Paaszaterdag: Een weg van licht en leven

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 16 april | Paaswake
Een weg van licht en leven
Voorbereiding  Corrie Dansen, Maria van den Dungen, Franneke Hoeks
Lectoren Marga van de Koevering en Ria van Luijk
Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers | Piano Coby Wagemans | Fluit Maria Werner

U die gezegd hebt: ik zal er zijn. Hier zijn wij: mensen met het donker van Goede Vrijdag nog in ons. Wij bidden om licht. Schenk ons hoop die leven doet.

Zingen: als alles duister is

Paaskaars aansteken met het licht de parade
We warmen ons aan elkaar bij het vuur. Het Paasvuur dat mensen van verschillende kerken samen aanstaken. Teken van de hoop, van het licht dat altijd weer terugkeert.  We steken de Paaskaars aan. Het licht keert terug. Elk van ons ontvangt dit licht, het licht van Pasen, van de hoop dat de dood niet het einde zal zijn.

Licht doorgeven

Lied: Licht dat ons aansteekt in de morgen

Uit Genesis
In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods geest zweefde over het water. (Genesis 1: 1-5 )
God zei: ‘Er moet licht komen,’ en er was licht. God zag dat het licht goed was, en hij scheidde het licht van de duisternis; het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.
Er was nog altijd de oervloed. Een grote gevaarlijke watermassa. De Eeuwige bracht scheiding aan. Grond onder onze voeten. Land om veilig op te leven. Toen schiep God planten die kleur brachten, gewassen voor ons tot voedsel.  Duurzaam, want ze droegen zaden. Vervolgens vissen, vogels en allerlei soorten dieren. (Genesis 1: 6-25)
God zei: ‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het ​vee, over de hele aarde en over alles wat daarop rondkruipt.’ God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen.  God keek naar alles wat hij had gemaakt en zag dat het zeer goed was. ( Genesis 1: 26-27)

Lied: Die chaos schiep

Doortocht Exodus 14
De ​engel​ van God, die steeds voor het ​leger​ van de Israëlieten uit was gegaan, stelde zich nu achter hen op. Ook de wolkkolom die eerst voor hen uit ging stelde zich achter hen op, zodat hij tussen het ​leger​ van de ​Egyptenaren​ en dat van de Israëlieten kwam te staan. Aan de ene kant bracht de wolk duisternis, aan de andere kant verlichtte de vuurzuil de nacht. Die hele nacht konden de legers niet bij elkaar komen. Toen hield ​Mozes​ zijn arm boven de zee, en de Eeuwige liet de zee terugwijken door gedurende de hele nacht een krachtige oostenwind te laten waaien. Hij veranderde de zee in droog land. Het water spleet, en zo konden de Israëlieten dwars door de zee gaan, over droog land; rechts en links van hen rees het water op als een muur.

Lied: Gij die uw naam

Paasevangelie Lucas 24, 1-10
Maar op de eerste dag van de week gingen de vrouwen bij het ochtendgloren naar het graf met de geurige olie die ze bereid hadden. Bij het graf aangekomen zagen ze echter dat de steen voor het graf was weggerold, en toen ze naar binnen gingen, vonden ze het lichaam van de Heer Jezus niet. Ze wisten zich geen raad. Plotseling stonden er twee mannen in stralende gewaden bij hen. Ze werden door schrik bevangen en bogen het hoofd. De mannen zeiden tegen hen: ‘Waarom zoeken jullie de levende bij de doden? Hij is niet hier, Hij is uit de dood opgewekt. Herinner je wat Hij jullie gezegd heeft toen Hij nog in Galilea was: de Mensenzoon moest worden uitgeleverd aan zondaars en moest gekruisigd worden en op de derde dag opstaan. Toen herinnerden ze zich zijn woorden. De vrouwen keerden terug van het graf en gingen aan de elf en aan alle anderen vertellen wat er was gebeurd. Het waren Maria van Magdala, Johanna, en Maria, de moeder van Jakobus, en nog een aantal andere vrouwen die hen vergezelden. Ze vertelden de apostelen wat er was gebeurd.

