Viering Binnenstebuiten

BINNENSTEBUITEN           viering Carnaval                                 22 en 23 februari 2020

Maria van den Dungen                      zat. volkszang /zo koor Melodiek

OPENINGSLIED: … Hier gaan we zingend de wereld te buiten

Paaskaars wordt aangestoken

Welkom: Iedereen, die vandaag hierheen is gekomen al of niet getooid met rood-wit –gele kleuren. Welkom iedereen, die dit uur wil meemaken waarin een andere wereld mag doorklinken: een uur meer dan er kan.
Kaarsje voor overleden lid van onze geloofsgemeenschap

En er kan veel in deze dagen: een grote bierfabrikant gaf in een advertentie aan dat carnaval vieren – uiteraard met zijn bier – zorgt voor verbinding tussen mensen. Dat klinkt goed, maar mag die verbondenheid ook het hele jaar duren? Kan dat een andere samenleving ? Ja, zegt Augustinus: Wij zijn de tijden. Wij samen bepalen  – hoe bescheiden ook – hoe de wereld om ons heen eruit ziet. Hoe wij ons tot elkaar verhouden,  hoe wij zien en laten zien….als wij maar durfden. Misschien kan dit uur ons daartoe inspireren. Laten we daar maar ruimte voor maken in ons binnenste, in de naam van : de Vader, de Zoon en de heilige Geest.

Gebed:
Eeuwige, open ons hart voor jouw woord
om te horen en te voelen wat van waarde is in ons leven .
Jij hebt het licht geschapen
zodat we elkaar kunnen zien zoals we zijn.
Moge jouw Woord ons genoeg zijn.
Dat vragen we voor vandaag en morgen
en alle morgens die nog volgen..
Amen.

Acclamamatie: Dat wij volstromen met levensadem

EERSTE LEZING: is een verhaal van Adri Bosch: bij het schilderij: De bruiloft te Kana door Jeroen Bosch

-De gasten zijn binnen, het puik van het land
de tafelmanieren verraden hun stand;
ze zitten gebeiteld, hun kleed in de plooi
en ze vieren de hemel op aarde;
hun huis is van glas en van goud is hun kooi
en hun geld lijkt van enige waarde.

-Een juffrouw in dophoed nipt iets van een schaal
een and’re geniet van een roddelverhaal;
een gast in het grijs kijkt te zwart om zich heen
en een hond heeft de kop van een sater
hun glazen zijn leeg en hun hart is van steen
en het feest valt al vroeg in het water.

-Maar hoog in het portret, daar zit een zanger,
hij hoort er niet bij, hij is nauw’lijks te zien;
hij zingt van het schone, hij zingt van de schijn
en hij zingt van het troebele water
dat menigeen kiest boven klinkklare wijn
die zo echt is en van enige waarde.

-Dan maakt er een man een bescheiden gebaar
en zes stenen kruiken – ze stonden al klaar-,
ze bieden de gasten de heerlijkste wijn
en die raken compleet buiten zinnen;
het lied van die man gaf het wonder een sein,
ook een wonder moet ergens beginnen.

-En Jezus die water veranderde in wijn
bewaar ons voor leugen en status en schijn;
en als wij vergeten, vergeten misschien
wat echt is en enig van waarde,
dan geef ons een zanger, die ons weer laat zien,
en wij vieren de hemel op aarde.

Tussenzang:  Wij leven op aarde  / Als daar muziek voor is

Evangelie       Matteus 5, 33-37

Ja is ja, nee is nee

³³ Jullie hebben ook gehoord dat destijds tegen het volk werd gezegd: “Leg geen valse eed af, voor de Heer gedane geloften moeten worden ingelost.” ³⁴ En ik zeg jullie dat je helemaal niet moet zweren, noch bij de hemel, want dat is de troon van God, ³⁵ noch bij de aarde, want dat is zijn voetenbank, noch bij Jeruzalem, want dat is de stad van de grote koning; ³⁶ zweer evenmin bij je eigen hoofd, want je kunt nog niet één van je haren wit of zwart maken. ³⁷ Laat jullie ja ja zijn, en jullie nee nee; wat je daaraan toevoegt komt voort uit het kwaad.

Acclamatie: Het woord dat ik jou geef

Overweging

Oeteldonk Binnenstebuiten is dit jaar het Carnavals motto. 6 weken geleden heb ik de Oeteldonkse Club gevraagd om enige uitleg bij dit motto, maar ik heb nog geen mail gehad. Want je jas kan binnenste buiten, je kiel ook, maar een stad? Worden stukjes van de A2 dan het stadscentrum en de Hinthamerstraat en de Vughterstraat de rondweg? Oeteldonkers, kunnen die misschien binnenste buiten? Misschien dat de lezingen wel antwoord geven over de vraag of dat met mensen kan.

