Wat bezielt mij?

San Salvatorgemeenschap 7-8 feb 2015
Thema ‘Wat bezielt mij?’
Voorgangers: Spiritualiteitsgroep
Muzikale ondersteuning: Melodiek

Openingslied: Wat gaat mij ter harte de dingen der wereld

Welkom en openingswoord
Van harte welkom iedereen ook namens de mensen van de spiritualiteitsgroep, waarvan u er wellicht een aantal kent. Ik noem ze allemaal maar even. Welkom namens, Forra van Reijswoud, Harry Willems, Jet Zwanikken, Mary Térès Wieringa, Netty v.d. Put, Roos Finster,
Frans Hoitink, Ria Hustinx, Gijs Tolboom, Jeanne Stevens en mijzelf Frits Bakker. Welkom allemaal vaste bezoekers en zij die hier misschien voor het eerst zijn. Blij dat u er bent. Wij hebben samen deze viering gemaakt en hopen dat hun bezieling ook u mag inspireren.
Inleiding
Het thema ‘Wat bezielt mij?’ heeft ons mensen van de spiritualiteitsgroep al enkele maanden bezig gehouden en we hebben geen eensluidende antwoorden voor u op de vraag wat ons bezielt.
Dat kan ook niet want de Geest die ons daartoe heeft aangezet is even veelzijdig, veelkleurig en veelmondig als er mensen zijn. U weet hoe verschillend mensen zijn: hun dromen, hun hoop in hun ogen, hun ja en hun nee, we zongen het zojuist in het openingslied.
Maar verschillen hoeven geen bezwaar, laat staan een blokkade te zijn om samen na te denken over wat ons inspireert en met elkaar verbindt.
Dat mag vandaag de Bijbel zijn, waaruit we de droom van Jakob lezen maar ook een eigentijdse verwoording over ‘spiritualiteit als aandachtige levenshouding’
van Fons van Reisen. Is dat niet waar wij vanuit ons hart eigenlijk naar verlangen en om bidden?
Een woord dat ons aanspreekt, een geest die ons aanvuurt, een lied dat ons open ademt ?
Wij wensen u en onszelf een sfeervolle en inspirerende viering toe.
Lied za bidden- zo: zingen: Herschep ons hart

Voordat we naar het verhaal van de droom van Jakob gaan luisteren, willen we ons eerst in de sfeer brengen, waarin dromen gemakkelijk kunnen ontstaan. Lenny Kuhr heeft een lied gemaakt, dat ze ‘Meditatie’ heeft genoemd en waarin zij, als ze alleen is onder de sterrenhemel, zoveel meer hoort dan het ruisen van de bomen. Luister maar.
Meditatie Lenny Kuhr
Als ik alleen ben onder de sterren Stil, en ademend zacht,
naderen ijle stemmen van verre door de zuivere nacht.
’t Lijkt het ruisen van de bomen Maar ik hoor zoveel meer,
hoor het zo elke keer. ’t Is of iets nabij wil komen, voel het zo elke keer.
Als ik alleen ben onder de hemel heel aandachtig en stil,
ver van geluid, geweld en gewemel voel ik een tedere wil
voel ik een lichte leegte bij me, denk dat het liefde heet.
ben dan zo dicht bij het geheime, dat ik het bijna weet.
Met de nacht en alle sterren zwijgend om me heen zeggen stemmen mij van verre:
Niemand is alleen, Nee niet alleen.

1e Lezing uit het boek Genesis(28: 10-17)
In het volgende bijbelfragment wordt verteld hoe Jakob de droom van zijn leven krijgt.  Jakob, zoon van Isaak, heeft voor een bord linzensoep het eerstgeboorterecht van zijn broer Ezau bemachtigd en zich ook nog met hulp van moeder Rebekka verkleed als zijn broer Ezau om de zegen van zijn oude blinde vader Isaak toe te eigenen.  Hoewel Ezau de oudste zoon is, verliest hij al zijn rechten op een dubbel deel van de erfenis als hoofd van de familie en mist ook nog de zegen van Isaak die daar bij hoort.  Als Ezau en Isaak erachter komen dat zij bedrogen zijn, heeft hij zich thuis onmogelijk gemaakt en moet hij vluchten. Hier begint het fragment als Jakob na een dagmars gaat slapen onder de sterrenhemel en een droom krijgt, die zijn leven verandert.

