Vieringen

Goede vrijdag: De weg gegaan, ten einde toe

Viering GOEDE VRIJDAG                                30 maart 2018

DE WEG GEGAAN, TEN EINDE TOE…

voorgangers: Maria van den Dungen en Gepke Kerssen
lector:            Corrie Dansen
zang:             Cantorij

Openingslied: Naar U levende

Na korte stilte:

Dit is het uur van stil gedenken
de dood van een mens, de gerechte:
Een mens, die zijn weg gegaan is,
van Bethlehem naar Jeruzalem,
langs mensen, gekwetst en niet in tel
Hij is de weg gegaan ten einde toe:

Een mens, die woorden van leven sprak,
hoop op bevrijding gaf; en zo haat en verraad opriep.
Wij volgen dit uur – zoals velen op de wereld-
de weg, die Hij is gegaan tot het uiterste:

Ons rest vanavond, die beker in ons midden,
lijdensbeker, die leeg gedronken wordt tot op de bodem.
Testament van Hem, die ons vraagt hoeders van vrede,
dragers van toekomst te zijn . Amen.

Acclam.: Wie ten einde toe

Lees meer →

Witte donderdag: Brood voor onderweg

Viering Witte Donderdag
29 maart 2018

Voorgangers: Gepke Kerssen, Ard Nieuwenbroek en Jack Steeghs
Lector: Maria Hoitink
Muzikale ondersteuning: Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers
Piano: Marc Baghuis
 

Welkomstwoord
Welkom wie je ook bent en waarom je ook gekomen bent. Welkom mede namens Jack Steeghs met wie ik deze viering heb voorbereid en lector Maria Hoitink. Welkom in deze viering die drie dagen duurt, met daarna een nieuwe morgen: Pasen. Maar het is nog lang niet zo ver en onze reis voert door het donker van het bestaan. Lees meer →

Het is mogelijk

Het is mogelijk
24 en 25 maart 2018, Palmpasen

Voorganger: Ard Nieuwenbroek

OPENINGSLIED:
za: Voor mensen die naamloos
zo: Hier gaan we zingend de wereld te buiten

Welkom vandaag aan iedereen! Misschien naar hier gekomen met een verwachting. Zoekend naar stilte, inspiratie of naar iets wat je bemoedigt. Vertrokken vanuit ver of dichtbij. Gezien door anderen of juist niet. Verlangend te mogen zijn wie je wilt zijn. Zoekend naar verbinding die je tot mens maakt. In voorbereiding op de Goede Week.

Dit weekend is het Palmpasen. Prachtig om te zien hoe in Mbala, de plaats van ons Vastenproject, Palmpasen wordt gevierd. Het is feest zo te zien, ook daar. De intocht van Jezus was ook feestelijk. We kennen inmiddels de afloop van dat feest. Een week vol tegenstellingen komt op ons af. Vreugde, lijden, dood en verrijzenis. Allemaal levensthema’s voor ons allemaal. In meer of mindere mate. In deze viering luisteren we naar het verhaal van de intocht. De vraag is dan: wat zegt deze intocht over ons eigen dagelijks leven? Is het mogelijk het kwaad te keren. Is verrijzenis mogelijk, ook in ons dagelijks leven?

Laten we, voordat we gaan luisteren, zingen en nadenken, de stilte zoeken in onszelf en om ons heen.

GEBED

Eeuwige:
Dank, dat je bij ons bent en dat we dat zeker mogen weten. Je belooft in jouw woord dat waar twee of drie samen zijn in jouw naam, jij bij hen bent. Dat geeft ons vertrouwen. Dat geeft ons ook de moed en de kracht jou in deze intense dagen te ontmoeten. Vanuit ons hart en ons verlangen. Wees ons ook hier vandaag nabij en strooi jouw liefde en wijsheid over ons uit.

Zegening en uitdelen palmtakjes

LIED:
za: Hoe is uw naam.
zo: Toen Jezus naar zijn stede ging.

Natuurlijk staat vandaag het verhaal van de intocht met Palmpasen centraal. Een verhaal vol symbolen en metaforen. Voor vandaag gekoppeld met een stukje tekst van een van de grootste filosofen aller tijden, Søren Kierkegaard. In zijn eerste lezing gaat het over kiezen. Over de opgave van het moment en de hulp van de eeuwige.

1e LEZING

Voor alles in het leven is het van belang om de goede instelling te hebben, om de juiste positie te nemen. Dat doet een christen als het gaat om de dag van morgen; want die bestaat niet voor hem. Wie roeit in een boot keert het doel de rug toe, terwijl hij er toch naar toewerkt. Hetzelfde geldt voor de dag van morgen. Wanneer een mens met behulp van de eeuwige zich in de dag van vandaag verdiept en daarin leeft, keert hij de dag van morgen de rug toe. Hoe meer hij zich verdiept in de dag van vandaag, hoe beslister hij de dag van morgen de rug toekeert, zodat hij die helemaal niet ziet. Als hij zich omdraait, raakt het eeuwige voor zijn ogen in verwarring en wordt het de dag van morgen. Maar wanneer hij, om goed naar het doel toe te werken (de eeuwigheid), die dag van morgen de rug toekeert, dan ziet hij hem helemaal niet. Met behulp van de eeuwige ziet hij heel duidelijk de dag van vandaag en wat die aan opdrachten geeft.

