Een perspectief?
Voorganger: Corrie Dansen
Lectoren: Maria Hoitink en Rinus van der Heijden
Muzikale ondersteuning:
Marc Baghuis, piano
Maria Werner, fluit
Gerard van de Weijer, cantor
Vieringen
Gij moet het eenzaam laten
SAN SALVATORGEMEENSCHAP
13 november 2022
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Dorine Broekmeulen en Karel Bierlaagh
Muzikale begeleiding: De Cantorij o.l.v. Peter-Paul van Beekum
Pianist: Steven van Gool
Thema: Gij moet het eenzaam laten
Openingslied: Gij moet het eenzaam laten
Welkom
Vandaag wordt de voorganger bijgestaan
door Dorine Broekmeulen en Karel Bierlaagh als lectoren
en door De Cantorij met Steven van Gool aan de piano
en Peter-Paul van Beekum als dirigent.
Het openingslied en ook de andere liederen
zijn gekozen door de Cantorij
en met name in overleg met Kiek van Boxtel.
Dat openingslied “Gij moet het eenzaam laten”
lag niet direct voor de hand om te gebruiken in een soort adieu-viering, waarin de lezingen volgens het leesrooster gaan over
een brandend braambos en het leven na de dood.
Toch gaan we met de tekst van dat lied op weg:
die tekst, een gedicht van Ida Gerhardt, is als een lezing
en levert tegelijk inspiratie voor een gebed,
dat ons op weg kan helpen:
ik begin ermee het gedicht nog een keer voor te lezen: Lees meer →
Bestemming in zicht?
SAN SALVATORGEMEENSCHAP 6 november | Jan Schoutendag
Bestemming in zicht?
Voorganger Franneke Hoeks
Lectoren Albrecht Beefting en Maria Claessens
Melodiek olv Marcel van der Maeden | Piano Coby Wagemans | Fluit Maria Werner
Openingslied: Op weg naar morgen
Welkom
Lieve mensen wat fijn dat jullie er zijn! Een jaar geleden vierden we hier met veel Salvatorianen het 10-jarig bestaan van San Salvator in beweging. We hadden net de zomer coronagolf achter de rust en het kon weer: samen komen! Wel een beetje afstand houden, maar wat was het een feest om iedereen toen weer te zien na anderhalf jaar corona. Met goede plannen en vol goede moed gingen we weer starten. Weet u nog: we gingen op trektocht! Een paar weken later: opnieuw corona. De trektocht verliep wat anders dan gepland – dat hoort bij een trektocht. Activiteiten moesten worden verzet of konden niet doorgaan. Gelukkig was er een groepje wijze mensen die samen met mij keer naar de lustrumactiviteiten. Hun taak zit er vandaag eigenlijk op. Corrie, Albrecht, Liesbeth en Hennie waren mijn trektochtmaatjes. Dank je wel voor jullie reisgezelschap, zeg ik aan het begin van deze viering.
Vandaag vieren we 11 jaar San Salvator. We kijken terug op de afgelopen maanden. Wat is er gebeurd op onze trektocht? Hebben we het geplande reisdoel bereikt? Wat hebben we ervaren op onze trektocht. Wat zouden dingen zijn die we mee kunnen nemen als San Salvator in beweging?
Onze ervaringen staan niet op zich. We maken deel uit van het grote christelijke verhaal. Ook deze terugblik, pas op de plaats, rustpunt – welke trektocht beeldspraak we ook willen gebruiken- plaatsen we in het licht van oude verhalen. Vandaag lezen we uit het eerste hoofdstuk van Jesaja en horen daar een prachtige, maar ook stevige profetische poëzie. In het evangelie bereikt Jezus Jeruzalem. Reisdoel in zicht. In de tempel verliest hij zijn geduld. Reisdoel in zicht? We gaan op onderzoek uit en leggen beide verhalen naast, op, of over het verhaal van onze geloofsgemeenschap.
Ik heb u bij uw naam geroepen – Allerzielen
IK HEB U BIJ UW NAAM GEROEPEN
Voorbereiding Corrie Dansen & Franneke Hoeks
Lectoren Karel Bierlaagh & Frans Langemeijer
Melodiek olv Marcel van der Maeden | Piano Coby Wagemans | Fluit Maria Werner
Muziek vooraf
Gedicht
Wat is in een naam?
Een mensenleven,
een droom, een gestalte,
een toekomstwens,
geboren zijn en
‘zo zul je heten’,
iemand worden: deze mens.
Genoemd en geroepen,
betekenis gekregen,
geen tweede als jij:
jouw denken, jouw doen
jouw horen, jouw zien
jouw weten, jouw voelen
jouw ruiken, jouw zwijgen
jouw toedoen
heeft blijvende sporen op aarde getrokken
’t gemis heeft jouw omtrek,
geen tweede als jij
Wat is in een naam?
Een leef-tijd
een afscheid
volte en leegte,
een naam gaat voorbij.
