De engel van waakzaamheid

San Salvatorgemeenschap 29-30 nov 2014
Advent: Met engelen op weg.
Thema: De engel van waakzaamheid
Voorganger: John Parker
Muzikale ondersteuning: Melodiek.

Openingslied: De nacht loopt ten einde

Inleiding
Welkom bij deze eerste viering van het kerkelijke jaar. Over 4 weken vieren wij het Kerstfeest; de komst, van het rijk van licht en hoop, de belofte van vrede voor iedere mens; de komst van de tijd lang verwacht, van diegene over wie profeten en engelen hadden verteld. Nu eerst een tijd om ons voor te bereiden op Kerst: Advent.
Welkom dan bij deze eerste viering van Advent. In iedere viering van de komende weken zullen engelen voorkomen in de lezingen uit de Schrift. Engelen met verschillende eigenschappen die wij onderweg tegen zullen komen. Wij zijn met engelen op weg; vandaag, de engel van waakzaamheid.
Laten wij de stilte over ons en in ons komen.

Gebed
Eeuwige, wij zien jouw gezicht in mensen om ons heen, in de natuur, in de lach van een kind, in het woord van welkom van een vriend. Engelen die wij tegenkomen, die deuren voor ons opendoen, die ons nieuwe wegen wijzen, die ons helpen de mysterie te ontleden, de duisternis te verjagen.
Zo wordt jouw gezicht duidelijker voor ons, mensen op weg.
Laat uw licht over ons komen.

Het aansteken van de eerste Adventskaars
In het droevig duister

1e lezing Jesaja 63 (15-19)
Zie neer vanuit de hemel, kijk vanuit uw heilige, luisterrijke woning. Waar zijn uw strijdlust en uw machtige daden? U bent niet meer met mij begaan, uw ontferming gaat aan mij voorbij. U bent toch onze vader?
Abraham heeft ons niet gekend en Israël zou ons niet herkennen, maar u, HEER, bent onze vader, van oudsher heet u Onze beschermer. Waarom, HEER, liet u ons afdwalen van uw wegen? Waarom hebt u ons onbuigzaam gemaakt, zodat wij geen ontzag meer voor u hadden? Keer toch terug, omwille van uw dienaren, van de stammen die u toebehoren.
Sinds kort hebben onze vijanden uw heilig volk in hun macht gekregen en uw heiligdom vertrapt. Het is alsof u nooit over ons hebt geheerst, alsof uw naam nooit over ons is uitgeroepen. Scheurde u maar de hemel open om af te dalen! De bergen zouden voor u beven.

Lied za: Scheur toch de wolken – zo: In de hemel onze vader

2e lezing Marcus 13 (24-31)
Jezus zei: In de dagen na de verschrikking zal de zon verduisterd worden, en de maan haar licht niet meer laten schijnen, en zullen de sterren van de hemel vallen en de hemelse machten wankelen. En dan zal men de Mensenzoon op wolken zien komen, met veel macht en heerlijkheid. Dan zal Hij de engelen uitzenden en zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het uiteinde van de aarde tot aan het uiteinde van de hemel. Leer van het beeld van de vijgenboom: als zijn twijgen zacht worden en zijn bladeren zich ontvouwen, dan weten jullie dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten: wanneer je deze dingen ziet gebeuren, dan staat het vlak voor de deur. Ik verzeker jullie, deze generatie gaat niet voorbij voordat dit allemaal gebeurd is. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan.
Acclamatie za: Blijf niet staren – zo: Zo heeft gesproken en gezegd

