Vieringen

SPREKENDE BEELDEN

SPREKENDE BEELDEN                              30 april 2023
Lectoren: Maria Claessens en Frans Langemeijer
Muzikale ondersteuning: Marc Baghuis en Gerard van de Weijer, cantor
Voorganger: Corrie Dansen

Openingslied: Heer, onze Heer, hoe zijt gij aanwezig
Welkom
Lieve mensen, welkom, mede namens Maria Claessens en Frans Langemeijer, die mee voorgaan. Welkom, waar je ook vandaan komt, hoe vaak je ook komt.
Fijn dat we hier weer bij elkaar zijn, op deze vierde zondag van Pasen, een tijd van opstaan en tot bloei komen. We vieren samen, bidden, zingen en luisteren naar muziek. We delen brood en wijn met elkaar. We zijn hier ook bij elkaar voor een ontmoeting, na afloop van de viering. Ook dat hoort voor velen van ons bij het vieren van de zondag. Tijdens de viering willen we ons laten inspireren en bemoedigen door verhalen uit de bijbel. Verhalen over bijzondere ervaringen van mensen met Iets of Iemand waarvoor we – blijvend – naar woorden zoeken en waarvoor we vaak het woord God gebruiken.
Laten we nu eerst de stilte zoeken en inkeren in onszelf.

Gebed:
Lieve God,
Jij voor wie we woorden zoeken
Jij groter dan wij zijn
Geheim van het leven
Onnoembare,
Liefde,
Eeuwige,
Mogen wij Jouw stem horen,
Luisteren naar Jouw oproep aan ons
Mogen we ontvankelijk zijn voor Jouw aanwezigheid,
Hier in ons midden.
Acclamatie: Onhoorbaar, onzichtbaar Lees meer →

TROUW EN VERTROUWEN

TROUW EN VERTROUWEN                               23 april 2023
Voorganger: Maria van den Dungen
Koor: Melodiek

OPENINGSLIED: …Om warmte gaan wij

Welkom
Goede morgen, lieve mensen allemaal welkom op deze morgen twee weken na Pasen.
Het is fijn om samen te komen rond oude teksten, mooie liederen en ook de stilte toe te laten in deze viering.
Dit uur waarin we samen zijn In de naam van de Vader, de zoon en de heilige Geest.
Vandaag gaat het over trouw en vertrouwen. Begrippen die we veel gebruiken en die van enorm belang zijn.
Vertrouwen, dat is de bodem onder onze wereld, anders kan er niets functioneren.
Maar laten we eerst even stil zijn en ons afstemmen op de Eeuwige.

Gebed
Eeuwige, aan het begin van deze viering
vragen wij Jou:
maak het stil in ons
opdat wij kunnen luisteren naar jouw woord. Lees meer →

Vernieuwend leven naar buiten brengen

San Salvatorgemeenschap 16 april 2023
BELOKEN PASEN
Vernieuwend leven naar buiten brengen
 Voorganger Heleen Hendrikx
m.m.v. lectoren: Marga vd Koevering  en  Toon van Mierlo
Piano  Joost van Boekhoven
Cantor Machteld Terlingen
Beeldmontage:  Wilton Desmense

Openingslied: Licht dat ons aanstoot in de morgen
(Huub Oosterhuis/ Antoine Oomen)
Welkom
Vrede voor dit huis, voor wie hier aanwezig zijn en voor wie bij jullie horen, ik heet jullie welkom in de Naam van de Eeuwige. Het thema van deze viering is vernieuwend leven. Vandaag is het Beloken Pasen. Beloken: een woord dat we eigenlijk niet meer gebruiken. Het betekent gesloten, verborgen. Luiken gaan open op de 1e zondag na Pasen. Dat horen we straks in de verhalen van de ark en voor de van binnen naar buiten gezonden naaste volgelingen van Jezus.
De Paaskaars en de Oekraine-Vredeskaars branden reeds.
Licht van Opstaan en Vernieuwing voorbij aan dood, doem en duister. “Help het geliefde Oekraïense volk op weg naar vrede en laat het Paaslicht op het Russische volk schijnen”, zo bad paus Franciscus vorige week voor een vol, zonovergoten Sint Pietersplein in Rome. “Troost de gewonden en iedereen die dierbaren verloren heeft door de oorlog. En zorg dat de gevangenen gezond en veilig kunnen terugkeren naar hun familie.” Vandaag vieren de Oosterse kerken Pasen. Dat er Licht en verlichting komen mag daar en elders waar conflicthaarden zijn.
Voordat we onze binnenkant openen voor gebed, ontsteken we kaarslicht voor onze lieve doden: Licht voor inspirator, theoloog en dichter Huub Oosterhuis die op Paaszondagmorgen is overgegaan. Wij zingen en bidden met grote regelmaat de teksten van Huub Oosterhuis. Ook vandaag. Er is zoveel wat Huub Oosterhuis gebracht heeft aan verrijking en vernieuwende geloofstaal. Vandaag heb ik de herkomst van de liederen en de teksten vermeld op de handout. Eerlijk is eerlijk, ik kan niet zónder zijn taal. Ze zijn een bron van hartversterking voor mij en voor zovelen. Dankbaar omdat ik al jarenlang, dat heb ik van huis uit meegekregen, met deze vernieuwende taal  gevoed word.
En er brandt licht voor de dierbare Salvatorianen die in de aanloop naar Pasen van ons zijn heengegaan…
Zij zijn niet meer zichtbaar, tastbaar in het aardse onder ons. Voor ons geestesoog blijven zij leven in het licht van de Eeuwige. Dank voor alle liefde die jullie gegeven hebben in woord en daad.

Openingsgebed
Eeuwige, Levengevende
Verberg Jouw aangezicht niet
Wees met ons in dit uur binnen deze muren
Wees met ons straks weer daarbuiten
Zie ons aan zoals we zijn….
We willen danken voor wat goed en mooi is in ons leven.
We willen Hulp vragen:
kracht en verlichting voor waar het stokt in ons leven
voor Jouw aangezicht  willen wij ons vernieuwen
om op te staan en in beweging te komen.
Zie ons aan zoals we bedoeld zijn
opdat wij ons niet verbergen.
Liefhebbend en delend,
bereid om blijvend te leren vergeven

Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand
( Huub Oosterhuis/Tom Lowental)

Inleiding lezingen
Vandaag zijn Marga van de Koevering en Toon van Mierlo de lectoren. De opmaat is als volgt: het wordt een’ Kom mee naar buiten allemaal ‘in beide lezingen. Voor Noach is er redding. God geeft Noach het teken en Jezus  geeft zijn volgelingen de grote opgave en vredesboodschap mee: leer vergeven.

Genesis 8, 6-16
Na verloop van veertig dagen opende Noach het venster dat hij in de ark had aangebracht. Hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen tot het water op de aarde was opgedroogd. Toen liet hij een duif los, om te zien of het water al weggestroomd was van de akkers. Maar de duif vond geen plek waar zij haar pootjes kon neerzetten en keerde bij hem terug  in de ark; want het water bedekte de aardbodem nog helemaal. Noach stak zijn hand uit, pakte de duif  en haalde haar weer bij zich in de ark. Nu wachtte hij nog eens zeven dagen en liet opnieuw een duif uit de ark los. Toen de duif tegen de avond bij hem terugkwam met een vers olijfblad in haar snavel, begreep Noach dat het water van de aarde weggezakt moest zijn. Hij wachtte nog eens zeven dagen en liet opnieuw een duif los maar deze duif keerde niet meer bij hem terug. In het zeshonderdeerste jaar op de eerste dag van de eerste maand begon het water boven de aarde op te drogen. Nu schoof Noach het dak van de ark opzij en keek naar buiten en zag dat de akkers drooggevallen waren. Op de zevenentwintigste dag van de tweede maand was de aarde helemaal droog. God sprak tot Noach en zei: ‘Ga van boord met je vrouw, je zonen en de schoondochters. Breng alle dieren die bij je aan boord zijn mee naar buiten …’

Tussenzang Van grond en vuur
(Huub Oosterhuis/ Antoine Oomen)

 Evangelie: Johannes 20, 19-23
Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar. Hoewel de deur op slot was uit vrees voor de Joden, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: ‘Vrede!’ Na deze groet toonde Hij hun zijn handen en zijn zij. Vreugde vervulde de leerlingen toen ze de Heer zagen. ‘Vrede’, zei Jezus nogmaals. ‘Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie’. Na deze woorden blies Hij over hen. ‘Ontvang de Heilige Geest’, zei Hij. ‘Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.’