Maar die de jouwe, niet jouw naam,
Niet jij. (Yvonne van Emmerik)
Lied dit huis vol mensen
Lees meer →
Gezien en ongezien
San Salvatorgemeenschap 23 oktober 2022
Thema GEZIEN EN ONGEZIEN
voorganger Heleen Hendrikx
m.m.v. lectoren Albrecht Beeftink en Karel Bierlaagh
volkszang olv Cantor Wilton Desmense
piano: Joost Boekhoven; fluit: Maria Werner
beeld en montage : Franneke Hoeks
Openingslied: 128 Dit huis is een huis….
Welkom- Paaskaars- Oekraine kaars
Vrede voor dit huis, voor de mensen die hier komen, door de week en op deze zondagmorgen. Weet dat je welkom bent : een ieder hier naartoe gekomen om te zoeken, om te zien. In het gezamenlijk verlangen om in verbinding met God en elkaar te bidden, te luisteren naar woorden, naar muziek, stil te zijn en te zingen. Te zingen ja, die kracht die onze ziel vleugels geeft, anders dan in de volle kerk van vorige week. Vanmorgen met wie wij hier dit samen doen in de San Salvator Spirit. Om ons te voeden en te sterken op ons levenspad. Laten we beginnen met ons toe te keren naar God bij het licht van de Paaskaars en bij de Oekraine kaars.
Openingsgebed
God van Verlangen en God van Vertrouwen
Ook hier zoeken wij Uw Aangezicht, willen we verbinding maken met de Dragende krachten van Uw Aan-wezigheid.
God wees ons tot woning, voor ons hart- en zieleleven
Zie ons, gedoog ons, laat ons niet vallen
Dat wij U horen, dat wij U leven
Wij horen bij U en willen in stilte bij U geraken
Stilte
Acclamatie: Wees hier aanwezig
Inleiding op de lezingen
We gaan luisteren naar oude woorden uit de Bijbel en volgen daarbij het oecumenisch leesrooster. We luisteren dus naar woorden waar op zoveel meer plaatsen op deze liturgische zondagmorgen naar geluisterd wordt. In de eerste lezing gaat het over een groot Godsverlangen en Godsvertrouwen en de 2e lezing handelt over de gelijkenis van de farizeeer en de tollenaar. Deze gelijkenis vertelde Jezus met het oog op mensen die overtuigd zijn van hun eigen rechtvaardigheid en neerzien op alle anderen. Wij mogen ons spiegelen aan deze woorden van waarde, ons voorgelezen door Albrecht Beeftink en Karel Bierlaagh.
1e lezing 1e lezing Psalm 84
Hoe dierbaar is u mijn huis
Almachtige Heer, Hoe dierbaar is mij uw huis, ik hunker ernaar om in uw huis te zijn, met hart en ziel juich ik u toe, u de levende God.
Zelfs een mus vindt er onderdak en de zwaluw bouwt er haar nest; bij uw altaar, bij u mijn koning en mijn God brengt zij haar jongen groot. Gelukkig zij die in uw tempel wonen, altijd brengen zij u hulde. Gelukkig zij die hun kracht vinden bij u, vol verlangen gaan zij naar u op weg; trekken zij door dorre dalen, dan worden het oases; de vroege regen daalt er als zegen neer. Onvermoeid trekken ze verder, bij elke stap groeit hun kracht.
Almachtige luister naar mijn gebed, schenk mij aandacht.
Wees onze koning goedgezind, hij is ons schild. Eén dag in uw huis is meer dan duizend dagen erbuiten. Liever staan bij de ingang van uw huis dan wonen bij mensen zonder God of gebod. U bent onze zon, u bent ons schild. God is liefde en luister, geen enkel goed zal de Heer onthouden aan degenen die eerlijk zijn wegen gaan. Gelukkig is wie op U vertrouwt.
Tussenzang: 113 Dat woord waarin ons richting werd gegeven
2e lezing : Lucas 18, 9-14
‘Twee mensen gingen naar de tempel om te bidden, de een was een farizeeer, de ander een tollenaar. De farizeeer ging daar staan en sprak in zijn gebed over zichzelf: “God, ik dank U dat ik niet ben zoals de andere mensen, hebzuchtig, onrechtvaardig en overspelig, of zoals die tollenaar daar! Ik vast tweemaal per week en geef één tiende weg van al mijn inkomsten.”De tollenaar daarentegen, die op een afstand bleef staan, durfde zelfs zijn ogen niet naar de hemel op te slaan. Hij sloeg zich vol berouw op de borst en zei: “O God, genade voor de arme zondaar!”Ik verzeker jullie dat deze man gerechtvaardigd naar huis ging , en de ander niet. Want ieder die zich verheft zal vernederd worden, maar wie zich vernedert zal verheven worden. ‘
Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand. Dat wij elkaar behoeden en doen leven.
Maak ons tot uw gemeente. Wees de stem die ons geweten wekt. Verberg U niet, verberg u niet.
