KIJKEN MET JE HART

KIJKEN MET JE HART              dat geeft ruimte                                       19 03 2023

Voorganger: Maria van den Dungen
Lectoren: Maria Claessens en Toon van Mierlo
Melodiek   olv. Marcel van der Maeden

OPENINGSLIED: Licht dat ons aanstoot in de morgen

Paaskaars wordt aangestoken
Welkom: Goede morgen.
Waar mensen in mijn naam samenkomen, zegt de Heer, daar ben Ik in hun midden.
Moge Hij hier met ons zijn als Vader, Zoon en heilige Geest.   Amen.

Fijn dat U hierheen bent gekomen, om een uur samen te zijn, om te luisteren naar goede woorden en om mooie liederen te zingen.
oor iedereen tijd en ruimte om ons te laten raken door de goede geest om weer verder kunnen.
De lente komt met meer licht, vandaar ons openingslied. Dit is de vierde zondag van de vasten, Pasen komt al in zicht.
aar zover is het nog niet, Jezus benadrukte dat vasten geen treurtijd is, maar hoe dan?
Omdat we vasten en bidden soms moeilijk vinden beginnen we vandaag met een korte bezinning:

Vastentijd is oefentijd,
is wakker worden na de winterslaap
en je open geeuwen uit de beslotenheid
van elk voor zich.

-Vastentijd is je ogen opendoen voor
wat aan het gebeuren is
in het diepste van jezelf en in de wereld
om je heen
en zicht krijgen op het grote Licht,
dat openbreekt aan de horizon.
-Vastentijd is trainingstijd,
hart en handen soepel maken
voor verbondenheid met God en mensen;
vingeroefening in solidariteit.

Dat en zoveel meer is vastentijd.
De grote opwarming om te hérleven
grote opwarming om te hérleven.                    Betsy Springer

Acclam: Wek mijn zachtheid weer

Eerste lezing: uit 1 Samuël hoofdstuk16
De HEER vroeg aan Samuel: ‘Hoe lang blijf je nog treuren om Saul, die ik als koning van Israël verworpen heb?
Kom, vul je hoorn met olie en ga voor mij naar Isaï in Betlehem, want een van zijn zonen heb ik als koning uitgekozen. Samuel deed wat de HEER had gezegd.
Bij hun aankomst viel zijn oog meteen op Eliab, en hij zei bij zichzelf: Hij die daar klaarstaat is vast en zeker degene die de HEER wil zalven.
Maar de HEER zei tegen Samuel: ‘Ga niet af op zijn voorkomen en zijn rijzige gestalte. Ik heb hem afgewezen.
Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de HEER kijkt naar het hart.’
Zo stelde Isaï zijn zeven zonen aan Samuel voor, maar telkens zei Samuel dat dit niet degene was die de HEER gekozen had. Zijn dit alle zonen die u hebt?’ vroeg hij. ‘
Nee,’ antwoordde Isaï, ‘de jongste is er niet bij, die hoedt de schapen en de geiten.’ Toen zei Samuel tegen Isaï: ‘Laat hem hier komen. We beginnen niet aan de maaltijd voordat hij er is.’
Isaï liet hem halen. Het was een knappe jongen met rossig haar en sprekende ogen. En de HEER zei: ‘Hem moet je zalven. Hij is het”.
Samuel nam de hoorn met olie en zalfde hem te midden van zijn broers.
Van toen af aan was David doordrongen van de geest van de HEER. Daarna vertrok Samuel weer naar Rama.