Acclamatie: LB 334 Het woord dat ik jou geef .. – Canon
(Ad de Keyzer)

Overweging
Vernieuwend leven naar buiten brengen, tevoorschijn komen..openbreken. Het thema van deze viering had zich al uitgekristalliseerd daar ga ik zo mee verder. Over vernieuwend leven naar buiten brengen gesproken: vernieuwend kerkleven is ons aangereikt door Huub Oosterhuis. Dankbaar voor zijn passie om de kracht van de Bijbelse visioenen voor ons in poëtische geloofstaal te kunnen ‘gieten’. Wat een levenswerk.. Zijn stem klinkt niet meer, zijn woorden blijven door de wereld gaan en wereldwijd doorleefd worden. Vanaf het aantreden van Paus Johannes XXIII in 1962  en bij het 2e Vaticaanse concilie in 1963, toen de ramen van de RK kerk open gingen, werd het zijn roeping om de inhoud van de Latijnse gebeden in nieuwe taal door te geven. Wegen voor woorden  zoeken, daar waar eigenlijk geen woorden voor zijn, daar was jij goed in: pionier met je grote gestalte en grote geest, die ondanks zoveel tegenwind, de hoopvolle geloofskracht,  kon verwoorden. Dichter bij mensen zijn. Die extra dimensie ervaren wij wanneer wij het samen uitzingen en de woorden gaan stromen. Zo rijk, jouw overstijgende beeldtaal die vele zielen raakt(en). Ja, die bezielende kracht.  Ik noem het Allemachtig Prachtig.  ‘Nooit meer zonder reisgenoot..’

En dan nu naar de mooie verhalen van vandaag: in de 1e lezing over uitvliegen vanuit een veilig onderkomen en in het evangelie is er ook die beweging van binnen naar buiten toe gaan. Toon je ware gezicht, laat je leiden door Geestkracht.  In de eerste lezing  is er met name die beweging van samen binnen zijn en dan eindelijk.. alleen en een-voor-een naar buiten toe gaan; uitvliegen om je eigen weg te gaan. Wanneer dan? De raaf keert terug, die ene duif met zijn pootjes in de modder voelt nog geen vaste grond onder de voeten. Nee, deze duif gaat niet alleen aanmodderen en keert terug op de basis.  ‘Kom maar terug als het te vroeg is’, zou Noach de duif zo begeleid hebben? Vanuit zijn hand geborgen en gekoesterd, em al klapwiekend behouden vaart wensend als ie opnieuw uitvliegt, em los laten en laten gaan als de tijd er rijp voor is. Daarna komt die duif eindelijk weerom mét een verse groene olijftak. Dat is een eenvoudig beeld met grote zeggingskracht. Die duif heeft wat te melden aan het thuisfront. Uitvliegen heeft zin, elders is er leven ! Een hoopvol bericht vandaar dat we dit beeld vast willen houden. Wanneer kán het eindelijk weer na rampspoed een nieuw leven opbouwen??… Toen Noach de ark bewaakte met zijn onderdanen met groot, zeg maar eeuwig geduld.

In uw/jouw eigen leven: waardoor kon u, kon jij verder? Na een conflict,  verlies van liefde. Rampspoed en verstoringen in het menselijk bestaan kunnen ons stil zetten, ons leven ontwrichten.
Ik wil nog even terug naar het heen en weer vliegen van de duif voordat hij uitvliegt, dat doet mij denken aan al het menselijk drentelen ..het geaarzel … voordat je een nieuwe vervolgstap kan zetten. Blijf je binnen en sluit je jij op ? Hoe lang kan je passief blijven wachten op…? Aan welke kant sta je ? Nog meer petities tekenen? Waar ga je voor uitkomen of blijf je aan de kant staan of toch maar wegkijken omdat er zoveel best ongemakkelijk is. Meedoen met of dan toch weer de kop in het zand steken.. Noach komt op mij over als een passieve wachter, een waker, een hoeder. Jezus roept in het evangelie van Johannes op om van achter gesloten deuren tevoorschijn te komen. In het evangelie van Beloken Pasen is de boodschap kort en krachtig: Vrede ! Dat Vrede jouw kracht is. Toon jezelf precies zoals bent. Je mag gezien worden met je littekens – zichtbaar en onzichtbaar. Jezus stuurt ze niet zomaar op weg. Nee, niet alleen: vergezeld Van de Heilige Geest op vredesmissie gaan. Jezus’ nieuwe levenskracht is de Geestkracht die Hij doorgeeft. Vrede –  de vreugde van vernieuwend leven. Weg met de gesloten deuren en ramen:  open ze! Kom mee naar buiten allemaal..  Jezus toont de sporen van de kruisiging op zijn lijf en is duidelijk met dé boodschap om van harte te vergeven. Jezus stuurt  zijn vrienden, volgelingen, en ons dus ook de wereld in. Het is aan ons. Wij zijn aan zet. Zo worden we vandaag opnieuw aangesproken en erop uit gestuurd met de opdracht om te vergeven, want ‘zonder liefde gaat het niet’.

Wie ben jij? Afwachtend, een groepsmens in de luwte of veel liever een uitvlieger en lukt dat dan ook? Een hoopgevend teken dat je als een vredesduif met dit gebaar van vernieuwd leven de wereld in trekt. Belangrijk teken ook ondanks alles wat niet deugt.. Vernieuwend zijn, je voegt iets nieuws toe aan het leven. Huub Oosterhuis kon het, menselijk, diep geraakt door onrecht, zich uitspreken ten aanzien van kerkelijke dogma’s en maatschappelijke onrechtmatigheden en ermee leven, worstelen ook.
Boven de woorden uit zeggen en zingen en dan de dingen doen waarvan wij zingen…Die kracht in u, in jou, in mij mag ons voortstuwen met een missie zodat ‘elk zijn naam in vrede draagt’.

Lied:Dit huis is een huis waar de deur openstaat ..
( Margryt Poortstra/Tom Lowental)

Collecte en instrumentaal

Aan de Tafel van Samen
Voorbede
Bidden willen wij voor een ieder die uit angst en/of verdriet, de deuren van hun hart gesloten hebben.
Voor wie alle vertrouwen kwijt zijn geraakt, voor wie twijfelen.
Open onze harten voor woorden van vrede
Zegen ons met het licht van uw ogen

Voor wie geen perspectief meer zien, dat er door de kieren van het verdriet signalen van de levende God opgevangen worden. Om te aanvaarden dat we aanvaard zijn, geliefd vanaf den beginne. Dat wij opengaan voor wat ons in Jezus van Nazareth gegeven wordt. Om ontspannen met goede moed en kracht verder te kunnen.                                                                            Zegen ons met het licht van uw ogen
Voor wie lijden aan het leven, voor wie rouwen, voor onze lieve doden, zij die gekend zijn bij u en bij ons …..
Wij noemen met name: Huub Oosterhuis, Fons Schiffer,  Anneke en Godelieve Stuyven, Karel Bierlaagh. ….
Zingende acclamatie : Voor uw Aangezicht  (Huub Oosterhuis/ Antoine Oomen)
Voor uw Aangezicht
gedenken wij onze doden naam voor naam,
Voor uw aangezicht onze levenden,
allen met wie wij zijn, kinderen ons toevertrouwd,
vrienden dichtbij en ver allen die ons aanbevolen zijn
dat wij hen zouden noemen voor uw Aangezicht

Tafeldankgebed – Huub Oosterhuis  1980
Gezegend de onzienlijke, gezegend de verborgene gezegend de levende                                                                dag liefde die dorstig maakt.
Gezegend de mensen die goed zijn de hand die niet slaat
de mond die niet verraadt de vriend die zijn vriend niet verloochent.
Gezegend de barmhartigen en zij die open en lief zijn,  met wie het goed omgaan is.
Gezegend zij die elkaar bewaren, troosten, voorthelpen, verdragen.
Gezegend zij de vrouw voor de man en de man voor de vrouw en oud voor jong
en sterk voor zwak.
Gezegend die weet wat recht en slecht is en die trefzeker kiest,                                                                             en niet wijkt, voor geen macht, en niet vreest , voor geen mens.
Gezegend hij die onbevangen spreekt  en onbevangen liefheeft                                                                            al wat leeft.
Gezegend is de nieuwe mens  voorbij de dood,
die in ons spreekt, die in ons zucht en kreunt,  die in ons leeft
Jezus Messias
Die zich gegeven heeft, zich nemen laat, die wordt gebroken,                                                                 uitgedeeld van hand tot hand, als brood gegeten.
Gezegend jij, die klein en groot, blind, angstig,tastend, bijna doet als hij.
Gezegend jij die,  ongezien en ongeweten, doet als hij.
Gezegend wie, door angst gelouterd,  aan de dood voorbij,                                                                               leven in licht, opnieuw geboren.
Gezegend de onzienlijke, gezegend de verborgene gezegend de levende dag liefde die dorstig maakt.’
Gezegend zijn wij om in Jezus naam te vieren wie hij was en dat hij in ons voortleven zou.
In het bijzijn van zijn vrienden op de avond voor zijn kruisdood
dankte Jou, nam hij het brood, brak het en deelde het met de woorden:
‘Neem en eet van dit brood, dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’
Hij nam een beker gevuld met wijn , dankte Jou en zei daarbij:
‘Drink hieruit en proef van mijn liefde,
zodat mijn vreugde in jullie zal zijn en haar volheid bereikt.
Heb elkaar lief, zoals ik jullie heb lief gehad.’
Gezegend is de nieuwe mens
Bronnen van leven zullen stromen.
Deuren zullen open gaan,
Verfris en vernieuw ons met jouw liefdesvuur.
in het goed doen aan elk-ander.
Opdat wij elkaar tot brood van vrede en liefde worden
Laat ons daartoe bidden met de volgende woorden in de Geest van Jezus :

Niet alleen aan mij – Onze Vader
ALLEN :
Vader in de hemel, geef ons heden ons dagelijks brood.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Vader in de hemel, geef ons ons dagelijks brood
opdat wij geen honger lijden.
Geef ons licht en lucht, vreugde en geluk,
mensen om lief te hebben en die ons vertrouwen.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Behoed ons voor de zelfoverschatting van wie meent zichzelf
alles te kunnen geven wat nodig is, van wie meent de wereld
aan zich te kunnen onderwerpen, geluk en toekomst in de hand te hebben.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Wij bidden en houden onze handen open naar U.
Geef ons brood, geef ons vrede. Amen.