Søren Kierkegaard ‘De zorgen van de zelfkwelling’ in: ’Onbezorgd als de vogel en de lelie’, pag.93-94)

LIED:
za: Blijf niet staren
zo: Dat wij niet slapen

2e LEZING

Marcus 11, 1-11

Jezus en de leerlingen kwamen in de buurt van Jeruzalem. Ze waren vlak bij de dorpen Betfage en Bethanië, bij de Olijfberg. Daar stuurde Jezus twee leerlingen vooruit. Hij zei tegen hen: ‘Ga naar dat dorp daar. Jullie zullen daar een jonge ezel zien, die staat daar vastgebonden. Er heeft nog nooit iemand op gereden. Maak hem los en breng hem hier. Misschien vraagt er iemand: ‘Wat doen jullie daar?’. Dan moet je zeggen: ‘De Heer heeft deze ezel nodig. Maar hij zal hem snel weer terugbrengen.’ De twee leerlingen gingen naar het dorp en vonden de ezel. Hij stond buiten op straat, vastgebonden bij een deur. Ze maakten hem los. Een paar mensen die daar stonden, zeiden:’ Wat doen jullie daar?’ De leerlingen zeiden wat Jezus hun gezegd had. Toen lieten de mensen hen met rust. De leerlingen brachten de ezel bij Jezus. Ze legden hun jassen op de rug van de ezel, en Jezus ging erop zitten. Veel mensen legden hun jas op de weg. Anderen plukten takken met bladeren en legden die op de weg. Ze liepen voor Jezus uit en achter hem aan. Ze riepen: ’Alle eer aan God! Leve de man die door God gestuurd is. Leve het nieuwe koninkrijk van onze voorvader David. Alle eer aan God in de hemel!’ Jezus en de leerlingen kwamen in Jeruzalem. Jezus ging de tempel in en bekeek daar alles goed. Het was al laat geworden. Daarom ging Jezus met de twaalf leerlingen terug naar Bethanië.

LIED:
za: Toen Jezus naar zijn stede ging
zo: Oren en ogen gaan open voor Jezus

OVERWEGING

De komende tijd ga ik verhuizen. Dat heeft nogal wat effecten en gevolgen. Nieuwe, soms spannende dingen. Een daarvan is dat Marleen en ik op zoek zijn geweest naar twee paarden. Marleen gaat op onze nieuwe woonplek werken met coachpaarden en kinderen met een belemmering. Nu ken ik de paardenwereld totaal niet en inmiddels een beetje. Waarschijnlijk is dat ook de reden waardoor in het Evangelie van vandaag ik in eerste instantie stil bleef staan bij de keuze van het vervoermiddel. Een ezel, een ezelsveulen nog wel. In de paardenwereld het minste en het kleinste wat je je maar kunt voorstellen. Uitgekozen door Jezus om zijn intocht enige luister bij te zetten. Een ezeltje als troon voor iemand die ze koning noemden. Het lijkt wel een knipoog van Jezus naar al die mensen die het aardse leven beschouwen als een zoektocht naar macht, een verlangen naar succes of carrière. Of de wens om te heersen over anderen. Hij niet. Hij rijdt niet op een volbloed hoogbenig paard bij zijn intocht maar op een eenvoudig ezelsveulen. Hij liet ons met die intocht ook iets anders zien. Heb je weleens meegemaakt dat mensen je zien zitten, je misschien geweldig vinden om vervolgens je als een baksteen te laten vallen? Bij Jezus eindigde dat met de kruisdood. Wat een tegenstelling met die jubelende intocht! Mensen lopen het huis uit, de straat op, hem tegemoet. Eindelijk iemand met het hart op de goede plaats. Eindelijk iemand met geen blad voor de mond. Eindelijk iemand om je aan vast te houden. Terwijl het feest nog duurt worden de plannen beraamd. Verdacht gemaakt en opgepakt op een en dezelfde dag. Zo gaan er elke dag mensen geestelijk en lichamelijk kapot aan wat anderen hen aandoen. Door roddel, door buigen naar boven en trappen naar beneden. Elke dag worden er mensen gekruisigd. Het lijdensverhaal gaat ook over ons mensen van 2018. We zijn nog steeds onderweg, nog steeds over woeste zeeën en dorre onherbergzame woestijnen. Er zijn overal grenzen en het schijnbare recht van de sterkste. In Zuid-Afrika was ik in een tehuis waar jonge meisjes werden opgevangen die maandenlang slachtoffer waren van seksueel misbruik in de eindeloze sloppenwijken. Ik keek in hun dode, uitzichtloze ogen. Gekruisigd voor het leven. Overal zijn er Pilatussen en Kajafassen. Je wordt er vaak moedeloos en apathisch van. Sommigen kijken niet meer naar het nieuws en zeggen het abonnement van de krant op. Het lijkt onmogelijk het kwaad in de wereld te keren of te kantelen en toch: Het is mogelijk! Gelukkig zijn er ook momenten van hoop. In datzelfde tehuis in Zuid-Afrika komt diezelfde dag het bericht dat er een subsidie is aangeboden waardoor de opvang en huisvesting voor weer een jaar is gegarandeerd. Het bericht leidt tot een spontane vreugdedans waarbij het vuur van leven een paar minuten zichtbaar en voelbaar is. Ooit werd in datzelfde Zuid-Afrika Nelson Mandela gevraagd waarom hij, na zijn vrijlating, alle vijandigheden ver van zich had gelaten en overduidelijk had gekozen voor een constructieve blik op de toekomst.

Zo zelfs dat hij een van zijn bewakers tot minister aanstelde. Zijn zachte antwoord, in volume en inhoud, was hoopgevend. Hij zei dat in die tientallen jaren gevangenschap er, wonder boven wonder, elke vrijdag bij hem een postzak werd afgeleverd met honderden steunbetuigingen via Amnesty International. Dat die hem de kracht hadden gegeven om een verbindende leider te worden. Het doet ertoe als we, hoe klein dan ook, iets doen aan het onrecht voor zovelen. Het is mogelijk! Of, zoals Søren Kierkegaard het zegt, ‘verdiepen in de dag van vandaag’. Hoe dichtbij is het lijdensverhaal van anderen in ons leven? Het betekent dat we ieder persoonlijk, en samen, worden uitgenodigd om in de dag van vandaag serieus te werken aan wereld waar nog steeds mensen massaal worden verraden en overgeleverd. Waar nog steeds mensen worden gebroken, soms alleen met woorden. We kunnen kleine steentjes in de rivier van onmacht en geweld verleggen. Het is mogelijk. Dan wordt Palmzondag de opmaat naar de verrijzenis. Niet alleen een herinnering aan toen, niet je verliezen in de dag van morgen, maar een concrete uitdaging voor mensen van vandaag.

