Gij die onze voorspraak zijt

Elk blad ademt de boom tot leven

Geloofsgemeenschap San Salvator 1 juni 2014
Thema: Gij die onze voorspraak zijt!
Voorganger: Martien van Stiphout
Muzikale ondersteuning: de Cantorij

Openingslied: Dit huis is een huis waar de deur open

Begroeting en welkom
Eeuwige, Gij die onze voorspraak zijt, beziel ons met uw Levensadem. Met een lied van onze dromen en met een gebed om verbondenheid heten we elkaar welkom.
Tussen Hemelvaart en Pinksteren spreekt de Schrift woorden van bemoediging; woorden die wijzen naar nieuw leven, opgewekt uit verlies en verdriet. In die tussentijd wijdden de volgelingen van Jezus zich eensgezind aan het gebed. Ze bleven bij elkaar en verwachtten vol vertrouwen de uitstorting van Gods Levensadem, de Geest die hun was toegezegd: bid om stand te houden in de wereld en om je verbonden te weten met de kern die in ons leven ligt opgesloten en opbloeit. Laten ook wij zo bidden!

Gebed
Eeuwige, God van leven en Geestkracht,
wees hier aanwezig.
Lied za: Heer, ontferm U – zo: Eeuwige, onzienlijke

Wij vertrouwen erop dat Gij in ons midden zijt ook al ervaren wij U niet.
Lied za: Heer, ontferm U – zo: Eeuwige, onzienlijke

In uw Naam zijn wij hier samengeroepen,
open dan ons hart en ons verstand.
Lied za: Heer, ontferm U – zo: Eeuwige, onzienlijke

Geef dat wij eensgezind blijven volharden in bidden en werken
en maak ons ontvankelijk voor de trouw van uw Woord.
O mysterie grondeloos, onvoorstelbaar groot, draag mij op handen.

1ste lezing: Handelingen van de Apostelen 1, 12-14
Nadat Jezus in de hemel is opgenomen, keerden de apostelen van de Olijfberg terug naar Jeruzalem. Deze berg ligt vlak bij de stad, op een sabbatsreis afstand. Toen ze in de stad waren aangekomen, gingen ze naar het bovenvertrek waar ze verblijf hielden: Petrus en Johannes, Jacobus en Andreas, Philippus en Tomas, Bartolomeüs en Mattheüs, Jacobus, de zoon van Alfeüs, en Simon de IJveraar en Judas, de zoon van Jacobus.
Vurig en eensgezind wijdden ze zich aan het gebed, samen met de vrouwen en met Maria, de moeder van Jezus, en met zijn broers.
Lied za: God die ons heeft voorzien – zo: Wie mag te gast zijn (psalm 15)

2de lezing: Johannes 17,1.6-12 Het grote gebed van Jezus
De dag voor zijn lijden sloeg Jezus zijn ogen op naar de hemel en zei: ‘Vader, nu is de tijd gekomen, toon nu de grootheid van uw Zoon, dan zal de Zoon uw grootheid tonen. … Ik heb aan de mensen die u mij uit de wereld gegeven hebt uw naam bekendgemaakt. Zij waren van u, maar u hebt hen aan mij gegeven. Ze hebben uw woord bewaard, en nu begrijpen ze dat alles wat u mij hebt gegeven, van u komt. Ik heb de woorden die ik van u ontvangen heb aan hen doorgegeven, zij hebben ze aanvaard en nu weten ze echt dat ik van u gekomen ben, en ze geloven, dat u mij hebt gezonden.
Ik bid voor hen. Ik bid niet voor de wereld, maar voor de mensen die u mij hebt gegeven, omdat zij van u zijn – alles wat van mij is, is van u, en alles wat van u is, is van mij – en omdat in hen mijn grootheid zichtbaar geworden is. Ik ben al niet meer in de wereld, ik ga naar u toe, maar zij blijven wel in de wereld. Heilige Vader, bewaar hen door uw naam, de naam die u ook aan mij gegeven hebt, zodat zij één zijn zoals wij één zijn.
Acclamatie za: God, bewaar mij – zo: Leven weet leven