Vredesgroet
Vervul Jezus’ woorden met waarde.
Zie steeds de mens in je medemens.
Geef om leven, leer vergeven.
Geef steeds het leven een nieuwe kans
Breng elkaar een vredesgroet
acclamatie: Ubi caritas et amor

Delen van brood en wijn
Wees welkom aan de tafel van samen
om te vernieuwend leven te ontvangen
Vervul Jezus’ woorden met waarde :
zichtbaar en onzichtbaar in jou.
 
Afsluiting tafelgebed
Ik zeg dank  voor wat wij hier delen in Jouw Naam Jezus, vandaag en al die keren voorheen en voor al wat nog komen mag. Dat wij Iets van díe inspiratie die we met ons meedragen ook uitdragen waar wij gaan en staan.

Goed om te weten

Bloemetje van de week ………..

Slotgedachte – Huub Oosterhuis 1976
Blijf niet staren op wat vroeger was
sta niet stil in het verleden
Ik, zegt Hij ga iets nieuws beginnen.
Het is al begonnen, merk je het niet?
+
Zegenwens
Ik wil over je ademen – zegt God -,
mijn Geest in je binnenste leggen   en je mijn levenskracht schenken.
Licht en vrede op je pad

Slotlied: LB 634 U zij de glorie 2 coupletten
Henk Jongerius/ George Frederic  Handel

 

Paasmorgen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 9 april 2023
Paasmorgen
Voorganger Truus van Kaam

Samenzang o.l.v. Machteld Terlingen

Openingslied Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt en gegeven

Welkom

Gebed

Eerste lezing Handelingen 10, 34a.37 -43

In die tijd nam Petrus het woord en sprak: “Gij weet wat er overal in Judea gebeurd is; hoe Jezus van Nazareth zijn optreden begon in Galilea na het doopsel dat Johannes predikte, en hoe God Hem gezalfd heeft met de heilige Geest en met kracht. Hij ging weldoende rond en genas allen, die onder de dwingelandij van de duivel stonden, want God was met Hem. En wij getuigen van alles wat Hij in het land van de Joden en in Jeruzalem gedaan heeft. Hem hebben ze aan het kruishout geslagen en vermoord. God heeft Hem echter op de derde dag doen opstaan en laten verschijnen, niet aan het hele volk, maar aan de getuigen die door God tevoren waren uitgekozen, aan ons, die met Hem gegeten en gedronken hebben nadat Hij uit de doden was opgestaan. Hij gaf ons de opdracht aan het volk te prediken, en te getuigen dat Hij de door God aangestelde rechter is over de levenden en de doden. Van Hem leggen alle profeten het getuigenis af, dat ieder die in Hem gelooft, door zijn Naam vergiffenis van zonden verkrijgt.”

Lees meer →

Ruimte vol leven – Paaswake | 8 april 2023

Voorbereiding Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks
Lector Albrecht Beefting | Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden | Piano Coby Wagemans| fluit Maria Werner

Als alles duister is – instrumentaal
U die gezegd hebt: ik zal er zijn. Hier zijn wij: mensen met het donker van Goede Vrijdag nog in ons. Wij bidden om licht. Schenk ons hoop die leven doet.We zingen: als alles duister is

We warmen ons aan elkaar bij het vuur. Het Paasvuur dat mensen van verschillende kerken samen aanstaken. Teken van de hoop, van het licht dat altijd weer terugkeert. We steken de Paaskaars aan. Licht tegen doem en dood. Lees meer →

Geen ruimte meer – Goede Vrijdag

Voorbereiding Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks

Lector Rinus van der Heijden

Samenzang   | Piano Joost Boekhoven

 

We komen in stilte binnen

Welkom

Naar hier gekomen op een vreemde dag. Een dag waarop ruimte ontbreekt. Gisteren nog rond de tafel met ruimte om te delen. Vandaag een dag waarop ruimte ver te zoeken lijkt.
Geen ruimte meer. Wordt het dan puur en alleen een kwestie van volhouden? Of mogen, durven we blijven hopen… ook als we geen ruimte meer ervaren.
De weg van volhouden tegen beter weten in, gaan we vandaag. Samen- Godzijdank.
We laten ons op onze weg inspireren door de staties van de kruisweg. We kijken naar beelden van de kruisweg van  Sjef Hutschemakers, we lezen uit de bijbel, horen poëzie en we zingen samen. Een waarin iedere ruimte tot leven ontbreekt. Dat gaan we hier niet uit de weg. Ook lijden, de pijn, de wanhoop – horen zonder dat we het goed willen praten- bij  het grote verhaal van het leven.
Als we geen ruimte ervaren ontbreken vaak de woorden. Laten we hier de stilte zoeken. In de stilte is ruimte voor onze onvolkomenheden.

Gebed
Eeuwige, wees bij ons op de momenten
dat er ruimte lijkt te ontbreken.
Houdt het uit met ons
als wij niet meer kunnen zien
niet meer kunnen horen.
Voedt ons vertrouwen dat jij er bent
en zijn zult, altijd en overal.
Neem ons aan
zoals we zijn
onvolkomen
mensen

Acclamatie neem mij aan zoals ik ben  3x

I Jezus wordt ter dood veroordeeld.
Jezus stond voor de landvoogd en die vroeg hem: ‘Bent u de koning van de Joden?’ ‘Zoals u zegt,’ antwoordde Jezus. Al de tijd dat de opperpriesters en de familiehoofden hem beschuldigden, zei Jezus niets. Pilatus vroeg: ‘Hoort u niet waarvan ze u allemaal beschuldigen?’ Maar Jezus gaf hem geen enkel antwoord en dat verbaasde de landvoogd zeer.
Toen gaf Pilatus het volk zijn zin: Barabbas liet hij vrij, maar Jezus liet hij geselen. Daarna gaf hij hem over aan de soldaten om hem te geselen en te kruisigen.

Stilte

II Jezus neemt zijn kruis op
De soldaten namen Jezus mee in het paleis van de landvoogd en haalden er de hele afdeling bij. Ze trokken zijn kleren uit en deden hem een donkerrode mantel om. Ze vlochten een krans van doorntakken en zetten die op zijn hoofd en in zijn rechterhand gaven ze hem een stok. Toen knielden ze voor hem neer en zeiden spottend: ‘Dag, koning van de Joden!’ En ze spuugden naar hem, trokken de stok uit zijn hand en sloegen hem ermee op zijn hoofd. Na deze bespotting deden ze hem de mantel af, trokken hem zijn kleren weer aan en leidden hem weg om hem te kruisigen

III Jezus valt voor de eerste keer
Je neemt je kruis op en valt.
Je gaat tegen de vlakte.
Je loopt tegen je eigen onvermogen aan.
En iedereen staat te kijken.

Lied De woorden die wij spraken tot elkaar

IV Jezus ontmoet zijn moeder Maria
Verbaasd merkte de moeder
dat zij een menigte werd.
Binnen enkele dagen was het
gebeurd, bleek zij uiteengevallen
in een waaier van vrouwen.
De weerloos-blije liep daar
van haar geheugen te genieten;
de verslagene, die snel op weg
wilde naar welke dood dan ook;
de trieste die er niets van begreep,
die alleen zachte vlindervleugels
tegen de wangen van het kind
zag slaan, onophoudelijk. Rond
het groepje stormde de furie,
pamfletten en woedende brieven
in de handen. Achteraanging
de wanhoops-moeder die al maanden
de kapper niet had gezien.
Hoe hen te hoeden, te zorgen dat elk
de voeten in dezelfde richting sleept?
Ons is iets overkomen, kan ze zeggen,
wij zijn de menigte die moeder heet.
En zij die in de verte aan het water
staat, en wenkt, is een van ons.
                            (Een menigte |  Anna Enquist)

V Simon van Cyrene helpt Jezus zijn kruis dragen
Buiten de stad kwamen ze een man tegen die uit Cyrene kwam ‑ Hij heette Simon – Hem dwongen ze de kruisbalk te dragen.

VI Veronica droogt het gezicht van Jezus
Wat kun je doen als je ziet hoe iemand de dood tegemoet gaat.
Wat, als het leven onder je handen wegglipt, alle deskundigheid en goede zorg ten spijt?
Je loopt niet weg, maar je doet wat je kan om het lijden te verlichten, om een goede dood
mogelijk te maken. Je kijkt niet weg, maar neemt het gelaat van de ander in je handen en koestert het.

VII Jezus valt voor de tweede keer
Weer.
Gevloerd.
Omdat je even niet oplette
of gewoon omdat je óp bent,
de kracht niet meer hebt.
Laat mij maar liggen, het is wel goed zo.
Waar haal je de kracht vandaan om op te staan?