GELOOFSLIED:
za: Te doen gerechtigheid
zo: Boom je stam was koud en bloot

KLAARMAKEN VAN DE TAFEL /COLLECTE

VOORBEDEN

Eeuwige,
Zoveel mensen leven in pijn en beschadiging. Zoekend naar houvast en oplossingen leven ze soms van uur tot uur, van dag tot dag. Wees hen in andere mensen nabij. Laten we hen zien in hun nood. Laten we in ons verdiepen in de dag van vandaag. Opdat hiermee jouw kracht hen helpt weer overeind te geraken in het leven.

Eeuwige,
We bidden om betrokkenheid voor mensen in de zorg, die mensen in een crisis nabij zijn. Mantelzorgers, psychologen, therapeuten, verpleegkundigen, psychiaters, artsen en al die anderen. Wees hen nabij opdat hun professionele zorg in jouw genade de ander kan bereiken.

Eeuwige
We bidden vandaag om nabijheid voor de vele vluchtelingen die nog steeds wanhopige pogingen doen een nieuw veilig, warm thuis en een humane toekomst te bereiken. Sta hen nabij in de liefde van anderen die hen niet verwerpen, afstoten maar ondersteunen en menselijk behandelen.

Eeuwige
Ook bidden we hier voor de intenties geschreven in ons intentieboek. Vandaag gedenken we in het bijzonder

ACCLAMATIE:
za: Barmhartige heer, genadige God
zo: Luister Heer, ontferm U over ons
Gedenk ons hier bijeen

TAFELGEBED

Gezegend, jij, God-met-ons, uit jouw liefde is ons leven ontstaan, uit jouw handen mogen wij het leven ontvangen, om ten volle mens te zijn,
in al onze grootsheid, in al onze kleinheid.

Wij willen jou danken voor dit leven,
voor de schoonheid en de vreugde, voor de kwetsbaarheid en gebrokenheid, voor de liefde en verbondenheid om samen door het leven te gaan, elkaar te dragen en ons gedragen te weten. Elkaar te zien in wie we werkelijk zijn.

Wij willen jou danken voor jouw zoon Jezus, die zijn hand op onze schouders wil leggen om onze lasten te kunnen dragen: zachtmoedig naar anderen en naar onszelf. Zoals hij willen wij in alle eenvoud het leven van onszelf en anderen dragen, in vertrouwen op Jou dat Jij ons ziet en niet laat vallen.

Zo dragen wij hem met ons mee, telkens als wij eten van dit brood en drinken uit deze beker. Zo verkondigen wij zijn dood en dat hij leeft, Jezus Messias. Die ons aanspreekt, ondervraagt, bemoedigt, troost, vermaant, die ons verschijnt in woorden van genade ’hebt elkander lief’. Die tot ons zegt: Doe dit en denk aan mij. Breek je brood en deel je levenskracht, schenk je hartenbloed om liefdeswil, geef je leven zoals ik het gaf: wees mijn zachte kracht, mijn lichaam en mijn ziel in deze wereld. Moge het delen van dit brood en deze beker ons hart versterken: dat wij vol hoop meewerken, iedere dag van vandaag, aan een nieuwe wereld waar brood en recht en waardigheid en liefde is voor al wat leeft.

Zo weten wij ons gedragen door jou, zo willen we elkaar zien en dragen, met respect en zachtheid, vanuit het verlangen dat wij een gemeenschap zijn waar niemand buitengesloten wordt, waar niet vastgehouden wordt aan starre vooroordelen, waar plaats is voor andersdenkenden. Laat ons met de hulp van jouw Geest een gemeenschap zijn van mensen in beweging, vol ruimte en openheid voor elkaar.

Raak ons met jouw liefdesvuur. Verfris ons, doe ons herleven in het doen van gerechtigheid. Laten wij elkaar in de dag van vandaag, en alle dagen, tot brood worden. Brood en wijn van vrede en liefde, laat ons daartoe bidden met de woorden die Jezus ons geleerd heeft.

Zo: Gezegend zijt Gij, levende God

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED:
za: Stad van vrede
zo: Vrede zij u van God in de hemel

BREKEN EN DELEN:
za: Eet en drinkt van brood en wijn
zo: Mij geschiede uw woord

AFSLUITEND GEBED AAN TAFEL,

SLOTGEDACHTE
Een oude man die in de ochtendschemering langs het strand wandelde zag een jonge man die zeesterren, gestrand door het afgaand tij, opraapte en een voor een terug de zee in gooide. Hij ging naar hem toe en vroeg hem waarom hij dat deed. De jongeman antwoordde dat de zeesterren dood zouden gaan als zij blootgesteld werden aan de ochtendzon ‘Maar het strand is nog kilometerslang en er liggen duizenden zeesterren. Je kunt ze niet allemaal redden. Wat maakt het uit dat jij je zo inspant?’ De jongeman keek naar de zeester in zijn hand en gooide hem in de veiligheid van de golven. ‘Voor deze’, zei hij, ‘maakt het wat uit.’
(Loren Eisely, antropoloog.)

ZEGEN EN WEGZENDING

Wanneer de woorden alle kanten opvliegen,
Wanneer er tranen ongezien over mijn wangen lopen,
Wanneer ik niet weet wat ik moet doen,
Hoor ik: Je bent niet alleen.

Wanneer mijn hart onzichtbaar pijn doet,
Wanneer mensen mij kwetsen,
Wanneer ik nog geen positief woord heb gehoord,
Hoor ik : Je bent niet alleen

Wanneer niemand mij echt lijkt te zien,
Wanneer ik mij alleen voel,
En wanneer er niemand naar mij lijkt te luisteren,
Hoor ik: Je bent niet alleen

Ik ben niet alleen, want jij bent bij mij.
In de nabijheid van een ander ben jij altijd dichtbij

(Hans Stolp)

Daartoe zegenen we elkaar en onszelf in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest, Amen

SLOTLIED:
za: Als God ons thuis brengt
zo: Een mens te zijn op aarde

De angst overwonnen

De angst overwonnen
17 en 18 maart 2018

voorganger: Gepke Kerssen en Greet van Steenderen
zaterdag: cantor Gerard van de Weijer, pianist Cor Rademaker
zondag: m.m.v. de Cantorij o.l.v. Peter Paul van Beekum, pianist Steven van Gool

Openingslied: za en zo. Heer onze Heer

We steken een kaarsje aan voor Frans Vernooy. Hij is op 11 maart overleden.

