Vieringen

BLIJF KALM

San Salvatorgemeenschap 13 augustus 2023

voorganger: Heleen Hendrikx

Muzikaal :
cantor: Gerard van der Weijer
piano: Joost van Boekhoven
fluit: Maria Werner

lectoren : Rinus van der Heijden en Dorine Broekmeulen
beeldmontage Wilton Desmense

 

 

Lees meer →

Brood uit de hemel, water uit de rots

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
6 augustus 2023
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Maria Hoitink en Frans Langemeijer
Muzikale begeleiding: Coby Wagemans, Maria Werner
Cantor: Machteld Terlingen

Thema: Brood uit de hemel, water uit de rots
Openingslied: Hier gaan we zingend de wereld te buiten

Inleiding
Welkom, fijn dat we hier weer samenzijn.
Vandaag is het de derde zondag van de Grote Vakantie. Die is weer bijna op de helft.
Voor mij voelt deze tijd als een soort hoogtepunt in ons kerkelijk jaar.
Ik beleef het als een ontspannen rust, iets van vrijheid:
het weer is over het algemeen aangenaam, het leven voelt minder druk,
alles groeit en bloeit, om je heen, in de bloemenpluktuin aan de Engelsedijk
en noem maar op.
We zingen vandaag liederen die niet alleen heel serieus zijn, vol zeggingskracht,
maar tegelijk klinken als een klaterende fontein van blijheid.
Vandaar dat we zojuist het voornemen uitzongen om zingend de wereld te buiten te gaan
en daarom de uitnodiging om nu zingend te bidden
dat wij uit de rust en het bloemengevoel die we hier hopelijk ervaren
kracht mogen putten, minstens voor de komende week, maar liefst ons leven lang.

Acclamatie: Geef ons kracht
Geef ons kracht, heel ons leven Heer.  (3x)
O, geef ons kracht.
Steeds op zoek naar de waarheid, Heer.
Steeds op zoek naar de liefde, Heer.
Steeds op zoek naar het leven, Heer.
O, geef ons kracht.
Wij zijn mens, onder velen Heer.
Wij zijn mens, zoals velen Heer.
Wij zijn mensen, die geloven Heer.
O, geef ons kracht.

We leggen nu de Bijbel open bij Nehemia 9 en lezen daaruit.
Lezing 1: (Nehemia 9: 15-20)
U gaf brood uit de hemel toen de Israëlieten honger hadden.
U liet water uit de rots stromen toen zij dorst hadden.
U zei tegen hen in welk land ze moesten gaan wonen.
Dat was het land dat U aan hen beloofd had.
Maar onze voorouders waren eigenwijs. Ze wilden niet naar U luisteren.
Ze dachten niet meer aan de wonderen die U voor hen gedaan had.
Ze waren eigenwijs en kozen een eigen leider.
Ze wilden weer als slaven leven, zoals vroeger in Egypte.
Maar U bent een goede God. U vergeeft de mensen, wanneer ze fouten maken.
U bent geduldig en trouw. Dus U liet hen niet in de steek.
De Israëlieten maakten een beeld van een stier. Ze zeiden:
“Dit is de god die ons bevrijd heeft uit Egypte!” Daarmee hebben ze U diep beledigd.
Maar zelfs toen was U goed voor uw volk.
U liet de Israëlieten in de woestijn niet in de steek.
Overdag ging de grote wolk niet weg, hij was bij hen als ze verdergingen.
En in de nacht was er een vuur om de weg te verlichten.
U bleef hun manna geven als ze honger hadden, en water als ze dorst hadden.

Tussenzang: Van grond en vuur

Voor de tweede lezing wordt nu het boek opengegelegd bij de evangelist Matteüs, hoofdstuk 14.
Lezing 2:  
(Matteüs 14: 13-21)
Toen Jezus hoorde dat zijn achterneef Johannes de Doper door de koning onthoofd was,
vertrok hij. Hij wilde met de boot naar een stille plek gaan om alleen te zijn.
Maar de mensen hoorden wat hij van plan was. Ze liepen over het land mee met de boot.
Jezus zag dat. Hij kreeg medelijden met hen, legde aan en stapte uit de boot.
Dat maakte iedereen blij: zelfs zieken voelden zich beter.
Toen het avond werd, zeiden de leerlingen tegen Jezus:
“U moet al die mensen wegsturen. Het is al laat, en er is hier geen eten te krijgen.
Ze kunnen dat beter gaan kopen in de dorpen in de buurt.”
Maar Jezus zei tegen hen: “De mensen hoeven niet weg te gaan.
Wij kunnen wel voor eten zorgen.”
De leerlingen zeiden: “Maar we hebben hier alleen maar vijf broden en twee vissen!”
Jezus zei: “Breng die bij mij.” Vervolgens zei hij tegen de mensen
dat ze in het gras moesten gaan zitten. Toen pakte hij het brood en de vis.
Hij keek omhoog naar de hemel en dankte God voor het voedsel.
Daarna brak hij het brood in stukken. Hij gaf het aan de leerlingen,
en zij deelden het uit aan de mensen. Alle mensen konden eten zo veel als ze wilden.
De leerlingen haalden het eten op dat overgebleven was. Het waren twaalf manden vol.

(De Bijbelteksten zijn ontleend aan de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014)