VIII Jezus troost de vrouwen Maria
Een grote massa mensen volgde hem; er waren vrouwen bij die om hem treurden en rouwden. Maar Jezus draaide zich naar hen om: ‘Vrouwen van Jeruzalem! Huil niet om mij, huil liever om uzelf en uw kinderen. Want er komen dagen dat de mensen uitroepen: Gelukkig de vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen, die nooit een kind ter wereld hebben gebracht, die nooit een kind aan de borst hebben gehad! In die tijd zal men tegen de bergen zeggen: Val op ons neer, en tegen de heuvels: Bedek ons. Want als ze zoiets met levend hout doen, wat zal dan met dood hout gebeuren?’
Lied Op mijn levenslange reizen

IX Jezus valt voor de derde maal
Je valt, omdat het leven je te veel wordt.
Je kunt niet meer.
Er lijkt geen ruimte meer.

X Jezus wordt ontkleed
Weerloos, kwetsbaar, niets te verbergen.
Mens ten voeten uit.
Maar ook: vernederd, beroofd, bedreigd, ontmenselijkt.
Naaktheid is dubbelzinnig,
is de nabijheid van de ander
maar ook de schaamteloosheid van de macht

XI Jezus wordt aan het kruis geslagen
Aangekomen bij de plek die ‘Schedel’ heet, sloegen ze hem aan het kruis, en ook de beide misdadigers de een rechts de ander links van hem. Ze verdeelden zijn kleren door er om te dobbelen. Het volk stond toe te kijken. De leiders maakten hem belachelijk: ‘Anderen heeft hij gered; laat hij nu zichzelf redden, als hij de Christus is die door God is uitverkoren!’ Ook de soldaten dreven de spot met hem; ze kwamen naar voren, boden hem landwijn aan en zeiden: ‘Red jezelf, als je de koning van de Joden bent.’ Boven hem hing een opschrift: ‘Dit is de koning van de Joden.’

XII Jezus sterft aan het kruis
Van twaalf uur tot drie uur ’s middags werd het over het hele land donker. Omstreeks drie uur schreeuwde Jezus luidkeels: ‘Eli, Eli, lama sabachtani?’ Dat betekent: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten’? Een paar omstanders die het hoorden, zeiden: ‘Hij roept om de profeet Elia.’ Meteen ging één van hen een spons halen, doopte die in landwijn, stak hem op de punt van een stok en probeerde hem ervan te laten drinken.
Toen hij van die wijn gedronken had, zei hij: ‘Het is volbracht!’ Toen boog hij zijn hoofd en gaf de geest.

Stilte

XIII Jezus wordt van het kruis genomen
Daarna vroeg Jozef van Arimatea aan Pilatus of hij het lichaam van Jezus mocht weghalen. Hij was een volgeling van Jezus, maar in het geheim, omdat hij bang was voor de joodse overheden. Pilatus gaf zijn toestemming en Jozef haalde het lichaam af van het kruis.

XIV Jezus wordt in zijn graf gelegd
Ze namen dus het lichaam van Jezus mee en wikkelden het met de balsems in linnen doeken, want dat is bij de Joden de gewoonte als ze iemand gaan begraven. Vlak bij de plek waar Jezus was gekruisigd, lag een boomgaard, en in die boomgaard was een nieuw graf waarin nog niemand was bijgezet. Omdat het voor de Joden bijna sabbat was en het graf dichtbij, legden ze Jezus daarin neer.

Bloemenhulde

Geen ruimte meer
Levenloos
Niets

Wat dan?
Een bloem,

Een groet
als kleine daad van verzet
dat niet dood
het laatste woord heeft

Toen niet
nu niet.

Weg in Stilte

Witte donderdag: Ruimte delen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 6 april
Ruimte delen – Witte Donderdag
Voorbereiding Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks
Lector Frans Langemeijer
Koor Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden  | Piano Coby  Wagemans |  Fluit Maria Werner

Handwassing bij binnenkomst

Welkom
Welkom lieve mensen
verzameld rondom deze tafel.
Water stoomde over onze handen
en zachte doeken wreven ze met liefde droog.
Schoon en fris mogen we hier zijn.
U, jij, ik.
Wie zit er in de kring?
Kijk maar eens naar links
naar rechts van je.
Wie zit daar?
We blijven op onze plaats
en strekken vol aandacht
onze hand uit naar
wie naast je zit.
We hoeven niet iedereen
de hand te schudden.
In die ene hand
geven we iedereen een hand.
Vrede en goeds wens ik jou.
Dat er niets tussen ons in zal staan
dat wij de ruimte hier oprecht delen met elkaar.

Vredeswens | Lied  de Vogel
Een lange tafel vanavond
met plaats voor iedereen.
Laat ons hier ook ruimte maken
voor de Eeuwige, onnoembaar

Stilte
Gebed
Eeuwige, Gij die met ons meetrekt door tijd en ruimte,
ongekend en onbegrensd zijt Gij,
eindeloze ruimte die leven geeft.
Wilt Gij deze avond met ons zijn
opdat wij leren ruimte te geven
en delen wat we hebben
vol liefde die mensen doet opstaan.
Geef ons vertrouwen
maak ons zacht
en verruim ons.

Acclamatie Wek mijn zachtheid weer
De tafel is gedekt. Brood, wijn.
Alles staat klaar. Iedereen is welkom.  Feest!
Toch is er ook leegte. Blinde vlekken. Onmacht.
Deze tafel…. Wie mis jij?
Met zeven kaarsen
staan we stil bij wie of wat
niet automatisch een plek heeft
aan onze tafel.
Een tafel waar kinderen en jonge mensen zich thuis voelen: dat  is een tafel om van te dromen. Voor kinderen en jeugd steken we hier een kaars aan.
We zitten hier als mensen rondom de tafel. Mensen die delen. Laten we als mensen onze aarde niet vergeten.
Dit jaar herdenken we dat het 150 jaar geleden is dat slavernij in ons land werd afgeschaft. Met de kaars zetten we mensen van kleur in het licht en beseffen we dat zij onze tafel ontbreken.
Een kaars voor mensen op de vlucht voor oorlog, geweld, natuurrampen. Zij zitten niet aan onze tafel maar met dit licht denken we aan hen.
De prijzen stijgen en steeds meer mensen hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Voor wie geen huis heeft, voor wie niet of nauwelijks rond kan komen branden we deze kaar.
Een kaars voor mensen uit de regenbooggemeenschap. Licht voor de droom dat je in veiligheid mag houden van wie je wil en dat mensen mogen worden wie de zijn voorbij alle hokjes denken.
Het laatste licht is voor wat we missen. Letterlijk voor de mensen die niet meer bij ons zijn maar ook figuurlijk voor mensen die we ongewild over het hoofd zien, niet benoemen en uitsluiten.
Rondom de zeven kaarsen spraken we onze gebeden uit voor wie nu in ballingschap zijn. Rondom deze tafel is ruimte voor wat jou bezighoudt. Bidt in stilte voor wat jou bezighoudt, voor wie je lief zijn.

Stilte | Acclamatie oh lord hear my prayer 

Ruimte voor verhalen
Fris gewassen
uitgestoken handen
en ruimte voor het ongeziene
of het ongemakkelijke:
we zijn klaar om te vieren.
Die allerlaatste avond.
Jezus met zijn vrienden,
bij elkaar in Jeruzalem
om de uittocht uit Egypte te vieren.

Lied Die mij getrokken uit de schoot

Een avond vol verhalen.
Verhalen van bevrijding
Langgeleden. Weg uit Egypte.
Weg uit slavernij en overheersing.
Deze avond hangt er iets in de lucht.
De stemming is gespannen.
Net als in de nacht dat het Joodse volk Egypte ontvluchtte.

We lezen Exodus 12, 15-20
De Eeuwige zei tegen Mozes en Aäron, nog in Egypte: Eet dan zeven dagen lang ongedesemd brood, en verwijder meteen op de eerste dag alle zuurdesem uit jullie huizen; wie op een van die zeven dagen iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden.
De eerste en zevende dag zijn heilige dagen die jullie samen moeten vieren. Die beide dagen mag er geen enkele bezigheid verricht worden, jullie mogen alleen het voedsel bereiden dat ieder nodig heeft.
Dit voorschrift blijft voor altijd van kracht. Generatie na generatie moeten jullie het feest van het Ongedesemde brood vieren, omdat Ik jullie die dag, in groepen geordend, uit Egypte heb geleid.
Van de avond van de veertiende dag van de eerste maand tot de avond van de eenentwintigste dag van die maand moeten jullie ongedesemd brood eten.
Gedurende die zeven dagen mag er geen zuurdesem in jullie huizen te vinden zijn; iedereen die iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden, of het nu een vreemdeling is of een geboren Israëliet.
Eet niets dat met zuurdesem bereid is; eet uitsluitend ongedesemd brood, waar jullie ook wonen.”’

