Laten we hier de stilte zoeken. In de stilte is ruimte voor onze onvolkomenheden.

Gebed
Eeuwige, wees bij ons op de momenten
dat er ruimte lijkt te ontbreken.
Houdt het uit met ons
als wij niet meer kunnen zien
niet meer kunnen horen.
Voedt ons vertrouwen dat jij er bent
en zijn zult, altijd en overal.
Neem ons aan
zoals we zijn
onvolkomen
mensen

Acclamatie neem mij aan zoals ik ben  3x

I Jezus wordt ter dood veroordeeld.
Jezus stond voor de landvoogd en die vroeg hem: ‘Bent u de koning van de Joden?’ ‘Zoals u zegt,’ antwoordde Jezus. Al de tijd dat de opperpriesters en de familiehoofden hem beschuldigden, zei Jezus niets. Pilatus vroeg: ‘Hoort u niet waarvan ze u allemaal beschuldigen?’ Maar Jezus gaf hem geen enkel antwoord en dat verbaasde de landvoogd zeer.
Toen gaf Pilatus het volk zijn zin: Barabbas liet hij vrij, maar Jezus liet hij geselen. Daarna gaf hij hem over aan de soldaten om hem te geselen en te kruisigen.

Stilte

II Jezus neemt zijn kruis op
De soldaten namen Jezus mee in het paleis van de landvoogd en haalden er de hele afdeling bij. Ze trokken zijn kleren uit en deden hem een donkerrode mantel om. Ze vlochten een krans van doorntakken en zetten die op zijn hoofd en in zijn rechterhand gaven ze hem een stok. Toen knielden ze voor hem neer en zeiden spottend: ‘Dag, koning van de Joden!’ En ze spuugden naar hem, trokken de stok uit zijn hand en sloegen hem ermee op zijn hoofd. Na deze bespotting deden ze hem de mantel af, trokken hem zijn kleren weer aan en leidden hem weg om hem te kruisigen

III Jezus valt voor de eerste keer
Je neemt je kruis op en valt.
Je gaat tegen de vlakte.
Je loopt tegen je eigen onvermogen aan.
En iedereen staat te kijken.

Lied De woorden die wij spraken tot elkaar

IV Jezus ontmoet zijn moeder Maria
Verbaasd merkte de moeder
dat zij een menigte werd.
Binnen enkele dagen was het
gebeurd, bleek zij uiteengevallen
in een waaier van vrouwen.
De weerloos-blije liep daar
van haar geheugen te genieten;
de verslagene, die snel op weg
wilde naar welke dood dan ook;
de trieste die er niets van begreep,
die alleen zachte vlindervleugels
tegen de wangen van het kind
zag slaan, onophoudelijk. Rond
het groepje stormde de furie,
pamfletten en woedende brieven
in de handen. Achteraanging
de wanhoops-moeder die al maanden
de kapper niet had gezien.
Hoe hen te hoeden, te zorgen dat elk
de voeten in dezelfde richting sleept?
Ons is iets overkomen, kan ze zeggen,
wij zijn de menigte die moeder heet.
En zij die in de verte aan het water
staat, en wenkt, is een van ons.
                            (Een menigte |  Anna Enquist)

V Simon van Cyrene helpt Jezus zijn kruis dragen
Buiten de stad kwamen ze een man tegen die uit Cyrene kwam ‑ Hij heette Simon – Hem dwongen ze de kruisbalk te dragen.

VI Veronica droogt het gezicht van Jezus
Wat kun je doen als je ziet hoe iemand de dood tegemoet gaat.
Wat, als het leven onder je handen wegglipt, alle deskundigheid en goede zorg ten spijt?
Je loopt niet weg, maar je doet wat je kan om het lijden te verlichten, om een goede dood
mogelijk te maken. Je kijkt niet weg, maar neemt het gelaat van de ander in je handen en koestert het.

VII Jezus valt voor de tweede keer
Weer.
Gevloerd.
Omdat je even niet oplette
of gewoon omdat je óp bent,
de kracht niet meer hebt.
Laat mij maar liggen, het is wel goed zo.
Waar haal je de kracht vandaan om op te staan?