Acclamatie: Alle mensen samen

Overweging

Twaalf manden vol. Twaalf manden vol broodresten en vis.
Dat was het resultaat van delen met elkaar en zo elkaar zegen brengen.
Geloven in elkaar, dat verzet bergen!
Nehemia had het ook over brood: brood uit de hemel.
En hij sprak van water, maar niet in verband met vissen.
Toch was zijn verhaal was even bijzonder: hij liet het water uit de rotsen klotsen.
Je moet stevig in je schoenen staan om daar in te geloven
en nog steviger om daar levend water uit te putten.
Maar het gaat om het idee: als je ergens in gelooft, dan kan dat zomaar werkelijkheid worden.
Levend water en levens water versmelten tot een basisbehoefte,
die bloemen baart en laat groeien groeien op plaatsen waar je ze niet verwacht.
Ik moest hierbij denken aan bisschop Oscar Romero van San Salvador
en aan anderen zoals hij, die zich ontpopten als voorvechters van de onderdrukten en de armen.
En dan spreekt vandaag Nehemia, een jood in dienst van de Perzische koning Artaxerxes.
Juda, het latere Israel, was door de Perzen onderworpen. Het bewind van Artaxerxes
werd gekenmerkt door diplomatie. Hij bood liever bloemen aan dan granaten.
En zo vertrouwde hij aan zijn vertrouweling Nehemia op diens verzoek
het land Juda toe om als landvoogd te beheren.
Nehemia was een rechtvaardig man. Hij streefde naar vernieuwing
van het verbond van het Joodse volk met God.
“Onze voorouders waren eigenwijs”, zei Nehemia; ze hebben God diep beledigd.
Maar God is goed, geduldig en trouw: hij vergeeft de mensen.”
En dat is de reden, waarom ik me deze uitweiding heb veroorloofd
en dat is wat ons verbindt met deze episode uit het oude testament.
We kunnen hierin een appèl horen: een verbond met God,
versta dat als een verbond met Gods schepping, met de wereld waarin wij leven,
en ga daar goed, geduldig en trouw mee om.
En de vergiffenis dan, waar Nehemia van sprak in verband met die geduldige God?
Jezus hoorde dat zijn achterneef Johannes was gedood door de koning.
Behaagd door het dansen van zijn stiefdochter Salomé had hij haar een wens toegestaan.
Zij vroeg op instigatie van haar moeder om het hoofd van Johannes.
Jezus kennende kunnen wij ons goed voorstellen, wat er in hem omging, toen hij dit hoorde.
In zijn hart moet een enorme tweestrijd hebben gewoed:
zijn principes versus de harde werkelijkheid.
Hij zocht rust, een stille plek, maar de mensen om hem heen zochten hém,
de man die je blij maakte en beter.
Hoe kun je mensen die jou vertrouwen en in jou geloven teleur stellen!
Hij gaf zich aan hen over en daarmee overwon hij hen volkomen.
Een vijf-broden-en-twee-vissen-gevoel verenigde allen
en werd een uitbeelding van Jezus’ blijde boodschap.
Ik stel voor dat wij ons door beide lezingen van vandaag laten inspireren
om ruimte te scheppen voor water uit rotsen,
manna uit de hemel en voor de pracht van bloemen om ons heen.
Draag ze mee in je haar of in je hart,
en zeker als het hartje zomer is, is zo’n evangeliegevoel licht om te oogsten.
En daarom zou ik daar deze ene keer geen gras over willen laten groeien,
maar het meteen samen gelovig uitzingen.

Geloofslied: Het graan dat van de velden komt

Collecte met muziek

Voorbeden

Wij bidden dat deze aarde
nooit leeggeplukt zal worden
en dat elke bloem die erop groeit
meer blijheid en meer vrijheid zal kweken
in onderling begrip onder alle wereldburgers.

Acclamatie
(melodie Where have all the flowers gone / Sagt mir wo die Blumen sind)
Waar zijn al die bloemen heen, lang geleden?
Waar zijn al die bloemen heen, lang, lang voorbij?
Waar zijn al die bloemen heen? Geplukt door mensen één voor één!
Zal men ooit blijder zijn, Zal men ooit vrijer zijn?

Wij bidden dat al het leven op deze wereld
zijn potentie zal gaan waarmaken:
dat het ondanks zijn sterfelijkheid een bijdrage zal leveren
aan de groei van de mensheid naar eenheid,
door het koesteren van de herinnering aan al het mooie
wat de verwelkte generaties al tot stand hebben gebracht
en ons als waardevol hebben nagelaten.

Acclamatie

Waar zijn al die mensen heen, lang geleden?
Waar zijn al die mensen heen, lang, lang voorbij?
Waar zijn al die mensen heen? Zij verwelkten één voor één!
Nu een herinnering, nu nog herinnering!

Wij bidden dat wij, voordat wij zelf tot stof wederkeren,
door ons leven een bloem zijn geweest,
die kleur heeft gegeven aan de wereld om ons heen
en dat wij zo zaad zijn geworden
om het aanschijn van de aarde te vernieuwen.

Acclamatie

Waar zijn al die bloemen heen, lang geleden?
Waar zijn al die bloemen heen, lang, lang voorbij?
Waar zijn al die bloemen heen? Zaad geworden één voor één!
Steeds nieuwe bloemen zijn, steeds nieuwe mensen zijn!

Wij herinneren ons in dankbaarheid
degenen die eens vertoefden in de tuin waarin wij wandelen:
de vele zonnebloemen, rozen en vergeetmenietjes,
de bidsprinkhanen, duizendpoten en pissebedden
de kemphaantjes, paapjes en de kiekendieven.
Moge Sint Petrus de hemelpoort wijd voor hen open hebben gezet.

Tafelgebed
In de geest van Uw Liefde zijn wij hier samen, als vrienden aan één tafel,
om U te danken voor alles wat groeit en bloeit,
voor de wereld waarop wij wonen,
dat U ons roept om goed te zijn en om te delen met elkaar.
Wij danken U voor Jezus van Nazareth,
in wie U zichtbaar werd als een vriend, begaan met ons,
als een broeder uit één familie, betrokken met ieder die op zijn pad kwam.
Hij ging ons voor op de weg naar vrede en geluk.
En hij vroeg ons te doen wat hij heeft gedaan:
het leven te delen, in vriendschap met elkaar.
Daarom zijn wij hier bijeen en doen zoals hij voordeed:

brood breken in dankbaarheid en het delen met elkaar
en ons zijn woorden daarbij herinneren:
“Dit is mijn lichaam, dit ben ikzelf voor jullie gebroken”;

een beker wijn nemen en die aan elkaar aanbieden, zoals hij het deed:
“Dit is mijn bloed, dat vol is van vergeving.
Geef het aan elkaar door
en deel vreugde en verdriet, deel het brood uit de lucht,
het water uit de rots en de bloemen die de aarde mooi maken”.

Zo houden wij zijn geest levend, verbonden met elkaar en met hem.
Laten wij dat bevestigen door samen
het gebed te bidden dat hij ons gegeven heeft
en dat zingend afsluiten met het belijden
van ons geloof in zijn toekomst!

Onze Vader
(eindigend met gezongen: Want van U is de toekomst, kome wat komt)

Vredeswens
Moge dat geloof in zijn toekomst ons vredesvleugels geven!