Lied  Brood zal ik u geven

We lezen Johannes 13 1-7 NBV 21   Frans L
Het was kort voor het Pesachfeest. Jezus wist dat zijn tijd gekomen was en dat Hij uit de wereld terug zou keren naar de Vader. Hij had de mensen die Hem in de wereld toebehoorden lief, en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan.
Jezus en zijn leerlingen hielden een maaltijd. De duivel had intussen Judas, de zoon van Simon Iskariot, ertoe aangezet om Jezus uit te leveren.
Jezus, die wist dat de Vader Hem alle macht had gegeven en dat Hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan, stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen, en droogde ze af met de doek die Hij omgeslagen had.
Toen Hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’
Jezus antwoordde: ‘Wat Ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ ‘O nee,’ zei Petrus, ‘míjn voeten zult U niet wassen, nooit!’ Jezus zei: ‘Als Ik ze niet mag wassen, kun je niet bij Mij horen.’ ‘Dan niet alleen mijn voeten, Heer,’ antwoordde Simon Petrus, ‘maar ook mijn handen en mijn hoofd!’ Hierop zei Jezus: ‘Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein – maar niet allemaal.’  Hij wist namelijk wie Hem zou uitleveren, daarom zei Hij dat ze niet allemaal rein waren. Toen Hij hun voeten gewassen had, deed Hij zijn bovenkleed aan en ging weer naar zijn plaats. ‘Begrijpen jullie wat Ik gedaan heb?’ vroeg Hij. ‘Jullie zeggen altijd “meester” en “Heer” tegen Mij, en terecht, want dat ben Ik ook. Als Ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Ik heb een voorbeeld gegeven; wat Ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.

Stilte

Lied Wat in stilte bloeit – De tafel der armen

Tafelgebed We lezen Lucas 22 , 14-20
Toen het tijd was, ging Hij samen met de apostelen aanliggen voor de maaltijd. Hij zei tegen hen: ‘Ik heb er hevig naar verlangd dit pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van mijn lijden aanbreekt. Want Ik zeg jullie: Ik zal geen pesachmaal meer eten totdat het zijn vervulling heeft gekregen in het koninkrijk van God.’ Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en zei: ‘Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. Want Ik zeg jullie: vanaf nu zal Ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is.’ En Hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘Dit is mijn lichaam, dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om Mij te gedenken.’ Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker, en zei: ‘Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond, dat door mijn bloed gesloten wordt.

Onze Vader

Breken en delen

Vandaag is er biologisch brood om te delen.
En bekers met wijn waarin we brood dopen.
Eenvoudig eten, net als toen.
Brood en wijn om te gedenken
Brood en wijn als ruimte om te delen.
Brood en wij zoals ooit tijdens die avond
waar Jezus met zijn vrienden en vriendinnen
bij elkaar was
Tijdens de maaltijd brak hij het brood
dankt de eeuwige.
In stukken gedeeld ging het brood rond.
Ook de beker met wijn ging van hand tot hand.
Mijn leven geef ik aan jullie, sprak hij.
Blijf dit doen.
Heb elkaar lief.
Denk aan mij.

Lied Kom en volg mij (op de weg)

Afsluiting tafelgebed
Hij sprak: Blijf dit doen. Heb elkaar lief. Denk aan mij.

Stilte

Hij sprak: Wat de  Eeuwige mij heeft opgedragen
voer ik ook uit. Kom laten we gaan.

 

Palmpasen 2023 Ruimte maken – binnen komen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 2 april 2023
Ruimte maken – Binnenkomen
Voorganger Franneke Hoeks | Lectoren Dorien Broekmeulen & Fiet Vreeburg

Koor Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden  | Piano Coby  Wagemans |  Fluit Maria Werner

OPENINGSLIED Hier gaan we zingend de wereld te buiten

WELKOM

Ruimte maken was het thema van deze vastentijd. Ruimte maken – Binnenkomen is het thema van deze viering. We vieren Palmpasen. Het is groen hier rondom de tafel. Groene takken waarmee we de intocht herdenken We staan stil bij moment dat Jezus door velen feestelijk werd binnengehaald in Jerusalem.  Feestelijkheden te over: men wuift, roept en zwaait alsof het niet op kan. Een koninklijk onthaal voor deze man die eenvoud predikte. Hij gaat zijn weg door het leven. Dit is iets wat blijkbaar moet gebeuren.
Laat ons aan het begin van deze viering deze takken zegenen. Zodat ze straks als tekens op onze levensweg meegaan naar de plekken waar wij thuis zijn. Laat dit moment van zegening ook een moment van stilte en inkeer zijn.

Lees meer →

Ruimte voor een ander einde verhaal

5e zondag in de Veertigdagentijd.

 

Voorganger: Heleen Hendrikx

m.m.v. lectoren:  Corrie Dansen en Frans Langemeier

Piano  Joost van Boekhoven

Cantor en beeld en montage:   Wilton Desmense

 

Openingslied:  Dit huis is een huis waar de deur openstaat…

WELKOM
Beste mensen, Vrede voor dit huis voor dit uur van samenkomen, samenzijn in Jouw naam Eeuwige. Welkom vanmorgen onderweg op 5e zondag van de Veertigdagentijd, in een viering waarin gesproken, gezongen en gezwegen wordt. Hier samen om ons geloof gezamenlijk te beoefenen, waarin het  spirituele opgeroepen mag worden, waarin wij ruimte maken voor een ander einde verhaal; inspiratie opdoen die helpen mag ons geloof opnieuw te doorademen. Laten we beginnen met bidden bij het licht van de Paaskaars, licht van Opstaan en bij het licht van de Oekraine-kaars, licht van verlichting bij alle onvrede, geweld en lijden.

OPENINGSGEBED
God zie mij aan
Open ons voor Jouw vergezicht
Stille Wacht en Kracht
Kom en spreek met stille stem

Blaas met Uw Geest
Vuur onze levensadem aan
Wek in ons de gloed die licht en warmte verspreidt
Trek als schaduw mee met mij, met ieder van ons
Geleid ons
Liever nog geheel en al volgen in Uw Licht

Acclamatie: Dat wij volstromen met levensadem

Psalm 130  een bedevaartslied

Uit de diepte roep ik jou
jij, hoor mijn stem.
Doe je oren open, jij en luister
naar mijn stem die om genade smeekt.

Zou jij zonden tellen,
wie zal dat bestaan?
Bij jou is vergeving
zo wil jij gekend zijn.

Ik wacht op Hem en hoop,
mijn ziel wacht op Hem en volhardt.
Ik houd mij aan zijn woord.

Mijn ziel ziet uit naar Hem
zoals wie staat op wacht
uitziet naar de morgen
naar het morgenlicht.

Volhard in Hem
want bij Hem is genade
Kracht om te bevrijden
is bij Hem, veel kracht.

Hij zal jou bevrijden
uit de macht van ongerechtigheid.
Acclamatie:  Dan nog

Evangelie: Johannes 11, 1-44

Er was iemand ziek, een zekere Lazarus uit Betanië, het dorp waar Maria en haar zus Marta woonden – dat was de Maria die Jezus met olie gezalfd heeft en zijn voeten met haar haar heeft afgedroogd; de zieke Lazarus was haar broer. De zussen stuurden iemand naar Jezus met de boodschap: ‘Heer, uw vriend is ziek.’ Toen Jezus dit hoorde zei Hij: ‘Deze ziekte loopt niet uit op de dood, maar op de eer van God, zodat de Zoon van God geëerd zal worden.’ Jezus hield veel van Marta en haar zus, en van Lazarus. Maar toen Hij gehoord had dat Lazarus ziek was, bleef Hij toch nog twee dagen waar Hij was. Daarna zei Hij tegen zijn leerlingen: ‘Laten we teruggaan naar Judea.’ ‘Maar rabbi,’ protesteerden de leerlingen, ‘de Joden wilden U stenigen, en nu wilt U daar toch weer naartoe?’ Jezus zei: ‘Telt een dag niet twaalf uren? Wie overdag loopt, struikelt niet, want hij ziet het licht van deze wereld, maar wie ’s nachts loopt, struikelt doordat hij geen licht heeft.’ Nadat Hij dat gezegd had zei Hij: ‘Onze vriend Lazarus is ingeslapen, Ik ga hem wakker maken.’ De leerlingen zeiden: ‘Als hij slaapt, zal hij wel beter worden, Heer.’ Zij dachten dat Hij het over slapen had, terwijl Jezus bedoelde dat hij gestorven was. Toen zei Hij hen ronduit: ‘Lazarus is gestorven, en om jullie ben Ik blij dat Ik er niet bij was: nu kunnen jullie tot geloof komen. Laten we dan nu naar hem toe gaan.’ Tomas zei tegen de anderen: ‘Laten ook wij maar gaan, om met Hem te sterven.’Toen Jezus daar aankwam, hoorde Hij dat Lazarus al vier dagen in het graf lag. Betanië ligt dicht bij Jeruzalem, op een afstand van ongeveer vijftien stadie, en er waren dan ook veel Joden naar Marta en Maria gekomen om hen te troosten nu hun broer gestorven was. Toen Marta hoorde dat Jezus onderweg was ging ze Hem tegemoet, terwijl Maria thuisbleef. Marta zei tegen Jezus: ‘Als U hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn. Maar zelfs nu weet ik dat God U alles zal geven wat U vraagt.’ Jezus zei: ‘Je broer zal uit de dood opstaan.’ Ja,’ zei Marta, ‘ik weet dat hij bij de opstanding op de laatste dag zal opstaan.’ Maar Jezus zei: ‘Ik ben de opstanding en het leven. Wie in Mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, 26en ieder die leeft en in Mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?’ ‘Ja, Heer,’ zei ze, ‘ik geloof dat U de messias bent, de Zoon van God die naar de wereld zou komen. ’Na deze woorden ging ze terug, ze nam haar zus Maria apart en zei: ‘De meester is er, en Hij vraagt naar je.’ Zodra Maria dit hoorde ging ze naar Jezus toe, die nog niet in het dorp was, maar op de plek waar Marta Hem tegemoet was gekomen. Toen de Joden die bij haar in huis waren om haar te troosten, Maria zo haastig zagen weggaan, liepen ze achter haar aan, want ze dachten dat ze naar het graf ging om daar te weeklagen. Zodra Maria op de plek kwam waar Jezus was en Hem zag, viel ze aan zijn voeten neer. Ze zei: ‘Als U hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn!’ Jezus zag hoe zij en de Joden die bij haar waren weeklaagden, en Hij ergerde zich. Diep bewogen vroeg Hij: ‘Waar hebben jullie hem neergelegd?’ Ze zeiden: ‘Kom maar kijken, Heer.’ Jezus begon te huilen en de Joden zeiden: ‘Wat heeft Hij veel van hem gehouden!’ Maar er werd ook gezegd: ‘Hij heeft de ogen van een blinde geopend, Hij had nu toch ook de dood van Lazarus kunnen voorkomen?’ Weer ergerde Jezus zich. Hij liep naar het graf, een spelonk met een steen voor de opening. Hij zei: ‘Haal de steen weg.’ Marta, de zus van de dode, zei: ‘Maar Heer, de stank! Hij ligt er al vier dagen!’ Jezus zei tegen haar: ‘Ik heb je toch gezegd dat je Gods grootheid zult zien als je gelooft?’ Toen haalden ze de steen weg. Daarop keek Hij omhoog en zei: ‘Vader, Ik dank U dat U Mij hebt verhoord. U verhoort Mij altijd, dat weet Ik, maar Ik zeg dit ter wille van al deze mensen hier, opdat ze zullen geloven dat U Mij gezonden hebt.’ Daarna riep Hij luid: ‘Lazarus, kom naar buiten!’ De dode kwam tevoorschijn, zijn handen en voeten in linnen gewikkeld, en zijn gezicht bedekt door een doek. Jezus zei tegen de omstanders: ‘Maak de doeken los, en laat hem gaan.’