Tussenzang: Voor kleine mensen is hij bereikbaar

Evangelie    Johannes 9:1, 6-9, 13-17, 34-38
In die tijd zag Jezus in het voorbijgaan een man die blind was van zijn geboorte af.
Jezus spuwde op de grond, maakte met het speeksel slijk, bestreek daarmee de ogen van de man en zei tot hem: ‘Ga u wassen in de vijver van Siloam,’ – wat betekent: gezondene.
Hij ging ernaar toe, waste zich en kwam er ziende vandaan.
Zijn buren nu en degenen die hem vroeger hadden zien bedelen, zeiden: ‘Is dat niet de man, die zat te bedelen?’ Sommigen zeiden: ‘lnderdaad, hij is het.’
Anderen: ‘Neen, hij lijkt alleen maar op hem.’ Hijzelf zei: ‘Ik ben het.
Men bracht nu de man die blind geweest was bij de Farizeeën; de dag waarop Jezus slijk had gemaakt en zijn ogen geopend, was namelijk een sabbat.
ok de Farizeeën vroegen hem dus, hoe hij het gezicht herkregen had. Hij zei hun: ‘De man die Jezus heet, deed slijk op mijn ogen, ik waste mij en ik zie.’
Toen zeiden sommige Farizeeën: ‘Die man komt niet van God, want hij onderhoudt de sabbat niet.’ Anderen zeiden: ‘Hoe zou een zondig mens zulke tekenen kunnen doen?’
Zo was er verdeeldheid onder hen. Zij richtten zich opnieuw tot de blinde en vroegen: ‘Wat zegt gij van hem, daar hij u toch de ogen geopend heeft?’ Hij antwoordde: ‘Hij is een profeet.’
Zij voegden hem toe: ‘In zonden ben je geboren, zo groot als je bent, en jij wilt ons de les lezen?’ Toen wierpen ze hem buiten.
Jezus vernam dat men hem buiten geworpen had en toen hij hem aantrof, zei hij: ‘Gelooft ge in de Mensenzoon?’ Hij antwoordde: ‘Wie is dat, heer? Dan zal ik in hem geloven.’
Jezus zei hem: ‘Gij ziet hem, het is degene die met u spreekt.’ Toen zei hij: ‘Ik geloof, Heer.’ En hij wierp zich voor hem neer.

Acclam.: Hij die de blinde weer deed zien

Overweging:
Lieve mensen,
Wij leven tegenwoordig in een beeldcultuur, vroeger werden belangrijke zaken door woorden overgedragen.
Ik denk aan liederen en verhalen van de oude culturen, de tijd van voor het schrift.
Maar ook toen al was de eerste indruk bepalend voor het idee dat je van iemand had.
Kijk maar eens in de eerste lezing hoe de profeet Samuel zocht naar mannen, die aan zijn beeld van Koning beantwoorden.
Voor een volk dat de weg kwijt was omdat zij niet kunnen zien waar ze heen moeten: hij zocht naar sterke mannen. Maar God keek anders naar wat hij van de koning verwachtte.
God kijkt niet naar het uiterlijk, maar naar het innerlijk; omdat Hij een mens naar zijn hart zoekt.

In de Top 2000 staat nog steeds elk jaar een lied van Frank Boeijen: “Denk niet zwart, denk niet wit, maar in de kleur van je hart” Maar welke kleur is dat?
Frank Boeijen bedoelde verdraagzaamheid. En dat zit in je hart. Daar huizen gevoelens als liefde, warmte, barmhartigheid, en ook vrede.
Het is niet geïnteresseerd in kritiek of winnen. Dus laten we het hart maar bij meer betrekken.

De evangelielezing begint met: In het voorbijgaan zag Hij iemand, die blind was. Jezus ziet je zitten, ook als je langs de weg zit omdat je niet mee kunt doen in de maatschappij.
Hij kijkt met het hart, in tegenstelling tot alle medespelers om hen heen

De leerlingen, de buren en de farizeeën, zij gaan meteen vragen stellen, zoeken verklaringen, ze willen grip krijgen op de situatie. Ze proberen wat ze niet snappen weg te redeneren.
Ze zijn allemaal rationeel bezig, maar niemand ziet de man die weer kan zien. Zijn blijdschap ontgaat hen, zij zijn de blinde geworden.
Hoe bemoedigend is het om te kijken naar die man: hij houdt vast aan wat er gebeurd is tussen Jezus en hem. ‘Jullie kunnen praten wat je wilt, je kunt me intimideren, ik houd vast aan wat Jezus gedaan heeft.
Hij heeft mij gezien, ik hoorde Zijn stem, ik voelde Zijn handen, nu kan ik zien!’ Heerlijk eigenzinnig, niet onder de indruk van alle tegenkrachten én vanaf nu gelinkt aan Jezus.
Blinden worden ziende en de zienden in dit verhaal zijn blind.
En de bedoeling is dat de ogen van de mens worden geopend, zodat hij door de ogen van God naar de wereld en naar zijn medemensen kan kijken. De ogen van liefde, van zorg, van hulp, van vrede.