Vredeslied: Jij leert mij vliegen

Jij leert mij vliegen, jij geeft mij vleugels, jij leert mij leven zonder gewicht.
Te spelen met vuur, te lopen op water, je ademt mij open, mijn duister wordt licht.
Jij geeft mij handen, jouw handen die delen, jij geeft mij ogen naar het licht.
Op alle wegen daar kom ik jou tegen, in alle mensen jouw gezicht.

Communie
Laten wij nu daadwerkelijk doen zoals Jezus deed:
delen wij met elkaar met een gevoel van dankbaarheid
waarmee twaalf manden of meer gevuld kunnen worden.

muziek

Communielied: Dank U voor alle bloemengeuren
Dank U voor alle bloemengeuren
dank U voor ieder klein geluk.
Dank U voor alle held’re kleuren,
dank U voor muziek.

Dank U voor alle goede vrienden,
dank U, o God, voor al wat leeft.
Dank U voor wat ik niet verdiende,
wat U mij toch geeft.

Dank U voor hen die mij omringen,
dank U voor wat mij toebehoort.
Dank U voor alle kleine dingen,
ieder vriend’lijk woord.

Dank U, uw liefde kent geen grenzen,
dank U, dat ik dit zeggen kan.
Dank U, o God, ik wil U danken,
dat ik danken kan.

Mededelingen

Epiloog en wegzending
De vorige drie zondagen zongen wij telkens als slotlied
‘Nu wij uiteengaan’ oftewel ‘Vaya con Dios’.
Daarmee hebben we voldaan aan het spreekwoord “Alle goede dingen in drieën”.
Het slotlied van vandaag wordt hier nu ook voor de derde keer gezongen,
maar dan wel verdeeld over zelfs meer dan drie jaren!
Het is dus geen Salvatorklassieker, maar wat de melodie betreft is het zeker
een altijd-groentje, een arbeidsvitamientje, een evergreen.
Het gaat over onszelf en over de schoonheid, die de schepping ons te bieden heeft
en waar wij mee de tuinpaden op kunnen gaan, de week in die voor ons ligt,
in de naam van de Schepper, die wij in één adem noemen:
Vader, Zoon en Heilige Geest.
Amen.

Slotlied: De tuin waarin wij wandelen (melodie English Country Garden)
Honderden duizenden bloemensoorten zijn er
in de tuin waarin wij wandelen.
Geel, bruin en rood, zwart, blank of karmozijn
te mooi om iets aan te veranderen.
Zonnebloem en anemoon,
anjelier en duizendschoon,
roos, blauwe druifjes, juffers in ’t groen,
afrikaan, madelief, chrysant, vergeetmenietjes
in de tuin waarin wij wandelen.

Honderd en meer insectensoorten zijn er
in de tuin waarin wij wandelen.
Vlijtig en naarstig gaan ze heen en weer
om de wereld te veranderen.
Prachtkever en bidsprinkhaan,
duizendpoot en metselaar,
mier, horzel, vlinder, mulder, bij en daas,
lieveheersbeestjes, spinnen, zelfs de pissebed
in de tuin waarin wij wandelen.

Honderden duizenden vogelsoorten zijn er
in Gods tuin waarin wij wandelen.
Soms zijn ze groot en andere piepklein
te mooi om iets aan te veranderen.
Zanglijsters en papegaai,
kemphaantjes en bonte kraai,
mus, pimpelmeesjes, paapjes, kwartel, vink,
hier een raaf, daar een groenling of een kiekendief
in de tuin waarin wij wandelen.

Zeventiende zondag door het jaar

EERSTE LEZING    1 Kon., 3, 5. 7-12

Uit het eerste boek der Koningen

In die dagen verscheen de Heer ’s nachts in een droom aan Salomo en zei: “Wat wilt ge dat Ik u geef?” Salomo antwoordde: “Heer mijn God, Gij hebt uw dienaar tot koning verheven hoewel ik maar een jonge man ben en nog niet weet wat ik doen of laten moet. Zo staat uw dienaar te midden van het volk dat Gij uitverkoren hebt, een groot volk, zo groot dat het niet te tellen of te schatten is. Geef dus uw dienaar een opmerk­zame geest, om recht te kunnen spreken voor uw volk en onderscheid te kunnen maken tussen goed en kwaad. Want wie is in staat recht te spreken voor dit grote volk van U ?” Dit verzoek van Salomo behaagde de Heer. En God zei tot hem: “Omdat ge juist dit gevraagd hebt en niet gevraagd hebt om een lang leven, ook niet om rijkdom, evenmin om de dood van uw vijanden, maar omdat ge inzicht gevraagd hebt om recht te kunnen spreken, daarom voldoe Ik aan uw verzoek en geef Ik u een geest vol wijsheid en begrip, zoals voor u niemand ooit heeft gehad en ook na u niemand zal hebben.”

EVANGELIE Mt., 13, 44-52 of 44-46

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Mattheüs

In die tijd zei Jezus tot de menigte: “Het Rijk der hemelen gelijkt op een schat, verborgen in een akker. Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer, en in zijn blijdschap ging hij alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker. Ook gelijkt het Rijk der hemelen op een koopman, op zoek naar mooie parels. Toen hij een parel van grote waarde had gevonden, ging hij alles verkopen wat hij bezat en kocht haar.

Ter overweging        Ps. 119 (118), 57 en 72, 76-77, 127-128, 129-130

REFREIN: Hoezeer is uw wet mij lief, Heer.
Dit stel ik mij altijd tot taak, Heer, om trouw te zijn aan uw woord.
De wet uit uw mond is mij meer waard dan schatten van zilver en goud.
Maar laat uw erbarmen mij nu vertroosten, zoals Gij uw dienaar eens hebt beloofd.
Door uw barmhartigheid moge ik leven, omdat ik mijn vreugde vind in uw wet.
Maar ik begeer wat Gij hebt geboden boven het fijnste goud.
Daarom heb ik uw bevelen gekozen, verwerp ik de wet van het kwaad.
Uitstekend is alles wat Gij verordent, daarom houdt mijn geest daaraan vast.
De uitleg van uw woorden geeft klaarheid, schenkt wijsheid aan wie onervaren is.

 

IEDEREEN IS VAN DE WERELD EN DE WERELD IS VAN IEDEREEN.

IEDEREEN IS VAN DE WERELD EN DE WERELD IS VAN IEDEREEN.