Jakob verliet Bersabee en ging op weg naar Charan. Op zijn tocht kwam hij bij een plaats waar hij bleef overnachten omdat de zon al was ondergegaan.
Hij pakte een van de stenen die daar lagen, legde die onder zijn hoofd en ging op die plaats liggen slapen. Toen kreeg hij een droom.
Hij zag een ladder die op de aarde stond en helemaal tot in de hemel reikte. En daarlangs zag hij Gods engelen omhoog gaan en afdalen.
Ook zag hij de Heer bij zich staan, die zei: ‘Ik ben de Heer, de God van je voorvader Abraham en de God van Isaak.
Het land waarop je nu ligt te slapen zal ik aan jou en je nakomelingen geven. Je zult zoveel nakomelingen krijgen als er stof op de aarde is.
Je gebied zal zich uitbreiden naar het westen en naar het oosten naar het noorden en naar het zuiden. Alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jij en je nakomelingen. Ikzelf sta je terzijde, ik zal je overal beschermen waar je ook heengaat en je terugbrengen naar dit land.
Ik zal je niet alleen laten tot ik gedaan heb wat ik je heb beloofd.’ Toen werd Jakob wakker. ‘Nu ben ik er zeker van’, zei hij, ‘op deze plaats is de Heer aanwezig en ik besefte het niet’. Eerbied vervulde hem. ‘Wat een ontzagwekkende plaats is dit’ zei hij.
‘Dit is niets anders dan het huis van God. Dit moet de poort van de hemel zijn!’
Lied zo: Waarom wanneer uit welke luchtlaag

2e Lezing: uit Spiritualiteit als aandachtige levenshouding
Een mysticus of mystica doet ons denken aan iemand, die al bij zijn leven deze aarde is ontstegen, zo hoog en verheven is zijn of haar levenswijze, zo veraf en onbereikbaar voor gewone stervelingen. Als mystiek echter betekent dat we oog en oor hebben voor het mysterie dat in alles en iedereen schuilgaat, dan komt het meteen veel dichterbij, is het niet iets aparts en ligt het niet buiten ons bereik. Het is alleen niet los verkrijgbaar.
Want het is een verdiepingslaag, die diepte geeft aan alles wat we doen of ondernemen. Je kunt het ook een aandachtige levenshouding noemen. Die verdiepingslaag vind je in je eigen innerlijk, je eigen bron. Heel concreet en plastisch zegt Etty Hillesum hierover:
‘Binnen in me zit een heel diepe put. En daarin zit de bron van mijn bestaan, God. Soms kan ik erbij, maar vaker liggen er stenen en gruis voor die put, dan is God begraven. Dan moet hij weer opgegraven worden.’
Hiermee geeft zij niet alleen stem aan haar eigen ervaring maar ook aan die van veel mensen. Velen hebben geen vrede met een samenleving waarin alles en iedereen wordt opgedeeld en het zicht op het grote geheel wordt ontnomen. Dat is wat Etty Hillesum de stenen en het gruis noemt. Je kunt het gevoel hebben jezelf kwijt te zijn, niet meer bij jezelf te zijn en nauwelijks nog aan jezelf toe te komen. Luister nog eens naar wat Etty zegt: ‘En wat doet het er toe of ik een bladzij meer of minder van een boek bestudeer?
Als je maar beluistert het eigen ritme van wat er in je is en volgens dit ritme probeert te leven. Veel van wat je doet is toch imitatie of ingebeelde plicht of valse voorstelling van hoe een mens moet zijn. De enige zekerheid hoe je moet leven en wat je
moet doen, kan toch alleen maar opstijgen uit de bronnen die daar bij jezelf in de diepte borrelen?’
Het kan zijn dat we niet goed aandurven om te vertrouwen op onze eigen intuïtie, ons eigen aanvoelen en nog bevestiging van buitenaf nodig hebben. We varen dan noodgedwongen op het kompas van een ander of een instantie. Dan is het zaak om telkens weer bij onszelf te komen, de bron opnieuw aan te boren, stenen en gruis te verwijderen en weer te vertrouwen op de bron in onszelf. We weten het allemaal en zien het overal om ons heen: wanneer we diep geworteld zijn dan kunnen de wortels door asfalt en zelfs door beton heen breken. Zou Jezus diepste bekommernis niet geweest zijn: mensen teruggeven aan zichzelf? Mensen in contakt brengen met hun eigen krachtbron, die ook Zijn krachtbron is?
Acclamatie: Kom in mij, Win, ontwapen mij