 Acclamatie: Oren en ogen gaan open voor Jezus

TER OVERWEGING
Ruimte voor een ander einde verhaal.
Tal van vragen kunnen opduikelen na het lezen en herlezen van deze evangelietekst. Laten we vragen de ruimte geven…welke vragen kwamen er bij u/ bij jou op ?
Het zette mij o.a. aan het denken toen Jezus zei: ‘Telt een dag niet twaalf uren? Wie overdag loopt, struikelt niet, want hij ziet het licht van deze wereld, maar wie ’s nachts loopt, struikelt doordat hij geen licht heeft.’ Welke wereld bedoelt Jezus hier? Telt een dag niet 24 uur? Licht en schaduw kunnen immers niet zonder elkaar. Welk licht volgen wij op weg naar Pasen? Het licht van deze wereld is ons niet genoeg.. Zoek en loop, verblijf in het innerlijk licht bij dag en bij nacht. Want wanneer we ons verbinden met het gebeuren van het Paasverhaal, dat niet de dood en duister het laatste woord hebben, is het dan niet de geloofskracht die ons dragen mag om Licht voor ogen te willen zien. Bij dag en bij nacht, ondanks donkerte licht ervaren. Voorbij aan de ervaren tekorten, hoop willen zien gloren, verlangen naar een ander einde verhaal.
Ervaren tekorten: in de evangelietekst van vandaag wordt getreurd om Lazarus’ ziekte en de dodelijke afloop hiervan. Er wordt een dringend beroep op Jezus gedaan. ..’Als U hier was geweest, zou …!’  Tja …Als.. dan.. Heel herkenbaar in  het dagelijkse leven. Jezus betreurt de situatie m.b.t. de dood van zijn goede vriend Lazarus zeer en wil deze nu benutten om de naasten en omstanders ‘een lesje in geloof te leren’.. en ook ons wakker schudden dat een ander einde einde verhaal mogelijk is !
Marta getuigt aan Jezus dat zij gelooft in de opstanding ten einde toe. Nee, zegt Jezus het gaat om het actuele hier en nu overlijden van de zo geliefde ‘ingeslapene’ broer van Marta en Maria. Jezus de nabije vriend is ook diep geraakt, hij huilt én hij ergert zich aan de omstanders omdat Jezus aangesproken wordt op zijn bijzondere bovenmenselijke gaven die blinden kan genezen.. Jezus, weldoener Kom op..! Jezus met zijn dubbelrol roept God aan om te helpen. Opstanding als antwoord op de roep om hulp. Geloven is vertrouwen dat omkering mogelijk is. Hij bidt tot zijn Vader en dankt Hem omdat hij gehoord wordt. Jezus roept Lazarus: ‘Kom naar buiten’. Hij zegt tegen de omstanders maak de doeken los en laat hem gaan. Kom op, kom tevoorschijn. Een opstandings-verhaal met een open einde…!
Mag dit verhaal ons inspireren om de oproep naar de hoofdpersoon in kwestie: Sta op, kom naar buiten, toon je met een nieuw gezicht.Waar jij, of waar het ingewikkeld was, maak het los, laat het gaan. Wakker worden voor een nieuw begin, nieuwe kansen zien en benutten, ruimte voor Anders zijn..
Voor de omstanders geldt : help waar mogelijk om de ander tevoorschijn te laten komen bij dit afwikkelen. Bij het achterlaten van wat zo ingewikkeld was: wat loodzwaar was, wat als een steen op je drukte, wat naar was.. Voorbij ! Een vriendschap, een relatie die doodgebloed is..Of een gewoonte, een mening, een oordeel waar je ook anders mee om kunt gaan. Juist in deze Veertigdagentijd een opsteker : Maak ruimte voor een ander einde verhaal. Maak ruimte voor  wat anders kan..

Geloofslied : Opstandingslied – De steppe zal bloeien

Collecte/ Joost op de piano

TAFELGEBED
Hier gedenken en vieren wij het visioen van Liefde zoals Jezus ons heeft voorgeleefd. In verbondenheid met het alomvattende leven: met het Goddelijke, met de Levende in ons zelf, in ons midden. Hier aan tafel zijn wij deelgenoot in verbondenheid met mede-christenen: wereldwijd en door de eeuwen heen vieren wij het visioen van liefde dat Jezus ons voorleefde.

VOORBEDEN
Laat ons bidden voor wat ingewikkeld is in ons leven
Dat er ruimte mag zijn om licht toe te laten
We maken het stil voor ieders intenties
Dat wij zorg dragen voor een ander einde verhaal met Jouw hulp

S T I L T E

Bidden we voor onze wereld waar het milieu ten koste gaat van groei en welvaart, dat klimaatrechtvaardigheid hoog op de agenda komt te staan met uitzicht op een leefbare wereld met toekomst voor alleman. Dat wij meewerken aan deze ommekeer waarin zorg voor de schepping voorop staat.

Acclamatie Jij die onze gedachten raadt..

Bidden we voor mensen in zoveel ontwikkelingslanden die lijden onder de gevolgen van klimaatverandering.
Mogen zij vaardig en deskundig worden, zijn en blijven zodat zij  toekomstbestendig in hun leven kunnen leven.
Laten wij ons verbinden in hart en gedachten met de mensen in Zuid Soedan waarvoor wij gedurende  de Vastenaktie van dit jaar geldelijke steun verzamelen, sturen wij onze gebeden om moed en doorzettingsvermogen naar hen.

Acclamatie Jij die onze gedachten raadt..

Laat ons bidden voor onze dierbaren die met ons zijn, die van ons zijn heengegaan.
We gedenken in stilte de waarde van hen in ons leven

Acclamatie Koester de namen die wij hier gedenken


Gezegend, Jij, God-met-ons,
uit Jouw liefde is ons leven ontstaan,
uit Jouw handen mogen wij het leven ontvangen,
om ten volle mens te zijn.

Wij willen Jou danken voor dit leven,
voor de schoonheid en de vreugde,
voor de kwetsbaarheid en gebrokenheid,
voor de liefde en verbondenheid
om samen door het leven te gaan,
elkaar te dragen en ons gedragen te weten.

Wij willen Jou danken voor Jouw zoon Jezus,
die zijn juk op onze schouders wil leggen
om onze lasten te kunnen dragen:
zachtmoedig naar anderen en naar onszelf.
Zoals Hij willen wij in alle eenvoud het leven dragen,
in vertrouwen op Jou dat Jij ons niet laat vallen.

Zo dragen wij Hem met ons mee,
want op de laatste avond van zijn leven,
heeft  Hij ons zijn lijf en ziel
voor eeuwig gegeven.

In het bijzijn van zijn vrienden
heeft Jezus brood genomen,
dankte Jou voor het brood,
brak het en deelde het aan zijn vrienden
met de woorden:
‘Neem en eet van dit brood,
dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’

Hij nam een beker, sprak een dankgebed,
en zei tot zijn vrienden:
‘Drink hieruit en proef van mijn liefde,
zodat mijn vreugde in jou zal zijn
en haar volheid bereikt.
Heb elkaar lief, zoals ik jou heb lief gehad.’