Overweging
Afgelopen zomer hebben wij in de pastoraatsgroep samen met de voorgangers besloten om een thema te nemen voor onze vieringen in deze tijd van Advent en Kerst. ‘Met engelen op weg.’ Sindsdien heb ik me continu afgevraagd wat ik met zo ’n thema moest gaan doen. Want sinds men begon met het bestuderen van de Schrift op een moderne wetenschappelijke manier is er weinig aandacht of tijd aan engelen besteed. Iets dat zover buiten intellectueel begrip is, daar hebben moderne theologen geen tijd voor, daar kunnen ze niets mee.
In de eerste viering van Advent gaat het in de Schriftlezingen bijna altijd om waakzaam zijn, alert blijven, wachten op de Dag des Heren. De eerste christenen verwachtten het einde van de wereld, de terugkeer van Jezus, het laatste oordeel en de komst van het Rijk Gods. Onze lezing uit het evangelie volgens Marcus is een voorbeeld van het denken van toen. Een oproep tot waakzaamheid; want het einde komt dichterbij. Wees alert, wees trouw. Het is een tijd van twijfel, van wanhoop. Jeruzalem is vernietigd door de romeinse soldaten. En het leven gaat door voor de overlevenden. De Heer is niet teruggekomen, het einde is nog niet bereikt. Or mensen hadden verwacht een snelle terugkeer van Jezus, in al zijn glorie. Dus ons geloof was om niets? Vragen christenen zich af. Onze hoop komt niet uit? Wees waakzaam, zegt Jezus via Marcus. Leef alsof morgen het einde komt. Plannen maken voor de toekomst? Ja, natuurlijk. Maar vergeet niet de dag van vandaag te leven. Wat je vandaag goed kan doen, niet uitstellen. Wie je vandaag tegenkomt, niet ontwijken of negeren. Als ze je hulp nodig hebben kan je ze helpen. Ooit zal jij iemand z’n hulp nodig hebben, en dan hoop je dat er iemand aanwezig is, waakzaam is voor jou. Niet vluchten van de werkelijkheid van vandaag, van de zachte, innerlijke stem die je roept om er te zijn.
Waakzaam zijn: dat dingen je niet beheersen, zoals bitterheid, jaloezie, ontevredenheid. Die leiden je af van je weg. Niet vluchten in illusies, dromen, maar ontwaken tot de werkelijkheid.
Als volgelingen van Jezus, mensen die op weg zijn, hebben wij een ideaal voor ogen: het eeuwig leven, zal ik het even kort noemen, en hoe dat er ook uitziet. Dit is en blijft een einddoel. Wij leven in het hier en nu, en worden dagelijks geconfronteerd met dingen die onze aandacht en energie vragen. Voor mezelf en mijn naasten, mijn gezin; voor mezelf en die kleine dingen die gebeuren als je ouder wordt; voor diegenen die ik tegenkom, die misschien een woord verwachten, een glimlach, of die verrast mogen worden door een ‘Hallo’, een ‘goede dag!’.
En dan het ouder worden. Daar word ik ook mee geconfronteerd. En met het ouder worden besef je meer en meer dat het einde dichterbij komt. Je gaat nadenken over je eigen dood; alles dat dit betekent, voor jou, voor je naasten. Een testament maken, dingen ordenen, opschrijven, regelen.
De zachte innerlijke stem houdt je alert, aanwezig, waakzaam. Nodigt je uit om stappen te zetten op je weg. Anselm Grün zegt het zo: Mag de engel van de waakzaamheid je begeleiden opdat je elk moment bereid bent te luisteren naar de zachte stemmen van je hart, en te doen wat er juist dan van je wordt gevraagd. En mag de engel van de waakzaamheid bij je zijn als je denken en doen troebel dreigen te worden door de troebele wateren die je huis willen binnendringen. Ik wens je de engel van de waakzaamheid toe, zodat je elk moment als het ware, ziet als het laatste en belangrijkste moment van je leven, zodat je helemaal in het moment kunt zijn, helemaal bij de les bent. Dan ben je niet alleen in het moment, maar ook in God, die de altijd aanwezige God is.
De eeuwige die nadert, die dichterbij komt: in een ieder die ik ontmoet, in de tijd die voorbij gaat, in het Kerstfeest dat wij nu aan het voorbereiden zijn.
Mogen de engelen, die zachte innerlijke stemmen ons nabij blijven.
Geloofslied: Omdat hij niet ver wou zijn

Voorbede za: Kom adem ons open – zo: Laat onze woorden stijgen
God, wij bidden voor allen die hunkeren naar jouw nabijheid;
voor mensen die eenzaam zijn, voor mensen die een ziekte moeten dragen,
voor mensen die vluchten moeten vanwege geweld of oorlog;
mogen zij een medemens tegenkomen die luistert, en een helpend hand biedt.

