Vertrouwenvol op weg

San Salvatorgemeenschap 21 – 22 dec. 2013
Thema: Vertrouwenvol op weg
Voorgangers: Maria van den Dungen en Mary-Terés Wierenga
Muzikale ondersteuning: koor de Cantorij
Openingslied za: Nacht is om de huizen heen – zo: Nu daagt het in het oosten

Welkom
Fijn dat U er bent, welkom: in deze herberg is plaats voor iedereen dit laatste weekend van de advent. In deze tijd van het jaar is het koud en donker en het leven lijkt even tot stilstand te komen. We zoeken naar licht en warmte en zoeken wat vaker elkaars gezelschap op. Tegen het donker kunnen we niet vechten, maar we kunnen wel een lichtje ontsteken. Dat gaan we ook letterlijk doen: Er worden 2 kaarsjes aangestoken
Advent is een tijd van waken en dromen, dat is ook de rode lijn van de vieringen in deze adventsperiode. Vandaag nemen Maria en Jozef ons daarvoor bij de hand. Maria is hoogzwanger en met Jozef op weg naar Bethlehem, vanwege de volkstelling. Vergeefs kloppen ze op deuren om onderdak te vinden als de bevalling zich aankondigt.
De herdertjes waken al ’s nachts in het veld bij hun schapen; De stille nacht wordt al bijna een heilige nacht, nog een paar nachtjes slapen. Wij zijn op weg naar de stal, naar een kind, hulpeloos, afhankelijk en vol vertrouwen. Dat doet een beroep op het beste in ons, laat ons maar ruimte maken voor bezinning.

Gebed
Jij die in een mensenkind dicht bij ons wilde komen,
Schep ruimte in ons midden.
Laat ons zacht en ontvankelijk zijn  voor jouw droom van een nieuwe aarde.
Maak ons bereid om jouw vrede te ontvangen.
opdat wij, leven en licht doorgeven  in het spoor van Jezus.
Amen.
Acclamatie: Wek mijn zachtheid

De vierde adventskaars wordt aangestoken
Wij bidden dat er licht mag zijn.
Licht in alle hoeken van de wereld,
dat wij nergens het kleine vergeten of verdonkeremanen.
Licht in elke samenkomst van mensen,
om elkaar bij te lichten in vertrouwen op Hem
die het licht der wereld is.
Acclamatie: Advent is dromen / Licht zal ons leven zijn

Eerste lezing: uit Jesaja 45, 8- 8a
Laat het dauwen uit de hoge hemel, laat gerechtigheid op aarde neerdalen als regen uit de wolken.
Laat de aarde zich openen, dan kan heil ontkiemen en recht opbloeien.
Ik, de Heer, heb ze geschapen.’
Tussenzang: Uit uw hemel /Nacht is om de huizen heen

Inleiding op de tweede lezing
I have a dream, beroemde woorden van Martin Luther King. Dromen kunnen ons leven bepalen, een richting insturen, zoals Jozef dat in zijn leven meerdere keren ondervond. In het evangelie van vandaag, maar ook in het verhaal van de vlucht naar Egypte.

Tweede lezing: uit Matteus 1, 18-25
Dit is de afkomst van Jezus Christus.
Maria, zijn moeder, was uitgehuwelijkt aan Jozef, maar ze woonden nog niet bij elkaar. Maria nu bleek zwanger door de heilige Geest. Haar man, Jozef, een rechtschapen mens, wilde haar niet in opspraak brengen en besloot in stilte van haar te scheiden. Maar toen hij zich dat had voorgenomen, kreeg hij een droom. Een engel van de Heer verscheen hem en zei: ‘Jozef, zoon van David, wees niet bang Maria, uw vrouw, bij u te nemen, want het kind in haar is uit de heilige Geest. Zij zal een zoon baren en u zult hem de naam Jezus geven, want hij is het die zijn volk zal bevrijden van hun zonden.’ Door dit alles werd vervuld wat de Heer door de profeet gezegd heeft:
De maagd zal zwanger worden en een zoon baren, en men zal hem de naam Immanuël geven, wat betekent: God met ons. Toen Jozef wakker geworden was, deed hij wat de engel van de Heer hem had gezegd: hij nam zijn vrouw bij zich.
Acclamatie: Dauwt hemelen van omhoog / de nacht loopt ten einde

Overweging: een gesprek met Mary-Terés
We luisteren eerst naar: Peregrinación Voettocht uit Misa Criolla
Stap na stap gaan Josef en Maria door de bevroren Pampa
Geurende nardus en brandnetels
Stap na stap, het veld doorsnijdend
Er is geen schuilplaats of herberg
Ga door, ga door…
Mijn veldbloem, mijn anjer,
Als niemand jou onderdak geeft
Waar word je dan geboren?
Bloemetje dat in mij groeit, angstig duifje, wakende krekel
Waar word je geboren?
Stap na stap, Josef en Maria
Met een onzichtbare God, niemand die het wist.

