San Salvatorgemeenschap 3 en 4 maart 2018
Thema: TEGEN DE GANGBARE PRAKTIJK
voorganger: Jack Steeghs
Muzikale ondersteuning op zondag: Cantorij
OPENINGSLIED zaterdag en zondag: Dat woord waarin ons richting werd gegeven Lees meer →
Voorgangers: Gepke Kerssen en Annette Beelen
m.m.v. Melodiek
o.l.v. Hans Waegemakers;
piano: Marc Baghuis; fluit: Maria Werner
Openingslied: Wees hier aanwezig
Welkom
Welkom in deze viering mede namens medevoorganger Annette Beelen met wie ik deze viering heb voorbereid en die straks de overweging zal verzorgen en namens Marian Veenker, lid van de werkgroep Wereldwijd, lector in deze viering. Een bijzonder welkom voor wie hier nieuw is. We hopen dat u geraakt mag worden in deze viering. Komt u gerust na de viering naar ons toe met uw reactie of uw vragen.
Je vraagt je wel eens af of je op de goede weg zit. Je hebt te maken met tegenslag of tegenwerking.
Er is veel weerstand tegen de woorden van Jezus en zijn manier van omgaan met de mensen. Kun je dan maar niet beter voor jezelf kiezen?
Vorige week hoorden we van alle verleidingen die je van de goede weg afhouden. Vandaag horen we over een bijzondere ervaring waardoor je opgetild wordt, voelt dat het goed is waar je mee bezig bent en over de zusters van ons Vastenproject die zijn waar niemand wil zijn.
Openingsgebed
Bron van leven
Wij zoeken te stilte
om zo veel mensen
die om ontferming schreeuwen
en om zoveel weerstand
tegen wat goed is, heilzaam
Schenk ons de lange adem
om het vol te houden
Spreek woorden
die ons uittillen
even maar
boven alle zorgen
geroepen door uw stem
gaan wij dan verder
maar nooit meer
zonder reisgenoot
Acclamatie openingsgebed: Wees genadig kom bevrijden
Eerst lezing uit het Vastenproject
Interview zr.Yvonne Mwalula: ‘Wij gaan waar niemand gaat’
Met ons vastenproject steunen wij het Households in Distress-programma in Zambia, regio Mbala. Het programma is bedoeld om de impact van HIV/aids te verminderen via voorlichting en goede gezondheidszorg en door mensen te helpen in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Zuster Yvonne Mwalula (40) is hoofd van het Households in Distress-programma en provinciaal overste van de congregatie van de Zusters van de Heilig Harten van Jezus en Maria. Zij leidt de gemeenschap, zorgt dat alles goed loopt en bepaalt de richting waarin het programma zich ontwikkelt.
De zusters banen met hun sociale werk de weg voor de overheid. Ze zetten de hulp op, bijvoorbeeld een ziekenhuis of een middelbare school. Zodra het kan, dragen ze het project geleidelijk over aan de overheid.
Zuster Yvonne: “We werken nauw samen met de overheid en wijzen ze de weg.” In de jaren negentig kwam hiv – veel mensen overleden. In antwoord op de nood richtten de zusters in 1991 het programma Households in Distress op. Zij gingen als enigen de gemeenschappen in de sloppenwijken in. Zuster Yvonne: “Het is een deel van ons charisma: we doen wat anderen niet willen doen en gaan waar niemand gaat.”
Lied: Groot is de wereld
Evangelielezing: Marcus 9,2-10
Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee
een hoge berg op, waar ze helemaal alleen waren.
Voor hun ogen veranderde hij van gedaante,
zijn kleren gingen helder wit glanzen,
zo wit als geen enkele wolwasser op aarde
voor elkaar zou kunnen krijgen.
Toen verscheen Elia aan hen, samen met Mozes,
en ze spraken met Jezus.
Petrus nam het woord en zei tegen Jezus:
‘Rabbi, het is goed dat wij hier zijn;
laten we drie tenten opslaan, een voor u, een voor Mozes en een voor Elia.’
Hij wist niet goed wat hij moest zeggen,
want ze waren door schrik overweldigd.
Toen viel de schaduw van een wolk over hen,
en uit de wolk klonk een stem:
‘Dit is mijn geliefde Zoon, luister naar hem!’
Ze keken om zich heen en zagen opeens niemand meer,
behalve Jezus, die nog bij hen stond.
Toen ze de berg afdaalden, zei hij tegen hen
dat ze aan niemand mochten vertellen wat ze hadden gezien
voordat de Mensenzoon uit de dood zou zijn opgestaan.
Ze namen zijn woorden ter harte,
maar vroegen zich onder elkaar wel af
wat hij bedoelde met deze opstanding uit de dood.
Acclamatie Oren en ogen gaan open voor Jezus
Overweging
Wij gaan waar niemand gaat! Met die woorden sluit zr. Yvonne Mwalula het interview af uit de eerste lezing. Wij gaan waar niemand gaat. In de evangelielezing gaan Jezus, Petrus, Jakobus en Johannes een hoge berg op, waar ze alleen zijn. Zij krijgen daar een verschijning van de profeten Elia en Mozes. Allen door schrik overweldigd doet Petrus het voorstel om tenten op te zetten. Opeens bevinden zij zich in een wolk, waar vanuit een stem klinkt. Een stem die hen oproept naar de geliefde zoon van God te luisteren.
Hoe stoer om zomaar een berg op te gaan waar je alleen bent. Gaan waar wellicht niemand gaat? Zouden wij dan niet behoefte hebben aan een tom-tom of zoals scouts op weg gaan met GPS-coördinaten? Een goed gevulde rugzak en een reisplan? Petrus wordt praktisch en stelt voor tenten op te zetten. Maar zouden we andere, nieuwe ervaringen opdoen als we de structuur even los laten, even ongeorganiseerd, out-of-the-box proberen te denken en dan duidelijk uit onze comfortzone gaan. Dat we geen tenten op slaan maar ruimte laten voor nieuwe ervaringen. Zou daar dan verbinding kunnen ontstaan tussen mensen? Door een ontmoeting, een gesprek. Waarom doen we wat we doen? Waarvoor doen we wat we doen? Wat is voor jou van betekenis?
