Hart voor de zaak

Geloofsgemeenschap San Salvator 1 – 2 sept 2012
Thema: Hart voor de zaak
Voorganger: John Parker
Muzikale ondersteuning: de CantorijMelodiek

Openingslied: De vreugde voert ons naar dit huis

Inleiding:
“Waar vriendschap en liefde in één huis samenwonen, daar voel je God nabij.
Een huis bouwen om er thuis te zijn, ramen open als lieve ogen en er welkom zijn. Deuren die bewegen omdat ze liefde doorgang geven. Vuur in het midden dat warmte straalt. Tafel van eenheid, waar woorden en meningen mogen verschillen. Waar mensen zo leven daar is God niet ver te zoeken. Vertrouw er maar op dat God in je midden is.”
Welkom iedereen bij deze viering van onze gemeenschap van San Salvator. Dromers, doeners, denkers, praters, stillen, gelovigen en twijfelaars, zoekenden en vermoeiden, vragen stellers en luisterenden. Wie je ook bent, weet dat je welkom bent om met anderen het Leven te vieren, in al zijn kleuren en verschillen.
Welkom als je hier voor ’t eerst bent; misschien zoekend naar een lek, of nieuwsgierig.
Vandaag willen wij onze gemeenschap vieren, en allen die een hart voor de zaak hebben, allen die in deze grote familie zich thuis voelen, allen die van hun tijd, energie en inspiratie geven om de gemeenschap levend te maken, om het te doen groeien.
Zoals wij de gewoonte hebben, komen we even tot stilte, om te bidden, om te danken, om stil te zijn in de aanwezigheid van de Ander.

Gebed: Eeuwige, u willen wij eren, op U willen wij lijken: betrokken met mensen, meelevend en barmhartig.
Neem ons gebed voor lief, dat wij onze talenten gebruiken om uw koninkrijk op te bouwen. Uw koninkrijk van vrede en heelheid, van goedheid en geluk.
Neem onze gebeden voor lief, wees dichtbij allen die u roepen. Amen.
Acclamatie: Herschep ons hart

1e lezing: Wat op uw weg komt
Ofschoon de koning van Frankrijk alles had wat hij maar wilde, wist hij niet waarvoor hij leefde. Drie vragen kwelden hem: ‘Wat moet ik doen om Gods wil te volbrengen, met wie en wanneer?’
Na vele geleerden te hebben geraadpleegd sprak hij een boer aan die op zijn akker aan het ploegen was. Deze keek echter nauwelijks op en ging door met zijn werk. Dat ergerde de koning zeer: “Weet je wel wie er tegen je spreekt?” riep hij naar de boer. “Ik ben de koning van Frankrijk.” Maar de boer ploegde verder.
Plotseling kwam er een zwaargewonde soldaat het veld op, hij wankelde en viel vlak vóór de ploeg neer.
Toen zei de boer tegen de koning: “Help me om deze gewonde man naar mijn huis te dragen.”
“Dat zal ik doen,” zei de koning, “als je me eerst antwoord geeft op mijn vragen.”
“Straks,” zei de boer en samen brachten ze de man naar de boerderij.
“Nu kunt u naar huis,” zei de boer, “want al uw vragen zijn beantwoord. U moet doen wat op uw weg komt, samen met degenen die u daar aantreft en op het moment dat het zich voor doet.”
Lied: Jij die voor alle namen wijkt

2e lezing: Marcus 7, 1-8,
De farizeeën en enkele van de schriftgeleerden die uit Jeruzalem waren gekomen, hielden zich in Jezus’ nabijheid op. Toen ze zagen dat sommige leerlingen brood aten met onreine handen, dat wil zeggen, met ongewassen handen (de farizeeën en alle andere Joden eten namelijk pas als ze hun handen gewassen hebben, omdat ze zich aan de traditie van hun voorouders houden, en als ze van de markt komen, eten ze pas als ze zich helemaal gewassen hebben, en er zijn nog allerlei andere tradities waaraan ze zich houden, zoals het schoonspoelen van bekers en kruiken en ketels), toen vroegen de farizeeën en de Schriftgeleerden hem: ‘Waarom houden uw leerlingen zich niet aan de tradities van onze voorouders en eten ze hun brood met onreine handen?’ Maar hij antwoordde: ‘Wat is de profetie van Jesaja toch toepasselijk op huichelaars als u!
Er staat immers geschreven:
“Dit volk eert mij met de lippen, maar hun hart is ver van mij;
tevergeefs vereren ze mij, want ze onderwijzen hun eigen leer,
voorschriften van mensen.
De geboden van God geeft u op, maar aan tradities van mensen houdt u vast. ”