Vraaggesprek: Wat bezielt mij?
Inleiding
U verwacht nu misschien zoals gewoonlijk een overweging van de voorganger, maar de mensen van de spiritualiteitsgroep wilden graag persoonlijk kenbaar maken wat hen bezielt en gaande houdt. Zij kozen ervoor om enkele mensen te laten vertellen wat hen bezielde.
U weet waarschijnlijk wel: Spiritualiteit komt van spiritus, de Goede Geest die zo creatief en veelzijdig is, dat zij mensen van allerlei slag, inborst, voorkeur en geaardheid kan bezielen. Om de aandacht en het meditatief karakter van deze viering gaande te houden, klinken er tussen deze getuigenissen enkele muzikale fragmenten.
Frits: Forra, mag ik jou een paar vragen stellen over wat je al eerder in de spiritualiteitsgroep hebt verwoord. Jij probeert bewust en aandachtig te leven en een balans te vinden tussen binnen en buiten. Is binnen niet wat je graag zou willen, waar je van droomt, waar je door gevoed wordt en buiten niet wat je praktisch doet of kunt doen, waar je voor kiest, waar je je aandacht op richt? Kun je daar misschien iets over zeggen of een voorbeeld van geven?

Forra: Ja daar wil ik nog wel iets over kwijt. Het belangrijkste voor mij om naar binnen te gaan is omdat ik contact wil maken met mijn innerlijke bron en van daaruit de kracht en de energie hoop te krijgen om naar buiten toe uit te groeien tot een steeds bewuster levend mens en datgene uit te stralen wat ik van binnenuit heb meegekregen. En inderdaad, dan komt aan de orde wat ik graag zou willen en waar ik van droom: een wereld waarin elk schepsel tot zijn recht komt. Naar buiten toe valt het niet altijd mee om die droom bewust te volgen of waar te maken.

Frits: Wanneer ervaar jij nu dat er iets van geestkracht of spiritualiteit tussen mensen gebeurt? Kun je dat voelen of waarnemen of hoe uit zich dat bij jou zelf, bij anderen of in een gemeenschap of viering?

Forra: Die geestkracht ervaar ik bij het samenzijn in de viering. Het zingen en bidden met elkaar. Maar ook op de middagen dat wij met de spiritualiteitsgroep bijeen komen. Ik ervaar dat bij de onderwerpen die wij daar behandelen

Frits: Heb jij nou bepaalde thema´s, die je bijzonder raken en waar je voor warm loopt en die jouw spiritualiteit een specifieke kleur geven?

Forra: Ja. Dat is bv. bij het onderwerp eenvoud en eerbied hebben voor het leven. Hoe gaan we om met de aarde en al de schepselen? Dit zijn onderwerpen die mij aan het hart liggen. Ik ben lid van de Franciscaanse Beweging die als doel heeft de Franciscaanse spiritualiteit handen en voeten te geven in onze tijd. Franciscus is voor mij iemand die mij inspiratie geeft om mijn droom waar te kunnen maken.

Frits: Bedankt voor je openhartigheid en dat je dit met ons wilde delen

Meditatief muzikaal moment: Arvo Pärt

Frits: Frans, jij hebt gezegd dat spiritualiteit voor jou iets samen doen is, een activiteit of een projekt bedenken en oppakken. Jij legt het accent vooral op het gemeenschappelijke karakter van de spiritualiteit. De diakonale kant van de spiritualiteit. Wat betekent de gemeenschap voor jou?

Frans: Voor mij heeft spiritualiteit alles te maken met mensen ontmoeten, te luisteren naar wat zij op hun hart hebben. Ik probeer in zo’n ontmoeting te achterhalen of ik voor iemand iets kan betekenen. Ik kom uit de gezondsheidszorg en heb daar misschien een soort antenne ontwikkeld om te horen wat iemand beweegt, waar iemand mee zit of naar verlangt. En dan kan het gebeuren dat ik iemand met iets heel praktisch van dienst kan zijn. De mensen in de gemeenschap zijn voor mij inspiratiebronnen. Zij motiveren mij om me dienstbaar op te stellen.

Frits: Waardoor wordt jouw diensbaarheid of dat ‘iets samen doen voor een ander’ gevoed? Heb je nog andere bronnen dan je medemensen waaruit jij je inspiratie haalt?