Laat onze woorden stijgen

God, wij bidden voor allen die hunkeren naar jouw nabijheid;
voor mensen die proberen te leven in goedheid en soberheid,
voor mensen die de broosheid van het leven voelen;
mogen zij een medemens tegenkomen die luistert, en een helpend hand biedt.

Laat onze woorden stijgen

God, wij bidden voor onszelf, die hunkeren naar jouw nabijheid;
wij bidden voor allen die ons om hulp vragen,
wij bidden voor allen die overleden zijn

Laat onze woorden stijgen

Tafelgebed
Jij die wilt leven in ieder mens in ieder van ons hier
als een nieuwe blijde verwachting zegen ons met Uw aanwezigheid
zegen ons met Uw Licht
GEZEGEND zijt Gij om het licht dat ons omringt
om Uw adem, die ons doet leven;
om moeder aarde waaruit wij zijn geboren
om het nieuwe land waarheen wij gaan.
GEZEGEND om al die mensen die zijn doordrongen van Uw Geest
die aan Uw woord stem willen geven
Uw liefde doen met hart en handen;
die het kwaad aan ’t licht brengen op markten en pleinen
op de hoeken van onze straat en hier in Uw eigen huis;
die de lasten licht maken en het leven goed voor iedereen.
GEZEGEND zijt Gij en gedankt
dat wij mogen leven voor elkaar en zo naar U toe
GEZEGEND om jong en oud
om allen die zorgzaam zijn nederig en lief
die klein en nooit genoemd
Uw naam met ere dragen tussen de groten van deze aarde.

GEZEGEND zijt Gij omwille van Jezus
die lief en leed met ons heeft gedeeld
die de laatste avond van zijn leven afscheid nam van deze wereld
die brood gebroken heeft en aan ons gegeven met de woorden:
Neemt en eet: zo vormt ge samen
mijn aanwezigheid een mijn dienstbaarheid aan de wereld.
Die ook de beker nam liet rondgaan en zei:
Als ik er niet meer zal zijn; niet langer het woord van mijn en jullie Vader
neemt het dan van mij over: drinkt uit dezelfde beker
van vreugde en verdriet die ik gedronken heb.
Blijf mij zo gedenken en weest elkaar tot zegen
GEZEGEND allen die zijn zoals hij voor stommen te spreken voor doven te horen,
voor blinden te zien die in geen kwaad en in geen graf berusten
die in geen dood verloren lopen
altijd weer opstaan om te leven en te werken
aan een nieuwe wereld waarin alles goed zal komen:
eer aan God en vrede op aarde
aan mensen van goede wil.
GEZEGEND jij hier die op weg naar de stal
probeert te zijn zoals Hij.

Laten we bidden met de woorden die Hij ons gegeven heeft
Onze Vader

Vredeswens za: Stad van vrede – zo: Dona nobis pacem in terra

Communie za: In het droeve duister – zo: Veni, veni Emmanuel

Mededelingen

Slotgedachte
Een van de meest gangbare zegswijzen over engelen is dat mensen een engel kunnen zijn. Een man vertelde over zijn jeugd: hoe hij opgroeide voor galg en rad. Op school lukte niets. Hij was rijp voor het tehuis. Maar op een goede dag kwam hij in de fotozaak van een vriend van zijn vader.
Ineens wist de jongen wat hij wilde. De eigenaar gaf hem een kans. Zo leerde hij een vak en schopte het ver als nieuwsfotograaf. De man beëindigde zijn verhaal met de woorden: ‘Ja, ik geloof in engelen; die man die mij een kans gaf, was een engel.’

Zegen en wegzending

Slotlied za: Nu daagt het in ’t oosten. – zo: Scheur toch de wolken weg.