Het is gemakkelijk om veel meningen en vooroordelen te hebben, je schijnt die tegenwoordig zelfs te moeten hebben.
Overspoeld als we worden door oordelen en misvattingen, die vaak ook nog eens door social media en nieuwszenders worden bevestigd.
Worden onze gedachten en onze daden gedicteerd door angst of onzekerheid?
Maar als je iemand in een ander licht mag zien, smelten  je vooroordelen als sneeuw voor de zon…
Integendeel, er ontstaat niet zelden een band, met een gevoel van verantwoordelijkheid voor elkaar.
Deze week werd in de uitvaart van Josephine op haar verzoek door de kleindochter een stukje uit De kleine prins gelezen. Ik denk dat de meesten van ons het boekje wel kennen.
Toevallig had ik dit fragment gekozen voor in deze overweging
Zoals de vos zei in het verhaal van de kleine prins: je bent verantwoordelijk voor wat je tam maakt…

– Je bent niet van hier, zei de vos. Wat zoek je eigenlijk ?

– Ik zoek vrienden. Maar wat betekent dat tam-maken ?

– Dat is een begrip dat maar al te zeer vergeten is. Het betekent : verbondenheid scheppen.

– Verbondenheid scheppen ?

– Ja, inderdaad, zei de vos. Jij bent nu voor mij nog maar een klein jongetje, net als alle andere kleine jongetjes. Ik heb geen behoefte aan jou, evenmin als jij behoefte hebt aan mij.
Ik ben voor jou als alle andere vossen. Maar als jij mij tam maakt, dan groeit er verbondenheid. Dan zullen we behoefte hebben aan elkaar. Dan word jij voor mij enig op de wereld en ik voor jou. –

– Kijk, zei de vos dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig. Alleen met het hart krijg je kijk op iemand. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.

– Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar, herhaalde de kleine prins, om het goed te onthouden.

– De mensen hebben het vergeten, zei de vos. Maar jij moet het niet vergeten. Jij blijft altijd verantwoordelijk voor wat je tam hebt gemaakt.

Laten wij  het niet meer vergeten.

Geloofslied: Boek jij bent geleefd

Voorbede:
Bidden wij tot God, die onze ogen opent.
Voor alle mensen die voedselzekerheid missen
en hierdoor geen menswaardig leven kunnen opbouwen.
Wij denken deze weken speciaal aan de mensen in Zuid Soedan.
Dat er mensen zijn die zich blijven inzetten om iedereen te laten delen in de vruchten van de schepping.
Bidden we voor mensen die hun huis en haard zijn verloren en nu leven in een vreemd land.
Mogen zij hulp ontvangen zodat ze in staat zijn om een nieuw bestaan op te bouwen.
Help ons zulke mensen te zijn.
Laat ons zingend bidden:          Gij hart, gij bron van leven

Bidden we voor onze wereld waarin veel mensen beperkt worden door grenzen van land, groep of geloof,
Mogen wij mensen leren waarderen om wie ze zijn om wat zij betekenen voor anderen.
Laat ons zingend bidden:                      Gij vuur

Wij bidden voor onze samenleving,
dat er een bezinning mag komen op de cultuur van uiterlijkheid,
dat ook de commerciële machten zich bezinnen op de glamour waarmee zij mensen verleiden.
Wij bidden voor onze geloofsgemeenschap, dat we kritisch naar onszelf kunnen kijken en onze eigen meningen kunnen relativeren.
Laat ons zingend bidden:                      Gij woord