Ter Overweging
Gezien en ongezien bij God -willen- horen, daar wil ik hier vanmorgen verkennend en vooral ook vragend bij stilstaan. Gezien en ongezien zijn van buiten én van binnen: gezien en ongezien zijn wanneer je je best doet, terwijl je van iemand houdt, als je lijdt…Gezien en ongezien te kort komen, te kort schieten. Iemand zien staan en zelf gezien worden gaat over erkenning en erkentelijkheid. Je komt het meest tot je recht als het wederzijds is. Als dat zou kunnen..
In psalm 84 uit de psalmist zijn dankbaarheid, verlangen en vertrouwen. Het gaat het over gezien worden door God. Bij God zijn, in alle eenvoud Een- Zijn bij God de Ongeziene Ziener. Ik ervaar bij deze psalm vertrouwen : niet zonder God kunnen; hoeven! Laat ons stilstaan bij vragen over de Godsrelatie en Godsbeleving. Wat verwijlen bij de volgende vragen : Wie ben ik, waar sta ik in het Licht van de Eeuwige? In hoeverre erken jij God in jouw leven? Voel je je gezien door God? Mag jij geheel en al gekend zijn door God? Laat je in vol vertrouwen toe dat jij ertoe doet ? Is ‘Ie’ er altijd bij, roep je God erbij, voel je Hem/Haar nabij? Geestelijk thuiskomen bij die wij God noemen. Wees welkom in Gods woning is de strekking van deze psalm. Besteed aandacht aan je band met God : ‘wees de koning goed gezind, hij is onze zon en ons schild’. In verbondenheid zorg dragen voor elkaar en wederzijds erkenning ervaren. Ervoor gaan dat de grondwet van mijn bestaan gezien zijn door God is en je niet verliezen in het wereldse. Ik richt mij tot God in het diepst van mijn gedachten. Ik mag thuis zijn bij God. Liefde die van 2 kanten komen mag, liefde die stromen mag. ‘God is liefde en luister, geen enkel goed zal onthouden worden die eerlijk zijn wegen gaan’. Vanuit deze basis een oproep om eerlijk zijn wegen te gaan. Hoe dan? Zonder leugen of bedrog leven in God’s licht..Mag ons dat tot kracht zijn onderweg.
In de tweede lezing wordt gezien en ongezien belicht in 2 mensenlevens: beiden in gebed verwoord. De ene mens: de ‘gelovige’ laat het zo zien. Hij maakt zich groot, klopt zich bij wijze van spreken zelf op de borst, terwijl hij zijn gebed uitspreekt. Ten eerste dankt hij God dat is zoals hij is, en niet is zoals die ander. Hij komt zelfverzekerd over en ziet zichzelf maar al te goed staan. Zeker en vast toont hij zich. Hoogmoedig, verheft hij zichzelf. Hij veroordeelt de ander, hij wijst hem af. Dit is zijn uiterlijke vorm. Zijn inhoud geeft hij niet prijs. Het lijkt of deze persoon zelfbepalend is, God eigenlijk niet nodig heeft. Wat wordt gezien, wat wordt getoond door ‘de gelovige’? Wat blijft ongezien, niet genoemd, verborgen en dus niet gekend. .. De andere mens, ‘de belastingsambtenaar’, die in tijden van Jezus bekend stond als iemand die vaak onrechtvaardig te werk ging, en die wij hedentendage helaas ook nog steeds tegenkomen op onze planeet aarde in het groot én in het klein met schrijnende voorbeelden van onrecht-vaardig te werk gaan. De ‘tollenaar’ maakt zich klein, hij slaat zichzelf berouwvol op de borst. Deze mens geeft zich als het ware geheel over. Tollenaarsberouw is volgens Dale ‘berouw hebbende in deemoed en oprechtheid des hartes’. Klein maakt groot in de betekenis van je bent voor God van waarde, -je brengt je leven op een hoger plan,- als je oprecht en te goeder trouw voor God verschijnt. Bij het horen van deze gelijkenis ligt het voor de hand dat we ons eerder vereenzelvigen met de tollenaar. Let op: voor we het weten zijn wij zelf een soort tollenaar die zegt: ‘ ik ben in ieder geval niet zo’n huichelaar als die daar.’ Tja.. Hoe herkenbaar is dit?! ..Kunnen we het veroordelen afleren? Dit is een belangrijke mystieke oefening in vele tradities. Hoe minder we oordelen, hoe meer we liefhebben.
Bij de voorbereiding van deze viering las ik in de Eerste Dag de vergelijking dat de tollenaar smelt waar de farizeer stolt. Ik las als de Eeuwigheid een beslag is, dan blijft de ene mens een harde klont in het beslag terwijl de ander erin oplost. Grappige beeldspraak toch, dat wij deel uitmaken van een hele grote vloeibare massa waarin wij al naar gelang stollen of smelten. Stel je voor : een oneindig groot beslag waarin wij Een zijn. Laten we proberen om ons niet vast te pinnen op alle klonters van vooroordelen en veroordelingen. Laat ze los, in het vertrouwen dat ze samenvloeien, opgenomen in het grote Geheel. Vertrouw op onze God van Liefde, die gezien en ongezien aanwezig is in ons en om ons, en zo Zijn/Haar beslag op ons legt.