Verhalen van Adri Bosch zijn bijna altijd boeiend en beeldend, zo ook in de eerste lezing over het schilderij van Jeroen Bosch. Links boven zitten de muzikanten, die ingehuurd zijn om het feest sfeer te geven, de bedienden die moeten zorgen dat alles goed verloopt.  De jonge bruid zit tussen haar man en haar moeder aan de tafel. Je ziet de gasten, rijk getooid, het uiterlijk vertoon telt. Toch lijkt het een saaie boel op die bruiloft in Kana: het is geen echt feest! Het is niet sprankelend, er springen geen vonken over. Bij het bruidspaar zie je ook niets:  de Geest is er niet. Het uiterlijk en het innerlijk komen niet met elkaar overeen; ze dragen allemaal a.h.w. een masker.

De meeste mensen kennen we alleen aan de buitenkant: de lengte, de haarkleur, de stem. Van sommige mensen kennen we ook de binnenkant: de aard en gevoelens, zijn ideeën en soms ook zijn of haar levensverhaal. Dat zijn de mensen met wie we ons verbonden voelen, door vriendschap of familiebanden of mensen die ons toestaan in hun binnenste te kijken.  En dat is natuurlijk ook op onszelf van toepassing.

Datzelfde geldt eigenlijk ook voor hoe we naar het leven kijken. Is het leven voor ons meer dan alleen de buitenkant met geld en opschik, van zien en gezien worden? Is er ruimte voor een andere laag, waarop ons bestaan gegrond is?

De evangelielezing is kort maar krachtig: jouw ja moet ja zijn en nee is nee. Je hoeft er geen toeters en bellen bij te halen, niet de hemel aan te roepen; mensen weten wat ze aan je hebben. Je bent betrouwbaar, men kan van je op aan. Als je iets goeds doet, handel je van binnenuit. Je bent van binnen zoals je van buiten doet, je draagt geen masker.

Met carnaval worden we uitgedaagd om met een andere blik te kijken naar onszelf en naar de samenleving. En dan is er veel te zien, dan zie je hoeveel maskers wij door het jaar heen gewend zijn te dragen. Onszelf een spiegel voorhouden dat kan het beste met de nodige humor, want dat is milder en geeft ruimte jezelf te corrigeren én jezelf te blijven.

Als er geen binnenkant is, hoeft er ook geen buitenkant omheen te zitten, buitenkant en binnenkant bestaan dankzij elkaar. Die buitenkant omgeeft de ruimte van de binnenkant. Dat binnenste, onze kern of onze ziel is wat ons maakt tot deze unieke mens..

Als in het boek De kleine Prins de vos en het prinsje afscheid nemen vertrouwt het vosje zijn geheim aan het prinsje toe. Het prinsje moet niet naar de wereld kijken met zijn hoofd maar met zijn hart: ‘Want alleen met het hart kun je goed zien.’ Kijk, dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig. Alleen met het hart krijg je kijk op iemand. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.
Vaarwel, zei de prins.  – Vaarwel, zei de vos.
(uit De Kleine prins, Antoine de Saint-Exupéry))

Als we onze maskers afzetten en onszelf laten zien aan de ander, als we zo kwetsbaar durven zijn, dan vallen binnenkant en buitenkant samen. Dan mag het binnenste buiten, meer dan 3 dagen lang. We hebben geen masker nodig. De bijbel laat mensen zien in hun grootheid en in hun kleinheid, mensen gewoon zoals ze zijn. Met hun hebbelijkheden en onhebbelijkheden, mensen, geen heiligen.
Met humor kijken naar onszelf en naar onze samenleving, ik wens dat ieder toe in deze dagen.

Geloofslied: Alle mensen worden broeders c 1+3/ Ik heb lief de aarde en de mensen

Collecte, tafel; klaarmaken

De collecteschaal gaat rond om uw gaven ook op de tafel van delen te zetten.
Wie deze dagen niet het Carnaval induikt houdt vast wel wat meer over. En als U wel gaat, en af en toe een rondje geeft, laat onze gemeenschap dan ook meedelen. Aanbevolen.

Voorbede

Wij bidden vandaag voor alle mensen met een masker op.
Wij denken aan hen die een feestmasker dragen,
en in deze dagen in een feestroes verkeren.
Dat zij ook oog hebben voor de andere kant van de medaille,
dat zij zich verbonden voelen met die mensen in hun omgeving
die het moeilijk hebben en geen feestelijk gevoel hebben.
Laat ons zingend bidden.
Acclamatie :Dan nog klamp ik mij vast aan jou

Wij denken aan hen die het masker van verdriet en lijden dragen,
aan hen, die onder een bestaansminimum moeten leven,
en aan allen die verbitterd en opstandig zijn geworden.
Dat zij mensen om zich heen vinden die zich met hen verbonden voelen,
zich om hen bekommeren en hun een helpende hand reiken.
Wij bidden voor onszelf, dat we ons niet steeds verschuilen achter ons masker,
maar de moed hebben ons hart te laten spreken.
Laat ons zingend bidden.
Acclamatie: Dan nog klamp ik mij vast aan jou

Wij bidden voor de zieken in onze gemeenschap
in stilte ook voor onze eigen intenties en voor die opgeschreven staan in ons boek.