Welkom

De angst overwonnen is het thema.
We luisteren naar Beatrice uit Zambia die de angst om de gevolgen van haar HIV-besmetting overwint en naar het evangelieverhaal over de graankorrel die door te sterven juist leven brengt.

Lees meer →

VOEDSEL GENOEG | pelgrimszegen Mieke Schrieks

San Salvatorgemeenschap  10 en 11 maart 2018.

Thema: VOEDSEL GENOEG | pelgrimszegen Mieke Schrieks

Voorganger: Franneke Hoeks
Koor: Melodiek o.l.v. Hans Wagemakers
Muzikale ondersteuning: Marc Baghuis & Maria Werner Lees meer →

Tegen de gangbare praktijk

San Salvatorgemeenschap  3 en 4 maart 2018

Thema: TEGEN DE GANGBARE PRAKTIJK

voorganger: Jack Steeghs
Muzikale ondersteuning op zondag: Cantorij

OPENINGSLIED zaterdag en zondag: Dat woord waarin ons richting werd gegeven Lees meer →

Geroepen om op te staan, 25 februari 2018

Voorgangers: Gepke Kerssen en Annette Beelen

m.m.v. Melodiek

o.l.v. Hans Waegemakers;

piano: Marc Baghuis; fluit: Maria Werner

Openingslied: Wees hier aanwezig

Welkom

Welkom in deze viering mede namens medevoorganger Annette Beelen met wie ik deze viering heb voorbereid en die straks de overweging zal verzorgen en namens Marian Veenker, lid van de werkgroep Wereldwijd, lector in deze viering. Een bijzonder welkom voor wie hier nieuw is. We hopen dat u geraakt mag worden in deze viering. Komt u gerust na de viering naar ons toe met uw reactie of uw vragen.

Je vraagt je wel eens af of je op de goede weg zit. Je hebt te maken met tegenslag of tegenwerking.
Er is veel weerstand tegen de woorden van Jezus en zijn manier van omgaan met de mensen. Kun je dan maar niet beter voor jezelf kiezen?

Vorige week hoorden we van alle verleidingen die je van de goede weg afhouden. Vandaag horen we over een bijzondere ervaring waardoor je opgetild wordt, voelt dat het goed is waar je mee bezig bent en over de zusters van ons Vastenproject die zijn waar niemand wil zijn.

Openingsgebed

Bron van leven
Wij zoeken te stilte
om zo veel mensen
die om ontferming schreeuwen
en om zoveel weerstand
tegen wat goed is, heilzaam

Schenk ons de lange adem
om het vol te houden
Spreek woorden
die ons uittillen
even maar
boven alle zorgen
geroepen door uw stem
gaan wij dan verder
maar nooit meer
zonder reisgenoot

Acclamatie openingsgebed: Wees genadig kom bevrijden

Eerst lezing uit het Vastenproject

Interview zr.Yvonne Mwalula: ‘Wij gaan waar niemand gaat’

Met ons vastenproject steunen wij het Households in Distress-programma in Zambia, regio Mbala. Het programma is bedoeld om de impact van HIV/aids te verminderen via voorlichting en goede gezondheidszorg en door mensen te helpen in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Zuster Yvonne Mwalula (40) is hoofd van het Households in Distress-programma en provinciaal overste van de congregatie van de Zusters van de Heilig Harten van Jezus en Maria. Zij leidt de gemeenschap, zorgt dat alles goed loopt en bepaalt de richting waarin het programma zich ontwikkelt.

De zusters banen met hun sociale werk de weg voor de overheid. Ze zetten de hulp op, bijvoorbeeld een ziekenhuis of een middelbare school. Zodra het kan, dragen ze het project geleidelijk over aan de overheid.

Zuster Yvonne: “We werken nauw samen met de overheid en wijzen ze de weg.” In de jaren negentig kwam hiv – veel mensen overleden. In antwoord op de nood richtten de zusters in 1991 het programma Households in Distress op. Zij gingen als enigen de gemeenschappen in de sloppenwijken in. Zuster Yvonne: “Het is een deel van ons charisma: we doen wat anderen niet willen doen en gaan waar niemand gaat.”

Lied: Groot is de wereld

Evangelielezing: Marcus 9,2-10
Zes dagen later nam ​Jezus​ ​Petrus, ​Jakobus​ en ​Johannes​ met zich mee
een hoge berg op, waar ze helemaal alleen waren.
Voor hun ogen veranderde hij van gedaante,
zijn ​kleren​ gingen helder wit glanzen,
zo wit als geen enkele wolwasser op aarde
voor elkaar zou kunnen krijgen.
Toen verscheen ​Elia​ aan hen, samen met ​Mozes,
en ze spraken met ​Jezus.
Petrus​ nam het woord en zei tegen ​Jezus:
‘Rabbi, het is goed dat wij hier zijn;
laten we drie ​tenten​ opslaan, een voor u, een voor ​Mozes​ en een voor ​Elia.’
Hij wist niet goed wat hij moest zeggen,
want ze waren door schrik overweldigd.
Toen viel de schaduw van een wolk over hen,
en uit de wolk klonk een stem:
‘Dit is mijn geliefde Zoon, luister naar hem!’
Ze keken om zich heen en zagen opeens niemand meer,
behalve ​Jezus, die nog bij hen stond.
Toen ze de berg afdaalden, zei hij tegen hen
dat ze aan niemand mochten vertellen wat ze hadden gezien
voordat de ​Mensenzoon​ uit de dood zou zijn ​opgestaan.
Ze namen zijn woorden ter harte,
maar vroegen zich onder elkaar wel af
wat hij bedoelde met deze opstanding uit de dood.