Viering 23 juli 2023                            Voorganger: Maria vanden Dungen
Lectoren: Dorine Broekmeulen en Toon van Mierlo
Cantor:  Wilton Desmense,
Piano en fluit: Coby Wagemakers en Maria Werner.

Openingslied: Dit huis is een huis

Welkom allemaal, wat fijn dat we in deze vakantietijd toch bij elkaar kunnen komen om dit uur te delen.
Veel mensen zijn nu op vakantie, sommigen zijn al terug of gaan misschien nog wat later weg.
Of misschien blijft u lekker op uw eigen stekkie, ieder naar eigen keus.
Vandaag is het thema van de viering: Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
Misschien herkent u er de titel van een lied in. We zijn allemaal bewoners van die wereld.  We weten dat wel, maar beseffen het allicht niet voldoende.
Daarom gaat deze viering over die ene aarde en dat we die samen moeten delen.
Dat vieren doen we samen:
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest.
De paaskaars brandt al en aan dat licht steken we de vredeskaars aan.
Vrede voor onze wereld, vrede voor iedereen. Rechtvaardigheid begint met het besef: we zijn allemaal mensen,
We hebben allemaal recht op een menswaardig leven, want Iedereen leeft op deze wereld en de wereld is van iedereen.
Laat ons daar even bij stil zijn:
Lees meer →

Vrij zijn

 

16 juli 2023

Voorganger  Franneke Hoeks

Lectoren Corrie Dansen & Maria Claessens

Koor Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers |

Piano Coby Wagemans|

Fluit Maria Werner

Openingslied: Dit huis vol mensen

 

Welkom
Vandaag is het de laatste zondag voor de vakantieperiode. Nu houden we als gemeenschap niet echt vakantie: wij blijven de komende weken gewoon vieren.  Toch is het een beetje anders. De scholen hebben hun deuren gesloten, clubjes hebben een zomerpauze en mensen gaan op vakantie.
Het woord vakantie is afgeleid van het Latijnse vacare, dat staat voor leeg of vrij zijn. Vrij-zijn is het thema van deze viering. We gaan op verkenning en zoeken samen naar wat is dat eigenlijk: vrij-zijn. Jesaja, Jezus en Christoffel wijzen ons de weg. Zo meteen slaan we het Bijbelboek open en lezen Corrie Dansen en Maria Claessens voor ons uit de Schrift. Jesaja vertelt over de Eeuwige die niet te kennen is, maar heel de schepping draagt. Mensen mogen daar deel van zijn, een klein, heel klein deel. Brengt ons dat misschien iets van vrij-zijn?
De tekst uit Mattheus is een lastige. Die gaat over onkruid en graan, over goed en slecht. Bij dit soort scherpe scheidingen voelen we ons vaak ongemakkelijk.  Wat leert ons dat over vrij-zijn?
Op de drempel van de vakantieperiode horen jullie straks in de overweging ook het verhaal van Christoffel, beschermheilige van reizigers. Een man die draagt en daarin zijn bestemming vindt.  Misschien is vrij-zijn wel iets anders dan we in eerste instantie denken.

In het licht van de paaskaars maken we ons klaar om te ontvangen.  We zoeken stilte en vrijheid in ons binnenste op dat er ruimte komt voor de stem van de Eeuwige.

 

GEBED
Gij die er was vanaf den beginne
Gij die met ons meetrekt
Gij die ons hoedt en voedt
wees dit uur bij ons.
Zie ons als de mensen die we zijn
met onze  lichte en donkere kanten
geschapen naar jouw beeld en gelijkenis.
Wees grond van ons bestaan
Leer ons het goede te doen
maak ons vrij.


Acclamatie: Het licht is kalm

 

1E LEZING Jesaja 40, 12-15, 21-25
Wie heeft de wateren met holle hand omvat,
de hemel met zijn hand gemeten?
Wie heeft het stof van de aarde met een maatbeker afgepast?
Wie heeft de bergen gewogen op een weegschaal,
de heuvels met balans en gewichten?
Wie heeft de geest van de Eeuwige gemeten?

Heeft iemand Hem ooit raad gegeven?
Wie raadpleegt Hij, wie biedt Hem inzicht?
Wie leidt Hem op de paden van het recht?
Wie leidt Hem naar kennis?
Wie toont Hem de weg van het inzicht?
In zijn ogen zijn de volken
als een druppel in een emmer,
als een stofje op een weegschaal;
Weet je het niet? Heb je het niet gehoord?
Is het je niet van meet af aan verteld?
Is het niet al helder sinds de grondvesting van de wereld?
Hij troont boven de schijf van de aarde
– haar bewoners zijn als sprinkhanen –,
Hij spreidt de hemel uit als een doek,
spant hem uit als een tent om in te wonen.
Hij maakt vorsten nietig,
de leiders van de aarde onbeduidend:
nauwelijks zijn ze geplant, nauwelijks gezaaid,
nauwelijks hebben ze wortel geschoten,
of Hij blaast over hen, en ze verdorren
Met wie wil je Mij vergelijken, zegt de Heilige,
aan wie ben Ik gelijk te stellen?
Kijk omhoog: wie heeft dit alles geschapen?
Hij laat het leger sterren voltallig uitrukken,
Hij roept ze bij hun naam, een voor een;
door zijn kracht en onmetelijke grootheid
ontbreekt er niet één.

Lied: Die de aarde boetseerde

2E LEZING Mattheus 13, 24-30 – 36-43
Jezus hield hun een andere gelijkenis voor: ‘Het is met het koninkrijk van de hemel als met een mens die goed zaad op zijn akker uitzaaide. Terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand giftig onkruid tussen het graan zaaien en vertrok weer. Toen het jonge gewas opschoot en vrucht begon te dragen, kwam ook het onkruid tevoorschijn. De knechten kwamen de heer des huizes vragen: “Heer, hebt u soms geen goed zaad op uw akker gezaaid? Waar komt dat onkruid dan vandaan?” Hij antwoordde: “Dat is het werk van een vijand.” De knechten zeiden tegen hem: “Wilt u dat wij het onkruid weghalen?” Hij antwoordde: “Nee, want dan zouden jullie met het onkruid ook het graan lostrekken. Laat beide samen opgroeien tot aan de oogst, dan zal ik, wanneer het oogsttijd is, tegen de maaiers zeggen: ‘Haal eerst het onkruid weg, bind het in bundels bij elkaar en verbrand het. Breng dan het graan bijeen in mijn schuur.’”’
Daarop stuurde Jezus de mensen weg en ging naar huis. Zijn leerlingen kwamen bij Hem en vroegen: ‘Wilt U ons de gelijkenis van het onkruid op de akker uitleggen?’ Hij antwoordde hun: ‘Hij die het goede zaad zaait is de Mensenzoon, de akker is de wereld, het goede zaad dat zijn de kinderen van het koninkrijk; het onkruid dat zijn de kinderen van het kwaad, de vijand die het zaait is de duivel, de oogst staat voor de voltooiing van deze wereld en de maaiers zijn de engelen. Zoals het onkruid bijeengebracht wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: de Mensenzoon zal zijn engelen eropuit sturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk al wat ten val brengt en al wie onrecht pleegt bijeenbrengen en in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!

