Op wie wachten wij?

Elk blad ademt de boom tot leven

San Salvator Gemeenschap   14 -15 dec 2013
Thema advent 2013: Een tijd van dromen
Thema: Op wie wachten wij?
Voorganger: John Parker

Openingslied:  za: Nacht is om de huizen heen zo:  De nacht loopt ten einde.

Inleiding:
“Een tijd van dromen”, een tijd van wachten, van verlangen. Van plannen maken, van voorbereidingen. Welkom bij
deze 3e viering van Advent. Wie je ook mag zijn, waar je ook van droomt, wat je ook maar verwacht. Wees welkom
als wij samen vieren dat we leven in het hier en nu, ongeacht wat de toekomst ons brengen zal.
Wij brengen onze zorgen, onze gedachten, onze dromen bij elkaar. Wij komen onze hoop zingen, naar verhalen en woorden van leven luisteren.
Wij komen samen om in dit uur te delen, eens in het verwachten, eens in hoop en vertrouwen.Wij laten de stilte over ons komen, we nemen de stilte in ons op, om te delen met de Ene.

Gebed:
Er is een kracht groter dan mij, groter dan jou; samen mogen wij in deze Kracht delen.
Er is een licht dat schijnt op mij, en op jou; samen mogen wij stralen in dit Licht.
Er is een woord dat geneest en bemoedigt, dat van goedheid en zachtheid spreekt, dat vrede aankondigt.
Eeuwige, jij kent ons en spreekt tot ons. Geef ons kracht, licht en zachtheid.
Dit vragen wij Jou, en steken onze 3e kaars aan. Laat jouw licht over ons komen. Amen.

Acclamat:   za:  Licht zal ons leven zijn, zo:  Wek mijn zachtheid weer

1e lezing: Numeri 12.
Mirjam en Aäron maakten aanmerkingen op Mozes vanwege zijn huwelijk met een Nubische vrouw: ‘Hij is met een Nubische getrouwd!’ Ook zeiden ze: ‘Heeft de HEER soms uitsluitend bij monde van Mozes gesproken en niet ook bij monde van ons?’ De HEER hoorde dit. Nu was Mozes een zeer bescheiden man – niemand op de hele wereld was zo bescheiden als hij. Onmiddellijk gebood de HEER Mozes, Aäron en Mirjam: ‘Ga alle drie naar de ontmoetingstent.’ Dat deden ze. Toen daalde de HEER af in de wolkkolom, ging bij de ingang van de tent staan en riep Aäron en Mirjam. Nadat zij beiden naar voren waren gekomen, zei hij: ‘Luister goed. Als er bij jullie een profeet van de HEER is, maak ik mij in visioenen aan hem bekend en spreek ik met hem in dromen. Maar met mijn dienaar Mozes, op wie ik volledig kan vertrouwen, ga ik anders om: met hem spreek ik rechtstreeks, duidelijk, niet in raadsels, en hij aanschouwt mijn gestalte. Hoe durven jullie dan aanmerkingen op mijn dienaar Mozes te maken?’

Lied:  za:  Hoort hoe God met mensen omgaat (1,2,3,6,13), zo:  Het volk dat in duisternis gaat

2e lezing: Matteus 11, (2-11)
Toen Johannes in de gevangenis over het optreden van de messias hoorde, stuurde hij enkele van zijn leerlingen naar hem toe met de vraag: ‘Bent u degene die komen zou of moeten we een ander verwachten?’ Jezus antwoordde: ‘Zeg tegen Johannes wat jullie horen en zien: blinden kunnen weer zien en verlamden weer lopen, mensen met huidvraat worden gereinigd en doven kunnen weer horen, doden worden opgewekt en aan armen wordt het goede nieuws bekendgemaakt. Gelukkig is degene die aan mij geen aanstoot neemt.’

Toen ze weer vertrokken, begon Jezus met de mensen over Johannes te spreken: ‘Waar zijn jullie in de woestijn naar gaan kijken? Naar het wuiven van het riet in de wind? Wat zijn jullie dan gaan zien? Een mens die rijk gekleed ging? Welnee, wie rijk gekleed is, verkeert in koninklijke kringen. Maar wat zijn jullie dan wel gaan zien? Een profeet? Jazeker, zeg ik jullie, en zelfs meer dan een profeet. Hij is degene over wie geschreven staat: “Let op, ik zend mijn bode voor je uit, hij zal een weg voor je banen.” Ik verzeker jullie: er is onder allen die uit een vrouw geboren zijn nooit iemand opgetreden die groter was dan Johannes de Doper; maar in het koninkrijk van de hemel is de kleinste nog groter dan hij.