Geloofslied: 31 Te doen gerechtigheid
Collecte
Tafel klaarmaken
De Tafel van samen staat gedekt voor ons. Wij gedenken dat wij horen bij de gemeenschap van Jezus en het gebaar Jezus ons naliet. Voor wij aan tafel gaan, bidden wij :
Voorbeden
Eeuwige, God van alle mensen, wij bidden om kracht en bescherming onderweg dat wij staan en gaan in Uw Licht
Accl.: Gij hart, Gij bron van leven, ontferm U over ons.
Gij adem, ziel van mensen, ontferm U over ons.
God van verlangen en vertrouwen, wij bidden voor zoveel plaatsen op onze aardbol waar de spanningen te hoog oplopen. Dat verharding niet de boventoon voert, waar mensen alert blijven op wederzijdse erkenning en ruimte bieden om het leven te delen.
Accl.: Gij vuur dat voor ons uittrekt, ontferm U over ons.
Gij vlam, Gij licht in mensen, ontferm U over ons.
God van liefde en luister, wij bidden voor alle geziene en ongeziene tekortkomingen in ons en om ons. Wij bidden in stilte voor wat leeft in onze binnenkamer aan dankbaarheid, aan zorgen, verwarring , noem maar op; alles …. waarvoor wel of geen woorden voorhanden zijn
S T I L T E
Accl.: Gij woord dat door ons mens wordt, ontferm u over ons.
Gij stem in ons geweten, ontferm U over ons.
God van Alle Leven wij gedenken onze dierbaren hier en zij die ons voorgingen in de dood, die voorgoed wonen voorbij aan onze horizon en rusten in Vrede voor Altijd.
Accl.: Koester de namen
Tafeldankgebed
Dankbaarheid willen wij tonen voor alle mensen, die door de eeuwen heen, gezien en ongezien stappen hebben gezet naar een mooiere, betere wereld in Uw Naam door te werken aan vrede en gerechtigheid. Gesteund door de kracht van het geloof om moedig Uw Woord te verstaan en ernaar te leven willen wij bij U zijn.
Wij kijken met een dankbaar hart naar Jezus, die zich met hart en ziel gegeven heeft aan deze wereld. Het vuur van díe liefde gelegd in de harten van mensen: houd dit brandend in ons om warmte en licht uit te stralen in het leven dat wij leiden.
In het spoor dat hij naliet zijn wij hier samen. Op de laatste avond waarop hij zijn aardse afscheid voorbereidde nam hij brood, zegende het en deelde het met zijn naaste volgelingen, zoals hij zijn leven met hen gedeeld had. ‘Neem en eet’ zei hij, ‘dit is meer dan brood. Dit is mijn leven, mijn liefde voor jullie, voor Al-tijd.’
Zo nam hij ook de kelk met wijn, gevuld als teken van het samenvloeiend verbond. Hij deelde de kelk rond en zei: ‘Neem en drink. Dit is meer dan wijn, dit is mijn leven, mijn liefde voor jullie, onlosmakelijk verbonden. Dit teken laat ik jullie na, vergeet dit niet en doe als ik. ‘
Jezus liet ons deze gedachtenis na. Zend ons Uw geest om te doen wat Jezus deed : om in liefde te delen met je naasten, dichterbij of verderweg, mensenkinderen broeders en zusters, gezien en ongezien, wereldwijd gekend in Gods Liefde.
Daarom blijven wij het brood breken voor elkaar, zoals zo velen reeds voor ons deden. Wij bidden voor de mensen die een bijzondere plaats innemen in ons hart, ook voor hen die van ons zijn heengegaan. Laat uw mensen nooit verloren gaan, bewaar hen in uw liefde, alle namen geschreven in de palm van uw hand.
Aramees Onze Vader
Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert.
Ik geef U een naam
opdat ik U een plaats kan geven in mijn leven.
Bundel uw licht in mij – maak het nuttig.
Vestig uw rijk van eenheid nu,
uw enige verlangen handelt dan samen met het onze.
Schenk ons wat we elke dag nodig hebben
aan brood en aan inzicht.
Maak de koorden van fouten los
die ons verbinden aan het verleden,
opdat ook wij anderen hun misstappen kunnen vergeven.
Laat de oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
Uit U wordt geboren: de al werkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait
en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.
Vredeswens
Jezus heeft zichzelf gegeven in ontwapenende liefde, dienstbaar tot verheffing van het leven. Mogen wij in Godsnaam werk maken van vrede; dragers en doorgevers van liefde, hoop en vrede zijn en onze wereld mooier maken.
Voller van gerechtigheid en welzijn.
Zie elkaar aan, zie elkaar staan.
Geef elkaar een passende vredesgroet in deze tijd van toch nog en weer oppassen voor Corona.