En dan kun je net als Jezus en zijn volgelingen ineens in een wolk staan. De wolk herinnert aan de wolk die het volk Israël de weg wees in de woestijn. De wolk is het teken van de aanwezigheid van de Eeuwige. Gaan en niet weten waar je uitkomt, maar die wolk voor ogen houden, die stem horen, jouw innerlijke stem. Wellicht hebt u ook de ervaring weleens gehad dat ergens diep in u, u een boodschap kreeg, tot een bezoek aan iemand of een keuze voor een baan of nieuw huis? Of gewoon dat u een bepaalde richting op moest gaan. Dat u uw keuze daarvoor helemaal niet kon beargumenteren maar dat u ging en deed wat u ingegeven was. Blijkbaar huist er dan in ons een innerlijk vertrouwen of weten dat het goed is, dat we onze weg niet alleen gaan. Niet eerst een tent opzetten maar gaan of doen.
Ik denk dan aan de zusters in Zambia van het Households in Distress-progamma. Wellicht hadden zij ooit geen flauw idee waar ze aan begonnen. Ik kan me zo voorstellen dat zij geen business-plan of projectplan hadden met een tijdspad of een product- en proces-evaluatie. Zij gingen als enige de sloppenwijken in en hun werk kwam daar tot stand waar het nodig was. Daarna zochten zij weer de verbinding met de overheid, die hun werkzaamheden ging ondersteunen. Ook daar werden geen eigen tenten opgezet maar werd de verbinding gezocht en gevonden.
Zo kan er, net als bij Jezus en zijn volgelingen, op de berg, een piekervaring ontstaan. Als we ons open stellen en onze blik durven te verruimen. Een poosje geleden hoorde ik Rikko Voorberg spreken. Hij stelde zich voor met de woorden: ‘Ik ben een dominee en een activist!’ Want volgens hem was geloven ook doen en soms voelde hij zich geroepen om in actie te komen. Hij vertelde dat hij een keer in het nieuws hoorde dat een Syrisch vluchtelingen gezin een baksteen door de ruit had gekregen toen ze net in hun nieuwe huis waren komen wonen. Rikko Voorberg vertelde dat hij hier heel boos van werd en dat hij via social media een oproep deed. Hij riep de mensen op hun steun aan dit gezin te betuigen en een kleine donatie te geven zodat er een bos bloemen bezorgd kon worden aan dit gezin, als welkom in hun nieuwe huis. Binnen korte tijd was er 800 euro gedoneerd. Rikko Voorberg belde de plaatselijke bloemist en vroeg deze voor 800 euro bloemen te bezorgen bij dit Syrische vluchtelingen gezin. De familie was zo overweldigd dat zij bloemen gingen uitdelen aan mensen in hun buurt. Even werden dit gezin en hun buren de berg opgetild. Zij gingen elkaar ontmoeten en verbinding kwam tot stand.
Zo denk ik ook aan de zusters, die met hun werken mensen optillen, op een berg zetten. Mensen ondersteunen in hun eigen krachten om zelfstandig leven te verbeteren. Zodat ze daarna weer af kunnen dalen om zelf verder te kunnen gaan. In hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien en op een gezondere manier invulling te kunnen geven aan hun leven. Zelfs als er geen tenten waren zagen deze zusters de nood en gingen. Zou dat dan betekenen dat wij ons totaal in het ongewisse moeten storten? Uiteraard is een bepaalde basiszekerheid, van waaruit je kunt handelen, ondersteunend. De zusters hadden een huis, een eigen bed en kregen maaltijden. Het hoeft geen overboord gooien van al onze praktische basiszekerheden te zijn. Maar wellicht mag het ons uitdagen en uitnodigen. Vertrouwend op onze innerlijke stem en goddelijke kracht die ons vergezelt. Dat wij ons geroepen voelen om te gaan staan en soms te gaan waar niemand gaat.
Geloofslied: Uit staat en stand en woorden weggevlucht
We maken de Tafel klaar.
Collecte
Voorbeden: acclamatie: Zegen ons met het licht van uw ogen
Wij bidden dat mensen in moeilijke omstandigheden
zich opgetild mogen voelen.
Mogen ervaren dat zij hun weg niet alleen gaan:
voor de mensen in Zambia, getroffen door het HIV-virus.
Dat mensen zich niet van hen afkeren,
maar hen helpen om een goed bestaan op te bouwen.
Voor de zusters van het Household in Distress programma.
Dat het hen niet aan moed mag ontbreken
Dat zij zich gesteund mogen voelen door ons.
Voor de mensen in Syrië vanwege het geweld dat weer zo hevig is losgebarsten, opgesloten, geen kant kunnen ze uit. Dat er gezocht wordt naar andere wegen dan de weg van geweld.
Voor de vluchtelingen, op zoek naar een veilige plaats, op zoek naar een thuis in ons land.
Dat zij zich welkom mogen voelen, mensen ontmoeten die hen wegwijs maken, hun vrienden willen zijn.
Wij bidden voor onze gemeenschap,
We maken ons zorgen over hoe we verder kunnen gaan.
Dat we niet wegkruipen bij elkaar in tenten of heilige huisjes,
maar ons opgetild mogen voelen boven onze zorgen,
zodat wij kunnen zijn waar niemand is,
gaan waar geen wegen gaan.
Intenties
Lied: Koester de namen
Tafelgebed
Wij danken u
dat U het hoort
als mensen roepen naar de hemel.
Dat U met ons meetrekt
en in situaties die vastgelopen zijn
altijd weer mogelijkheden schept.
Dat profeten nieuwe wegen wijzen
zoals Mozes die met het volk uittrok uit Egypte
Als Elia die het onrecht aanklaagde
Dat er mensen zijn als zuster Yvonne
die optrekt met mensen met HIV
van wie anderen zich afkeren
Wij danken U voor Jezus,
die als geen ander liet zien
hoe U op mensen betrokken bent.
Die ging naar plaatsen
waarvan niemand dacht
dat je er heen kon gaan
en die ons zo de weg wees
naar een nieuwe wereld.