Acclamatie: Blijf niet staren op wat vroeger was

Overweging:
Daar zijn ze weer, de farizeeërs, met hun stekelige vragen aan de profeet uit Nazareth. Maar hij staat zijn mannetje, geeft ze duidelijke, harde antwoorden.
Na het lezen van deze tekst zei iemand tegen mij: maar waren al die farizeeërs zo slecht dan? Een goede vraag, want er zijn wel voorbeelden in de evangelieverhalen van farizeeërs die het met Jezus eens waren. Als groepering binnen het Jodendom waren ze meer gericht op het vaststellen van het dagelijkse leven door middel van wetten en regeltjes, bedoeld om de mensen te helpen de Schrift goed te kunnen volgen. Maar de regeltjes gaan soms te ver en zijn dan in tegenstrijd met de Schrift van Mozes. Het kan nooit de bedoeling van een wet zijn om mensen te beschadigen. Gerechtigheid en rechtvaardigheid moeten de basis zijn voor wetten. Aldus Jezus.
Hij richt zich op de mens en wat goed is voor de mens. Daar waar hij iets kan doen om te helpen, om dingen wat duidelijker te maken, wat eenvoudiger te maken, doet hij dat. En zonder eerst het joodse wetboek open te doen. Wat een tegenstelling met sommige van zijn huidige volgelingen, die niet eens een medemens de laatste eer kunnen bewijzen zonder eerst het regelboek te raadplegen.
Want het hart van de zaak draait om verstand en gevoelens. Je raakt door iets, door iemand betrokken en je doet wat je kunt doen.
Betrokken zijn. Zoals de boer in ons eerst verhaal. Betrokken door een mens in nood, een koning op zoek naar geluk. De boer weet dat hij de koning niets kan leren met woorden en ideeën, want dat hebben filosofen en andere geleerden al geprobeerd. Nee, hij moet de nood kunnen voelen, erdoor geraakt worden, erbij betrokken worden. Een geblesseerde soldaat helpen, zonder op een of andere beloning te wachten, dit zou een goed lesje zijn. Iets doen, om een ander te helpen, om er te zijn voor een ander. Betrokken worden door de nood van een ander.
Binnen onze San Salvatorgemeenschap zijn er velen die zich betrokken voelen door de nood van een ander. Hier zou ik velen kunnen aanwijzen die, op een eigen manier, betrokken zijn door een of ander project om de medemens te helpen. Anderen, waarschijnlijk ook.
Onze gemeenschap wordt gekenmerkt, denk ik, door het woord ‘betrokkenheid’. Je komt hier niet zomaar ineens. Je kiest ervoor, want je vindt hier iets dat je aanspreekt. Iets in de manier van vieren, iets in de manier van leven die jou persoonlijk raakt.
Ik vind het merkwaardig, nee, wonderbaarlijk, dat als er hier een oproep wordt gedaan om dit of dat, komt er meteen een positief antwoord. Een klein maar niet onbelangrijk voorbeeld hiervan is de groep mensen die tijdens de afgelopen vakantietijd op iedere vrijdagavond de ruimte hier heeft opgebouwd voor onze weekendvieringen.
Betrokkenheid: wel iets dat de leden van onze gemeenschap omschrijft. Niet het blind opvolgen van regeltjes, maar met een warm hart voor de medemens.
Vandaag willen wij alle vrijwilligers in het zonnetje zetten. Om ze te bedanken om hun inzet; om ze aan te moedigen om zo door te gaan. En of zo ’n aanmoediging nou nodig is, weet ik niet…
Betrokken, onze vrijwilligers hebben de Schrift begrepen, en na het voorbeeld van de profeet uit Nazaret hebben hart voor de zaak. Hartelijk dank.
Geloofslied: Dat woord waarin ons richting werd gegeven