Acclamatie  Oren en ogen gaan open voor Jezus

Overweging

Wij gaan waar niemand gaat! Met die woorden sluit zr. Yvonne Mwalula het interview af uit de eerste lezing. Wij gaan waar niemand gaat. In de evangelielezing gaan Jezus, Petrus, Jakobus en Johannes een hoge berg op, waar ze alleen zijn. Zij krijgen daar een verschijning van de profeten Elia en Mozes. Allen door schrik overweldigd doet Petrus het voorstel om tenten op te zetten. Opeens bevinden zij zich in een wolk, waar vanuit een stem klinkt. Een stem die hen oproept naar de geliefde zoon van God te luisteren.

Hoe stoer om zomaar een berg op te gaan waar je alleen bent. Gaan waar wellicht niemand gaat? Zouden wij dan niet behoefte hebben aan een tom-tom of zoals scouts op weg gaan met GPS-coördinaten? Een goed gevulde rugzak en een reisplan? Petrus wordt praktisch en stelt voor tenten op te zetten. Maar zouden we andere, nieuwe ervaringen opdoen als we de structuur even los laten, even ongeorganiseerd, out-of-the-box proberen te denken en dan duidelijk uit onze comfortzone gaan. Dat we geen tenten op slaan maar ruimte laten voor nieuwe ervaringen. Zou daar dan verbinding kunnen ontstaan tussen mensen? Door een ontmoeting, een gesprek. Waarom doen we wat we doen? Waarvoor doen we wat we doen? Wat is voor jou van betekenis?

En dan kun je net als Jezus en zijn volgelingen ineens in een wolk staan. De wolk herinnert aan de wolk die het volk Israël de weg wees in de woestijn. De wolk is het teken van de aanwezigheid van de Eeuwige. Gaan en niet weten waar je uitkomt, maar die wolk voor ogen houden, die stem horen, jouw innerlijke stem. Wellicht hebt u ook de ervaring weleens gehad dat ergens diep in u, u een boodschap kreeg, tot een bezoek aan iemand of een keuze voor een baan of nieuw huis? Of gewoon dat u een bepaalde richting op moest gaan. Dat u uw keuze daarvoor helemaal niet kon beargumenteren maar dat u ging en deed wat u ingegeven was. Blijkbaar huist er dan in ons een innerlijk vertrouwen of weten dat het goed is, dat we onze weg niet alleen gaan. Niet eerst een tent opzetten maar gaan of doen.

Ik denk dan aan de zusters in Zambia van het Households in Distress-progamma. Wellicht hadden zij ooit geen flauw idee waar ze aan begonnen. Ik kan me zo voorstellen dat zij geen business-plan of projectplan hadden met een tijdspad of een product- en proces-evaluatie. Zij gingen als enige de sloppenwijken in en hun werk kwam daar tot stand waar het nodig was. Daarna zochten zij weer de verbinding met de overheid, die hun werkzaamheden ging ondersteunen. Ook daar werden geen eigen tenten opgezet maar werd de verbinding gezocht en gevonden.

Zo kan er, net als bij Jezus en zijn volgelingen, op de berg, een piekervaring ontstaan. Als we ons open stellen en onze blik durven te verruimen. Een poosje geleden hoorde ik Rikko Voorberg spreken. Hij stelde zich voor met de woorden: ‘Ik ben een dominee en een activist!’ Want volgens hem was geloven ook doen en soms voelde hij zich geroepen om in actie te komen. Hij vertelde dat hij een keer in het nieuws hoorde dat een Syrisch vluchtelingen gezin een baksteen door de ruit had gekregen toen ze net in hun nieuwe huis waren komen wonen. Rikko Voorberg vertelde dat hij hier heel boos van werd en dat hij via social media een oproep deed. Hij riep de mensen op hun steun aan dit gezin te betuigen en een kleine donatie te geven zodat er een bos bloemen bezorgd kon worden aan dit gezin, als welkom in hun nieuwe huis. Binnen korte tijd was er 800 euro gedoneerd. Rikko Voorberg belde de plaatselijke bloemist en vroeg deze voor 800 euro bloemen te bezorgen bij dit Syrische vluchtelingen gezin. De familie was zo overweldigd dat zij bloemen gingen uitdelen aan mensen in hun buurt. Even werden dit gezin en hun buren de berg opgetild. Zij gingen elkaar ontmoeten en verbinding kwam tot stand.

Zo denk ik ook aan de zusters, die met hun werken mensen optillen, op een berg zetten. Mensen ondersteunen in hun eigen krachten om zelfstandig leven te verbeteren. Zodat ze daarna weer af kunnen dalen om zelf verder te kunnen gaan. In hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien en op een gezondere manier invulling te kunnen geven aan hun leven. Zelfs als er geen tenten waren zagen deze zusters de nood en gingen. Zou dat dan betekenen dat wij ons totaal in het ongewisse moeten storten? Uiteraard is een bepaalde basiszekerheid, van waaruit je kunt handelen, ondersteunend. De zusters hadden een huis, een eigen bed en kregen maaltijden. Het hoeft geen overboord gooien van al onze praktische basiszekerheden te zijn. Maar wellicht mag het ons uitdagen en uitnodigen. Vertrouwend op onze innerlijke stem en goddelijke kracht die ons vergezelt. Dat wij ons geroepen voelen om te gaan staan en soms te gaan waar niemand gaat.

Geloofslied: Uit staat en stand en woorden weggevlucht

We maken de Tafel klaar.

Collecte      

Voorbeden: acclamatie:            Zegen ons met het licht van uw ogen

Wij bidden dat mensen in moeilijke omstandigheden
zich opgetild mogen voelen.
Mogen ervaren dat zij hun weg niet alleen gaan:
voor de mensen in Zambia, getroffen door het HIV-virus.
Dat mensen zich niet van hen afkeren,
maar hen helpen om een goed bestaan op te bouwen.

Voor de zusters van het Household in Distress programma.
Dat het hen niet aan moed mag ontbreken
Dat zij zich gesteund mogen voelen door ons.

Voor de mensen in Syrië vanwege het geweld dat weer zo hevig is losgebarsten, opgesloten, geen kant kunnen ze uit. Dat er gezocht wordt naar andere wegen dan de weg van geweld.

Voor de vluchtelingen, op zoek naar een veilige plaats, op zoek naar een thuis in ons land.
Dat zij zich welkom mogen voelen, mensen ontmoeten die hen wegwijs maken, hun vrienden willen zijn.