Hij maakte mensen vrij
heelde wat gekwetst of gebroken was
haalde mensen in de kring
Voor hem was niemand te klein of te groot
Boze stemmen probeerden zijn stem te doen zwijgen,
donkere machten het licht te verdrijven,
maar hij is trouw gebleven aan U en aan ons,
ook toen hij wist dat de macht zou toeslaan
Op het feest van de bevrijding dat hij vierde met zijn leerlingen,
nam hij het brood, dankte daarvoor, brak het en zei:
Dit brood dat ik met jullie deel is als mijn leven:
met jullie gedeeld, voor jullie gegeven
Hij nam de beker, dankte daarvoor
en zei: Dit is de wijn van de nieuwe wereld.
Blijf je leven met elkaar delen, vreugde en verdriet,
met als teken daarvan het brood en de wijn.
Als je dat doet, dan ben ik bij jullie.
Hierna werd hij opgepakt
Zijn lichaam werd geschonden, gedood,
maar hij stond op,
staat op waar mensen hem gedenken
hem zichtbaar maken in hun leven
Dat wij in zijn geest mogen leven:
Open voor het geheim
Voor woorden van leven
Met een open oog voor de ander
Samen op weg naar de nieuwe wereld
waarvoor Jezus ons leerde bidden
Onze Vader
Vredeswens: dat wij vrede mogen vinden en vrede mogen brengen in het leven van anderen
Vredeslied: Waar vriendschap heerst en liefde
Breken en delen
Brood als een teken van verbondenheid met Hem en met zijn leven
teken van het leven dat wij samen delen, lief en leed, inspiratie
De wijn doet ons proeven van het land van vrede en recht.
U bent van harte welkom aan deze tafel
Delen van brood en wijn
Communielied: Brood zal ik u geven
Dankgebed
Wij danken u
Dat wij hier samen
het geheim van het leven mogen ervaren
dat wij hier mogen delen
wat ons zwaar valt en wat ons hoop geeft
dat wij boven onze zorgen mogen worden uitgetild
en samen mogen opstaan
uit wat klein maakt of verlamt
houdt het vuur in ons brandend
Dat wij ook in anderen
de vlam van de hoop mogen ontsteken
Mededelingen en bloemetje
Heel concreet is het doel van het Vastenactieproject om 300 mensen met hiv, voornamelijk vrouwen, te helpen om zelf in hun levensonderhoud te voorzien. Ze krijgen scholing, een startkapitaal en een starterspakketten voor een bedrijfje, b.v om mais te verbouwen of een visvijver aan te leggen.
Slotgedachte:
Tekens van hoop
Kijk vooral naar de tekens van hoop
en de signalen van vertrouwen.
Volg de weg van de gerechtigheid
en een spoor van liefde zal de aarde
opnieuw bewoonbaar maken.
Vandaag kun je beginnen.
De bron van leven stroomt altijd door.
Jurjen Beumer
Zegen
De Eeuwige zegent jou om te gaan waar geen wegen gaan
en daar een teken van hoop te zijn, deel van die warme onderstroom
die de eeuwen door leven brengt.
Slotlied: Te doen gerechtigheid
Ook dit jaar doen we weer mee aan de Vastenactie. Waar we de vorige jaren meededen met een eigen doelen project, hebben we als Werkgroep Wereldwijd dit jaar besloten om mee te doen met de landelijke vastenactie, die dit jaar een project in Zambia steunt. Het is een project dat wordt uitgevoerd door de zusters van de Heilige Harten van Jezus en Maria, en als doel heeft om een groep van 300 hiv geïnfecteerde vrouwen helpen om om een ambacht te leren. Ze krijgen daarna hulp bij het opstarten van een handeltje, bijvoorbeeld een visvijfer of een maisveldje. Daarmee kunnen ze voorzien in hun eigen levensonderhoud en hun kinderen naar school sturen. Meer informatie over het project is ook te vinden op de website van de Vastenactie: www.vastenactie.nl
Wij willen graag de giften die u hiervoor wilt overmaken eerst als gemeenschap ontvangen, zodat we ook aan het einde van de campagne weten wat de opbrengst is geworden. Wij vragen u van harte om hiervoor een donatie te doen o.v.v. ‘Vastenactie; op rekeningnummer NL96 INGB 0006 0407 13 t.n.v. SSiB.
17/18 februari 2018
Gaan waar geen wegen gaan
Voorganger: John Parker.
Zondag m. m. v. Guus Prevoo en de Cantorij.
Openingslied: zat: De vreugde voert ons naar dit huis
zon: Zomaar een dak
Inleiding
Welkom iedereen bij onze eerste weekendviering van de Vastentijd. Als rode draad door deze tijd nemen wij ‘Gaan waar geen wegen gaan.’
Een tijd om te bezinnen, een tijd om de woestijn in te gaan; een tijd om mijn leven te bekijken, wat voor mij belangrijk is, waar ik voor sta.
Deze tijd gaat gekoppeld met een persoonlijke kant én aandacht voor mensen die het minder goed hebben. Ieder jaar nemen wij een project om onze aandacht op te richten. Wij nemen kennis van een groep mensen in een ander land, van hun dagelijks leven en van de problemen die zij tegenkomen. En wij proberen iets van onze eigen hebben aan hen te geven, om te helpen met het bestrijden van hun problemen.
Ik wens ons allen een fijne veertigdagentijd toe.
(zondag): Vandaag gaat mee voor Guus Prevoo, van de landelijke Vastenactie.
Nemen wij even een moment om de stilte binnen ons te laten, om de stilte in te gaan.
Gebed
Eeuwige, schepper, barmhartige, wie of wat die ook mag zijn, hoor het gebed van mensen die zoeken.
Mensen die zich inzetten om goed te doen, om goed te zijn, om een wereld te maken die goed is voor iedereen en alles.
Hoor het gebed van mensen die zoeken naar tekens van hoop in onze wereld die er soms gescheurd uitziet.
Eeuwige, hoor ons gebed, wees bij ons. Amen.
Acclamatie: zat: Groot is de wereld
zon: Ga dan als de zalm
Het Woord Tekst van Guus Prevoo van de landelijke Vastenactie.