Gesprek
MT Maria, wat hebben we zojuist gehoord?
MvdD Het lied uit de Misa Criolla over de tocht van Maria en Jozef door de Argentijnse pampa. Hun verhaal over de reis naar Bethlehem is in het eigen decor geplaatst. Jozef en Maria zijn gewone mensen, die een gezin wilden stichten een droom die wreed wordt verstoord door de zwangerschap van Maria. hun verwachting van het leven wordt op zijn kop gezet en vooral van Jozef wordt wel heel veel vertrouwen gevraagd. Maar hij brengt dat op dank zij die droom. Nu zijn ze op weg net zoals zoveel Jozefs en Maria’s onderweg zijn.
Waarom kwam jij met dit lied?
MT Toen jij me vroeg om samen de viering voor te bereiden moest ik meteen aan dit liedje denken. Ik zing dit lied ook in een koor en het is heel toepasselijk, ik heb het vertaald en jij vond het ook mooi.
MvdD Ik vond het zo goed deze mensen onderweg, dankzij die droom. Want stel je eens voor: je meisje zwanger, jij weet van niks en toch samen op weg omdat een droom jou een richting aangeeft.
MT Denk eens aan die laatste dag: hoogzwanger, dan vergeet je de droom, de werkelijkheid eist alle aandacht op. Je moet onderdak hebben vooral voor het kind.
MvdD Zo zijn er veel mensen onderweg, die droomden van veiligheid, een betere toekomst en nu rest hen alleen het overleven, in Lampedusa, Syrie of Mali.
Hoe moeten deze mensen verder?
MT Ik heb het voorbeeld van Lian Li, een jonge Chinese, die ik ken, die naar het westen zou worden gebracht door mensensmokkelaars. Een reis van 6 maanden, tot ze tenslotte zonder papieren werd achtergelaten op het station van Arnhem. Ze reisde met een groep, overdag moesten ze slapen en ’s nachts lopen. Soms zelfs door sneeuw die tot haar schouders kwam. Die nacht kon ze niet meer verder en wilde ze opgeven.
Maar toen werd ze door de mensen van de groep voortgetrokken, verder geholpen tot ze weer kon vechten.
MvdD Zou je kunnen zeggen dat ze niet alleen was op die tocht? Mensen kunnen elkaar dragen, ook in ellendige situaties kunnen lichtpuntjes zijn. We zijn de eerste en de laatste niet, allemaal schakels in een ketting,. Zoals Jozef en Maria in het verhaal dat begon met Abraham en verder ging met Isaac, Mozes enz.
MT Nou We praten hier bij ons in de Salvator vaak over dromen, visioen, grote woorden zijn dat. Voor jongere mensen is mijn ervaring dat je soms een droom kunt waarmaken, maar de dagelijkse werkelijkheid neemt ze teveel in beslag. Ik heb wel altijd dromen gehad, sommigen zijn ook uitgekomen. Nu – op mijn leeftijd heb ik meer tijd om daar echt mee bezig te zijn: Wat is de zin van het leven? Maria wat is eigenlijk jouw droom?
MvdD Kleine en grote dromen, zoals iedereen. De kleine dat het goed mag gaan met de mensen waar je van houdt. En grotere dromen over Harmonie, vrede. Ik las laatst dat iemand zei: Vrede is een andere vorm van oorlog. Dan ga ik steigeren, het is waar er is al meer dan 60 jaar er geen oorlog meer was in west Europa. Maar als je bondgenoten je afluisteren, dan heb ik het niet over vrede maar over wantrouwen, paranoia. Vertrouwen ligt aan de basis van echte vrede; ook van vrede met jezelf.
MT Elke dag merk ik een soort strijd in mij, die heeft met keuzes te maken. De laatste weken nu ik met dit onderwerp bezig ben denk ik: Goed zo, want nu ben ik me ervan bewust dat ik steeds moet kiezen. Dat ervaar ik als iets positiefs.
MvdD Dat denk ik ook, de droom moeten we vasthouden. Een visioen hebben we broodnodig, als een soort bodem onder ons bestaan.
Wij zijn ook op pelgrimstocht net als al die generaties vóór ons … en we zijn op weg naar toekomst, stap na stap.
Als we geen perspectief meer hebben om naar toe te leven geven we het op, zoals Lian Li deed.
MT Ik ben heel blij dat hier in onze gemeenschap veel mensen zo’n zelfde droom hebben, dat ik niet alleen ben, dat ik daardoor gedragen wordt.
MvdD Als je droomt en hoopt, ben je bezig met de dag van morgen. Niet omdat vandaag niet belangrijk is, maar omdat je vandaag al klaar wilt zijn voor morgen, en dus al ziet in het licht van morgen. Onze hoop is net een vlammetje dat keer op keer weer flakkert en dreigt neer te slaan, maar altijd weer door mensen wordt aangewakkerd, en niet wil doven. Dat is een mooi beeld van vertrouwen.
Geloofslied za: Een vader had een mooie droom – zo Heer , onze Heer, Hoe zijt Gij aanwezig

Er wordt gecollecteerd en de en tafel wordt klaargemaakt

Voorbeden
Advent, doe me gaan met vragen en twijfels
de lange weg van geduld.
leer me zien hoe hoop wordt beantwoord
en hoe licht zich een weg zoekt
door het donkerste zwart van de nacht.

