In verlangen voorbereiden

San Salvatorgemeenschap 5-6 dec 2015
Tweede zondag van de Advent
Thema: In verlangen voorbereiden
Voorganger: John Parker
Muzikale ondersteuning: Melodiek

Openingslied: Nacht is om de huizen heen

Inleiding
Onze 2e viering in de Adventstijd. Welkom iedereen, wie je ook mag zijn, wat je ook hier komt zoeken. Welkom als onze gemeenschap verder gaat met het voorbereiden van het Kerstfeest, goddelijk licht in onze wereld.
Vandaag horen we in de lezing uit het evangelie de boodschap van Johannes de Doper: maak vrij de weg, laat het licht in je leven. Dat waar je naar verlangt, bereid je maar voor, het komt eraan. Dichterbij dan je denkt. Of het het Kerstfeest is waar je naar verlangt, of een ontmoeting, een gesprek met iemand, iets dat gaat gebeuren in je leven, het is goed als je je ervoor voorbereidt.
Maak de weg vrij, bereid je voor.
Ten teken van onze verlangen, van onze voorbereiding, steken we de 2e kaars aan.
Eeuwige, moge het licht de duisternis wegjagen. Moge het licht groeien in ons, door ons. Amen.
Acclamatie za: Als alles duister is – zo: Gij die ooit en eeuwig

1e lezing Maleachi 3: 1-4
Zie, Ik zend mijn bode, die voor mijn aangezicht de weg bereiden zal.
Dan, plotseling, zal de Heer in de tempel verschijnen.
Wie kan die dag doorstaan, wie kan zijn komst verdragen?
Als het vuur van de smelters van edelmetaal zal hij zijn, als het loog van de blekers.
’s Lands priesters zal hij reinigen, hij zal hen louteren als goud en zilver, opdat zij de Heer offeren in gerechtigheid, als in de dagen van weleer.
Lied za: Laat komen hij die komen zal – zo: Gij zijt Gij

2e lezing Lukas 3: 1-6
In het vijftiende regeringsjaar van keizer Tiberius, toen Pontius Pilatus gouverneur was van Judea, en Annas en Kajafas hogepriester, toen kwam het woord van God tot Johannes, de zoon van Zacharia, in de woestijn. En hij ging overal in de Jordaanstreek een doop van bekering verkondigen tot vergeving van zonden, zoals geschreven staat in het boek van de woorden van de profeet Jesaja: Een stem roept in de woestijn:
Bereid de weg van de Heer, maak zijn paden recht;
elk dal zal worden opgevuld,
elke berg en heuvel geslecht;
bochtige wegen worden recht,
oneffen paden vlak;
en alle mensen zullen de redding zien die van God komt.
Acclamatie za: Kwam van Gods wege – zo: Laat komen hij die komen zal

Overweging
De verjaardag van Sinter Klaas wordt in Nederland groots gevierd. Het gelach, de glimlachen en wonder op de gezichten van de kleinen, maken van 5/6 december een bijzonder moment in ons cultureel leven. Ondanks het altijd groeiend commercieel aspect, wordt er iets belangrijks herdacht: een mensen, toevallig een bisschop, die iets goeds heeft gedaan voor anderen, die anderen heeft gered. En zijn goede daad wordt herhaald door het geven van cadeaus, alhoewel het verband met het eeuwenoud verhaal niet meer zo duidelijk is voor velen.
Wat je duidelijk kan merken is het belang van dit feest. De reclamefolders zijn al weken vol met aanbiedingen voor Sinter Klaas. Speelgoed van allerlei soorten, eten en drinken voor ieder smaak; je wordt uitgenodigd om je goed voor te bereiden. Er wordt een soort spanning opgebouwd, naar het feest toe. Een verlangen naar het feest, dat vraagt om goede voorbereidingen.
Vier jaar geleden verlangden wij als gemeenschap van San Salvator naar een plek waar we de ruimte konden hebben om te vieren, om te geloven, om te hopen zoals wij dat goed vonden. Om samen met gelijken te bouwen aan een wereld waar er ruimte zou zijn voor iedereen. Dat verlangen is er nog steeds, en we zijn nog bezig met het verwerkelijken van die wereld. Toentertijd waren velen onder ons bezig met voorbereidingen om de ruimte voor ons te behouden, en toen er een beslissend moment aankwam was deze gemeenschap klaar, goed voorbereid om door te gaan.
Binnen onze christelijke traditie hebben wij deze 4 weken om ons voor te bereiden op Kerst, de weken van Advent, De commerciële wereld is ons al lang voor – kijk weer naar de reclamefolders en de winkels – maar wij willen met Kerst iets vieren dat niet te koop is. Hoop, dat leeft in de harten van allen die in het licht leven; hoop dat ontkiemt waar het licht schijnt, hoop dat groeit in de wereld daar waar mensen van elkaar houden.
De profeet Maleachi, in onze eerste lezing, voorspelde een dag waar alles weer goed zou worden, als in de vroegere jaren. Dit is iets zoals we vorig week hoorde van de profeet Zacharia. Ma de terugkeer uit ballingschap gaat het leven in Israël niet zoals de profeet het zou willen zien. Hij voorspelt verandering, vernieuwing, hij verlangt ernaar.
In de lezing uit het evangelie volgens Lukas horen we van het optreden van Johannes, de bode voorspeld door de profeten. Bereid je voor, maak de weg vrij. Er komt vernieuwing. En deze is niet iets dat buiten jou gebeurt. Nee, je maakt er deel van uit. Jij mag jezelf vernieuwen, misschien veranderen, als voorbereiding op de genezen wereld. Misschien komt er iets uit de klimaatconferentie in Parijs…? Misschien komt er iets positiefs uit de gesprekken tussen wereldleiders naar aanleiding van de terroristische oorlog…? Misschien kan ik iets doen deze komende tijd om mezelf te vernieuwen…?
In een ander leven, als priester in West-Afrika, heb ik in deze weken van Advent uren doorgebracht in de biechtstoel als we alle dorpen van de parochie bezochten. Iedereen kwam biechten, mannen, vrouwen, kinderen. Soms in kleinere dorpen, 5 mensen; in de grotere dorpen 500, 600 mensen. Urenlang. Voor sommigen was het een mooi moment voor persoonlijke spirituele groei; soms was het een gelegenheid om conflicten tussen dorpsgenoten of families op te lossen, door samen in gesprek te gaan, om de relaties weer goed te maken, te herstellen.
Mooie momenten van voorbereiden op het aankomend feest. Tegenwoordig doen wij het anders. De ene voor zichzelf, misschien, of door gesprekken, of in stille bijeenkomsten, of op allerlei manieren. De bezinningswandeling a.s. zondag is hier een mooi voorbeeld van.
Wij verlangen naar… Wat het ook mag zijn, het roept ons op, zoals de profeten dat vroeger deden, om de weg vrij te maken, om ons voor te bereiden.
Geloofslied za: Midden onder u – zo: Het licht valt uit de dagen