‘Gaan waar niemand gaat, doen wat niemand doet’. Dat is het motto van de Zusters van de Heilige Harten van Jezus en Maria in Zambia. De zusters treden daarmee niet alleen in het voetspoor van de vele missionarissen in Afrika, maar uitdrukkelijk ook in die van Jezus Christus en Maria, naar wie de naam van hun congregatie verwijst.
Zambia is een land in zuidelijk Afrika, dat 18 keer zo groot is als Nederland. Er wonen 15 miljoen mensen. Sinds 1964 is het land onafhankelijk. Koper is een belangrijk exportproduct. En maïs het basisvoedsel voor de meeste en zeker voor de arme mensen. De zusters zijn actief in de noordelijke stad en regio Mbala, vooral in de sloppenwijken rondom de stad, de zogenoemde Zambia Compounds.
Heel concreet proberen de zusters die weg waar niemand gaat, te gaan via hun Households-in-Distress-programma (HID), huishoudens in crisis. En die crisis is en wordt veroorzaakt door de ziekte die aids heet. Veel kinderen zijn wees. Grootouders moeten voor hun kleinkinderen zorgen. Gelukkig kunnen hiv-geïnfecteerden medicijnen nemen waardoor het virus onderdrukt wordt. Maar dan volgt er een nieuw probleem: hoe de armoede te overleven? Via scholingsprogramma’s en startsubsidies ondersteunen de zusters in hun HID-programma vele mensen om nieuwe initiatieven te nemen. Schoolkinderen, heel vaak wees, worden voorzien van maaltijden en het schoolgeld wordt betaald. Zelfs een school en opvang voor gehandicapten is opgezet. Mensen krijgen via armoedebestrijdingsprogramma’s mogelijkheden om een eigen bedrijfje op te zetten, een marktkraampje, een visvijver, een landbouwbedrijfje. Speciaal voor vrouwen en meisjes, die vaak voortijdig de school hebben moeten verlaten, hebben de zusters lees- en schrijfgroepen opgezet. En ten slotte hebben de zusters ook bewustwordingsprogramma’s opgezet om verdere verspreiding van hiv in te dammen en om mensen die geïnfecteerd zijn of lijden aan de ziekte te begeleiden.
Heel concreet is het doel van het Vastenactieproject om 300 hiv-geïnfecteerden, voornamelijk vrouwen, te trainen in ondernemerschap en andere manieren waarop ze in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Door scholing, door het verstrekken van een startkapitaal en door starterspakketten om bij voorbeeld een landbouwbedrijf op te zetten of een visvijver aan te leggen. Na drie jaar moeten deze vrouwen zelfstandig hun bedrijfje kunnen voortzetten en hun inkomen opgekrikt kunnen hebben van een schamele 100 euro per jaar tot 1.200 euro. Daardoor kunnen ze dan voor hun gezin en verdere familie zorgen. Uiteindelijk zullen in de hele regio Mbala 15.000 mensen, direct of indirect, van het werk van de zusters profiteren.
‘Gaan waar niemand gaat, doen wat niemand doet’. De zusters en hun medewerkers verdienen al onze lof voor hun inzet. Zij en de mensen voor wie ze werken, verdienen onze solidariteit. Solidariteit met andere mensen is niet alleen een van de waarden in de katholieke sociale leer, waaraan we als gelovigen vorm moeten geven. Maar onze solidariteit maakt het ook mogelijk dat de zusters blijven gaan waar niemand gaat, blijven doen wat niemand doet. De waardigheid van aidspatiënten, van hiv-geïnfecteerden, van hun familieleden en van alle arme mensen in Zambia of waar ook ter wereld ter wille!
Lied: zat: Hij die gesproken heeft
zon: Ik zal in mijn huis niet wonen
Lezing uit de Schrift Marcus 1,12-15
De Geest dreef hem de woestijn in. Veertig dagen bleef hij in de woestijn, waar hij door Satan op de proef werd gesteld. Hij leefde er te midden van de wilde dieren en engelen zorgden voor hem.
Nadat Johannes gevangen was genomen, ging Jezus naar Galilea waar hij Gods goede nieuws verkondigde. Dit was wat hij zei: ‘De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’
Acclamatie: Als God ons thuisbrengt
Overweging
Ieder jaar krijgen wij de mogelijkheid om ons voor te bereiden op Pasen, het feest van het Leven. Wij luisteren naar bekende verhalen uit de Schrift, en zoeken naar inspiratie. Wij gebruiken deze tijd ook om aandacht aan anderen te schenken, nog meer intensief dan in andere tijden. Aandacht voor elkaar, in de verschillende activiteiten die georganiseerd worden, en ook in de wekelijkse ontmoetingen hier rondom Woord en Tafel. Aandacht ook voor anderen, ver weg, vaak met veel minder als wij, en ook vaak met grote problemen om te overleven, om te leven.
De afgelopen jaren hebben wij als geloofsgemeenschap tijd, geld en aandacht besteed aan kleine gemeenschappen in India, Afrika en Zuid-Amerika. En dit jaar gaan wij terug naar Afrika, naar Zambia. Daar hebben we zojuist iets over gehoord van Guus, die na deze viering nog meer met ons zal delen.
Het officieel thema van de landelijke Vastenactie luidt: ‘Gaan waar niemand gaat’, dat wij een beetje aangepast hebben in ‘Gaan waar geen wegen gaan’. Het onbekende tegemoet gaan, ontdekken, ontmoeten, leren kennen, ermee leren omgaan.
Zoals het verblijf van Jezus in het woestijnverhaal: het onbekende tegemoet gaan, leren kennen. Daarna in de verhalen gaat hij op weg naar mensen. Eerst de woestijn in, zichzelf leren kennen, wat belangrijk voor hem is, waar zijn prioriteiten liggen, waar hij het beste zijn krachten en energie aan kan geven.
Deze laatste dagen heb ik vaak naar de Olympische Spelen op televisie gekeken. Mooie beelden, prachtige prestaties. De vele atleten hebben lang geoefend, getraind om zo te kunnen presteren, om te bereiken wat ze bereikt hebben. Voor de ene is de prioriteit om als atleet mee te doen aan deze Spelen. Dit is al heel wat. Een ander legt de lat hoger, en wil als winnaar bekroond worden.