Overweging
De geloofwaardigheid van de christen ligt in het gebed dat ons uit de impasse van het leven haalt. Bidden doe je niet om God te instrueren, maar om je eigen ziel te construeren. Bidden is je verbonden weten met de kern die in ons leven ligt opgesloten en opbloeit. Tot die ontdekking kom je als je aandacht besteedt aan gebeurtenissen waar mensen, ondanks tegenstellingen in denken en handelen, elkaar blijven vertrouwen.
Onze samenleving verlangt dat wij ons verdiepen in de achtergronden waarom mensen deden wat ze deden. Geloven is een werkwoord om samen een goede- geest-gemeenschap op te bouwen; om ondanks verschillen ruimte te maken voor verbondenheid en samenwerking. Dat kan moeilijk zijn, maar is niet onmogelijk. Het gaat erom of jij je durft overgeven. Met die vraag zitten de apostelen ook. In zijn evangelie wil Johannes het geheim van Jezus op het spoor komen.
Voorgaande weken zei hij: ‘Luister naar wat Jezus zei, kijk naar wat hij deed: sprekend en handelend is hij ‘de weg, de waarheid en het leven.’ Dat kan hij zeggen vanuit zijn onlosmakelijke verbondenheid met God. Door die diepe relatie met God, die hij zijn Vader noemt, is hij wie hij is; doet hij wat hij doet.
Vandaag wijst Johannes ons op het grote gebed, waarin Jezus heel zijn leven en zijn opdracht samenvat. Biddend brengt hij zijn diepste levensgeheim onder woorden: ‘Vader, bewaar hen in uw naam, die u ook aan mij gegeven hebt, zodat zij één zijn zoals wij één zijn.’ In Jezus’ overtuiging mag je liefdevolle relaties niet verbreken. Daarom bidt hij om betrokkenheid en eensgezindheid over grenzen van de dood heen, zodat mensen verbondenheid tussen God en mens herkennen en aanwezig weten.
Maar juist die eenheid loopt gevaar als verschil van opvattingen mensen verdeelt, tegenover elkaar plaatst of zelfs naar het leven staat. Eenheid is vaak zoek en moet telkens weer ontdekt worden. Wij leven in een samenleving waarin verbanden en relaties bedreigd worden door spanningen, door eigen belang of groepsdenken, door winst en voor eigen rechter spelen.
Gelukkig zijn er ook mensen die een andere weg wijzen. Wubbo Ockels blijft een gepassioneerd pleitbezorger voor het voortbestaan van de mensheid. De voormalige astronaut voelde dat zijn missie niet in de ruimte lag, maar op de aarde, die door onnadenkendheid van de mens vernietigd werd. Vlak voor zijn dood schreef hij daarom een statement voor de mensheid: ‘We moeten ons voortbestaan redden.’ We kunnen de mensheid in een betere richting krijgen, als we samenwerken. We kunnen een nieuwe religie creëren die ons allemaal samenbrengt. De God van de mensheid is in ons allemaal. We kunnen ons niet achter deze God verstoppen, omdat het in ons zit. We kunnen ons niet verbergen voor de verantwoordelijkheid voor onszelf. De ruimtevaart heeft ons een spiegel voorgehouden. We zijn nu echt waar we zijn: op een prachtige planeet, waar we niet zonder kunnen. We zijn allemaal astronauten van het Ruimteschip Aarde. Laat elk van ons zijn geloof uitspreken in een duurzame mensheid.
In het zicht van zijn dood bidt Jezus, dat allen die in hem geloven, mogen leven vanuit de intieme verbondenheid tussen hem en God, die hij Vader noemt. Zo biddend blijft hij staande voor wat komen gaat. Als Johannes dit gebed van Jezus opschrijft heeft hij kunnen merken, dat Jezus in zijn leerlingen doorwerkt. ‘De bijbel is een boek over het leven van mensen met God. Het gaat dus niet om de uitleg van teksten, maar om de gemeenschapsvorming, zodat we weer in elkaar kunnen geloven. Als jij niet in de ander gelooft, hoe zou je dan in God geloven? De bijbel is als een spiegel, het belicht de ander, het belicht het leven.’ (Carlo Mesters)
In alle tijden stranden pogingen van mensen om tegenstellingen op te heffen, maar verlangen naar eenheid en verbondenheid blijft en dat perspectief wordt liefdevol doorgegeven van geslacht op geslacht. Daartoe dient de diversiteit van levensbeschouwingen, religies en godsdiensten. De geest van God laat zich niet vangen in wat mensen denken. Tussen hemelvaart en Pinksteren ontdekken de leerlingen van Jezus, dat God zich niet laat opsluiten binnen grenzen die mensen trekken. Zijn boodschap is: ‘Lieve mensen, wees niet bang. Wat je ook overkomt, wat je ook aan vreugde en verdriet, aan hoop en angst ervaart, vertrouw erop dat Ik erbij ben. Ik zal er altijd zijn.’ Met Pinksteren zullen wij weten: Hij leeft in ons!
Geloofslied za: De Heer heeft mij gezien – zo: Gij die van ons verlangt een nieuw lied