Zo heeft Hij zich aan ons gegeven,
als levend brood
om samen met Hem
de weg te kunnen gaan
die ons gegeven is.
Zo weten wij ons gedragen door Jou,
zo willen wij elkaar dragen
met respect en mededogen.
Vanuit het besef wij geen gemeenschap zijn
waar mensen buitengesloten worden
waar vastgehouden wordt aan oude wetten,
waar geen plaats is voor andersdenkenden.
Laat ons met de hulp van Jouw Geest
een gemeenschap zijn
van mensen in beweging,
vol ruimte en openheid voor elkaar.

Raak ons met jouw liefdesvuur.
Verfris ons, wakker ons aan
doe ons herleven
in het doen van gerechtigheid.
Laten wij elkaar tot brood worden,
brood van vrede en liefde,
laat ons daartoe bidden met de volgende woorden in de Geest van Jezus :

Niet alleen aan mij – Onze Vader

Vader in de hemel, geef ons heden ons dagelijks brood.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Vader in de hemel, geef ons ons dagelijks brood
opdat wij geen honger lijden.
Geef ons licht en lucht, vreugde en geluk,
mensen om lief te hebben en die ons vertrouwen.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Behoed ons voor de zelfoverschatting van wie meent zichzelf
alles te kunnen geven wat nodig is, van wie meent de wereld
aan zich te kunnen onderwerpen, geluk en toekomst in de hand te hebben.
Niet alleen aan mij of aan ons, maar aan al uw mensen.
Wij bidden en houden onze handen open naar U.
Geef ons brood, geef ons vrede.
Amen.

VREDESGROET
Vervul Jezus’ woorden met waarde.
Zie steeds de mens in je medemens.
Geef om leven, leer vergeven. Geef steeds een tweede leven
Breng elkaar een vredesgroet

Vredeslied : Zuster en broeder vrede voor jou

UITNODIGING COMMUNIE

Vervul Jezus’ woorden met waarde.
Sta op en kom, ontvang en deel in Zijn liefde en geef dit door.. 

Communielied Kom in mij, win , ontwapen mij

AFSLUITING TAFELGEBED

GOED OM TE WETEN

Bloemetje van de week.

SLOTGEDACHTE
Amanda Gorman
( bij inauguratie president Joe Biden VS 20-1-’21)

Want er is altijd licht
als we maar dapper genoeg zijn om het te zien.
Als we maar dapper genoeg zijn om het te zijn.

ZEGENWENS
Zegen de handen en voeten die goed werk doen
en bouwen aan vrede.
Zegen de harten van mensen die gastvrij zijn
en warmte verspreiden.
Zegen ons met geestkracht om op onze eigen plek
onze taak in de wereld goed te doen,
een zegen te zijn voor anderen in Jouw Naam.

Slotlied In het laatste van de dagen zal het zijn.

KIJKEN MET JE HART

KIJKEN MET JE HART              dat geeft ruimte                                       19 03 2023

Voorganger: Maria van den Dungen
Lectoren: Maria Claessens en Toon van Mierlo
Melodiek   olv. Marcel van der Maeden

OPENINGSLIED: Licht dat ons aanstoot in de morgen

Paaskaars wordt aangestoken
Welkom: Goede morgen.
Waar mensen in mijn naam samenkomen, zegt de Heer, daar ben Ik in hun midden.
Moge Hij hier met ons zijn als Vader, Zoon en heilige Geest.   Amen.

Fijn dat U hierheen bent gekomen, om een uur samen te zijn, om te luisteren naar goede woorden en om mooie liederen te zingen.
oor iedereen tijd en ruimte om ons te laten raken door de goede geest om weer verder kunnen.
De lente komt met meer licht, vandaar ons openingslied. Dit is de vierde zondag van de vasten, Pasen komt al in zicht.
aar zover is het nog niet, Jezus benadrukte dat vasten geen treurtijd is, maar hoe dan?
Omdat we vasten en bidden soms moeilijk vinden beginnen we vandaag met een korte bezinning:

Vastentijd is oefentijd,
is wakker worden na de winterslaap
en je open geeuwen uit de beslotenheid
van elk voor zich.

-Vastentijd is je ogen opendoen voor
wat aan het gebeuren is
in het diepste van jezelf en in de wereld
om je heen
en zicht krijgen op het grote Licht,
dat openbreekt aan de horizon.
-Vastentijd is trainingstijd,
hart en handen soepel maken
voor verbondenheid met God en mensen;
vingeroefening in solidariteit.

Dat en zoveel meer is vastentijd.
De grote opwarming om te hérleven
grote opwarming om te hérleven.                    Betsy Springer

Acclam: Wek mijn zachtheid weer

Eerste lezing: uit 1 Samuël hoofdstuk16
De HEER vroeg aan Samuel: ‘Hoe lang blijf je nog treuren om Saul, die ik als koning van Israël verworpen heb?
Kom, vul je hoorn met olie en ga voor mij naar Isaï in Betlehem, want een van zijn zonen heb ik als koning uitgekozen. Samuel deed wat de HEER had gezegd.
Bij hun aankomst viel zijn oog meteen op Eliab, en hij zei bij zichzelf: Hij die daar klaarstaat is vast en zeker degene die de HEER wil zalven.
Maar de HEER zei tegen Samuel: ‘Ga niet af op zijn voorkomen en zijn rijzige gestalte. Ik heb hem afgewezen.
Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de HEER kijkt naar het hart.’
Zo stelde Isaï zijn zeven zonen aan Samuel voor, maar telkens zei Samuel dat dit niet degene was die de HEER gekozen had. Zijn dit alle zonen die u hebt?’ vroeg hij. ‘
Nee,’ antwoordde Isaï, ‘de jongste is er niet bij, die hoedt de schapen en de geiten.’ Toen zei Samuel tegen Isaï: ‘Laat hem hier komen. We beginnen niet aan de maaltijd voordat hij er is.’
Isaï liet hem halen. Het was een knappe jongen met rossig haar en sprekende ogen. En de HEER zei: ‘Hem moet je zalven. Hij is het”.
Samuel nam de hoorn met olie en zalfde hem te midden van zijn broers.
Van toen af aan was David doordrongen van de geest van de HEER. Daarna vertrok Samuel weer naar Rama.

Tussenzang: Voor kleine mensen is hij bereikbaar

Evangelie    Johannes 9:1, 6-9, 13-17, 34-38
In die tijd zag Jezus in het voorbijgaan een man die blind was van zijn geboorte af.
Jezus spuwde op de grond, maakte met het speeksel slijk, bestreek daarmee de ogen van de man en zei tot hem: ‘Ga u wassen in de vijver van Siloam,’ – wat betekent: gezondene.
Hij ging ernaar toe, waste zich en kwam er ziende vandaan.
Zijn buren nu en degenen die hem vroeger hadden zien bedelen, zeiden: ‘Is dat niet de man, die zat te bedelen?’ Sommigen zeiden: ‘lnderdaad, hij is het.’
Anderen: ‘Neen, hij lijkt alleen maar op hem.’ Hijzelf zei: ‘Ik ben het.
Men bracht nu de man die blind geweest was bij de Farizeeën; de dag waarop Jezus slijk had gemaakt en zijn ogen geopend, was namelijk een sabbat.
ok de Farizeeën vroegen hem dus, hoe hij het gezicht herkregen had. Hij zei hun: ‘De man die Jezus heet, deed slijk op mijn ogen, ik waste mij en ik zie.’
Toen zeiden sommige Farizeeën: ‘Die man komt niet van God, want hij onderhoudt de sabbat niet.’ Anderen zeiden: ‘Hoe zou een zondig mens zulke tekenen kunnen doen?’
Zo was er verdeeldheid onder hen. Zij richtten zich opnieuw tot de blinde en vroegen: ‘Wat zegt gij van hem, daar hij u toch de ogen geopend heeft?’ Hij antwoordde: ‘Hij is een profeet.’
Zij voegden hem toe: ‘In zonden ben je geboren, zo groot als je bent, en jij wilt ons de les lezen?’ Toen wierpen ze hem buiten.
Jezus vernam dat men hem buiten geworpen had en toen hij hem aantrof, zei hij: ‘Gelooft ge in de Mensenzoon?’ Hij antwoordde: ‘Wie is dat, heer? Dan zal ik in hem geloven.’
Jezus zei hem: ‘Gij ziet hem, het is degene die met u spreekt.’ Toen zei hij: ‘Ik geloof, Heer.’ En hij wierp zich voor hem neer.

Acclam.: Hij die de blinde weer deed zien

Overweging:
Lieve mensen,
Wij leven tegenwoordig in een beeldcultuur, vroeger werden belangrijke zaken door woorden overgedragen.
Ik denk aan liederen en verhalen van de oude culturen, de tijd van voor het schrift.
Maar ook toen al was de eerste indruk bepalend voor het idee dat je van iemand had.
Kijk maar eens in de eerste lezing hoe de profeet Samuel zocht naar mannen, die aan zijn beeld van Koning beantwoorden.
Voor een volk dat de weg kwijt was omdat zij niet kunnen zien waar ze heen moeten: hij zocht naar sterke mannen. Maar God keek anders naar wat hij van de koning verwachtte.
God kijkt niet naar het uiterlijk, maar naar het innerlijk; omdat Hij een mens naar zijn hart zoekt.