Frans: Ja, dan moet ik denken aan het verhaal van de tollenaar uit het evangelie. Ik voel me vaak een tollenaar, die achter in de kerk staat om mensen een stoel aan te bieden of iemand te helpen met een rollator. En ze hoeven mij er geen cent voor te betalen. De vieringen hier in Cello en de gesprekken in de piritualiteitsgroep inspireren en motiveren mij hierbij. Ik zou ze niet willen missen.

Frits: Jij vindt het belangrijk dat wij niet alleen binnen onze geloofsgemenschap elkaar bezielen maar ook buiten onze gemeenschap inspiratie zoeken.. Bedoel je daarmee dat onze gemeenschap meer oecumenisch gericht moet zijn en meer samenwerking moet zoeken? Zie je mogelijkheden om de oecumenische spiritualiteit voor onze gemeenschap te verbreden en te verdiepen?

Frans: Ik vind het goed dat we kontakt blijven zoeken met andere geloofsgemeenschappen of bezinningsgroepen. We kunnen ook zelf initiatieven nemen om deze groepen uit te nodigen om van elkaar te horen wat ons en hen beweegt. Er zijn al huiskamergesprekken geweest over de brochure van paus Franciscus “De vreugde van het evangelie” en men wil nu doorgaan met een ander boek of onderwerp om zich verder te verdiepen en de horizon te verbreden. En nog iets… Je horizon verbreed je ook door aandacht te hebben voor mensen van het Inloopschip,het Pub, van de Voedselbank, van Vincentius van het diaconaal pastoraat. Die horen er ook bij. Je hoeft er niet eens voor in God te geloven. Maar dat mag natuurlijk wel. Spiritualiteit kent geen grenzen.Daar wou ik het bij laten.

Frits: Bedankt Frans, dat je ons wilde vertellen waar jij je inspiratie en bezieling vandaan haalt.

Meditatief muzikaal moment: Adagio nr.9 Secret Garden

Frits: Mary Terès, Jij hebt op de vraag ‘Wat bezielt mij’ geantwoord: ‘Ik heb het in me om het goede na te streven’. Dat is mooi gezegd. Want daarmee zeg je dat spiritualiteit iets van het hart is, van de goede geest, de in je woont. Het is de geest die in ons allen woont. Maar hoe uit die goede geest zich bij jou? Waar streef je naar?

Mary Terès: Die goede geest helpt mij om keuzes te maken en daardoor bewust in het leven te staan. Die geest helpt mij te kijken naar mijn naasten en te proberen het positieve en het goede in anderen te zien. Eigenlijk kun je die geest ook liefde noemen, die probeert te zoeken naar een vorm van goed en dieper contact met een ander. Dat is lang niet altijd gemakkelijk. Er kunnen allerlei persoonlijke redenen zijn waarom een dieper contakt niet lukt. Mensen kunnen soms zoveel waarde hechten aan de uiterlijke kant of aan hun status dat het er niet van komt ook iets van hun binnenkant te mogen zien. Maar ik blijf het wel proberen zonder mij te willen opdringen. Liefde is ook geduld hebben.

Frits: Ik weet dat je pas een boekje over Hildegard van Bingen hebt gelezen en ook nog aan een tekening van Hildegard bezig ben. Wat vond je van Hildegard als inspiratiebron? Ze was een zelfbewuste vrouw uit de Middeleeuwen, die boeken schreef over planten en geneeskrachtige kruiden, visioenen kreeg en deze liet schilderen, spirituele muziek maakte, brieven schreef aan paus en bisschoppen, die naar haar adviezen luisterden… Wat voor goeds heeft ze in jou opgeroepen?

Mary Terès: Ik vind haar een fantastische vrouw en vergelijk haar met onze Spaanse Teresa van Avila, ook een mystica, die visioenen kreeg en boeken schreef over de innerlijke ziel van de mens. Beiden waren spirituele leidsters, heel actief en ondernemend, maar steeds met beide benen op de grond. Teresa van Avila en Hildegard zijn voor mij voorbeelden van zelfstandige en sterke vrouwen, die ondanks ziekten en tegenwerking zich staande hielden en kracht uitstraalden vanuit de Geest, waaruit ook wij proberen te leven.

Frits: Wat is jouw droom of visioen voor onze gemeenschap?

