vaccineren

Salvatoriaan, juni 2021
Toen de eerste vaccins in zicht kwamen, voelde ik me een beetje onzeker. Ik weet niet of ik dat wel wil? Gaat de ontwikkeling niet te snel? Is de controle wel goed genoeg? U moet me niet verkeerd begrijpen ik ben niet tegen vaccinaties – ik heb een geel boekje vol stempels die nodig waren voor buitenlandse (werk) reizen – maar dit ging zo razendsnel dat dat bij mij, en bij veel anderen, bezorgdheid opriep. Je kunt er ook anders naar kijken. De omvang van de pandemie heeft een ongekende samenwerking tot stand gebracht. Nog nooit is er zoveel wetenschappelijke samenwerking geweest als tijdens de ontwikkeling van coronavaccins. Overheden, artsen en wetenschappers sloegen de handen ineen en god-zijdank hebben we in de Westerse wereld nu de
beschikking over vaccins. We horen berichten over een kleine kans op bijwerkingen van sommige vaccins. Van die berichten zou je onrustig kunnen worden. Voor mij is het juist een signaal dat er heel zorgvuldig wordt gekeken naar het proces en de werking van deze vaccins. Bij twijfel worden zaken bijgesteld. Dat vind ik een geruststelling. Mijn ouders zijn als één van de eerste groepen
ingeënt. Wat waren zij blij met hun prikken die het leven weer een beetje leefbaar maakten. Er kwam meer ruimte op de afdeling van mijn moeder en mijn vader kon iets meer bezoek ontvangen. Dat deed hen goed. Ik ben geen arts, viroloog of microbioloog. Mijn verstand op dat vlak rijkt niet verder dan huis-tuin-en-keukenwetenschap. Ik ben blij met mensen die de kennis en kunde hebben om dit virus te onderzoeken en te kijken naar wat er mogelijk is. Ik zou het niet kunnen! Hulde ook aan de artsen en verpleegkundigen die afgelopen jaar geconfronteerd werden met
zoveel doodzieke mensen. Ik geloof heilig in vragen stellen en kritisch blijven. Als ik echter niet meer kan of durf te geloven in mensen die hun uiterste best doen om dit virus eronder te krijgen, dan weet ik het niet meer. Het afgelopen jaar ben ik niet bang geweest voor corona. Door de dreiging van corona werd de verbondenheid tussen mensen extra voelbaar. Alle maatregelen tegen corona dragen iets in zich van zorg dragen voor de ander. Verbondenheid betekent ook dat ik me verantwoordelijk voel voor anderen. Ik hield me aan de regels omdat ik zorg wil dragen voor alle
mensen met wie ik me verbonden voel: familie, vrienden en jullie allemaal. Er zijn mensen, jong en oud, die niet gevaccineerd willen worden om heel verschillende redenen. Iedereen maakt hierin zijn of haar eigen keuze. Die keuzevrijheid is een groot goed, dat we moeten blijven koesteren. De verschillende keuzes die mensen op dit vlak maken is iets waar we met elkaar ween weg in moeten zien te vinden, ook binnen de San Salvator. Ik wil leven vanuit vertrouwen dat mensen met zorg, bezieling en betrokkenheid op het grote geheel hun werk doen. Misschien blijk ik ooit een onnozele dromer die te veel uitgaat van het goede in mensen. Niet voor niets voel ik mij thuis in de voetsporen van Jezus. Ik geloof in het goede van mensen. Ik heb mijn eerste prik gehad en de tweede staat in mijn agenda genoteerd. Die prik zet ik niet zozeer voor mezelf als wel voor alle mensen om mij heen. Iedere prik voelt voor mij als een daad van verbondenheid.

Franneke Hoeks