Wij bidden voor onze gemeenschap,
We maken ons zorgen over hoe we verder kunnen gaan.
Dat we niet wegkruipen bij elkaar in tenten of heilige huisjes,
maar ons opgetild mogen voelen boven onze zorgen,
zodat wij kunnen zijn waar niemand is,
gaan waar geen wegen gaan.

Intenties

Lied: Koester de namen

Tafelgebed

Wij danken u
dat U het hoort
als mensen roepen naar de hemel.
Dat U met ons meetrekt
en in situaties die vastgelopen zijn
altijd weer mogelijkheden schept.
Dat profeten nieuwe wegen wijzen
zoals Mozes die met het volk uittrok uit Egypte
Als Elia die het onrecht aanklaagde
Dat er mensen zijn als zuster Yvonne
die optrekt met mensen met HIV
van wie anderen zich afkeren

Wij danken U voor Jezus,
die als geen ander liet zien
hoe U op mensen betrokken bent.
Die ging naar plaatsen
waarvan niemand dacht
dat je er heen kon gaan
en die ons zo de weg wees
naar een nieuwe wereld.
Hij maakte mensen vrij
heelde wat gekwetst of gebroken was
haalde mensen in de kring
Voor hem was niemand te klein of te groot
Boze stemmen probeerden zijn stem te doen zwijgen,
donkere machten het licht te verdrijven,
maar hij is trouw gebleven aan U en aan ons,
ook toen hij wist dat de macht zou toeslaan
Op het feest van de bevrijding dat hij vierde met zijn leerlingen,
nam hij het brood, dankte daarvoor, brak het en zei:
Dit brood dat ik met jullie deel is als mijn leven:
met jullie gedeeld, voor jullie gegeven
Hij nam de beker, dankte daarvoor
en zei: Dit is de wijn van de nieuwe wereld.
Blijf je leven met elkaar delen, vreugde en verdriet,
met als teken daarvan het brood en de wijn.
Als je dat doet, dan ben ik bij jullie.

Hierna werd hij opgepakt
Zijn lichaam werd geschonden, gedood,
maar hij stond op,
staat op waar mensen hem gedenken
hem zichtbaar maken in hun leven

Dat wij in zijn geest mogen leven:
Open voor het geheim
Voor woorden van leven
Met een open oog voor de ander
Samen op weg naar de nieuwe wereld
waarvoor Jezus ons leerde bidden

Onze Vader

Vredeswens: dat wij vrede mogen vinden en vrede mogen brengen in het leven van anderen

Vredeslied: Waar vriendschap heerst en liefde

Breken en delen

Brood als een teken van verbondenheid met Hem en met zijn leven
teken van het leven dat wij samen delen, lief en leed, inspiratie
De wijn doet ons proeven van het land van vrede en recht.
U bent van harte welkom aan deze tafel

Delen van brood en wijn

Communielied: Brood zal ik u geven

Dankgebed

Wij danken u
Dat wij hier samen
het geheim van het leven mogen ervaren
dat wij hier mogen delen
wat ons zwaar valt en wat ons hoop geeft
dat wij boven onze zorgen mogen worden uitgetild
en samen mogen opstaan
uit wat klein maakt of verlamt

houdt het vuur in ons brandend
Dat wij ook in anderen
de vlam van de hoop mogen ontsteken

Mededelingen en bloemetje

Heel concreet is het doel van het Vastenactieproject om 300 mensen met hiv, voornamelijk vrouwen, te helpen om zelf in hun levensonderhoud te voorzien. Ze krijgen scholing, een startkapitaal en een starterspakketten voor een bedrijfje, b.v om mais te verbouwen of een visvijver aan te leggen.

Slotgedachte:
Tekens van hoop
Kijk vooral naar de tekens van hoop
en de signalen van vertrouwen.
Volg de weg van de gerechtigheid
en een spoor van liefde zal de aarde
opnieuw bewoonbaar maken.
Vandaag kun je beginnen.
De bron van leven stroomt altijd door.
Jurjen Beumer

Zegen

De Eeuwige zegent jou om te gaan waar geen wegen gaan
en daar een teken van hoop te zijn, deel van die warme onderstroom
die de eeuwen door leven brengt.

Slotlied: Te doen gerechtigheid

Gaan waar geen wegen gaan

17/18 februari 2018

Gaan waar geen wegen gaan

Voorganger: John Parker.
Zondag m. m. v. Guus Prevoo en de Cantorij.

Openingslied: zat: De vreugde voert ons naar dit huis
zon:  Zomaar een dak

Inleiding

Welkom iedereen bij onze eerste weekendviering van de Vastentijd. Als rode draad door deze tijd nemen wij ‘Gaan waar geen wegen gaan.’
Een tijd om te bezinnen, een tijd om de woestijn in te gaan; een tijd om mijn leven te bekijken, wat voor mij belangrijk is, waar ik voor sta.
Deze tijd gaat gekoppeld met een persoonlijke kant én aandacht voor mensen die het minder goed hebben. Ieder jaar nemen wij een project om onze aandacht op te richten. Wij nemen kennis van een groep mensen in een ander land, van hun dagelijks leven en van de problemen die zij tegenkomen. En wij proberen iets van onze eigen hebben aan hen te geven, om te helpen met het bestrijden van hun problemen.
Ik wens ons allen een fijne veertigdagentijd toe.

(zondag): Vandaag gaat mee voor Guus Prevoo, van de landelijke Vastenactie.

Nemen wij even een moment om de stilte binnen ons te laten, om de stilte in te gaan.

Gebed

Eeuwige, schepper, barmhartige, wie of wat die ook mag zijn, hoor het gebed van mensen die zoeken.
Mensen die zich inzetten om goed te doen, om goed te zijn, om een wereld te maken die goed is voor iedereen en alles.
Hoor het gebed van mensen die zoeken naar tekens van hoop in onze wereld die er soms gescheurd uitziet.
Eeuwige, hoor ons gebed, wees bij ons. Amen.