Acclam:    Jij leert mij vliegen

Overweging
Afgelopen dinsdag heb ik de televisie toevallig aangezet, en ik kreeg beelden van de herdenkingsdienst voor Nelson Mandela in Soweto. President Obama was aan het woord en ik keek en luisterde, bijna gehypnotiseerd door wat hij zei en hoe hij het zei. Een herdenking; een samenvatting en het vieren van het geloof van Mandela: geloof in de mens, in de essentiële goedheid van de mens, in de gelijkwaardigheid van ieder mens.

Als ik terugdenk aan het leven van Mandela, vraag ik me af wat de Zuid-Afrikaanse regering had verwacht toen hij uit de gevangenis werd vrij gelaten. Hoe zou de bevrijde reageren? Men verlangde naar vrede en rust in de samenleving. Men kreeg een oproep tot verzoening en eenheid, tot reconciliatie en respect voor ieder mens, ongeacht afkomst, geslacht, huidskleur, godsdienst. Een oproep niet alleen in woorden maar ook in daden en gebaren. Een oproep om één volk te worden, om één natie te vormen. Een droom, een mooie droom, en Mandela leefde om zijn droom werkelijk te maken.

En toen las ik de evangelielezing voor deze 3e viering van Advent. Jezus praat met mensen over de profeet Johannes. Wat hadden ze verwacht te vinden toen ze naar hem toe gingen in de woestijn? Ze hadden over Johannes gehoord, en gingen de woestijn in, ieder met zijn eigen verwachtingen, ieder zijn eigen vragen en dromen. Ieder hopend op een antwoord, op genezing, op verlossing.

Johannes was een van een lange rij bijzondere mensen in de joodse cultuur. Een van de profeten: boodschappers, gelovigen die tot hervorming riepen, om terug te komen op de juiste weg. Johannes liet men zien hoe ze op deze goede weg konden wandelen. Hij gaf antwoorden, adviezen, zoals de eerdere profeten dat ook gedaan hadden.
Misschien was hij niet wat iedereen had verwacht. Hij zelf wachtte op het einde des tijds, op de komst van de Messias. En hij hoorde over Jezus, zijn preken en daden, en hij begon te twijfelen. Was deze Jezus, een zachtaardige, werkelijk wie hij verwachtte? Is Jezus wel de sterke man die na Johannes zou komen? Of wordt het einde des tijds uitgesteld? Jezus voldoet niet aan wat hij verwacht.
Ieder met zijn eigen droom, eigen verwachting.
Zoals in ons eerst verhaal. Tijdens hun trek door de woestijn trouwt Mozes met een Ethiopische vrouw, een donkere vrouw, een niet-Israëlitische vrouw. Het zusje van Mozes, Mirjam is het er niet mee eens. Wie denkt Mozes dat hij is, om met een vreemdelinge te trouwen? Denkt hij misschien dat hij en grotere profeet is dan zij? Dat hij zomaar van alles mag doen? Zij verwacht dat hij zich houdt aan de gewoontes van zijn volk, zoals iedereen dit doet. Haar verwachtingen worden verstoord door zijn doen; het is alsof ook de vreemdelingen, de niet-Israëlieten het Beloofde land binnen mogen gaan. Alsof ook zij kinderen van God zijn. Mirjam vindt dit gedrag van Mozes niet passend, en zegt het tegen hen. Mozes hoort haar maar zegt niets. God wel. God verschijnt in een wolk en maakt het duidelijk dat Mozes geen gewone profeet is. God spreekt direct met hem, als met een vertrouweling. De verwachtingen van Mirjam worden bijgesteld na dit onderhoud. Zij wordt gestraft, maar door interventie van Mozes komt alles goed.
Advent: een tijd van dromen. Dromen die anders uit kunnen komen dan je verwacht had. Bv. ik droomde, als jongen, dat ik missionaris zou worden. Die droom is wel uitgekomen, maar de werkelijkheid van het leven in West-Afrika was heel anders dan in de dromen. Iedereen zou zo ’n verhaal kunnen vertellen.
Met Kerst vieren wij de geboorte van Jezus; de komst van het Licht in onze wereld; de Messias. Ja, wie is dat? Op wie wachten wij?
Misschien hebben wij al plannen gemaakt voor het vieren van Kerst. Afspraken gemaakt met familie, vrienden. Dineren, bezoeken. En als je hier bij een van de vieringen wil zijn, heb je zeker al voorbereidingen gedaan: je kaart besteld of opgehaald.
Kleine dromen, plannen. Voor die grootse droom, vrede en licht overal, voor alle mensen, zo ’n droom kan niet zomaar uitkomen, zonder dat er hard aan gewerkt wordt.
Zoals een Mandela een voorbeeld kon zijn voor zijn landgenoten, zo worden wij ook voorbeelden in onze eigen kleine wereld. Door onze manier van leven, onze wijze van vieren mogen wij het Licht blijven uitstralen.