Acclamatie: Deze woorden aan jou opgedragen

OVERWEGING Vrij-zijn
Hebben jullie ooit van Reprobus gehoord?  Een groot en sterk man, die altijd op zoek was naar wie sterker en groter was dan hij. Alleen de machtigste der machtigen wilde hij dienen. Hij ging in dienst bij de koning. Het hoogste van het hoogste. De koning bleek echter bang voor duivel. Dus Reprobus diende de duivel. Op een dag zag Reprobus dat de duivel met een grote boog om een kruisbeeld liep. Degene die aan het kruisbeeld hing was machtiger dan de duivel dus die man zou hij gaan dienen.  Maar hoe? Op advies van een kluizenaar ging Reprobus mensen overzetten bij een rivier. Op een dag was er een kind dat hij op zijn schouders nam. Zwaarder en zwaarder werd dit kind, alsof dit kind de hele wereld met zich meedroeg. Dit kind was Christus en Reprobus kreeg een nieuwe naam: Christoffel. Hij werd de beschermheilige van reizigers.

Een mooi verhaal aan het begin van de vakantieperiode. Of je nu wel of niet op fysiek reis gaat de gedachte aan een beschermer en drager doet ons allemaal goed op de reis door het leven.
Ik ga wel op vakantie. Lekker met mijn tentje naar Frankrijk. Wandelen en buiten-zijn, vrij-zijn. Met dat vrij-zijn is wel iets geks aan de hand. Veel mensen snakken naar vakantie om even los te zijn van het leven van alledag. Wonderlijk dat het gevoel van vrij-zijn in het leven vaak zo ver te zoeken is.
Jesaja helpt me bij mijn bespiegelingen. De tekst die we vandaag hoorden wordt toegeschreven aan Deutro Jesaja, een onbekende auteur  rond het jaar 538 voor Christus, het jaar waarin de joden de vrijheid kregen om terug te keren naar Jerusalem. Ze woonden decennia in ballingschap in Babylonië. Deze Deuterojesaja kreeg de opdracht het restje van het joodse volk vertellen over hervonden vrijheid en dat ze terug zullen keren naar Jeruzalem.  Het wekt nauwelijks verbazing dat de toehoorders niets van zijn boodschap geloofden. De meeste mensen ongetwijfeld de moed verloren: men ging ervanuit dat het verbond dat God met zijn volk had gesloten, was verbroken; dat God genoeg van hen had.
De verzen die we vandaag hoorden proberen mensen van toen, en ons hier nu, iets duidelijk te maken van wat de Eeuwige is. Een reeks vragen die ons doen stilstaan bij de verwondering van alles wat is. Waar komt het vandaan, bergen, water, heuvels? Onvoorstelbaar. En wij mensen, wij zijn onderdeel – klein onderdeel van dat grote geheel.  Mooi hoe  in het tweede stukje van de tekst machthebbers ook als onbeduidend worden neergezet. Ook zij zijn deel van het grote geheel. Het is misschien een beetje vreemd maar als ik deze woorden hoor, dan voel ik vreemd vrij. De troost me dat ik niet groot hoef te zijn, dan ik een deel van een geheel mag zijn. Een soort vrijheid in verbondenheid.

En dan de lastige Mattheus tekst. We horen de parabel zelf én krijgen van de meester ook nog de uitleg te horen. Niet dat de uitleg het verhaal voor mij gemakkelijker maakt.  Ik word in eerst instantie vaak een boos als er zo zwart -wit gedacht wordt. Graan versus onkruid. Kinderen van het koninkrijk  versus kinderen van het kwaad. Met de een loopt het goed af, de ander wacht het vuur.  Een God die, als een oppermachtige poppenspeler, beslist wie leeft en wie sterft. Die God is niet mijn God. Zo’n karikatuur van de Eeuwige maakt me boos. Die boosheid zet me ook weer aan het denken, want een God die alles wel prima vindt en ons maar laat aanmodderen is ook niet mijn God. Mijn God is een god die ons en al wat leeft koestert – zeker, maar hij/zij is ook een kracht die ons ook richt op de weg van gerechtigheid en vrede. Daar is soms harde taal of een confrontatie voor nodig.  Jezus doet dat in deze parabel in contrasten die mensen ui zijn tijd kenden. Graan- onkruid. Goed- slecht. Rechtvaardigen-zondaars.  Deze versimpeling daagt uit en houdt ons een spiegel voor over hoe we in elkaar zitten. We hopen, denk ik allemaal, dat we graan zijn. Ben ik graan? Soms. Een andere keer ben ik onkruid. Het is niet zo simpel, niet zwart-wit. Het oordeel is niet aan ons. Op dit niveau oordelen gaat ons verstand, ons hele zijn te boven.  Mooi dat de zaaier zijn dienaren niet aanspoort om het onkruid meteen te vernietigen. Dan maak je meer kapot dat God lief is. Stel je oordeel maar uit en vertrouw op dat grote geheel. In de uitleg die Jezus geeft, gebruikt hij grote woorden om aan te geven dat ergens in de toekomst dat oordeel komt. Niet nu! Niet wij zijn het die oordelen– god zij dank. Ergens in de toekomst, wordt dat oordeel geveld. Nu dit verhaal de afgelopen dagen met mij meetrok merk ik dat ik het meer en meer kan lezen als een aansporing voor ons allen om het goede te doen. Niet leuk om te horen, maar soms nodig om weer richting te krijgen.