Acclamatie 162 Waar vriendschap is en liefde
Uitnodiging communie
Communielied: Kom in mij
Afsluiting tafelgebed
Goed om te weten:
*30 oktober 10.30u Allerzielenviering Cello
*Oecumenisch Vredesgebed woensdag 26 oktober 12u Grote Kerk, in november weer wekelijks in de St. Jan
*Copij voor Salvatoriaan voor 6 november
*1 en 3 november dag van de dialoog
*16 november ledenvergadering
*18 november dienstenveiling: lootjes kopen/biednummer
*26 november Lieddag
*Enquete : 26 oktober 19.30u Ordune mogelijkheid om antwoorden toe te lichten
Slotgedachte Rainer Maria Rilke
HERFST
De blaren vallen, vallen als van ver,
als welkten in de hemel verre tuinen;
ze vallen met ontkennende gebaren.
En in de nachten valt de zware aarde
uit alle sterren in de eenzaamheid.
Wij allen vallen. Deze hand zal vallen.
En kijk je naar de andere: het is in alle.
Maar Eén is er. Hij vangt dit vallen
oneindig teder in zijn handen op.
Zegenwens
Gaan wij heen van hier in het vertrouwen dat God onlosmakelijk met ons verbonden, met ons gaat, gezien en ongezien, alle dagen, alle uren tot in het Oneindige Amen.
Slotlied : 8 Trek ik de zee door
Ons leven is een lied
SAN SALVATORGEMEENSCHAP |16 oktober 2022
Ons leven is een lied
50 jaar Melodiek 
Voorbereiding: Hans Waegemakers, Jan Wijgers, Theo Hofland en Franneke Hoeks
Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers & Marcel van der Maeden
Piano Coby Wagemans | Fluit Maria Werner
Openingslied – Hier gaan we zingend
Welkom
We vieren dat Melodiek 50 jaar bestaat. Goud voor Melodiek. Fijn dat jullie er bij zijn deze zondagochtend: Salvatorianen, oud-melodiekers en vrienden van Melodiek. Ooit begonnen als jongerenkoor en jarenlang in de San Salvatorkerk het koor van de zaterdagavond. Een groot deel van haar bestaan onder de bezielende leiding van Hans Waegemakers. In deze viering nemen we feestelijk afscheid van jou als vaste dirigent van Melodiek.
50 jaar Melodiek en het feit dat jij het directie stokje doorgeeft aan Marcel van de Maeden waren voor jou (en ons) aanleiding om stil te staan bij zingen. Wat betekent zingen voor ons als koor? Voor mensen in het algemeen? Wat betekent het dat we vaak en graag zingen in de liturgie. Over die vragen zou de lustrumviering van Melodiek moeten gaan. Hans, Theo, Jan en ik hebben ons over deze vragen gebogen en zijn gaan zoeken naar Bijbelteksten over zingen. Er wordt regelmatig vertelt over dat mensen zingen voor de Eeuwige. Over de betekenis van zang voor mens en eeuwige is niet zoveel te vinden. We kwamen uit bij een gedicht van Oosterhuis. Machteld Terlingen zal dat straks lezen. Zingen brengt mensen samen, dat weten we als koor als geen ander. De tweede lezing komt uit het boek Handelingen en gaat juist over mensen samen. Theo Hofland zal die tekst voor ons lezen. Hans verzorgt de overweging. We zingen ook rondom de tafel. Dat kan niet anders op een dag als vandaag. Zing vandaag! Luister als u wilt! Ons leven is een lied.
Liturgie 9 oktober
Voorganger: Truus van Kaam
Volkszang
Openingslied: Zo vriendelijk en veilig als het licht GvL 570
Welkom en gebed
Eerste lezing (2 Kon., 5, 14-17)
Uit het boek der koningen
14 In die dagen ging de Syriër Naäman naar de Jordaan en dompelde zich zevenmaal onder zoals de man van God gezegd had.
Zijn huid werd weer als die van een klein kind en hij was gereinigd.
15Hij keerde met heel zijn gevolg naar de man van God terug, trad het huis binnen, ging voor hem staan en zei:
`Nu weet ik dat er alleen in Israël een God is en nergens anders op aarde.
Aanvaard daarom een huldeblijk van uw dienaar.’ Lees meer →
KOMT HET GOED?
KOMT HET GOED? Viering 2 okt.2022
Voorganger: Maria van den Dungen Koor Melodiek o.l.v. Marcel v.d. Maeden
OPENINGSLIED: Dit huis is een huis. waar de deur open staat.
Welkom: Goedemorgen. Welkom ieder die hier vandaag naar toe is gekomen, fijn om elkaar te ontmoeten.
Maar er is meer, misschien zoekt u bemoediging, troost of komt u uit dankbaarheid, welke reden ook: u bent welkom. Het thema van vanmorgen is: Komt het goed? Misschien vraagt u zich dat ook af.
In dit uur gaan we zingen, samen met Melodiek, we luisteren naar muziek en oude verhalen over mensen en hun en onze God.
We worden stil en maken ruimte om ons te laten raken door wat we horen en zien en soms iets onbenoembaars ervaren.