Zingen: Blijf niet staren op wat vroeger was

Overweging
Een nieuwe paaskaars, licht ontstoken en aan elkaar doorgegeven. Licht van hoop. Licht van vertrouwen. Licht van geloof. Alles begon met licht zo hoorde we in het verhaal van de schepping. Licht werd door de Eeuwige van het donker gescheiden. Licht als eerste scheppingsdaad, gevolgd door al het moois op deze aarde. Mensen als laatste in de rij. Mensen als beeld van God. En God zag dat het goed was. Een soort oerbeeld van goed leven in die oorspronkelijke tuin van de Eeuwige.
Tijd verstrijkt. Mensen ontwikkelen zich en gaan hun eigen weg. Dat brengt de wereld veel moois, maar mensen zouden geen mensen zijn als ontwikkeling ook niet conflict met zich meebrengt. De neiging om wat afwijkt van je eigen groep tot object te maken. Dat gebeurde lang geleden met het joodse volk. Slaven waren zij in Egypte. Maar ook recenter en dichterbij zijn er voorbeelden van groepen mensen die tot slaaf gemaakt werden of worden. Mensenhandel. Onze eigen geschiedenis.
Het verhaal van de uittocht is een bevrijdingsverhaal pur sang. De eeuwige die het onderdrukte volk te hulp komt. Een baken van licht op de weg die deze groep mensen losmaakt van hun slavenbestaan.
En dan Jezus, Messias, kind van god. Op witte donderdag vierden we de laatste maaltijd van Jezus met zijn vrienden. Door de knieën ging hij om de voeten te wassen. Een voorbeeld van dienend leiderschap dan een ander niet wil knechten. Nooit!  Opgepakt en gekruisigd liet hij zijn vrienden en vriendinnen radeloos achter.  Hoe moest het nu verder?
Het zijn vrouwen die naar het graf gaan. In de vroege ochtenduren. Dat moment net voor de zon opkomt. Tot hun grote schrik is de steen weggerold. Ook dat nog. Zelfs geen lichaam om afscheid van te nemen. Er is niets meer. Helemaal niets meer. De bodem van verdriet en verbijstering bereikt.  En dan is er licht: mannen in stralende gewaden.  Hij is niet hier. Hij is opgestaan! Wat een ongelofelijke boodschap is dat. Ongelofelijk!
Ik weet niet of ik deze verhalen letterlijk geloof. De bijbel is een geschiedenisboek voor mij. Toch moet er iets gebeurd zijn in dat eerste ochtendlicht. Iets wonderlijks. Misschien is het grootste wonder niet de opstanding van Jezus maar het feit dat deze vrouwen opstaan en in zichzelf dat verhaal van jezus voelen oplichten. Dat zij deze gebeurtenis doorvertellen zodat de leerlingen op hun beurt ook opstaan, oplichten en doem, dood en duister achter zich laten.
En wij, hier in de paasnacht van 2022. Na twee jaar corona kunnen we weer vieren en letterlijk licht doorgeven aan elkaar. En licht kunnen we wel gebruiken. Kan de wereld wel gebruiken. Oorlog aan de grenzen van Europa. Mensen op de vlucht. Mensen gemangeld. Om moedeloos van te worden. Maar hier is het licht. Licht tegen de verdrukking in!  Licht dat ons niet verblindt, maar licht dat ons nieuw zicht geeft en tot mensen maakt zoals God ons graag ziet. Mensen vol licht en leven. Aanstekelijke mensen die anderen tot leven wekken.

Hernieuwing doopbelofte
U riep de aarde tevoorschijn
uit het water van de oervloed
U bevrijdde uw volk uit de slavernij
en door het water van de zee
ging U voor hen uit naar het land van hun verlangen.
U noemde Jezus uw geliefd kind
toen hij gedoopt werd in de Jordaan
U roept ons om zijn weg te gaan
te leven zoals hij
op weg te gaan naar het beloofde land

Zegening van het water
Eeuwige, laat uw geest over dit water gaan
dat het een bron van leven mag zijn

Zingen: Levend water, drenk mijn ziel in mij

Een avond die anders is dan alle anderen. We hoorden over oorsprong, bevrijding, leven voorbij de dood. Een avond om je geloof te belijden. Laat ons aanstekelijke mensen zijn
die het verhaal van Jezus blijven vertellen, blijven leven.
Kom maar naar voren, laat je besprenkelen door dit water vol vuur.

Lied: Gij die ons nooit geknecht hebt met geen woord”

Vredeswens| Tafel klaarmaken | Collecte | Muziek

Tafelgebed
Hoe hoopgevend is jouw naam: Ik zal er zijn.
Hoe bevrijdend is jouw licht: warm en verhelderend
Hoe liefdevol is jouw hand: open en nabij
Hoe verfrissend is jouw bron: zuiver en levengevend
jouw naam dragen wij met ons mee, jouw licht willen wij uitdragen, jouw hand maken wij tot de onze, jouw bron laat ons leven stromen om mens te zijn,  zoals Jij je had ingebeeld, zorgend voor de aarde, voor al wat leeft en is,
om mens te zijn, zoals eens Jezus, die ons voorging, opkwam voor anderen, trouw bleef aan Jou, en zo aan zichzelf.
In de avond voor zijn sterven aan het kruis toonde hij nog eenmaal wie hij was en blijven wou voor ons. In het bijzijn van zijn vrienden heeft hij brood genomen,  dankte Jou voor het brood, brak het en deelde het aan zijn vrienden met de woorden: ‘Neem en eet van dit brood, dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’ Hij nam een beker, sprak een dankgebed, en zei daarbij: ‘Drink hieruit en proef van mijn liefde, zodat mijn vreugde in u zal zijn en haar volheid bereikt. Heb elkaar lief, zoals ik u heb liefgehad.’ In zijn geest zullen wij leven. Zo zal jouw naam ‘Ik zal er zijn’  een blijvende belofte zijn,zal het licht stralen, zullen handen elkaar vinden en bronnen van leven zullen stromen. Zie de mens, nieuw geboren, deuren zullen opengaan, een nieuwe lente breekt aan, de wereld komt tot leven. Zijn woorden indachtig,  zal jouw koninkrijk komen, daarom bidden wij: Onze Vader

Breken en delen | Communielied: Wat in stilte bloeit
Paaswens

Slotgedachte
‘Er zal nooit, nergens
een begin van redding zijn,’
‘als niet ten minste één mens zegt
‘hier ben ik’
en ziende om zich heen
zoekt of er nòg een is, nog twee of drie
met vonken licht ‘hier ben ik’
in hun ogen.’
(Huub Oosterhuis)

Zegen
Zelfs als geen mens het zou geloven dan zouden bloemen en bomen het nog verkondigen dat zelfs wat ingeslapen is toch onbedwingbaar kan herleven.

Dat wij gezegend zijn met het licht van Pasen
opstaan en licht brengen in het donker
tot alles licht is geworden
in de naam van…

Slotlied: Het zal in alle vroegte zijn