De tafel wordt klaargemaakt er wordt gecollecteerd
Muzikaal intermezzo

Voorbede
Eeuwige, God van leven en Geestkracht,
wij bidden U voor al uw mensen overal ter wereld,
die moeten leven in windstilte, in een leegte zonder drijfveren en inspiratie.
Wees Gij hun voorspraak.

Kom over ons met Uw Geest.

God van leven en Geestkracht,
wij bidden U voor al uw mensen die moeten leven
in de stilte van ziekte en eenzaamheid,
in een leegte zonder aanraking of nabijheid. Wees Gij hun voorspraak.

Kom over ons met Uw Geest

God van leven en Geestkracht,
wij bidden U voor al uw mensen die leven in de luwte,
mensen die van de leegte ruimte weten te maken
voor uw belofte en toekomst. Wees Gij de sterkte van hun hart.

Kom over ons met Uw Geest

God van leven en Geestkracht,
beziel ons met uw menslievende Geest;
schenk uw goede geest aan wie hier wonen en werken of te gast zijn.
Wees levenskracht voor een dopeling.
Blijf trouw in leven en dood aan zieken en overledenen

Tafelgebed: Gij die het licht hebt geroepen
Onze Vader
Lied: Dat wij volstromen met levensadem

Vredewens
Kom over ons met Uw Geest en herstel ons in de door U bedoelde oorspronkelijkheid.
Vredeslied: Vrede voor jou hierheen gekomen

Communie: Brood en wijn delen verplicht je tot hoop!
Communielied za: Eet en drinkt van brood en wijn – zo: Gij die uw naam hebt uitgeroepen

Gebed
Eeuwige, God van leven en Geestkracht,
Gij die onze voorspraak zijt,
geef ons allen de moed ons teweer te stellen tegen oorlog en geweld;
en schenk ons de kracht uw naam gewicht te geven op deze aarde
door te leven naar al waartoe Gij ons oproept.

Mededelingen

Zegen en zending
Zegenen wij elkaar in Jezus’ naam.
Hij bewijst ons zijn trouw.

Slotlied za: Om warmte gaan wij een leven – zo: Wonen overal nergens thuis

1 reactie

  1. Annemiek van Gemeren

    ma 09th jun 2014 at 11:13

    Een viering vol Spirit, waar teksten en liederen mooi aansloten.
    Een inspiratievolle Eerste Lezing, “die droom”.
    Een mooi Pinksterthema: Geest voor iedereen.
    Voor mij was de Geest van hen die er niet waren (gestorven) of op Pelgrimspad aanwezig tijdens de viering!

    Beantwoorden

Reactie plaatsen