Mary Terès: In onze gemeenschap zijn veel mensen die bewust en positief in het leven staan. Mijn droom is dat de positieve energie, die hiervan uitgaat, steeds sterker wordt. Dat ze ook zichtbaar en voelbaar wordt naar buiten toe, en we over de grenzen van onze eigen kringetjes heen durven stappen. Is het niet prachtig om samen, ongeacht van welk geloof, ras of sexe je bent, te streven naar een wereld, waar het welzijn van iedereen voorop staat?

Frits: Dat is inderdaad prachtig. Bedankt voor deze droom, om mensen weer bewust te maken dat ze samen tot veel goeds in staat zijn vanuit een liefdevol hart, dat grenzen durft te overschrijden.

Meditatief muzikaal moment: Caritas habundat in omnia nr. 15 (The origin of Fire-Hildegard von Bingen)

Frits: Wat mij bezielt wil ik u ook niet onthouden.
Ik heb zolang ik in de San Salvator kom eerst als pastor en later als gewone gelovige mij altijd in de spiritualiteitsgroep thuis gevoeld.
Hier werd ik gevoed met wat mensen ter harte ging, bezielde of droomde als het over hun leven en toekomst ging. Het ging bijna altijd over wat je inspireert, wat je moed en steun geeft. Waar je contact mee hebt of maakt, met wat echt is, je bron, je kern. De weg naar de kern wordt in de mystiek vaak verbeeld door de Jakobsladder, die de verbinding legt tussen aarde en hemel. Nu nog meteen uitdaging om je levensladder te beklimmen. En ieder sport van die ladder, ook de onderste trede is even belangrijk als de bovenste, als die er al is…. Er is zoveel meer tussen hemel en aarde. Want naar boven toe is er steeds meer ruimte, oneindig veel ruimte en als je elkaar vasthoudt en steunt op die ladder omhoog, naar andere dimensies, word je ook nog bewaard en beschermd en ga je steeds meer op die engelen lijken die op en neer gaan. En ook al kun je moeilijk of bijna niet meer klimmen dan zijn er engelen van mensen die je willen begeleiden. Wat mij bezielt is deze droom, deze hartewens samen waar te maken. Dat wij elkaar begeleiden naar boven en naar beneden en de weg tussen hemel en aarde begaanbaar houden voor elkaar. En als we dat samen dromen dan gebeurt dat ook en wordt het waar.
Lied: Mj nabij Jij, mijn God

Voorbeden
Eeuwige, wees hier aanwezig op onze zoektocht om samen te ontdekken, wat ons bindt en gaande houdt.
Wij danken u dat wij uw aanwezigheid mogen ervaren.

Dat wij volstromen met levensadem en schreeuwen eindelijk geboren

Eeuwige, Geef ons de bereidheid ons te openen voor de levenservaringen van anderen, ons te laten raken door de mensen om ons heen en verder weg..
Dat wij elkaar kunnen helpen waar nodig is en elkaar tot steun en bemoediging zijn.

Dat wij volstromen met levensadem en lachen eindelijk geboren

Eeuwige, Wij bevelen bij u aan de intenties, die mensen in dit boek hebben opgeschreven.
Ook de namen van hen die overleden zijn willen wij hier gedenken

Wil zo met ons meegaan in verbondenheid met allen. Ga vanuit uw liefde met ons op weg
en dat we ons daarbij geborgen mogen weten in de palm van Uw hand.

Dat wij volstromen met levensadem en weten eindelijk geboren

Tafelgebed
Gezegend Gij, Geest van God: ‘Ik zal er zijn’,
grote Adem van ‘In den beginne’,
stuwkracht, ziel en vuur van onze gemeenschap,
kom over ons met uw warmte, uw bezieling.
Wees hier aanwezig voor ieder van ons.
Gij die weet wat in ons leeft aan wens- en toekomstdroom Jij,
God van Jakob, droom van engelen,
die ons van U doen groeten en onze stoutste dromen verstaan,
maak open de ogen van ons hart:
dat wij blijven hopen en werken dat het goed komt
met onze wereld en ieder van ons.

Als dromen geen bedrog zijn en Bétel, dat huis van God betekent
en niet alléén de plaats van Uw aanwezigheid is
maar dat Jij ook hier bent, waar wij samen zijn in Cello…
wees en blijf voor ons aanwezig in woorden die van U spreken
in dromen vol beloften voor ons allen en in de tekens van brood en wijn.
Open de ogen van het kind in ons: dat wij U zien.
Open de oren van ons hart: dat wij U horen
zonder ruis of bijgeluid, in volle kracht aanwezig.
Zie ons hier samen rond de tafel van recht en vrede,
die als een lichaam ook onze zielen voedt.
Als er een weg is naar U toe: en er een mens is, die voordeed wat liefde doet, als hij het is:
Jezus uit Nazareth die heel zijn ziel en zaligheid gegeven heeft voor onze wereld,
laat ons hem dan volgen op die weg.