Daar kan en wil ik wel mee leven.  Een God die zo graag wil dat het leven goed is voor alles en iedereen. Dat wij op onze menselijke manier beeld van hem/haar zijn. Dat betekent dat keuzes, onze keuzes er toen doen!  Hoe klein we ook zijn. Iedere verandering begint klein.
Vrij zijn zit hem – denk ik – minder totale vrijheid, maar juist in het besef van verbonden vrijheid. Vrijheid los van alles en iedereen brengt ons niet veel goeds. In verbondenheid vrij kunnen zijn des temeer. Verbondenheid met elkaar, met de schepping waar we deel van zijn en met de Eeuwige. Vrij-zijn op deze manier is niet een soort luilekkerland waarin je kunt doen wat je wilt. Vrij-zijn  in verbondenheid draagt een opdracht tot zorg voor elkaar en al wat leeft in zich. Dan zijn wij samen dragers van het grote geheel en mogen wij ons op onze beurt gedragen weten door de Eeuwige.

Geloofslied: Geen taal die hem vertaalt

COLLECTE| INSTRUMENTALE MUZIEK

VOORBEDE
We bidden hier, rond de tafel, om leiderschap in binnen- en buitenland. Dat er mensen opstaan die het goede voor allen voor ogen hebben en die ruimte krijgen om de daad bij het woord te voegen. Gij hart, Gij bron van leven

We bidden hier, rond de tafel, voor mensen die vrijheid zoeken en zich los willen maken van wat bekneld. Dat er  perspectieven van gedragen vrij-zijn ontstaan.
Gij hart, Gij bron van leven

We bidden hier, rond de tafel voor iedereen die op reis gaat en mensen die thuisblijven. Dat reizigers momenten van vrijheid koesteren en dat thuisblijvers zich gedragen mogen weten. Gij hart, Gij bron van leven

We bidden hier, rondom de tafel, voor mensen die ziek zijn, dat zij zich gesteund en gedragen mogen weten jouw zachte kracht. We bidden voor mensen die we missen en vinden troost bij de gedachte dat zij voor altijd thuis zijn in jouw ruimte van liefde. Koester de namen G 53

TAFELGEBED
Eeuwige, bron van ons bestaan, wij danken Jou voor het graan op onze velden dat geoogst werd in toewijding en zorg,
om brood te worden, kracht voor onderweg.
Voor woorden die wij horen, danken wij Jou, jouw taal van liefde geschreven in ons hart;
We danken jou voor het hoogste woord van heilige schriften en profeten, sprekend tot op vandaag, opdat wij doen jouw liefste wil: recht en vrede metterdaad.
Voor de mensen om ons heen danken wij Jou, broers en zussen, die ons gaande houden in de veelkleurigheid van vriendschap, wijsheid en geduld.
Voor Jezus van Nazareth danken wij Jou, mens naar jouw hart,
die kwetsbaar werd als de minste, die nooit zei: ‘het raakt me niet’, maar die geweldloos en zonder reserve een kracht tot leven werd voor ieder die Hem binnen liet.
Zo heeft jezus zich gegeven als brood en wijn in ons midden,
gebroken en geschonken om te dienen, om Leven te zijn.
Zo willen wij Hem gedenken het brood breken en delen,
de beker nemen en uitreiken.
Zo willen wij verbonden zijn met Hem, met elkaar en zo met Jou. Dit blijven wij doen, in zijn naam.
Zo heeft Hij ons aan elkaar gegeven, als  vruchtbare aarde,
om in te zaaien en van te oogsten, om te dienen  en te danken, om elkaar te dragen in zijn geest van liefde.
Zo willen we gaan op Zijn weg, zo willen we zingen  met elkaar, met woorden door Hem gegeven:
ONZE VADER: Onze Vader verborgen G 109

VREDESWENS
VREDESLIED: de vrede de vrede zal zijn
BROOD EN WIJN
LIED: Wat in stilte bloeit G 22

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE Corrie
Een man,
groot en sterk.
Hij vecht voor de sterkste:
de koning,
nee, de duivel!
Een kruis als keerpunt.
Dienen aan de oever.
Draag mensen!
Dat kind op je schouder,
zwaar als de wereld,
en lichter dan licht.
Op nieuw geboren.
Christoffel zal hij heten.

ZEGENWENS
Dat je de weg mag gaan die je goed doet,
dat je opstaat wanneer je valt,
dat je mens mag worden in Gods ogen
en die van anderen.
Weet dat de aarde je draagt,
dat je gaat in het licht
en de wind je omgeeft.
Dat je de vruchten van je leven proeft
en gaat in vrede.
in de naam van de Eeuwige
die we kennen als Vader/Moeder, zoon en heilige geest.
(Andries Govaart)

SLOTLIED: Nu wij uiteengaan G77

Hij is vriendelijk en hij rijdt op een ezel

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
9 juli 2023

Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Marga van de Koevering en Toon van Mierlo
Muzikale begeleiding: Joost Boekhoven, Maria Werner
Cantor: Machteld Terlingen

Thema: Hij is vriendelijk en hij rijdt op een ezel

Openingslied: Wij zoeken u als wij samenkomen

Inleiding

Wij zoeken U als wij samenkomen en bidden dat u aanwezig zult zijn: ons openingslied is tevens onze openingsbede.
Goede morgen, fijn dat we hier samen zijn gekomen, zoekend naar dat gevoel, dat ons drijft van huis uit en van binnenuit en dat we hier hopelijk vinden.
Daarbij ontsteken we het licht van de paaskaars en het licht van de vredeskaars. Lees meer →

Herdenking van de afschaffing van de slavernij

Viering 2 juli 2023                  voorganger: Truus van Kaam

Thema: Herdenking van de afschaffing van de slavernij

Openingslied: 128 Dit huis is een huis..

Gebed

 Lied: 260 Wie mag te gast zijn

Lezing uit : hoe duur  was de suiker?
Van de historica Cynthia Mc. Leod, dochter van Ferrier, de eerste president van Suriname

Amsterdamse handelshuizen wilden maar al te graag geld stoppen in plantages in Suriname.
Ze stuurden daarvoor agenten naar het land, die de volmacht hadden om aan planters geld op rente aan te bieden. Lukte dit , dan kreeg de agent zelf ook weer een percentage als provisie.
De kolonisten werden helemaal verblind door al dit voorgespiegeld geluk.
Iedereen wilde opeens planter worden.
Mensen die nauwelijks een cacao- van een koffieplant konden onderscheiden, lieden die dachten dat er korreltjes suiker uit het uitgeperste suikerriet vielen, ja iedereen, of hij nu eerst schoenmaker, slager of nietsnut was geweest , moest panter worden en zag zichzelf al als rijke plantage-eigenaar in zijn luie stoel op de veranda zitten.
Anderen die een kleine plantage hadden , wilden die tot driemaal vergroten.