VIII Jezus troost de vrouwen Maria
Een grote massa mensen volgde hem; er waren vrouwen bij die om hem treurden en rouwden. Maar Jezus draaide zich naar hen om: ‘Vrouwen van Jeruzalem! Huil niet om mij, huil liever om uzelf en uw kinderen. Want er komen dagen dat de mensen uitroepen: Gelukkig de vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen, die nooit een kind ter wereld hebben gebracht, die nooit een kind aan de borst hebben gehad! In die tijd zal men tegen de bergen zeggen: Val op ons neer, en tegen de heuvels: Bedek ons. Want als ze zoiets met levend hout doen, wat zal dan met dood hout gebeuren?’
Lied Op mijn levenslange reizen

IX Jezus valt voor de derde maal
Je valt, omdat het leven je te veel wordt.
Je kunt niet meer.
Er lijkt geen ruimte meer.

X Jezus wordt ontkleed
Weerloos, kwetsbaar, niets te verbergen.
Mens ten voeten uit.
Maar ook: vernederd, beroofd, bedreigd, ontmenselijkt.
Naaktheid is dubbelzinnig,
is de nabijheid van de ander
maar ook de schaamteloosheid van de macht

XI Jezus wordt aan het kruis geslagen
Aangekomen bij de plek die ‘Schedel’ heet, sloegen ze hem aan het kruis, en ook de beide misdadigers de een rechts de ander links van hem. Ze verdeelden zijn kleren door er om te dobbelen. Het volk stond toe te kijken. De leiders maakten hem belachelijk: ‘Anderen heeft hij gered; laat hij nu zichzelf redden, als hij de Christus is die door God is uitverkoren!’ Ook de soldaten dreven de spot met hem; ze kwamen naar voren, boden hem landwijn aan en zeiden: ‘Red jezelf, als je de koning van de Joden bent.’ Boven hem hing een opschrift: ‘Dit is de koning van de Joden.’

XII Jezus sterft aan het kruis
Van twaalf uur tot drie uur ’s middags werd het over het hele land donker. Omstreeks drie uur schreeuwde Jezus luidkeels: ‘Eli, Eli, lama sabachtani?’ Dat betekent: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten’? Een paar omstanders die het hoorden, zeiden: ‘Hij roept om de profeet Elia.’ Meteen ging één van hen een spons halen, doopte die in landwijn, stak hem op de punt van een stok en probeerde hem ervan te laten drinken.
Toen hij van die wijn gedronken had, zei hij: ‘Het is volbracht!’ Toen boog hij zijn hoofd en gaf de geest.

Stilte

XIII Jezus wordt van het kruis genomen
Daarna vroeg Jozef van Arimatea aan Pilatus of hij het lichaam van Jezus mocht weghalen. Hij was een volgeling van Jezus, maar in het geheim, omdat hij bang was voor de joodse overheden. Pilatus gaf zijn toestemming en Jozef haalde het lichaam af van het kruis.

XIV Jezus wordt in zijn graf gelegd
Ze namen dus het lichaam van Jezus mee en wikkelden het met de balsems in linnen doeken, want dat is bij de Joden de gewoonte als ze iemand gaan begraven. Vlak bij de plek waar Jezus was gekruisigd, lag een boomgaard, en in die boomgaard was een nieuw graf waarin nog niemand was bijgezet. Omdat het voor de Joden bijna sabbat was en het graf dichtbij, legden ze Jezus daarin neer.

Bloemenhulde

Geen ruimte meer
Levenloos
Niets

Wat dan?
Een bloem,

Een groet
als kleine daad van verzet
dat niet dood
het laatste woord heeft

Toen niet
nu niet.

Weg in Stilte

Witte donderdag: Ruimte delen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 6 april
Ruimte delen – Witte Donderdag
Voorbereiding Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks
Lector Frans Langemeijer
Koor Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden  | Piano Coby  Wagemans |  Fluit Maria Werner

Handwassing bij binnenkomst

Welkom
Welkom lieve mensen
verzameld rondom deze tafel.
Water stoomde over onze handen
en zachte doeken wreven ze met liefde droog.
Schoon en fris mogen we hier zijn.
U, jij, ik.
Wie zit er in de kring?
Kijk maar eens naar links
naar rechts van je.
Wie zit daar?
We blijven op onze plaats
en strekken vol aandacht
onze hand uit naar
wie naast je zit.
We hoeven niet iedereen
de hand te schudden.
In die ene hand
geven we iedereen een hand.
Vrede en goeds wens ik jou.
Dat er niets tussen ons in zal staan
dat wij de ruimte hier oprecht delen met elkaar.