Acclamatie: zat:  Groot is de wereld
zon:  Ga dan als de zalm

Het Woord Tekst van Guus Prevoo van de landelijke Vastenactie.

‘Gaan waar niemand gaat, doen wat niemand doet’. Dat is het motto van de Zusters van de Heilige Harten van Jezus en Maria in Zambia. De zusters treden daarmee niet alleen in het voetspoor van de vele missionarissen in Afrika, maar uitdrukkelijk ook in die van Jezus Christus en Maria, naar wie de naam van hun congregatie verwijst.
Zambia is een land in zuidelijk Afrika, dat 18 keer zo groot is als Nederland. Er wonen 15 miljoen mensen. Sinds 1964 is het land onafhankelijk. Koper is een belangrijk exportproduct. En maïs het basisvoedsel voor de meeste en zeker voor de arme mensen. De zusters zijn actief in de noordelijke stad en regio Mbala, vooral in de sloppenwijken rondom de stad, de zogenoemde Zambia Compounds.

Heel concreet proberen de zusters die weg waar niemand gaat, te gaan via hun Households-in-Distress-programma (HID), huishoudens in crisis. En die crisis is en wordt veroorzaakt door de ziekte die aids heet. Veel kinderen zijn wees. Grootouders moeten voor hun kleinkinderen zorgen. Gelukkig kunnen hiv-geïnfecteerden medicijnen nemen waardoor het virus onderdrukt wordt. Maar dan volgt er een nieuw probleem: hoe de armoede te overleven? Via scholingsprogramma’s en startsubsidies ondersteunen de zusters in hun HID-programma vele mensen om nieuwe initiatieven te nemen. Schoolkinderen, heel vaak wees, worden voorzien van maaltijden en het schoolgeld wordt betaald. Zelfs een school en opvang voor gehandicapten is opgezet. Mensen krijgen via armoedebestrijdingsprogramma’s mogelijkheden om een eigen bedrijfje op te zetten, een marktkraampje, een visvijver, een landbouwbedrijfje. Speciaal voor vrouwen en meisjes, die vaak voortijdig de school hebben moeten verlaten, hebben de zusters lees- en schrijfgroepen opgezet. En ten slotte hebben de zusters ook bewustwordingsprogramma’s opgezet om verdere verspreiding van hiv in te dammen en om mensen die geïnfecteerd zijn of lijden aan de ziekte te begeleiden.

Heel concreet is het doel van het Vastenactieproject om 300 hiv-geïnfecteerden, voornamelijk vrouwen, te trainen in ondernemerschap en andere manieren waarop ze in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Door scholing, door het verstrekken van een startkapitaal en door starterspakketten om bij voorbeeld een landbouwbedrijf op te zetten of een visvijver aan te leggen. Na drie jaar moeten deze vrouwen zelfstandig hun bedrijfje kunnen voortzetten en hun inkomen opgekrikt kunnen hebben van een schamele 100 euro per jaar tot 1.200 euro. Daardoor kunnen ze dan voor hun gezin en verdere familie zorgen. Uiteindelijk zullen in de hele regio Mbala 15.000 mensen, direct of indirect, van het werk van de zusters profiteren.

‘Gaan waar niemand gaat, doen wat niemand doet’. De zusters en hun medewerkers verdienen al onze lof voor hun inzet. Zij en de mensen voor wie ze werken, verdienen onze solidariteit. Solidariteit met andere mensen is niet alleen een van de waarden in de katholieke sociale leer, waaraan we als gelovigen vorm moeten geven. Maar onze solidariteit maakt het ook mogelijk dat de zusters blijven gaan waar niemand gaat, blijven doen wat niemand doet. De waardigheid van aidspatiënten, van hiv-geïnfecteerden, van hun familieleden en van alle arme mensen in Zambia of waar ook ter wereld ter wille!

Lied:  zat:  Hij die gesproken heeft
           zon:   Ik zal in mijn huis niet wonen

Lezing uit de Schrift Marcus 1,12-15
De Geest dreef hem de woestijn in. Veertig dagen bleef hij in de woestijn, waar hij door ​Satan​ op de proef werd gesteld. Hij leefde er te midden van de wilde dieren en ​engelen​ zorgden voor hem.
Nadat Johannes gevangen was genomen, ging ​Jezus​ naar Galilea waar hij Gods goede nieuws verkondigde. Dit was wat hij zei: ‘De tijd is aangebroken, het ​koninkrijk van God​ is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’

Acclamatie: Als God ons thuisbrengt

Overweging

Ieder jaar krijgen wij de mogelijkheid om ons voor te bereiden op Pasen, het feest van het Leven. Wij luisteren naar bekende verhalen uit de Schrift, en zoeken naar inspiratie. Wij gebruiken deze tijd ook om aandacht aan anderen te schenken, nog meer intensief dan in andere tijden. Aandacht voor elkaar, in de verschillende activiteiten die georganiseerd worden, en ook in de wekelijkse ontmoetingen hier rondom Woord en Tafel. Aandacht ook voor anderen, ver weg, vaak met veel minder als wij, en ook vaak met grote problemen om te overleven, om te leven.
De afgelopen jaren hebben wij als geloofsgemeenschap tijd, geld en aandacht besteed aan kleine gemeenschappen in India, Afrika en Zuid-Amerika. En dit jaar gaan wij terug naar Afrika, naar Zambia. Daar hebben we zojuist iets over gehoord van Guus, die na deze viering nog meer met ons zal delen.
Het officieel thema van de landelijke Vastenactie luidt: ‘Gaan waar niemand gaat’, dat wij een beetje aangepast hebben in ‘Gaan waar geen wegen gaan’.  Het onbekende tegemoet gaan, ontdekken, ontmoeten, leren kennen, ermee leren omgaan.
Zoals het verblijf van Jezus in het woestijnverhaal: het onbekende tegemoet gaan, leren kennen. Daarna in de verhalen gaat hij op weg naar mensen. Eerst de woestijn in, zichzelf leren kennen, wat belangrijk voor hem is, waar zijn prioriteiten liggen, waar hij het beste zijn krachten en energie aan kan geven.
Deze laatste dagen heb ik vaak naar de Olympische Spelen op televisie gekeken. Mooie beelden, prachtige prestaties. De vele atleten hebben lang geoefend, getraind om zo te kunnen presteren, om te bereiken wat ze bereikt hebben. Voor de ene is de prioriteit om als atleet mee te doen aan deze Spelen. Dit is al heel wat. Een ander legt de lat hoger, en wil als winnaar bekroond worden.
Met Pasen krijgen wij geen gouden medailles; wij gaan ons ervoor voorbereiden, en wij zullen het Leven vieren. Deze komende tijd volgen wij die mooie mens Jezus op zijn weg, door middel van verhalen uit het evangelie, en met verhalen uit Zambia, waar mensen een waarachtig en waardig leven willen leiden.
Samen met hen zullen wij het leven vieren deze komende weken.