Met Pasen krijgen wij geen gouden medailles; wij gaan ons ervoor voorbereiden, en wij zullen het Leven vieren. Deze komende tijd volgen wij die mooie mens Jezus op zijn weg, door middel van verhalen uit het evangelie, en met verhalen uit Zambia, waar mensen een waarachtig en waardig leven willen leiden.
Samen met hen zullen wij het leven vieren deze komende weken.
Geloofslied: zat: Niet op een troon van alleen
zon: Kom en volg mij
Collecte, voorbereiding van de tafel
Voorbede: Heer ontferm U
Tafelgebed:
Gij, die genoemd wordt: God van mensen,
Gij bent geen ander dan die gezegd heeft:
Ik zal er zijn.
Ik ken je hart
Ik roep je naam
Ik zie je al van verre.
Gij die het woord sprak
voordat wij konden antwoorden,
Gij die ons in het leven riep.
Wij danken U,
dat wij bestaan door U
vanaf het begin.
OMDAT GIJ HET ZIJT
GROTER DAN ONS HART
DIE MIJ HEBT GEZIEN
EER IK WERD GEBOREN.
Gij zijt met ons op weg gegaan,
als een vuur niet te blussen,
als leven niet te stuiten,
Gij zijt gezocht, gevonden,
doorverteld, beleden, gevierd…
Maar in één kind van mensen
hebt Gij meer dan ooit
laten zien hoeveel Gij van ons houdt:
in Jezus van Nazareth
kind van belofte, sprekend Uzelf.
Zijn licht is door de blinde gezien,
zijn woord door de dove gehoord,
van Hem getuigen de profeten
dat Hij leerde met gezag.
Zijn woord bracht leven.
Wij danken ook Hem
omdat Hij ons uitzicht gaf
een weg om samen te gaan.
OMDAT GIJ HET ZIJT….
In groot vertrouwen heeft
Hij geleerd en voorgeleefd
hoe wij mensen kunnen zijn,
toen Hij op de laatste avond
afscheid nam van zijn vrienden.
Hij nam brood in zijn handen, zegende het,
deelde het uit en zei:
‘Hier, neem en eet,
Mijn leven voor jullie gegeven.
Dit ben ik ten voeten uit:
gebroken, gedeeld tot eeuwig leven’
Zo nam Hij ook de beker, zegende die
en reikte hem over met de woorden:
‘Neem deze beker van Mij over
deel hem samen
drink er samen uit
het is mijn bloedeigen leven
als wijn vergoten voor jullie.’
Zoals Hij leven heeft geleerd,
zoals Hij vol van Geest
anderen bezielde,
zo gedenken we Hem hier
in dit brood en deze beker.
Wij vieren zijn hoop op leven
dat ook in ons hart is neergelegd.
Zijn geloof dat God Zich vinden laat
voor ieder die oprecht Hem zoekt.
In Hem en door Hem, zal het leven
dat wij met Hem delen
sterker zijn dan alle dood.
Voorgoed ligt nu de weg open naar die nieuwe wereld
waar gerechtigheid voorop gaat en vrede volgt
waar wij mensen elkaar dienen
en verlangen naar elkaars voltooiing.
Daarom doen wij wat Hij gedaan heeft
en bidden wij zoals Hij gebeden heeft:
Onze vader…
Vredeswens: zat: Vrede voor jou hierheen gekomen (couplet 1)
zon: Liefde, dal van liefde
Communie: Waar staat een gedekte tafel
Mededelingen
Slotgedachte Rimpelingen van hoop R.Kennedy.
Maar weinig mensen zijn bij machte de geschiedenis zelf om te buigen. Toch kan ieder van ons bijdragen om de gebeurtenissen een fractie te wijzigen. Het is uit zulke daden van moed en geloof samen dat de geschiedenis van onze generatie wordt geschreven. Iedere keer als er een mens opkomt voor een ideaal of handelt om het lot van anderen te verbeteren of tegen onrechtvaardigheid optreedt zendt hij een rimpeling van hoop uit.
Die rimpelingen, die elkaar vanuit miljoen verschillende centra van energie en durf kruisen, vormen een stroom die de machtigste muren van onderdrukking en tegenstand wegvagen.
Zegen en wegzending
Slotlied: In ’t laatste van de dagen.
SAN SALVATORGEMEENSCHAP | DATUM: 14 februari 2018 Aswoensdag
Thema: KRUISPUNT – Welke weg kies jij
Voorgangers Franneke Hoeks en Maria van den Dungen
Cantor Gerard van de Weijer | Pianist Cor Rademaker Lees meer →
10 – 11 februari 2018
Voorganger Franneke Hoeks
Cantor zaterdag Gerard van de Weijer | Koor zondag: Melodiek
OPENINGSLIED: Za Dit huis is een huis. Zo Voor mensen die naamloos Lees meer →
San Salvatorgemeenschap: 3 en 4 februari 2018
Thema: Terug naar de stilte
Voorganger: Maria van den Dungen
Opening: stilte
WELKOM…Wie je ook bent, waar je ook vandaan komt, wat je ook komt zoeken. Welkom in dit gebouw, in dit huis van mensen, dit huis van God. Welkom in dit uur van samenzijn, waarin wij samen luisteren, bidden en zingen, maar ook momenten van stilte ervaren. Fijn dat u er bent!
We zijn vandaag anders dan anders begonnen, vanwege het thema met een stilte. Deze werd onderbroken door vogelgeluiden, want in de stilte hoor je soms meer. Misschien wat veel vogels, maar na de viering hoor ik graag hoe u het hebt ervaren. Lees meer →
Voorganger: Gepke Kerssen
Zaterdag: Cantor Hans Moerman en pianist Cor Rademaker
Zondag m.m.v. het koor Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers
Pianist Marc Baghuis en fluitiste Maria Werner
Openingslied: za.: Zomaar een dak; zo.: Licht, dat ons aanstoot in de morgen
Welkom en inleiding
Welkom in deze viering, wie je ook bent, hoe het ook met je is. Goed dat je er bent. Welkom als je je hier thuis voelt, welkom als het onwennig is hier. Ik hoop dat er op deze laatste dag van de week van gebed voor de eenheid ook mensen uit de andere kerken van Den Bosch hier zijn.