Voorbede met: Heer ontferm u
Eeuwige, wij bidden U:
geef moed aan allen die zich inzetten voor het welzijn van anderen
ook al gaat dat soms ten koste van henzelf
en worden ze belachelijk of verdacht gemaakt…

Eeuwige, wij bidden U:
geef hoop en kracht aan allen die strijden tegen onderdrukking,
tegen de macht van ongrijpbare instellingen en onrechtvaardige wetten,
die zich verzetten tegen het geweld van wapens…

Eeuwige, wij bidden U:
voor allen die zich inzetten voor onze gemeenschap,
die meer is dan wij die hiernaartoe komen,
die onze hele regio wil omarmen en inspireren;
geef hoop, vertrouwen en liefdevolle kracht aan ze allen.

Intenties: Hans Zwijenberg, Ben Kuenen, Koos en Marianne Eekhout en kinderen

Tafelgebed:
Verzameld rond de tafel bidden wij vandaag
dat wij zalige mensen mogen zijn die thuis horen in Gods koninkrijk.
Jij hebt ons geschapen lieve moeder, vader, God,
Jij hebt ons gezien vanaf het begin man en vrouw, vriend, vriendin,
helft en wederhelft, naaste en evennaaste,
om te stichten een leefbare wereld, om te slechten de bergen van onrecht
om te dempen de kloof tussen rijk en arm, meesters en slaven,
om man en macht teniet te doen, om te beleven dat wij elkaars gelijken zijn
zalige mensen: de een voor de ander.

Doe ons opstaan uit de gedachte van alleen maar huis en haard
uit dat gebed om eigen ziel en zaligheid
en maak ons tot mensen rusteloos op zoek naar medemensen
die tafel en bed verschuiven richting de armen
die meer en meer ons hart open zetten naar een omgekeerde wereld.

Geef ons de moed om de weg te gaan van de mens die ons werd doorverteld
die meer en meer ons voor ogen komt als broer en lotgenoot
van al wie lijdt aan deze ongelijk verdeelde wereld.
Geef ons de moed om bij te schuiven aan de tafel die Hij heeft aangericht,
Jouw Zoon, waaraan alles wordt gedeeld
en waar wij kunnen proeven hoe goed het is elkaars gelijke te zijn,
zalige mensen de een voor de ander.

Die laatste avond ging Hij aan tafel met zijn vrienden, met ons en zei:
‘Nog een keer wil ik met jullie eten en drinken voordat alles is voltooid.’
Toen nam Hij brood, brak het, gaf het aan ons met de woorden:
‘Neem en eet, dit ben ik zelf, gebroken voor jullie.
Zo im¬mers heb ik geleefd, alles gedeeld, leven en dood. ‘
Toen nam Hij de beker, gaf die aan zijn vrienden aan ons en zei:
‘Drinkt allen hier uit de beker van vreugde en verdriet, samen gedeeld.
Blijf mij zo gedenken.’

Wij bidden om trouw:
Dat wij blijven aan de zijde van hen die vechten voor voedsel en vrede;
dat wij met hen de duiven voeren en niet de haviken
dat wij wedden niet op de machthebbers maar op de machtelozen
en hun gang naar bevrijding.
Wij bidden om trouw:
Dat wij gaan staan naar het gebaar dat wij hier maken:
brood breken iedere nieuwe dag die ons gegeven is;
Dat wij niet scheiden wat Jij verbonden hebt: mensen met elkaar.
Dat wij vooral niet wegvallen uit de liefde voor de minste der mensen
en met recht Jou mogen noemen ons aller Vader,
zoals Hij deed, Jouw zoon Jezus van Nazareth:
Onze Vader

Vredeswens: Gij levende, eerste en laatste
Communielied: zon Dans van de zee

Slotgedachte: ‘Open’ van Hans Waegemakers

Open
is kijken: je hand boven je ogen, betrokken
is luisteren: voorbij je gebeente, met je hart
is reiken met heel je wezen, grenzeloos
is ontmoeting
is groot maken de ruimte in jezelf om welkom te heten lief en leed

Zegen en wegzending
Slotlied: De woorden die wij spraken.