Rutger was zo’n agent van een Amsterdams handelshuis en administrateur van enkele plantages.
Hij had door dat dit een onnatuurlijke gang van zaken was.
Nu was hij terug in Amsterdam , met zijn persoonlijke slaaf Alex.
Die kwam binnen met een kopje koffie.
Was er iets met Alex ?  vroeg Rutger zich af. Hij keek zo bedrukt.
Wat is er Alex? “Niets Masra “antwoordde Alex zacht.  “heb je zorgen? “
Gaat er misschien iets mis met  onze afspraak? Alex glimlacht even en zei: Bij mij niet, masra, maar ik weet niet van masra.”
Toen ze een paar jaar geleden uit Holland terugkwamen, had Rutger aan boord een ernstig gesprek met Alex gehad.
Deze had aan Rutger gezegd dat in Holland alle mensen geld verdienden voor hun arbeid .
Niemand was slaaf van een ander, niemand was er bezit van een ander.
Sommige mensen verdienden heel weinig, waren doodarm, maar ze waren vrij, en in Alex ’ogen was vrijheid toch wel het hoogste goed.
Hij kon zo goed de Marrons begrijpen, die liever in de bossen blootgesteld waren aan allerlei gevaren dan slaaf te zijn.

Rutger had voorgesteld om Alex vanaf dat moment ook voor zijn arbeid te betalen. Hij kon het gebruiken of teruggeven aan Rutger, die dan voor hem spaarde totdat hij genoeg had om zich vrij te kopen. Alex spaarde nog steeds.
Nog enkele maanden en dan zou hij genoeg hebben.

Tussenzang:  280 van God is de aarde  ( de Ned. versie van de gospel: he ‘s got the whole world in his hand)

Evangelie ; Joh 13, 14-17

Acclamatie : Gij hebt woorden van eeuwig leven

Ik geloof:
Ik geloof in God, die liefde is,
begin en einde van al wat is,
die niemand laat vallen.
Ik geloof in Jezus,
kind van mensen,
Zoon van God,
een en al liefde
tot het uiterste toe.
Hij wijst mij de weg
trekt met mij mee.
Ik geloof in de Geest
die zoekt naar mensen
die vertrouwen op God,
die mensen verwarmt en inspireert,
en aanzet tot liefde
groter dan hun hart.

Ik geloof in mensen,
die in Zijn Naam openlijk of in stilte
doen wat gedaan moet worden,
die samen kerk willen zijn
in de geest van het evangelie.
Ik geloof dat er altijd ruimte is
Voor vergeving en verzoening
In steeds weer een nieuwe kans
Dat Gods hart groter is
dan een mensenhart.

Ik geloof in het leven
dat achter onze grenzen
vrede en rust vindt bij God,
die het draagt en zal voltooien.
Want Gods liefde,
Gods barmhartigheid en trouw
zijn eindeloos groot.
Amen.

Voorbeden:    oh Lord hear my prayer of…..

als afsluiting:   gedenk ons hier bijeen

Collecte….

Vredeswens :
Het licht is kalm
ik laat mij los en besta
ik ben en niets dan dat
ik besta in een ruimte van liefde

 Tafelgebed

Onze Vader…..

Communie

Communielied….. Die met ons deelt 228

dankgebed

mededelingen

zending:  wees werktuig  van vrede

zegen

slotlied: 244 Dat een nieuwe wereld komen zal

Pas op, maar wees niet bang

SAN SALVATORGEMEENSCHAP | 25 juni 2023
Pas op, maar wees niet bang
Voorganger Franneke Hoeks |   Lectoren Marga van de Koevering en Rinus van der Heijden
Pianist Joost Boekhoven |Cantor Wilton Desmense

 


Openingslied zomaar een dak

Welkom
Soms heb je van die weken dat de Bijbelverhalen van week tot week op elkaar aansluiten. Wat betreft het Evangelie is dat vandaag het geval. Vorige week hoorde we hoe Jezus ze leerlingen uitzond en ze  letterlijk aan het werk zette. Ga het maar doen, mannen en vrouwen, wees boodschappers voor de mensen en. Deze week voegt Jezus daar een soort pas-op-boodschap aan toe. Het is niet zo eenvoudig al het lijkt.
Niet eenvoudig. Als iemand is die daarover mee kan praten dan is het de profeet Jeremia.  In de eerste lezing is deze Godsman aan het woord en we horen over zijn enorme worsteling. Dat woord van God is aansporing en de profeet kan niet anders dan die stem vertolken… maar dat is lang niet altijd wat mensen willen horen. Niet eenvoudig.
Wij gaan ons openstellen voor de stem van de Eeuwige die tot ons komt door Bijbelse verhalen. We zoeken de stilte en maken ons open voor wat hij/zij ons wil meegeven.

GEBED
Eeuwige, jij die ons aanspoort
tot woorden van vrede
en daden van gerechtigheid
Wees bij ons als we ons
klein en onmachtig voelen.
Wapen ons dit uur tegen moedeloosheid
wakker vonken van visioenen in ons aan
geef ons moed om tegen de stroom in te gaan.
en beziel ons met onbevangenheid
zodat we mensen naar jouw beeld worden. Amen

Acclamatie herschep ons hart

1E LEZING  Jeremia 20,7-13 Willibrord vertaling
Eeuwige, U hebt mij verleid;
ik ben bezweken, U was te sterk voor mij.
Ik kan niet tegen U op.
De hele dag lacht men mij uit,
iedereen drijft de spot met mij.
Telkens als ik het woord neem, moet ik schreeuwen,
en ‘geweld en onderdrukking’ roepen.
Het woord van de Eeuwige brengt mij
iedere dag schande en vernedering.
Soms denk ik:
Ik wil er niets meer van weten,
ik spreek niet meer in zijn naam.
Maar dan laait er een vuur op in mijn hart,
het brandt in mijn gebeente.
Ik doe alle moeite om het in bedwang te houden
maar het lukt me niet.
Ik hoor veel mensen fluisteren:
‘Daar heb je “Ontzetting-overal”. Geef hem aan.