In de eerste lezing horen we zinnen waar we over struikelen: over ter verantwoording worden geroepen als je niet luistert naar de goede profeet en over valse profeten die ter dood gebracht worden. Een bijzondere tekst die we voorgelegd krijgen aan het eind van de week van gebed voor de eenheid. Er heeft in de 16e eeuw wat bloed gevloeid vanwege de waarheid. Maar het gaat niet om de juiste leer, maar om het juiste handelen, een heilzame manier van omgaan met de ander.
We lezen het verhaal van Jezus die met gezag spreekt tot iemand er doorheen schreeuwt. Soms kan het zo donker zijn in je leven dat je het licht niet verdraagt: dat je geen mooie woorden kunt horen. Een valse stem van binnen wil je laten geloven dat het licht niet voor jou bedoeld is. Zo vernietigend kunnen valse woorden, valse profeten zijn. Kun je zo’n negatieve stem laten zwijgen?
Openingsgebed:
Zoveel stemmen in ons hoofd
De stem die aandringt op zekerheid, op die ene waarheid
Die ons vertelt dat wij beter zijn dan zij
De stem die ons klein maakt
ons vertelt dat het toch nooit beter wordt
dat het goede leven niet voor ons is weggelegd
sterke, harde stemmen
We verlangen naar stilte in ons hoofd
vrede in ons hart
liefdevolle God.
Dat wij uw stem horen
Die zachte stem van de liefde
Accl.: za.: Wij treden biddend in uw licht: zo.: Herschep ons hart, heradem ons verstand
Eerste lezing
Als Mozes weet dat hij gaat sterven, stelt hij zijn volk gerust met de volgende woorden: Deuteronomium 18:15-22:
Hij zal in uw midden profeten laten opstaan, profeten zoals ik..
naar hen moet u luisteren. U hebt de HEER daar immers zelf om gevraagd, toen u bij de Horeb bijeen was? U zei: ‘Wij kunnen het stemgeluid van de HEER, onze God, en de aanblik van dit enorme vuur niet langer verdragen, dat overleven we niet.’
De HEER heeft toen tegen mij gezegd: “Zij hebben goed gesproken. Ik zal in hun midden profeten laten opstaan zoals jij. Ik zal hun mijn woorden ingeven, en zij zullen het volk alles overbrengen wat ik hun opdraag. Wie niet wil luisteren naar de woorden die zij in mijn naam spreken, zal ik ter verantwoording roepen. Maar als een profeet de euvele moed heeft om in mijn naam iets te zeggen dat ik hem niet heb opgedragen, of om in de naam van andere goden te spreken, dan moet hij ter dood gebracht worden.” Misschien vraagt u zich af: Is er een manier om te bepalen of een profetie al dan niet van de HEER komt? Die is er inderdaad: als een profeet zegt te spreken in de naam van de HEER, maar zijn woorden komen niet uit en er gebeurt niets, dan is dat geen profetie van de HEER geweest. Heb geen ontzag voor een profeet die zich dat aanmatigt.
Lied: za.: Hoe zal ik u blijven noemen; zo.: Hoor, maar ik kan niet horen
Inleiding Evangelielezing
Marcus schrijft een evangelie zonder een verhaal over de geboorte van Jezus. Hij begint als Jezus in de openbaarheid treedt. Wat had hij de mensen toen te zeggen? Wat is belangrijk voor de mensen in de tijd van Marcus, voor mensen van nu? Nadat Johannes was gevangen genomen ging Jezus naar Galilea en verkondigde er Gods Blijde Boodschap. Hij zei: “De tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij; bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.”
Marcus 1: 21-28
Ze gingen op weg naar Kafarnaüm, en op de eerstvolgende sabbat ging Jezus naar de synagoge en onderwees er de mensen. Ze waren diep onder de indruk van zijn onderricht, want hij sprak hen toe als iemand met gezag, niet zoals de Schriftgeleerden. Er was in de synagoge ook een man die bezeten was door een onreine geest, en hij schreeuwde: ‘Wat hebben wij met jou te maken, Jezus van Nazaret? Ben je gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie je bent, de heilige van God.’ Jezus sprak hem streng toe en zei: ‘Zwijg en ga uit hem weg!’ De onreine geest deed de man stuiptrekken en verliet hem met een luide schreeuw. Iedereen was zo verbijsterd dat ze tegen elkaar zeiden: ‘Wat is dit allemaal? Een nieuwe leer met groot gezag! Zelfs als hij onreine geesten een bevel geeft, wordt hij gehoorzaamd.’ Het nieuws over Jezus verspreidde zich algauw overal in Galilea.
accl.: Wek mijn zachtheid weer
Overweging
De nieuwe wereld is heel dichtbij, geloof het maar!
Jezus vertelt het goede nieuws binnen de geloofsgemeenschap van Kafarnaum. De mensen zijn komen luisteren naar die nieuwe voorganger. Wat Jezus hen vertelt klinkt zo anders dan de boodschap die ze andere weken horen. Het raakt hen, het is echt als goed nieuws voor hen. Alsof God zelf tot hen spreekt en hen vertelt over de goede toekomst die ze tegemoet gaan. Leven waar ze naar verlangd hebben, hun leven lang. Ze zijn zo onder de indruk dat deze viering zomaar een omkeer in hun leven zou kunnen betekenen.
Maar dan opeens staat er iemand op. Hij roept: jij maakt alles nog erger. Mijn leven ís geen leven. Met jouw mooie verhalen over het goede leven, maak je het nog moeilijker. Jíj staat dicht bij God, maar tussen jouw wereld en mijn wereld gaapt een diepe kloof.
De stilte vol verwachting die was ontstaan door de woorden van Jezus, wordt nu een beklemmende stilte. Zo donker kan het leven zijn dat je niet kunt hóren over het goede leven. Dat is er immers niet voor jou.
Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent. Je hebt tegenslag op tegenslag te verduren gekregen en ziet nu geen uitweg. Of dat je je altijd al anders hebt gevoeld dan anderen, stiller of drukker. De anderen hadden elkaar, leken op elkaar. Je kwam er niet tussen. Niet goed genoeg. Het kan ook zijn dat je je werk doet, je huishouden, maar je afvraagt wat de zin ervan is? Of dat je zo veel aan je hoofd had dat je nu helemaal opgebrand bent: leeg, weggegeven. Ook de omstandigheden in je land kunnen zo zijn dat je het samen met heel veel anderen niet meer ziet zitten. Van de politiek verwacht je niets meer als teleurgestelde en bange Groninger. De moed ontbreekt ook bij veel mensen in Syrië, in dat stukje van het land dat veilig leek, of in Damascus, waar mensen worden uitgehongerd door regeringstroepen.
Wie kan er nog licht brengen als het zo donker is? Wie stopt de krachten die mensen kapotmaken? Je hebt het gevoel dat ook God hier niets kan uitrichten. Je roept naar de hemel en de hemel zwijgt. En nu is daar Jezus met zijn verhaal over een bijna hemelse aarde in plaats van de hel die jij ervaart.
De mensen kijken naar Jezus.
Wat zal hij doen?
Ergert hij zich omdat de viering is verstoord?
Zegt hij: Vervelend voor u, maar ik ben geen psychiater!
Of: Er zijn al zo veel mensen die wachten op hulp. Over 8 weken heb ik pas tijd.
Nee, Jezus reageert meteen op de diepe nood van deze man.
Hij zet tegenkracht in en nodigt ons uit om hetzelfde te doen.
Want die kwade stem, die zegt dat God niets te maken wil hebben met iemand die het zo moeilijk heeft, die stem moet het zwijgen opgelegd worden. God heeft juist te maken met die mens die het niet meer ziet zitten. God die ooit het donker verdreef door het licht tevoorschijn te roepen en steeds opnieuw roept. Voor die tegenkracht is nodig dat je de nood ziet van de ander of van jezelf en dan niet je ogen geschrokken afwendt, maar blijft roepen naar de hemel en blijft zoeken naar het licht in je zelf, in de ander, om je heen. Om je ogen te richten op het goede dat ons beloofd is. Ernaar uit te kijken. Het te benoemen als je het in de verte ziet. Met elkaar met vallen en opstaan een weg te zoeken. Niet bang zijn dat het goede leven niet voor jou is weggelegd, maar kijken naar wat je nodig hebt, om toch weer iets van dat goede leven te ervaren.
Niet altijd zal dat zo snel gaan als bij Jezus die het donker verjaagt en zo het licht tevoorschijn roept. Denk maar aan hoe de macht in onze wereld zich verzet tegen mensen die zich inzetten voor een beter leven, een schoner milieu. Denk maar aan de bureaucratie, waardoor mensen vaak niet de hulp krijgen die ze nodig hebben. We zien in het verhaal hoe de donkere krachten zich hevig verzetten. Maar ook in jezelf is die vernietigende kracht niet meteen weg. Angst en wanhoop, somberheid verdwijnen niet zomaar uit je hoofd en uit je lijf. Je durft je niet onmiddellijk toe te vertrouwen aan het licht. Maar er kan iets gebeuren, waardoor je de eerste stap kunt zetten: een woord, een duwtje in de rug, het vertrouwen van de ander in jouw kracht.
Vol verwondering hebben de gelovigen de verandering gezien.
De woorden die Jezus sprak over de donkere machten die hun kracht verliezen, zijn waar geworden, kunnen steeds weer waar worden ook onder ons.
Nog heerst er een taboe op psychisch lijden, maar er zijn mensen die zich inzetten om het taboe te laten verdwijnen, die zich inzetten voor goede hulp, zodat je minder eenzaam bent, je misschien net dat duwtje in de rug krijgt de goede kant op. We kunnen geen aardbevingen voorkomen, maar wel een Deltaplan opstellen om ze zoveel mogelijk te voorkomen en de pijn van de Groningers te verzachten. Het komt er op aan dat we gehoor geven aan de stem die het goede teweeg brengt en ons oproept om hetzelfde te doen. Dan worden de stemmen die je naar beneden trekken steeds zwakker. Valse profeten die mensen uit elkaar drijven, vinden geen gehoor en verdwijnen. Er zijn mensen nodig die blijven vertrouwen op het licht. Licht dat sterker is dan het donker. Mensen die zich niets aantrekken van kerkgrenzen, maar samen vertrouwen op het licht, samen licht brengen. Ik denk dat dat de eenheid is waarvoor we deze week en alle dagen bidden: dat we eensgezind met elkaar uitkijken naar de wereld waar mensen waardig leven mogen en waar elk zijn naam in vrede draagt.
Geloofslied: za.:Licht dat ons aanstoot; zo.: Zij die stom zijn
We maken de Tafel klaar en collecteren.
Voorbeden
U, die ons steeds weer aanraakt met uw licht,
wij bidden U voor mensen voor wie het leven donker is geworden:
Voor mensen die niet zichzelf kunnen zijn, diep in de put zitten.
Raak hen aan met uw licht.
Dat zij zich gedragen mogen voelen door U en door mensen,
Dat zij zichzelf terug mogen vinden als nieuw en weer toekomst zien.
Barmhartige Heer / Heer ontferm U
Voor grote groepen mensen die lijden door wat er in hun omgeving gebeurt
De mensen in Groningen, die al te veel verloren,
die bang zijn voor hun veiligheid.
Dat zij niet langer de prijs hoeven te betalen voor onze welvaart,
dat de bevingen worden tegengegaan en er ondersteuning komt.
Barmhartige Heer / Heer ontferm U
Voor de mensen in het noorden van Syrië,
Geef de leiders wijsheid, dat zij niet hun eigen belangen nastreven,
maar oog hebben voor kwetsbare mensen
Barmhartige Heer / Heer ontferm U
Wij bidden voor ons als christenen,
dat wij de grenzen van onze kerken en landen overstijgen
in ons verlangen naar een nieuwe wereld.