Vredeswens | Lied  de Vogel
Een lange tafel vanavond
met plaats voor iedereen.
Laat ons hier ook ruimte maken
voor de Eeuwige, onnoembaar

Stilte
Gebed
Eeuwige, Gij die met ons meetrekt door tijd en ruimte,
ongekend en onbegrensd zijt Gij,
eindeloze ruimte die leven geeft.
Wilt Gij deze avond met ons zijn
opdat wij leren ruimte te geven
en delen wat we hebben
vol liefde die mensen doet opstaan.
Geef ons vertrouwen
maak ons zacht
en verruim ons.

Acclamatie Wek mijn zachtheid weer
De tafel is gedekt. Brood, wijn.
Alles staat klaar. Iedereen is welkom.  Feest!
Toch is er ook leegte. Blinde vlekken. Onmacht.
Deze tafel…. Wie mis jij?
Met zeven kaarsen
staan we stil bij wie of wat
niet automatisch een plek heeft
aan onze tafel.
Een tafel waar kinderen en jonge mensen zich thuis voelen: dat  is een tafel om van te dromen. Voor kinderen en jeugd steken we hier een kaars aan.
We zitten hier als mensen rondom de tafel. Mensen die delen. Laten we als mensen onze aarde niet vergeten.
Dit jaar herdenken we dat het 150 jaar geleden is dat slavernij in ons land werd afgeschaft. Met de kaars zetten we mensen van kleur in het licht en beseffen we dat zij onze tafel ontbreken.
Een kaars voor mensen op de vlucht voor oorlog, geweld, natuurrampen. Zij zitten niet aan onze tafel maar met dit licht denken we aan hen.
De prijzen stijgen en steeds meer mensen hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Voor wie geen huis heeft, voor wie niet of nauwelijks rond kan komen branden we deze kaar.
Een kaars voor mensen uit de regenbooggemeenschap. Licht voor de droom dat je in veiligheid mag houden van wie je wil en dat mensen mogen worden wie de zijn voorbij alle hokjes denken.
Het laatste licht is voor wat we missen. Letterlijk voor de mensen die niet meer bij ons zijn maar ook figuurlijk voor mensen die we ongewild over het hoofd zien, niet benoemen en uitsluiten.
Rondom de zeven kaarsen spraken we onze gebeden uit voor wie nu in ballingschap zijn. Rondom deze tafel is ruimte voor wat jou bezighoudt. Bidt in stilte voor wat jou bezighoudt, voor wie je lief zijn.

Stilte | Acclamatie oh lord hear my prayer 

Ruimte voor verhalen
Fris gewassen
uitgestoken handen
en ruimte voor het ongeziene
of het ongemakkelijke:
we zijn klaar om te vieren.
Die allerlaatste avond.
Jezus met zijn vrienden,
bij elkaar in Jeruzalem
om de uittocht uit Egypte te vieren.

Lied Die mij getrokken uit de schoot
Een avond vol verhalen.
Verhalen van bevrijding
Langgeleden. Weg uit Egypte.
Weg uit slavernij en overheersing.
Deze avond hangt er iets in de lucht.
De stemming is gespannen.
Net als in de nacht dat het Joodse volk Egypte ontvluchtte.

We lezen Exodus 12, 15-20
De Eeuwige zei tegen Mozes en Aäron, nog in Egypte: Eet dan zeven dagen lang ongedesemd brood, en verwijder meteen op de eerste dag alle zuurdesem uit jullie huizen; wie op een van die zeven dagen iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden.
De eerste en zevende dag zijn heilige dagen die jullie samen moeten vieren. Die beide dagen mag er geen enkele bezigheid verricht worden, jullie mogen alleen het voedsel bereiden dat ieder nodig heeft.
Dit voorschrift blijft voor altijd van kracht. Generatie na generatie moeten jullie het feest van het Ongedesemde brood vieren, omdat Ik jullie die dag, in groepen geordend, uit Egypte heb geleid.
Van de avond van de veertiende dag van de eerste maand tot de avond van de eenentwintigste dag van die maand moeten jullie ongedesemd brood eten.
Gedurende die zeven dagen mag er geen zuurdesem in jullie huizen te vinden zijn; iedereen die iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden, of het nu een vreemdeling is of een geboren Israëliet.
Eet niets dat met zuurdesem bereid is; eet uitsluitend ongedesemd brood, waar jullie ook wonen.”’