In de Top 2000 staat nog steeds elk jaar een lied van Frank Boeijen: “Denk niet zwart, denk niet wit, maar in de kleur van je hart” Maar welke kleur is dat?
Frank Boeijen bedoelde verdraagzaamheid. En dat zit in je hart. Daar huizen gevoelens als liefde, warmte, barmhartigheid, en ook vrede.
Het is niet geïnteresseerd in kritiek of winnen. Dus laten we het hart maar bij meer betrekken.

De evangelielezing begint met: In het voorbijgaan zag Hij iemand, die blind was. Jezus ziet je zitten, ook als je langs de weg zit omdat je niet mee kunt doen in de maatschappij.
Hij kijkt met het hart, in tegenstelling tot alle medespelers om hen heen

De leerlingen, de buren en de farizeeën, zij gaan meteen vragen stellen, zoeken verklaringen, ze willen grip krijgen op de situatie. Ze proberen wat ze niet snappen weg te redeneren.
Ze zijn allemaal rationeel bezig, maar niemand ziet de man die weer kan zien. Zijn blijdschap ontgaat hen, zij zijn de blinde geworden.
Hoe bemoedigend is het om te kijken naar die man: hij houdt vast aan wat er gebeurd is tussen Jezus en hem. ‘Jullie kunnen praten wat je wilt, je kunt me intimideren, ik houd vast aan wat Jezus gedaan heeft.
Hij heeft mij gezien, ik hoorde Zijn stem, ik voelde Zijn handen, nu kan ik zien!’ Heerlijk eigenzinnig, niet onder de indruk van alle tegenkrachten én vanaf nu gelinkt aan Jezus.
Blinden worden ziende en de zienden in dit verhaal zijn blind.
En de bedoeling is dat de ogen van de mens worden geopend, zodat hij door de ogen van God naar de wereld en naar zijn medemensen kan kijken. De ogen van liefde, van zorg, van hulp, van vrede.

Het is gemakkelijk om veel meningen en vooroordelen te hebben, je schijnt die tegenwoordig zelfs te moeten hebben.
Overspoeld als we worden door oordelen en misvattingen, die vaak ook nog eens door social media en nieuwszenders worden bevestigd.
Worden onze gedachten en onze daden gedicteerd door angst of onzekerheid?
Maar als je iemand in een ander licht mag zien, smelten  je vooroordelen als sneeuw voor de zon…
Integendeel, er ontstaat niet zelden een band, met een gevoel van verantwoordelijkheid voor elkaar.
Deze week werd in de uitvaart van Josephine op haar verzoek door de kleindochter een stukje uit De kleine prins gelezen. Ik denk dat de meesten van ons het boekje wel kennen.
Toevallig had ik dit fragment gekozen voor in deze overweging
Zoals de vos zei in het verhaal van de kleine prins: je bent verantwoordelijk voor wat je tam maakt…

– Je bent niet van hier, zei de vos. Wat zoek je eigenlijk ?

– Ik zoek vrienden. Maar wat betekent dat tam-maken ?

– Dat is een begrip dat maar al te zeer vergeten is. Het betekent : verbondenheid scheppen.

– Verbondenheid scheppen ?

– Ja, inderdaad, zei de vos. Jij bent nu voor mij nog maar een klein jongetje, net als alle andere kleine jongetjes. Ik heb geen behoefte aan jou, evenmin als jij behoefte hebt aan mij.
Ik ben voor jou als alle andere vossen. Maar als jij mij tam maakt, dan groeit er verbondenheid. Dan zullen we behoefte hebben aan elkaar. Dan word jij voor mij enig op de wereld en ik voor jou.

– Kijk, zei de vos dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig. Alleen met het hart krijg je kijk op iemand. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.

– Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar, herhaalde de kleine prins, om het goed te onthouden.

– De mensen hebben het vergeten, zei de vos. Maar jij moet het niet vergeten. Jij blijft altijd verantwoordelijk voor wat je tam hebt gemaakt.

Laten wij  het niet meer vergeten.

Geloofslied: Boek jij bent geleefd

Voorbede:
Bidden wij tot God, die onze ogen opent.
Voor alle mensen die voedselzekerheid missen
en hierdoor geen menswaardig leven kunnen opbouwen.
Wij denken deze weken speciaal aan de mensen in Zuid Soedan.
Dat er mensen zijn die zich blijven inzetten om iedereen te laten delen in de vruchten van de schepping.
Bidden we voor mensen die hun huis en haard zijn verloren en nu leven in een vreemd land.
Mogen zij hulp ontvangen zodat ze in staat zijn om een nieuw bestaan op te bouwen.
Help ons zulke mensen te zijn.
Laat ons zingend bidden:          Gij hart, gij bron van leven

Bidden we voor onze wereld waarin veel mensen beperkt worden door grenzen van land, groep of geloof,
Mogen wij mensen leren waarderen om wie ze zijn om wat zij betekenen voor anderen.
Laat ons zingend bidden:                      Gij vuur

Wij bidden voor onze samenleving,
dat er een bezinning mag komen op de cultuur van uiterlijkheid,
dat ook de commerciële machten zich bezinnen op de glamour waarmee zij mensen verleiden.
Wij bidden voor onze geloofsgemeenschap, dat we kritisch naar onszelf kunnen kijken en onze eigen meningen kunnen relativeren.
Laat ons zingend bidden:                      Gij woord

En bidden wij in stilte voor wat er omgaat in ons hart
We vragen om kracht voor hen die ernstig ziek zijn, voor lieve mensen om hen heen.
En we denken aan onze overledenen van wie de namen staan geschreven in God’ s hand.
Dit uur noemen we mensen die we erg missen.                               Refr. Koester de namen

TAFELGEBED        

‘God van mensen’.
Jij hebt gezegd:’Ik zal er zijn.
Ik ken je hart.Ik roep je naam
Jij die het woord sprak,
voordat wij konden antwoorden.
Jij die ons kende eer wij geboren werden
Wij danken je dat wij bestaan voor Jou
en voor elkaar vanaf het begin.

Jij bent met ons op weg gegaan
als een vuur, niet te blussen,
als leven niet te stuiten.
In én mens heb je, laten zien
hoeveel je van ons houdt:
in Jezus van Nazareth, kind van belofte, sprekend Jezelf.

Van Hem getuigen de profeten
dat Hij leerde met gezag.
Zijn woord bracht leven.
Ook hem danken wij
omdat Hij ons uitzicht gaf,
een weg om samen te gaan.

In groot vertrouwen
heeft Hij geleerd en voorgeleefd
hoe mensen kunnen zijn
toen Hij op de laatste avond
afscheid van zijn vrienden nam.

Hij nam brood in zijn handen,
brak het en deelde het uit.
Neem het, zei Hij, want dit ben ik.
Brood, levensnoodzakelijk.
Even nodig als warmte en nabijheid,
als luisteren en bevestigen
om mensen tot mensen te maken.
Een teken dat je eens weer met mij
verenigd zult zijn aan één tafel.

Hij zei: Hier, neem en eet,
gebroken voor ieder van jullie,
als teken dat je eens weer met mij
verenigd zult zijn aan één tafel.

Hij nam de beker,
zegende die en gaf hem door
met de woorden:
Neem deze beker van mij over,
deelt hem samen,
het is mijn liefde voor jullie.
Doe wat ik heb gedaan
en vergeet mij niet.

Zoals Hij leefde,
vol van goede Geest,
zo gedenken we Hem
in brood en beker
hier in ons midden.
Wij vieren zijn hoop op leven
in ons hart neergelegd.
Voorgoed ligt nu de weg open
naar een nieuwe wereld,
van gerechtigheid en vrede

GEZEGEND dit huis en allen
Die de stilte liefhebben
De ruimte en de zachte bries
En kunnen bidden zoals Hij …
ONZE VADER

Vredeswens:
Vrede, vrede van mijn hart tot jouw hart,
vrede van mijn handen in jouw handen,
we wensen elkaar vrede.
Lied: Vrede voor jou en alle goeds je vrienden

Uitnodiging: Aan deze tafel is iedereen welkom om te delen, zoals Jezus dat voorgedaan heeft.

Communie lied: Wat in stilte bloeit

Gebed, danken in stilte

Mededelingen

Slotgedachte:
 Als wij niet meer geloven dat het kan.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer vertrouwen op houden van.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer proberen om van fouten wat te leren,
als wij ’t getij niet keren.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer zeggen hoe het moet.
Als wij niet meer weten wat er toe doet.
Wie dan wel ?
Als wij er niet in slagen de ideeën aan te dragen
voor een kans op betere dagen.
Wie dan wel ?
Als wij niet meer geloven dat het kan.
Als wij niet komen met een plan.
Wie dan wel ?
Als wij er niet voor zorgen dat de toekomst is geborgen
voor de kinderen van morgen.
Wie dan wel ?

 Zegen:
Moge de Eeuwige dicht bij ons zijn
het licht zijn in onze ogen
de ruimte in ons hart
de goedheid in ons leven.

Bron van liefde, wees bij ons
en zegen ons.
In de naam van de Vader, die onze herkomst is, de Zoon, die met ons gaat en de Geest die ons de toekomst in leidt.

Slotlied: Trek ik de zee door