Gebed:
Samen hier bijeen maken we ons voor even los van wat ons vasthoudt en op ons drukt
Samen hier stellen we ons open voor een vleugje wind waarmee we verder mogen gaan.
Eeuwige, die ons beschermt en leidt, wees ons ook vandaag nabij, in vreugde en verdriet.
Kom ons tegemoet, blaas ons leven in en verlicht onze levensdagen. Amen.
Acclam: Licht zal ons leven zijn, het licht van de beginne
Inleiding van de lezingen
Enkele weken geleden stond ik hier ook en benoemde ik wat er zoal gebeurd was sinds het voorjaar.
Op dit moment lijkt alles nog erger en de aangewezen lezingen voor vandaag maakten dat ik me een onheilsprofeet voelde. Daarom heb ik voor de 2 lezingen uit het Eerste testament gekozen.
De tweede lezing is een psalm van David, die spreekt voor zich, maar de eerste lezing heeft wat inleiding nodig. Zo’n 6 eeuwen voor Christus werd Jeruzalem veroverd door de Babyloniërs, een wreed volk, dat veel ellende aanrichtte. Naar het denken van die tijd werd het beschouwd als een straf van God. De profeet Habakuk roept God ter verantwoording. Pas vele jaren later krijgt hij een visioen dat de Babyloniërs verdreven gaan worden. Hij is zich bewust van het geweld dat op het punt staat los te barsten. Dan zingt hij zijn klaagzang. En zijn vertrouwen, of is het hoop.
Eerste lezing: ( Habakuk 3, 16-19 )
31Gebed van de profeet Habakuk. Als een klaaglied.
16 Ik hoorde dit alles en ik beefde vanbinnen,
ik vernam het en mijn lippen trilden.
Mijn botten werden aangevreten,
ik stond te trillen op mijn benen,
wachtend op de dag van het onheil,
de dag dat u optrekt tegen het volk dat ons aanviel.
17 Al zal de vijgenboom niet bloeien,
al zal de wijnstok niets voortbrengen,
al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen,
al zal er geen koren op de akkers staan,
al zal er geen schaap meer in de kooien zijn
en geen rund meer binnen de omheining –
toch zal ik juichen voor de HEER,
jubelen voor de God die mij redt.
God, de HEER, is mijn kracht,
Hij maakt mijn voeten snel als hinden,
Hij laat mij over toppen van bergen gaan.
Tussenzang: De steppe zal bloeien
Tweede lezing: Psalm 37
1 Een lied van David.
Wees niet jaloers op oneerlijke mensen,
op mensen die zich niets aantrekken van God.
2 Want ze verdwijnen net zo snel als gras,
als jong gewas dat verschroeit in de zon.
3 Vertrouw op de Heer en doe wat goed is.
Wees trouw aan Hem,
dan zul je veilig in het land wonen.
4 Blijf altijd dicht bij de Heer en geniet van Hem.
Dan zal Hij je geven wat je van Hem vraagt.
5 Vertrouw je hele leven aan Hem toe.
Dan zal Hij in alles voor je zorgen.
6 Hij zal altijd voor je opkomen.
Dat is net zo zeker als dat het ’s morgens weer licht wordt
en de zon hoog aan de hemel zal komen te staan.
7 Wees kalm en wacht op de Heer.
Wees niet jaloers op mensen bij wie alles goed lijkt te gaan,
en bij wie alle misdadige plannen lijken te slagen.
8 Word niet boos of jaloers.
Boosheid en jaloersheid doen alleen maar kwaad.
9 Onthoud dat het met slechte mensen
uiteindelijk slecht zal aflopen.
Maar de mensen die op de Heer vertrouwen,
zullen het land bezitten.
10 Nog maar even en dan zijn ze er niet meer,
die mensen die zich niets van God aantrekken.
Zelfs ieder spoor van hen is verdwenen.
11 Maar de mensen die willen leven zoals de Heer het wil,
zullen het land bezitten.
Ze zullen altijd in vrede kunnen leven.
Acclam.: Die chaos schiep tot mensenland
Overweging
Ik weet niet precies hoe het met jullie is. Maar ik denk, dat velen van ons zich terecht zorgen maken over de toekomst. Decennia lang voelden we ons veilig, in ons welvarend en goed georganiseerd land. Lang slaagden we erin oorlog in Europa weg te houden langs de weg van de samenwerking. Onze samenleving en ook de internationale verhoudingen op dit moment kraken in hun voegen, het zijn erg onzekere tijden.
Hopen is onze diepste aard en staat of valt niet met wat er in de wereld gebeurt, sprak Vaclav Havel.
Komt het goed ? En hoe komt het goed, als het ooit nog een keer goed komt ?
Dat antwoord is er eenvoudigweg niet; ook niet in de bijbel. Behalve dan om al je woede en ellende tegen God uit te schreeuwen.
God ter verantwoording roepen, dat is buitengewoon bijbels.