Geloofslied:  zat:  Niet op een troon van alleen
zon:  Kom en volg mij

Collecte, voorbereiding van de tafel

Voorbede:  Heer ontferm U

1. Wij bidden voor onze wereld,
   waarin mensen slachtoffer worden van geweld en onrecht;
   dat we wegen vinden die leiden naar bevrijding,
   dat vrede en gerechtigheid het winnen van oorlog en onderdrukking.
2. Wij bidden voor onze broeders en zusters die een ernstige ziekte moeten doorstaan,
   die ernaar verlangen om deel te nemen aan het gewone leven van alledag;
   dat zij zich niet in de steek gelaten voelen,
   dat we de juiste woorden vinden van bemoediging en troost.

2. Wij bidden voor ons die hier bijeen zijn, tot eer van de Eeuwige, tot bemoediging van elkaar;
   dat ieder van ons de weg mag blijven gaan,
   dat we met woord en daad blijven getuigen van deze weg,
   dat we blijven respect en aandacht voor elkaar hebben.
3. Intenties:

Tafelgebed:

Gij, die genoemd wordt: God van mensen,
Gij bent geen ander dan die gezegd heeft:
Ik zal er zijn.
Ik ken je hart
Ik roep je naam
Ik zie je al van verre.
Gij die het woord sprak
voordat wij konden antwoorden,
Gij die ons in het leven riep.
Wij danken U,
dat wij bestaan door U
vanaf het begin.

OMDAT GIJ HET ZIJT
GROTER DAN ONS HART
DIE MIJ HEBT GEZIEN
EER IK WERD GEBOREN.

Gij zijt met ons op weg gegaan,

als een vuur niet te blussen,
als leven niet te stuiten,
Gij zijt gezocht, gevonden,
doorverteld, beleden, gevierd…
Maar in één kind van mensen
hebt Gij meer dan ooit
laten zien hoeveel Gij van ons houdt:
in Jezus van Nazareth
kind van belofte, sprekend Uzelf.
Zijn licht is door de blinde gezien,
zijn woord door de dove gehoord,
van Hem getuigen de profeten
dat Hij leerde met gezag.
Zijn woord bracht leven.
Wij danken ook Hem
omdat Hij ons uitzicht gaf
een weg om samen te gaan.

OMDAT GIJ HET ZIJT….

In groot vertrouwen heeft
Hij geleerd en voorgeleefd
hoe wij mensen kunnen zijn,
toen Hij op de laatste avond
afscheid nam van zijn vrienden.
Hij nam brood in zijn handen, zegende het,
deelde het uit en zei:
‘Hier, neem en eet,
Mijn leven voor jullie gegeven.
Dit ben ik ten voeten uit:
gebroken, gedeeld tot eeuwig leven’
Zo nam Hij ook de beker, zegende die
en reikte hem over met de woorden:
‘Neem deze beker van Mij over
deel hem samen
drink er samen uit
het is mijn bloedeigen leven
als wijn vergoten voor jullie.’
Zoals Hij leven heeft geleerd,
zoals Hij vol van Geest
anderen bezielde,
zo gedenken we Hem hier
in dit brood en deze beker.
Wij vieren  zijn hoop op leven
dat ook in ons hart is neergelegd.
Zijn geloof dat God Zich vinden laat
voor ieder die oprecht Hem zoekt.
In Hem en door Hem, zal het leven
dat wij met Hem delen
sterker zijn dan alle dood.
Voorgoed  ligt nu de weg open naar die nieuwe wereld
waar gerechtigheid voorop gaat en vrede  volgt
waar wij mensen  elkaar dienen
en verlangen naar elkaars voltooiing.
Daarom doen wij wat Hij gedaan heeft
en bidden wij zoals Hij gebeden heeft:
Onze vader…

Vredeswens:  zat:  Vrede voor jou hierheen gekomen (couplet 1)
zon:   Liefde, dal van liefde

Communie:  Waar staat een gedekte tafel

Mededelingen

Slotgedachte Rimpelingen van hoop R.Kennedy.

Maar weinig mensen zijn bij machte de geschiedenis zelf om te buigen. Toch kan ieder van ons bijdragen om de gebeurtenissen een fractie te wijzigen. Het is uit zulke daden van moed en geloof samen dat de geschiedenis van onze generatie wordt geschreven. Iedere keer als er een mens opkomt voor een ideaal of handelt om het lot van anderen te verbeteren of tegen onrechtvaardigheid optreedt zendt hij een rimpeling van hoop uit.

Die rimpelingen, die elkaar vanuit miljoen verschillende centra van energie en durf kruisen, vormen een stroom die de machtigste muren van onderdrukking en tegenstand wegvagen.

Zegen en wegzending

Slotlied:   In ’t laatste van de dagen.

KRUISPUNT – Welke weg kies jij

SAN SALVATORGEMEENSCHAP | DATUM: 14 februari 2018 Aswoensdag

Thema: KRUISPUNT – Welke weg kies jij

Voorgangers Franneke Hoeks en Maria van den Dungen

Cantor Gerard van de Weijer | Pianist Cor Rademaker Lees meer →

Heel worden

Heel worden

10 – 11 februari 2018
Voorganger Franneke Hoeks

Cantor zaterdag Gerard van de Weijer | Koor zondag: Melodiek

OPENINGSLIED: Za Dit huis is een huis. Zo Voor mensen die naamloos Lees meer →