Doe mij gaan op uw weg

Moge hij ons dit uur verschijnen niet in droom of stand van sterren
maar in mensentaal van liefde, brekend, delend brood van leven,
levenskans en inspiratie wijn van vreugde, dorst naar vrede en verzoening.
Daarom denken wij nu terug aan die avond vóór zijn dood
toen hij na het dankgebed het brood in zijn handen nam en brak.
Het daarna uitdeelde aan zijn vrienden en aan ons met de woorden:
´Neemt en eet. Dit ben ik zelf. Mijn lichaam voor jullie, weggegeven en gebroken.
Ook de beker nam hij in zijn handen en reikte hem over aan zijn vrienden:
‘Drinkt allen uit deze beker’ zei hij. ‘Ik verbind mij met jullie in een nieuw verbond.
Mijn bloedeigen leven deel ik met dat van jullie
opdat voor alle mensen recht en vrede dichterbij zullen komen.
Blijf mij zo gedenken.
Gezegend Gij die eeuwig hier nu zijt
Jezus w gerechte indachtig delen wij dit brood en deze beker
Sacrament van hoop dat niets onmogelijk is bij u en zingen om een nieuwe aarde.

Doe mij gaan op uw weg

Wij bidden U: Zend Uw levenskracht en de gezindheid
die was in hem in ieder van ons. Maak uw goede Geest in ons vaardig:
dat wij op deze mens mogen gelijken,
zijn lichaam en geest mogen worden in deze wereld, een nieuw begin van liefde.
Dit vragen wij U die ons gegeven heeft tot U te bidden met de woorden:
Onze vader

Vredeswens
Er is één droom, die wij hier samen dromen, met ontelbare mensen vóór ons, met Hem, in wiens naam wij bijeen zijn. Die droom heet: vrede, op talloze manieren gedroomd: van ladders naar de hemel, van een kind dat zijn hand steekt in het nest van de slang, van leeuw en lam tezamen, van een kind in de kribbe, van brood gebroken voor elkaar en een bruiloftszaal vol zwervers van de straat,
Het is een droom, die we wakend dromen en willen doorgeven aan elkaar met twee handen,verbonden met elkaar tot één grote droom:
wensend: vrede voor ons allen en de hele wereld. Geef elkaar je beide handen links en rechts en verbind je met elkaar. Voel de kracht van deze vredesdroom.
Lied: Dona nobis pacem

Uitnodiging tot de communie
Brood en wijn – tekens van leven en liefde van Jezus Messias. om weg te geven en te ontvangen voor iedereen, niemand uitgezonderd en van harte Breek het brood en deel je levenskracht en word Zijn lichaam en ziel in deze wereld.
Communie: brood en wijn gedeeld

Lied za: Een vader had een mooie droom -zo: Jij bent de god die mij gegeven is

Slotgebed:
Onuitsprekelijke, die wij God noemen wij gooien biddend en zingend onze kleine taal de hoogte in  en weten bij voorbaat al dat al onze woorden weer terugvallen op ons die ze naar U hebben uitgesproken.  Maar als ze dan terugkomen van U laat ze dan door U gezegend zijn, zoals een malse bui de grond opnieuw doet ademen,  onze aarde mild en vruchtbaar maakt, en ons hart begeesterd wordt om mee te stromen als rivieren naar de grote eindeloze zee
van liefde voor alles en allen.

Slotgedachte en zegen
Luciano de Crescenzo heeft eens heel beeldend gezegd: “Ieder van ons is een engel met slechts één vleugel. We kunnen pas vliegen wanneer we elkaar omarmen.” Het is misschien wat lastig om dat meteen al in praktijk te brengen maar u begrijpt de bedoeling Samen kun je heel veel.

Zegen:
Gezegend deze dag, onze dromen, ons hart en ons verstand, onze namen en ons gezicht.
Ga met de inspiratie en de zegen van elkaar en van de Levende, die we Vader en Moeder noemen,
Mensenzoon en Broeder, Onvermoede Krachtbron en Goede Geest.

Slotlied: Dat ik aarde zou bewonen.