–In de eerste lezing van vandaag gaat Habakuk, (schrijver van een boekje met maar 3 hoofdstukken), met een klacht naar God. Hoe kan het toch dat onschuldige mensen zoveel kwaad kan treffen? Het is nu zo’n 2600 jaar geleden dat Habakuk deze woorden uitsprak en in al die eeuwen waren er opstanden, oorlogen en verzet. En zoals altijd zijn het de zwakken en rechtvaardigen die het slachtoffer worden. Tot op vandaag.
In 586 hebben de Babyloniërs Jeruzalem verwoest met een wreedheid, die aan IS doet denken.
Overal vloeit bloed, alles verwoest, geroofd, weggevoerd. Maar dan laat God – vele jaren later – weten: Habakuk Ik zal komen.
Het juichen van Habakuk voor God, in de laatste strofe is op geen enkele manier te verklaren door redenen voor geluk. Al het goede in zijn wereld is juist verdwenen. Weer zal er bloed vloeien, daarom beeft hij.
Juist in lastige tijden, of het nu goed voelt of niet, zin of geen zin, toch bidt hij, toch zingt hij, toch spreekt hij zich uit. Latere generaties hebben er zelfs een lied van gemaakt voor in de tempel.
Misschien kun je zo’n lied ook alleen maar samen zingen. In je eentje is het veel moeilijker om de toon van vertrouwen vast te houden.
Samen zingen geeft stem aan wat eigenlijk onzegbaar is.
Habakuk zingt en niet alleen op blije dagen. Zingen geeft je weer nieuwe moed en veerkracht.
Wie heeft als kind niet hard gezongen als je bang was in het donker? Dat hield de wolven weg en de boeven.
Na die lezing uit Habakuk hebben we bewust het Lied van de Opstanding gezongen: “De steppe zal bloeien, de rotsen gaan open, het water zal stromen. Het water zal tintelen, stralen, dorstigen komen en drinken, en zij zullen opstaan en lachen en juichen!”
Wat, een visioen dat Huub Oosterhuis, ons doorgeeft. Zelfs op de moeilijkste momenten, als je leven wankelt, geef God je leven blijkbaar zin.
In een Pools concentratiekamp werd tijdens de oorlog in de muur een tekst gekerfd door een Joodse jongen. Een eigen geloofsbelijdenis: Ik geloof in de zon, ook als ze niet schijnt. Ik geloof in de liefde, ook als ik haar niet bespeur. Ik geloof in God, ook als ik hem niet zie.
Op de vraag of het allemaal een keer goed komt, geeft de bijbel geen antwoord. Het enige antwoord, dat wij krijgen, is een aanwijzing: dat wat we hoorden in de tweede lezing: overwin het kwaad, wees rechtvaardig en doe het goede! Dat moet te doen zijn!
Geloofslied: Ten dage dat Hij maakte
Collecte, tafel; klaarmaken
Voorbede
God van het leven, wij bidden jou
voor allen onder ons die willen opkomen voor gerechtigheid en vrede.
– We bidden voor allen die bang zijn voor de nabije toekomst,
voor de energiecrisis, de inflatie, de dreigende armoede
dat zij gesteund worden,
door politieke maatregelen en in eigen kring door ons.
Laat ons zingend bidden:
Acc.Gij hart gij bron van leven
–Bidden we voor alle mensen
die zich niet op sleeptouw laten nemen
door de taal van de oorlog en de haat,
maar de taal van de vrede leren spreken
en geweldloos opkomen
voor de waardigheid van elke mens.
Dat wij zelf zulke mensen mogen worden.
Laat ons zingend bidden:
Acc. Gij hart gij bron van leven
–Omwille van Jouw naam “God van het leven”
vergeet de velen niet die in onze dagen
door oorlogsgeweld worden gedood:
kinderen, oude en jonge mensen
verspreid over heel de wereld.
Vergeet niet allen die gevlucht zijn
of uit eigen land verdreven,
zoals ook wij hen niet willen vergeten.
Verhoor hun en ons gebed.
Laat ons zingend bidden:
Acc. Gij hart gij bron van leven
–Bidden we in stilte voor onze eigen intenties
–Bidden we voor alle zorgen, wensen en verlangens die zijn toevertrouwd aan ons intentieboek.
–We bidden voor wie ziek is en voor onze dierbare overledenen.
Acclam. Koester de namen
Tafelgebed:
Jij die Liefde bent,
wees aanwezig in ons midden
en vervul ons hart met jouw goede Geest
Jij hebt tot mensen gesproken
in dromen en visioenen,
die hun de kracht gaven jouw weg te gaan.
Jij hebt hen gemaakt tot mensen
die bergen konden verzetten.
Acclam: Waar twee of drie bijeen zijn in jouw naam..
Zo heb Jij ook tot ons gesproken door Jezus:
beeld van jouw goedheid.
Hij droomde van een volk van nieuwe mensen
die, één van geest en één van hart,
zich geroepen wisten tot elkaars geluk.
Zo heeft hij ons voorgeleefd.