We  noemen in dit uur enkele namen dat zij opgegaan mogen zijn in het grote Licht.
Acclamatie :Licht zal ons leven zijn / Gedenk ons hier bijeen

INTENTIEKAARSJE OP TAFEL WORDT ONTSTOKEN

TAFELGEBED      CARNAVAL 20202

Gezegend, jij, God-met-ons,
uit jouw handen hebben wij het leven ontvangen,
om ten volle mens te zijn, in alle grootsheid, in al onze kleinheid.
Elke dag weer, van de opgaande tot de ondergaande zon.

Wij willen jou danken voor dit leven,
voor de schoonheid en de vreugde,
voor de kwetsbaarheid en de liefde.
om samen door het leven te gaan.
– elkaar te zien in wie we werkelijk zijn, zonder masker.

STAD VAN VREDE IN UW MIDDEN

Gezegend Jij
die die ons geweten wakker houdt
die onze ogen opent
om te zien wat ons te doen staat:
werken aan jouw wereld
van menswaardigheid.

Gezegend de mensen
die Jou verwachten
elkaar bemoedigen
en nieuwe wegen zoeken
om mensen nabij te zijn
om te doen wat recht en goed is.

 Wij danken jou voor jouw zoon Jezus,
Zoals hij – willen wij –
in alle eenvoud
het leven van onszelf en anderen dragen,
in vertrouwen op Jou dat Jij ons ziet en niet laat vallen.

STAD VAN VREDE IN UW MIDDEN

Gezegend Jezus van Nazareth,
die met iedereen aan tafel ging
om samen een lied te zingen
van vreugde en verdriet.
Hij deed dat ook die laatste avond
toen hij brood nam
het brak
en aan zijn vrienden gaf
met de woorden:
neemt en eet,
gebroken brood voor deze wereld.
teken van mijn leven,   gebroken en gedeeld, ter wille van jullie.

En ook de beker liet hij rondgaan
en zei: Als teken van liefde
verbindt deze beker jullie met mij
en met het leven en de toekomst van alle mensen.
Drink ervan en blijf dit doen om Mij te gedenken

STAD VAN VREDE IN UW MIDDEN

Nog steeds staat zijn tafel in ons midden
voor vriend en vreemde.
Is hij in ons midden als brood gedeeld
als wijn voor ons geschonken
om samen met hem, en met elkaar,
de weg te kunnen gaan die ons gegeven is,
ook onder moeilijke omstandigheden.
Zo weten wij ons gedragen door jou,
zo willen we naar elkaar omzien en elkaar dragen,

We bidden:  ONZE VADER……

Zaterdag: Want van U is de toekomst

Vredeswens:

Laten we vrede dromen
alsof oorlog niet bestaat
Laten we de liefde dromen
warm en sterk en licht en zacht.
Laat de liefde in ons komen
bij ons blijven, dag en nacht.
God van mensen, geef ons kracht
waar te maken wat wij dromen.                           ( vrij naar M. Spoelstra)

Lied: Shalom voor al wat leeft / Shalom aleichem

Uitnodiging:

Brood en wijn:
tekens van Hem die heeft gezegd ‘Ik zal er zijn’
Tekens die ons oproepen om er op onze beurt “te zijn”
om mensen tot mensen te maken.

Communie lied: De doodgewoonste dingen / Waar vriendschap is en liefde daar is God

Gebed:

Op wie anders vertrouwen
dan op mensen met wie
je alledag het leven deelt.

Op wie anders vertrouwen
dan op de aarde die je draagt
voedt en bergt in haar schoot.

Op wie anders uiteindelijk bouwen
en vertrouwen dan op jou,
Bron van leven, Kiem van hoop.

Slotgedachte

Muziek geeft adem op dagen
van verdriet, van onmacht, van pijn,
kan troosten, zegt wat ik wil zeggen
als woorden onvindbaar zijn.

Muziek tilt op, gaat hoger
dan waar de mensen gaan.
raakt snaren liefde, eeuwigheid,
laat iets van jou verstaan.

Muziek verstilt, gaat dieper
dan waar de mensen gaan.
Weeft draden kleur, geborgenheid,
laat iets van jou verstaan.

En steeds wil ik je vragen:
Wanneer schiep jij de muziek?         (M.Spoelstra)

Zegen:
Ga in vrede
En viert het leven.
Gezegend zijn je lippen,
dat zij woorden van troost,
van hoop en toekomst mogen uitspreken;
Gezegend je handen,
dat zij liefde mogen ontvangen en doorgeven;
Gezegend je voeten,
dat zij mogen dansen van vreugde.

Vier het feest dat leven is
In de Naam van de Vader, de Zoon
en de Heilige Geest.           Amen

Slotlied: Ooit zijn wij allen samen