Geloofslied:   Hoe is uw naam, waar zijt Gij te vinden

Collekte, klaarmaken van de tafel:

Voorbede:  Jij die onze gedachten raadt
Laten wij bidden tot de God die ons hoort:
1. Wij bidden om hulp voor allen die leven onder geweld, om mensen die blijven dromen van wegen van vrede, om begrip tussen mensen van verschillende godsdiensten.
2. Wij bidden om bevrijdend hoop voor alle zoekers naar levenszin, om hoop voor allen die in moeilijkheden verkeren, en om volhardende trouw voor wie hulp verlenen..

Tafelgebed:  zat:
Wij bidden en danken U
om de langverwachte,
de mens die onbestaanbaar lijkt,
niet wijkt uit onze dromen.
Om de Messias bidden wij
de mens van recht en vrede
die als een mantel van licht
alle kilte van mensenharten
doet verdwijnen
die voorop gaat
als een lichtende Morgenster.

Wij roepen om de mens
die oor heeft
voor uw stem om bevrijding
in naamloze mensen
die kiest en doet wat hij kan
om naaste te worden
van de minsten
die gedreven en vol hartstocht
blijft zoeken tot het recht
bij alle armen zegenviert
en de dag van wereldwijde vrede aanbreekt.

Biddend danken wij U
om de mens
die onder ons allang is opgestaan
als gerechtigheid voor allen, Jezus Messias:
onuitroepbaar begin
die niet de weg ging van geweld,
die koos voor alwat klein en nietig leeft,
voor alwat nauwelijks adem heeft,
lichtbrenger voor mensen zonder naam,
zonder aanzien, zonder schoonheid.

Zo bracht hij U nabij
in woord en daad
in niet mis te verstane gebaren.
Vooral die avond voor zijn dood
toen hij met zijn leerlingen
aan tafel bijeen was
brood in zijn handen nam
het brak en uitdeelde:
“Dit ben ik, geheel en al,” zei hij,
“mijn leven, gegeven voor jullie.”
En zo deed hij ook met de beker, die hij liet rondgaan.
“Drink eruit en neem hem van mij over.
Het is mijn bloedeigen leven.
Voel je met mij verbonden.
Doe wat ik gedaan heb en maak
een nieuw begin in mijn naam.

Dan stroomt genade en recht
onze wereld binnen,
worden wij elkaars bondgenoten
in zijn geest;
beminnen wij elkaar weer, hartstochtelijk
want één zijn wij
in het verlangen naar die dag
van licht en bevrijding.
In zijn geest mogen wij bidden:

zo:  Die naar menselijke gewoonte

Onze Vader…

Vredeswens:

zo:   Strek naar mij uit

Communie:    Zij die stom zijn

Mededelingen:
* De adventsmeditatie in de Grote Kerk is nog op 16 en 23 december. Deze avonden beginnen om 19:30 uur en duren tot 21:00 uur.
* Kaarten voor de kerstdiensten zijn verkrijgbaar bij de gastvrouwen in De Schaapskooi.
* De Salvatoriaan ligt op alfabetische volgorde. Graag meenemen, dit scheelt portokosten.
* De Adventstijd heeft als thema ” EEN TIJD VAN DROMEN “.  Komend weekend is het vierde weekend van de Advent. Het thema van de vieringen is ” Vertrouwvol op weg “. Voorganger is Maria van den Dungen. Op zondag met medewerking van Melodiek.

Een zonnetje op een grijze dag
Mijn droom is een land waarin mensen elkaar heel vaak een glimlach toezenden. Gewoon op straat. In die woordloze, internationale taal waarin iedereen contact kan maken. De taal die deuren opent, muren neerhaalt, bruggen slaat, toegang tot harten verschaft en mensen blij maakt.
Een glimlach laat geen plaats voor eenzaamheid of onverschilligheid. Een glimlach is als een zonnetje op een grijze dag, warmte in de kou. Zomaar onverwacht een beetje liefde en aandacht van en voor een onbekende medemens.
Cisca van de Riet, Tiel.

Zegen en wegzending:

Slotlied:  Nu daagt het in ’t Oosten.

Nog geen reacties

Reactie plaatsen