Dat wij eensgezind zijn in ons opkomen voor gerechtigheid, vrede,
een goede aarde voor iedereen
Barmhartige Heer / Heer ontferm U
Wij bidden voor wat geschreven staat in ons intentieboek
en voor wat er leeft, diep in ons hart
Wij noemen de namen van wie ons zijn voorgegaan
Wij mogen vertrouwen dat zij zijn opgenomen in uw licht
en dat er ook licht zal zijn voor wie achterbleven.
Accl zondag: Gij die het sprakeloze bidden hoort
Tafelgebed
Wij danken u
dat u steeds weer orde schept in de chaos,
het donker zijn grens wijst,
ons grond onder de voeten geeft,
mensen op ons pad brengt
die ons leven zin en kleurgeven.
Wij danken U
dat u steeds weer profeten roept,
die wegen wijzen uit het onrecht,
die wat krom was recht maken
en helen wat gebroken is.
Nooit was liefde zo krachtig als in hem,
Jezus van Nazareth,
die kwade stemmen het zwijgen oplegde,
mensen deed opstaan,
hun het leven terug gaf.
Boze stemmen probeerden zijn stem te doen zwijgen,
donkere machten het licht te verdrijven,
maar het licht was sterker
Hij ging tot het uiterste
Hij wist dat de macht zou toeslaan
Toen hij het feest van de bevrijding vierde met zijn leerlingen,
nam hij het brood, dankte daarvoor, brak het en zei:
Dit brood dat ik met jullie deel is als mijn leven:
met jullie gedeeld, voor jullie gegeven
Hij nam de beker, dankte voor deze gave
en zei: Dit is de wijn van de nieuwe wereld.
Blijf je leven met elkaar delen, vreugde en verdriet,
met als teken daarvan het brood en de wijn.
Als je dat doet, dan ben ik bij jullie.
Hierna werd hij opgepakt
Zijn lichaam werd geschonden, gedood,
maar hij stond op,
staat op waar mensen hem gedenken
hem zichtbaar maken in hun leven
Dat wij in zijn geest mogen leven:
Met een open oog voor de ander,
opstandig tegenover krachten die het leven kapot maken,
helend voor wie gekwetst is.
Vredeswens
dat wij vrede mogen vinden
en vrede mogen brengen in het leven van anderen
Vredeslied za.:Samen hem achterna; zo: Dona nobis pacem in terra
Breken en delen
Brood als een teken van verbondenheid met Hem en met zijn leven
teken van het leven dat wij samen delen, lief en leed, inspiratie
De wijn doet ons proeven van het land van vrede en recht.
U bent van harte welkom aan deze tafel
Communielied: za.:Wie als een god wil leven; zo.: Zoudt Gij ooit mij beschamen
Dankgebed
Wij danken u dat wij hier mogen delen
wat ons dwarszit en wat ons hoop geeft
wat ons in verzet brengt
en wat maakt dat wij het anders gaan doen
houdt het vuur in ons brandend
Dat wij ook in anderen
de vlam van de hoop mogen ontsteken
Mededelingen en bloemetje
Slotgedachte: Het land van geluk
Een reiziger ging op weg naar het land van geluk.
Zijn zware rugzak hinderde hem echter op de lange reis.
Iemand vertelde hem zijn goud eruit te halen.
“In het land van geluk is rijkdom niet belangrijk.“
Nog was de rugzak te zwaar.
Iemand raadde hem aan zijn trofeeën eruit te halen.
“In het land van geluk gaat het niet om wat je bent, maar wie je bent.”
Na een lange reis kwam de reiziger bij het doel van zijn reis.
Hij hoefde alleen nog een brug over te steken,
die boven een kolkende rivier hing.
Toen de reiziger een stap op de brug zette,
kraakte deze echter vervaarlijk.
Er klonk een stem die zei:
“Doe de angst weg uit je hart.”
Op het moment dat de reiziger dát deed,
kwam hij aan in het land van geluk.
Zegen
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
alles wat we beleven mogen,
alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen,
zo kwetsbaar als het is.
Dan zal God ons zegenen in Zijn Naam:
die wij noemen Vader, Zoon en heilige Geest.
Amen.
Slotlied za.: Wie ten einde toe; zo.: Leven is van zeven dagen
1 april 2018, start om 23.00 uur, Grote Kerk, Kerkstraat, ‘s-Hertogenbosch
De Paaswake is één van de oudste onderdelen van de christelijke paasviering. Volgens Lucas spoort Jezus zijn volgelingen aan om, tijdens zijn afwezigheid, de lampen brandend te houden en te zijn als mensen die wachten op de terugkomst van hun heer. Degenen die de heer bij zijn komst wakend aan tafel vindt, zal hij aan zijn tafel uitnodigen.
Melodiek organiseert in het kader van haar 45 jarig bestaan samen met de Protestantse Gemeente ‘s-Hertogenbosch de nacht van de hoop. Een unieke gelegenheid zo’n oud christelijke paaswake een keer mee te maken.
Na de viering in Cello is er van 23.00 tot 2.00 uur een veelbelovend programma waarin “Dragers”en “Mensen van Hoop” uit het Bossche ons aansteken met hun vuur en enthousiasme.
Van 2.00 tot 6.00 uur wordt het programma meditatiever en rustiger van aard,met om 6.00 uur een wandeling om de zon op te zien komen. Na een nacht van waken en hopen wordt u uitgenodigd aan de (ontbijt)tafel. Noteer de paasnacht in uw agenda en grijp deze unieke kans. Kom naar de Grote Kerk want daar brandt nog licht…
San Salvator is een wijde kerk
Afgelopen jaar was de San Salvator actief betrokken bij de Roze Viering. In de voorbereiding van deze bijzondere viering bleek dat de LHBT- gemeenschap lang niet in alle kerken dezelfde ruimte krijgt. San Salvator is een gemeenschap waar iedereen welkom is. Dat vieren we iedere week opnieuw. Als gemeenschap zijn wij aangemeld op het platform www.wijdekerk.nl. San Salvator is daarmee een wijde kerk geworden, een geloofsgemeenschap waar LHBT-ers van harte welkom zijn. Komend jaar zal het beraad van kerken Den Bosch opnieuw aandacht schenken aan ruimte voor LHBT-ers in de verschillende kerken.