Acclam: Waar twee of drie bijeen zijn in jouw naam..…
Op de avond voor zijn sterven,
nam Hij brood in zijn handen,
dankte jou, brak het,
gaf het aan zijn vrienden en zei:
Neemt en eet, brood voor deze gebroken wereld.
als teken van mijn leven,
gebroken en gedeeld, ter wille van jullie.
En ook de beker liet hij rondgaan
en zei: Als teken van liefde
verbindt deze beker jullie met mij
en met het leven en de toekomst van alle mensen.
Drink ervan en blijf dit doen om Mij te gedenken.
Acclam: Waar twee of drie bijeen zijn in jouw naam….
Daags daarna is Jezus gestorven,
maar niet voorgoed
Hij leeft verder als een droom in ons,
In zijn Geest zijn wij onderweg,
met zijn woorden willen wij bidden,
woorden van vrede, woorden van toekomst.
ONZE VADER
Vredeswens: Nu de wereld zo vol oorlogsdreiging is laten we elkaar van harte de vrede toewensen,
die onze wereld zo nodig heeft.
Lied: De vrede zal zijn
Uitnodiging: Samen delen we het leven op deze aarde. Laten we brood en wijn delen zoals Jezus dat gevraagd heeft.
Communie Dwarsfluit en Pianomuziek
Stil gebed
Slotgedachte:
Een koning zond twee dienaars uit met de opdracht: ‘Controleer mijn land en zie of er nog vrede is.’
De eerste dienaar kwam vlug terug en zei: ‘Majesteit, uw land is een land van vrede. Nergens heb ik wapens gevonden, nergens haarden van verzet. Overal heerst orde en regelmaat. U kunt rustig gaan slapen.’
De tweede dienaar kwam niet terug. In het begin was de koning ongerust. Later werd de dienaar met een standbeeld vergeten.
Enkele jaren later werd de koning midden in de nacht uit zijn bed gehaald.
Tot zijn verbazing stond daar zijn dood gewaande dienaar.
Die zei: ‘Sire, uw andere dienaar heeft gekeken of er nergens oorlog was, maar ik ben rondgegaan om te zien of er vrede was.
En vrede heb ik nergens gevonden.
Ik heb gesproken met zieken en bedelaars, met weduwen en wezen.
Ik moet u zeggen: de vrede moet nog gemaakt worden. Daarom, Sire, ben ik zo laat.’
Zegen:
Ga met de kracht die je hebt.
Ga gewoon, lichtvoetig, zacht,
op zoek naar de liefde.
En de Geest zal met jou gaan.
Dat die ons zo mag zegene,
één voor één
en allen tezamen,
hier vandaag in Cello,
In de naam van de Vader, de zoon en de heilige Geest.
Slotlied: In ’t laatste van de dagen zal het zijn
Ongemakkelijk Mannelijk
voorganger Marian Geurtsen Lectoren Liesbeth van Leijen & Frans Langemeijer
Cantor Machteld Terlingen | Piano Joost Boekhoven | Fluit Maria Werner
OPENINGSLIED Dit huis is een huis waar de deur openstaat
Welkom
Vandaag gaan we met elkaar op weg. Dat doen we iedere zondag samen met verhalen uit onze traditie als gids. Als zelfstandige geloofsgemeenschap bestaan we 10-jaar. Dat vieren we door ons dit jaar een paar keer uit te laten dagen. We hoorden eerder dit jaar in een trektochtviering over hoe kerk-zijn ook kan betekenen gewoon erop uitrekken en naar de mensen toegaan. We gingen met elkaar in gesprek over God in de supermarkt. Met deze lustrumvieringen willen we onszelf uitdagen door inhoud en vorm. Vandaag een bijzondere viering met als thema ‘Ongemakkelijk mannelijk’. Lees meer →
GOUDEN KALF – VERLOREN SCHAAP
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Maria Claessens en Albrecht Beeftink
Muzikale begeleiding: Joost Boekhoven en Maria Werner
Cantor: Gerard van de Weijer
Openingslied: Zomaar een dak boven wat hoofden
Welkom
Goede morgen. Fijn om hier weer samen te zijn. Het is het weekend van Open Monumentendag.
Een beroemd Romeins dichter begon ooit een van zijn gedichten met de woorden: ‘Ik heb een monument opgericht, dat duurzamer is dan brons en hoger dan de vorstelijke piramiden.’ Met dat monument bedoelde hij zijn eigen gedichten.
Onze voorouders hebben de Sint-Jan gebouwd. Wij zijn er trots op, zij deden het voor God.
Wat zullen wij zelf voor gedenkteken neerzetten? Wat laten wij na? Waar leven wij voor of voor wie?
Dit is niet de plaats voor een belerend vingertje, niet meer, sinds Johannes XXIII de kerk bij de tijd probeerde te brengen.
Nu gebruiken wij onze eigen vingers om ons af te rekenen op onze eigen daden.
Wel gebruiken wij eeuwenoude verhalen als inspiratiebron of om ons ertegen af te zetten. Waar zullen ze ons vandaag brengen?
Lees meer →