Advent, breek me open
voor al wie rechteloos of alleen is
en voor hen die geen plaats vinden
in de veilige herberg vandaag.

God bewaar me

Advent, maak van ons mensen,
die zich niet laten ontmoedigen door tegenwind,
maar in vertrouwen hun weg gaan.
Die niet vervallen in relativering en cynisme,
maar vol passie uw woord proberen te doen.
Wij bidden dat wij die mensen worden.

God bewaar me

Voor hen, die ons vergezellen op onze levensreis,
en ernstig ziek zijn, wees hen nabij met liefdevolle mensen.
Voor allen die gestorven zijn en die wij de komende feestdagen
meer dan ooit zullen missen: Neem hen op in jouw blijvend Licht.

God bewaar me

Tafelgebed
Om te leven eindelijk, om te leven als nieuw,
zijn wij ooit opgestaan, zijn wij op pad gegaan.
Wij werden zwervers, een volk van verlangen,
op hoop van zegen, in hitte en kou.
Aan de horizon wenkt jouw belofte, God:
vruchtbaar land, brood en vrijheid,
recht en vrede, uw hemel hier op aarde.
Wij volgden het spoor van Abraham en Sara,
van Mozes en Miriam, Jozef en Maria
en van zovelen die ons voorgingen,
wij waren samen onderweg  en deelden die ene droom.

Zoekend naar bronnen in onze woestijn,
speurend naar water, sprankelend stromend,
vonden wij jouw woord dat bitter zoet smaakt.
Klacht en aanklacht, lied van hoop, harde waarheid,
zachte bries: zo was dat woord.
Het drong in onze oren, het opende ons de ogen,
verwarmde ons hart, leerde ons leven.

En wij zongen door onze twijfels heen.
En wij hoopten door duizend vrezen heen.
Zelfvertrouwen bloeide op,  en wij spraken elkaar moed in.
Soms zwegen wij, uit onmacht en angst
maar ook in oprechte eerbied.
Zie ons nu hier, onze goede wil,
ons kleine hart: jouw volk onderweg.

Er was er één die voorop ging;
die wegen vond en bronnen sloeg,
die mensen aan elkaar gaf.
Er was er één die ons aansprak, die jouw woord dééd,
en leven gaf tot het bittere eind.
Hongerend naar jouw toekomst heeft Hij ons verzameld.
Drinkend de beker tot op de bodem
heeft Hij ons gevraagd liefde en trouw te zijn.

In vertrouwen op Hem, Jezus Messias,
delen wij vandaag het dagelijks brood
zoals Hij ons voorleefde.
Drinken wij uit de beker van vreugde en verdriet
met allen die de kring vormen  waarin zijn belofte voortleeft.
Zijn naam is blijven leven; over de dood heen is Hij
voor ons bezieling geworden
geestkracht, bemoediging en vrede.
Geen wonder dat hij de Levende is
hier in ons midden en dat we
samen met hem kunnen bidden:
Onze Vader

Vredeswens
Echte vrede,
vrede van mijn hart tot jouw hart,
vrede van mijn handen in jouw handen,
vrede van mijn voetstappen naar de jouwe,
vrede en warmte in deze dagen van het jaar.
Wensen we elkaar vrede en alle goeds.
Lied: Vrede voor jou en alle goeds– zo: Komen ooit voeten …

Iedereen wordt van harte uitgenodigd voor de communie
Lied za: De nacht loopt ten einde – zo: Op mijn levenslange reizen

Gebed van Jannet Delver
Nacht van droom en van verlangen
draagt het schemerlicht ternauwernood.
Onuitwisbaar groeit verlossing
in de barensweeën van de tijd.
Onmiskenbaar moe gedragen
wijkt het duister voor het volle licht.
Dan zingen sterren van de hemel één voor één
rivieren dansen de woestijn in meer dan twee
wij lopen recht op kronkelpaden naar jou toe.”

Zending en zegen
We gaan de winter in, de kou te lijf, een stem in onze oren
een roep om licht, om water dat stromen gaat
warmte, wijze woorden, geheimen in de stilte.
Zo moge wij zijn: hoop en geloof, vrede verwachten
gerechtigheid doen met de zegen van God die trouw blijft
zolang wij hem verwachten.
In de naam van de Vader, de Zoon en de goede Geest
Amen

Slotlied za: Nu daagt het in het oosten – zo: Vanwaar zijt gij gekomen