Lied  Brood zal ik u geven

We lezen Johannes 13 1-7 NBV 21   Frans L
Het was kort voor het Pesachfeest. Jezus wist dat zijn tijd gekomen was en dat Hij uit de wereld terug zou keren naar de Vader. Hij had de mensen die Hem in de wereld toebehoorden lief, en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan.
Jezus en zijn leerlingen hielden een maaltijd. De duivel had intussen Judas, de zoon van Simon Iskariot, ertoe aangezet om Jezus uit te leveren.
Jezus, die wist dat de Vader Hem alle macht had gegeven en dat Hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan, stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen, en droogde ze af met de doek die Hij omgeslagen had.
Toen Hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’
Jezus antwoordde: ‘Wat Ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ ‘O nee,’ zei Petrus, ‘míjn voeten zult U niet wassen, nooit!’ Jezus zei: ‘Als Ik ze niet mag wassen, kun je niet bij Mij horen.’ ‘Dan niet alleen mijn voeten, Heer,’ antwoordde Simon Petrus, ‘maar ook mijn handen en mijn hoofd!’ Hierop zei Jezus: ‘Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein – maar niet allemaal.’  Hij wist namelijk wie Hem zou uitleveren, daarom zei Hij dat ze niet allemaal rein waren. Toen Hij hun voeten gewassen had, deed Hij zijn bovenkleed aan en ging weer naar zijn plaats. ‘Begrijpen jullie wat Ik gedaan heb?’ vroeg Hij. ‘Jullie zeggen altijd “meester” en “Heer” tegen Mij, en terecht, want dat ben Ik ook. Als Ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Ik heb een voorbeeld gegeven; wat Ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.

Stilte

Lied Wat in stilte bloeit – De tafel der armen

Tafelgebed We lezen Lucas 22 , 14-20
Toen het tijd was, ging Hij samen met de apostelen aanliggen voor de maaltijd. Hij zei tegen hen: ‘Ik heb er hevig naar verlangd dit pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van mijn lijden aanbreekt. Want Ik zeg jullie: Ik zal geen pesachmaal meer eten totdat het zijn vervulling heeft gekregen in het koninkrijk van God.’ Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en zei: ‘Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. Want Ik zeg jullie: vanaf nu zal Ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is.’ En Hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘Dit is mijn lichaam, dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om Mij te gedenken.’ Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker, en zei: ‘Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond, dat door mijn bloed gesloten wordt.

Onze Vader

Breken en delen
Vandaag is er biologisch brood om te delen.
En bekers met wijn waarin we brood dopen.
Eenvoudig eten, net als toen.
Brood en wijn om te gedenken
Brood en wijn als ruimte om te delen.
Brood en wij zoals ooit tijdens die avond
waar Jezus met zijn vrienden en vriendinnen
bij elkaar was
Tijdens de maaltijd brak hij het brood
dankt de eeuwige.
In stukken gedeeld ging het brood rond.
Ook de beker met wijn ging van hand tot hand.
Mijn leven geef ik aan jullie, sprak hij.
Blijf dit doen.
Heb elkaar lief.
Denk aan mij.

Lied Kom en volg mij (op de weg)

Afsluiting tafelgebed
Hij sprak: Blijf dit doen. Heb elkaar lief. Denk aan mij.

Stilte

Hij sprak: Wat de  Eeuwige mij heeft opgedragen
voer ik ook uit. Kom laten we gaan.

Palmpasen 2023 Ruimte maken – binnen komen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 2 april 2023
Ruimte maken – Binnenkomen
Voorganger Franneke Hoeks | Lectoren Dorien Broekmeulen & Fiet Vreeburg

Koor Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden  | Piano Coby  Wagemans |  Fluit Maria Werner

OPENINGSLIED Hier gaan we zingend de wereld te buiten

WELKOM

Ruimte maken was het thema van deze vastentijd. Ruimte maken – Binnenkomen is het thema van deze viering. We vieren Palmpasen. Het is groen hier rondom de tafel. Groene takken waarmee we de intocht herdenken We staan stil bij moment dat Jezus door velen feestelijk werd binnengehaald in Jerusalem.  Feestelijkheden te over: men wuift, roept en zwaait alsof het niet op kan. Een koninklijk onthaal voor deze man die eenvoud predikte. Hij gaat zijn weg door het leven. Dit is iets wat blijkbaar moet gebeuren.
Laat ons aan het begin van deze viering deze takken zegenen. Zodat ze straks als tekens op onze levensweg meegaan naar de plekken waar wij thuis zijn. Laat dit moment van zegening ook een moment van stilte en inkeer zijn.

Lees meer →