En bidden wij in stilte voor wat er omgaat in ons hart
We vragen om kracht voor hen die ernstig ziek zijn, voor lieve mensen om hen heen.
En we denken aan onze overledenen van wie de namen staan geschreven in God’ s hand.
Dit uur noemen we mensen die we erg missen.                               Refr. Koester de namen

TAFELGEBED        

‘God van mensen’.
Jij hebt gezegd:’Ik zal er zijn.
Ik ken je hart.Ik roep je naam
Jij die het woord sprak,
voordat wij konden antwoorden.
Jij die ons kende eer wij geboren werden
Wij danken je dat wij bestaan voor Jou
en voor elkaar vanaf het begin.

Jij bent met ons op weg gegaan
als een vuur, niet te blussen,
als leven niet te stuiten.
In én mens heb je, laten zien
hoeveel je van ons houdt:
in Jezus van Nazareth, kind van belofte, sprekend Jezelf.

Van Hem getuigen de profeten
dat Hij leerde met gezag.
Zijn woord bracht leven.
Ook hem danken wij
omdat Hij ons uitzicht gaf,
een weg om samen te gaan.

In groot vertrouwen
heeft Hij geleerd en voorgeleefd
hoe mensen kunnen zijn
toen Hij op de laatste avond
afscheid van zijn vrienden nam.

Hij nam brood in zijn handen,
brak het en deelde het uit.
Neem het, zei Hij, want dit ben ik.
Brood, levensnoodzakelijk.
Even nodig als warmte en nabijheid,
als luisteren en bevestigen
om mensen tot mensen te maken.
Een teken dat je eens weer met mij
verenigd zult zijn aan één tafel.

Hij zei: Hier, neem en eet,
gebroken voor ieder van jullie,
als teken dat je eens weer met mij
verenigd zult zijn aan één tafel.

Hij nam de beker,
zegende die en gaf hem door
met de woorden:
Neem deze beker van mij over,
deelt hem samen,
het is mijn liefde voor jullie.
Doe wat ik heb gedaan
en vergeet mij niet.

Zoals Hij leefde,
vol van goede Geest,
zo gedenken we Hem
in brood en beker
hier in ons midden.
Wij vieren zijn hoop op leven
in ons hart neergelegd.
Voorgoed ligt nu de weg open
naar een nieuwe wereld,
van gerechtigheid en vrede

GEZEGEND dit huis en allen
Die de stilte liefhebben
De ruimte en de zachte bries
En kunnen bidden zoals Hij …
ONZE VADER

Vredeswens:
Vrede, vrede van mijn hart tot jouw hart,
vrede van mijn handen in jouw handen,
we wensen elkaar vrede.
Lied: Vrede voor jou en alle goeds je vrienden

Uitnodiging: Aan deze tafel is iedereen welkom om te delen, zoals Jezus dat voorgedaan heeft.

Communie lied: Wat in stilte bloeit

Gebed, danken in stilte

Mededelingen

Slotgedachte:
 Als wij niet meer geloven dat het kan.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer vertrouwen op houden van.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer proberen om van fouten wat te leren,
als wij ’t getij niet keren.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer zeggen hoe het moet.
Als wij niet meer weten wat er toe doet.
Wie dan wel ?
Als wij er niet in slagen de ideeën aan te dragen
voor een kans op betere dagen.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer geloven dat het kan.
Als wij niet komen met een plan.
Wie dan wel ?
Als wij er niet voor zorgen dat de toekomst is geborgen
voor de kinderen van morgen.
Wie dan wel ?

 Zegen:
Moge de Eeuwige dicht bij ons zijn
het licht zijn in onze ogen
de ruimte in ons hart
de goedheid in ons leven.

Bron van liefde, wees bij ons
en zegen ons.
In de naam van de Vader, die onze herkomst is, de Zoon, die met ons gaat en de Geest die ons de toekomst in leidt.

Slotlied: Trek ik de zee door