Voorbede
Eeuwige, wij bidden voor alle mensen
die geen of weinig toekomst meer zien, om wat voor reden dan ook.
Voor allen die niet meer durven hopen op een gelukkig leven.
In deze donkere jaargetijde mogen zij mensen ontmoeten
die hoop en licht weten te verspreiden.

Heer ontferm U

Eeuwige, wij bidden voor onszelf,
voor allen die deel uitmaken van onze geloofsgemeenschap,
die proberen om als gelovige mensen te leven.

Heer ontferm U

In deze donkere jaargetijde
mogen wij het licht blijven dragen,
voor onszelf en voor anderen.

Koester de namen

Tafelgebed
Gij die voor ons in mist en nevel zijt gehuld,
die bij al ons tobberig gedoe
vaak over het hoofd wordt gezien
bedekt onder het stof dat wijzelf doen opwaaien,

Gij die door ons
vrijblijvend van mooie namen zijt voorzien,
alsof wij U zomaar volledig in pacht hebben,
Gij die door ons, bezige bijen op de vlucht,
druk in de weer om ijl gewin,
telkens wordt voorbij-geleefd

Gij hebt U laten zien in uw sprekend evenbeeld:
Jezus Christus: een mens op U bedacht,
die al wie Hij ontmoette toeriep:
keer u tot God, Hij is nabij –

die in de minste der mensen Uw gezicht zag:
in kwetsbare zieken, overtroefde kleinen,
in allen die het zwart voor de ogen is,
die U zag op de berg en straalde van geluk
zoals de vroege morgen in het licht van de zon

die in de stilte tot bidden kwam tot spreken met U
en U “Vadertje” noemde,
Vader van alle mensen die de zon doet opgaan
over goeden en slechten over alles wat leeft.

Die Uw verlangen heeft uitgeleefd
toen hij met zijn vrienden
die laatste avond aan tafel ging
en zei: dit is mijn testament, het nieuwe verbond:
alle mensen samen rond dezelfde tafel
niemand honger en niemand dorst.
Toen nam hij brood, brak het
en gaf het aan die bij hem waren
en zei: neem en eet, dit ben ik ten voeten uit
gebroken, om de wereld heel te maken.

De beker wijn liet hij rondgaan
in de kring van zijn vrienden en zei:
Neem deze beker van mij over
en geef hem door aan elkaar.
Doe wat ik heb gedaan,
maak een nieuw begin voor een rechtvaardige wereld.
Daarom willen wij in zijn naam
inkeer zoeken bij onszelf
om het kwaad te weren en te doen wat goed is.

We sluiten onze ogen om te zien wie of wat wij missen
zoeken de stilte om te horen wie of wat ons aanspreekt.
Proeven willen wij hoe diep Hij ons tot leven is,
de grond onder onze voeten bij vreugde en verdriet.

Tot Hem willen wij bidden zoals Jezus gebeden heeft
en Hem Vader noemen vader van alle mensen:
Onze Vader. . .

Vredeswens
Vredeslied za: Vrede zal er zijn – zo: De vrede, de vrede zal zijn

Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel van brood en wijn
Communielied za: Eet en drinkt van brood en wijn
zo: Dauwt hemelen van omhoog

Slotgedachte: uit Chassidische vertellingen van Martin Buber.
Een oude rabbi vertelt: “In mijn jeugd, toen de liefde tot God mijn hart in vuur en vlam zette, dacht ik dat ik de hele wereld tot God kon bekeren. Maar al gauw begreep ik dat het genoeg zou zijn als ik de mensen van mijn eigen stad bekeerde, en ik deed daarom veel moeite, maar het wou me niet gelukken. Toen merkte ik dat ik me nog altijd teveel had voorgenomen en ik richtte me tot mijn huisgenoten. Het is mij niet gelukt hen te bekeren. Tenslotte ging mij een licht op: mezelf wil ik in de rechte staat stellen, zodat ik God in waarheid dien. Maar ook deze bekering heb ik tot nu toe niet tot stand gebracht.”

Zegen en wegzending: Clazien Pulles
Dat je handen vol vrede zijn,
je voeten de goede kant op gaan,
je ogen licht en donker zien,
je oren in de stilte God verstaan.
Dat je stem met elke nieuwe klank
de oude wereld kleur en inhoud geeft,
je hart altijd plaats voor liefde heeft.
Zij zo door God gezegend.

Slotlied: Scheur toch de wolken.