Voorproefje van ‘de hemel’

Toch een voorproefje van ‘de hemel’?
Ontmoetingsbijeenkomst van de ‘Oecumenische werkgroep Noord’: een impressie.

Enkele leden van de werkgroep keken, vlak voor het begin, wat zorgelijk. Hadden ze misschien op meer deelnemers gehoopt?
De 25 à 30 leden van de PKN, de Moluks Evangelische Kerk ‘Sjaloom’ en de San Salvator in Beweging, hebben in elk geval een boeiende avond beleefd, die heel goed was opgezet door de werkgroep.

Denk je de hemel te vinden in het hierNAmaals of in het hierNUmaals? Na het welkom en een toelichting op het programma door Erick Mickers gingen de aanwezigen eerst zelf in kleine groepjes met die startvraag aan de slag. De Molukse kerk heeft prachtige bijruimtes, zodat elke groep ongestoord kon werken. Er was gelukkig ook voldoende tijd uitgetrokken voor deze fase.

Een perfect werkklimaat
Ieder werd eerst uitgenodigd om eigen ideeën op te schrijven.
Had ik het uitzonderlijk goed getroffen in ons groepje? Marleen, onze gespreksleidster, even bescheiden als hartelijk en uitnodigend, verstond de kunst om bij de uitwisseling die volgde op het schrijven in stilte, in alle rust iedereen aan bod te laten komen. Dominee Alf met zijn prachtige legende over hemel en aarde volgens de Molukse traditie, zette de toon. In dit veilige klimaat kostte het totaal geen moeite om tastenderwijs je eigen gedachten te delen. Die gingen over verwondering, bewondering, de behoefte om ‘mensenwoorden’ te gebruiken en tegelijkertijd te weten dat die allemaal tekort schieten.….Naast eigen ervaringen kwamen ook auteurs als Hans Stolp en Pim van Lommel aan bod. Maar voor iedereen blééf ‘het mysterie’ in stand: het boeiende geheim, het raadsel dat we niet oplossen: een toestand van heelheid die je –soms- mag ervaren. ‘Het moet uit mijn hart komen’, vatte Julia haar ideeën samen. Dat een van de ruimtevaarders wat triomfantelijk vertelde dat hij God niet had ontmoet in de ruimte, ach, dat was een aardige anekdote, maar niet richtinggevend voor ons denken…

De briefjes met de zelf geformuleerde gedachten werden opgeplakt zodat iedereen ze lezen kon. Opvallend veel briefjes kwamen op het blad met ‘HierNUmaals’: we moeten hier de hemel maken! Ongeveer evenveel werden er op het blad met het vraagteken geplakt: ‘De hemel is boven, maar je wordt wel in de aarde begraven’. …

Ook de bijbel kent nuances
Mignon van Bokhoven kwam na de pauze aan bod.
Zij was heel nauwgezet nagegaan hoe er in het Oude en Nieuwe Testament over hemel en aarde wordt gesproken. Met prachtige dia’s wist ze de vele voorbeelden te verlevendigen. De bijbel blijkt niet bepaald eenduidig in uitspraken over hemel en aarde. De hemel stond niet zo centraal. in het Oude Testament was er een duidelijke scheiding: de aarde was voor de mensen het belangrijkste: de tuin bewerken, de aarde beheren. Mignon wist mooi een verbinding te leggen tussen de lyrische beschouwingen uit Genesis waar de aarde bezongen wordt en…. reacties van Wubbo Ockels die vanuit de ruimte ontroerd werd bij het zien van onze kwetsbare aarde. In het Nieuwe testament wordt de scheiding tussen hemel en aarde veel minder strak: het idee van ‘het koninkrijk onder ons’ kom je in de evangelies op veel plaatsen tegen.
Mignon legde de verbinding tussen haar inleiding en het volgende onderdeel van de avond: ‘Het spreken over de hemel kan in woorden, maar muziek en poëzie kunnen soms beter verbeelden wat hemels is.’

Sterren genoeg….
De groep die uitgenodigd was om te komen zingen, bleek heel kort voor de avond zou beginnen verhinderd maar Marleen Metekohy, Abba Ohello en Lonny Nanulaitta vielen zo maar in en …. ze zongen de sterren AAN de hemel! Charles Verhoeven, Ria van Engelen en Tiny Verboon hadden tussen de liederen door elk een passende tekst.
Met een kort dankwoord sloot Erick Mickers deze boeiende avond af.
Alle lof voor de organisatoren: het was een avond met kwaliteit!

Juni 2014, Toos Verdonk