Ja, we geven hem aan.’
Al mijn vrienden willen niets liever dan mijn ondergang.
Ze zeggen: ‘Misschien laat hij zich misleiden,
dan overmeesteren we hem en kunnen we ons op hem wreken.’
De Eeuwige is bij mij als een machtig strijder.
Mijn achtervolgers vallen neer,
ze zullen niet overwinnen.
Ze worden diep beschaamd,
nooit bereiken ze iets.
Hun schande duurt eeuwig,
ze wordt nooit vergeten!
God van de hemelse machten,
die alles rechtvaardig onderzoekt,
die hart en nieren doorgrondt,
laat mij zien hoe U wraak neemt.
Ik heb immers mijn zaak in uw handen gelegd.
Zing een lied, een loflied voor de Eeuwige,
want Hij heeft het leven van de arme
uit de macht van de boosdoeners gered.

Lied Nu nog met halve woorden

2E LEZING Matteüs 10,16-23, 26-31 Willibrord vertaling
Bedenk wel: Ik stuur jullie als schapen tussen de wolven. Wees dus slim als slangen en eenvoudig als duiven. Pas op voor de mensen, want ze zullen je uitleveren aan rechtbanken, en in hun synagogen zullen ze je geselen. Men zal jullie voor landvoogden en koningen brengen omwille van Mij, als een getuigenis voor hen en de heidenen. Wanneer ze jullie uitleveren, maak je dan geen zorgen over hoe je zult spreken en wat je zult zeggen. Want op dat uur zal jullie ingegeven worden wat je moet zeggen. Want jullie zijn het niet die spreken, maar het is de Geest van je Vader die in jullie spreekt. De ene broer zal de andere aan de dood uitleveren, en een vader zijn kind, en kinderen zullen tegen hun ouders in verzet komen en hen ter dood brengen. Jullie zullen door iedereen gehaat worden vanwege mijn naam. Wie volhardt tot het einde, die zal gered worden. Wanneer ze jullie vervolgen in deze stad, vlucht dan naar de volgende.
Word dus niet bang voor hen. Want niets is verhuld dat niet onthuld zal worden, en niets is verborgen dat niet bekend zal worden. Wat Ik jullie zeg in het donker, zeg dat in het licht. Wat jullie in het oor gefluisterd krijgen, verkondig dat vanaf de daken. Wees niet bang voor hen die het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden.
Twee mussen kosten toch maar een stuiver? En daarvan zal er niet één op de grond vallen buiten jullie Vader om. Bij jullie zijn zelfs alle haren op je hoofd geteld. Wees dus niet bang. Jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen.

Acclamatie Het woord dat ik jou geef

OVERWEGING
Het woord dat ik jou geeft is niet te zwaar, zongen we net als acclamatie na het evangelie. Dat lijkt bij Jeremia wel anders.  Het volk volgt niet het pad van God. Afgoderij en hebzucht zijn niet wat de Eeuwige met ons voorheeft.  De opdracht van de Eeuwige is, het volk te vertellen dat er verwoesting om komst is- en niet zo’n beetje ook. Met een dergelijke boodschap maak je je niet populair.
En toch – dat vind ik prachtig- komt hier de aansporing om dwars tegen alles en iedereen in, de stem van de Eeuwige te verkondigen naar voren als iets waar je niet om heen kunt. Vuur in het hart, iets brandt in je binnenste. Je moet je mond wel opentrekken. Dat kost je wat. Mensen lachen je uit, gaan je uit de weg: kortom schande en vernedering. Niemand die nog iets met jou te maken wil hebben! Geen gemakkelijke weg, maar Jeremia spreekt over de Eeuwige als iemand die hem bijstaat in de strijd voor het goede leven voor allen. En strijden is het soms. Ik moet denken aan politieke gevangenen die vaak met gevaar voor eigen leven toch blijven strijden voor democratie en vrijheid. Mensen die de droom van het goede leven voor allen niet opgeven, maar blijven roepen, ook al is het soms in een woestijn. Black lives matter is ook zo’n beweging die vaak op weerstand stuit, maar die zich de mond niet laat snoeren want een wereld waarin mensen van kleur anders, slechter, behandeld worden dan mensen met een lichte huid is een wereld waar we geen genoegen mee zouden moeten nemen. Extinction Rebellion– de groep die snelwegen bezet om overheid en bedrijven aan te sporen werk te maken van klimaatmaatregelen, is ook een voorbeeld van een groep die zich niet geliefd maakt bij gewone Nederlanders, maar die zich de mond niet laten snoeren omdat ze de urgentie. Deze boodschap moet voor het voetlicht gebracht worden. Coûte que coûte!
Jezus stuurt zijn volgelingen op weg om te vertellen over dat visioen van het goede leven voor allen. Nog dan alleen maar vertellen. Jezus zegt: Doe het maar! Laat het zien!  Wees voorbeeld en inspiratie voor mensen. Laat die nieuwe wereld, dat visioen maar zien. Vorige week zei Wilton in de overweging dat Jezus ook een realist is. Hij weet wat hij van zijn mensen vraagt. Deze week klinkt er nog meer duidelijke taal.  Ik stuur jullie als schapen tussen de wolven. Jullie bent kwetsbaar met de boodschap van liefde, vrede en recht. Slimheid heb je nodig! Gebruik je hoofd om het verhaal over te brengen. Wees eenvoudig! Wees een mens uit een stuk! Puur en oprecht.
Jezus lijkt heel goed te beseffen dat het mensen, zeker niet degene die het voor het zeggen hebben, zitten te wachten een boodschap die alle verhoudingen op zijn kop zet. Pas op! Je zult tegenwerking krijgen. Van overheden, in je eigen familie- en vriendenkring.
Volgende week zaterdag  is het Keti Koti. We vieren dit jaar 150 jaar afschaffing van trans-Atlantische slavernij. Gelukkig worden er hier in de stad ook een aantal activiteiten georganiseerd om te herdenken, te vieren en te leren. Voor mij past het aandacht vragen voor Keti Koti bij het verhaal van vandaag, want er is ook best wat weerstand. ‘Het is zo lang geleden’, ‘Dat gaat toch niet over mij,’ ‘Wat heb ik er mee te maken.’, hoor je vaak in discussies. Hoe we kijken naar huidskleur is niet iets van alleen vroeger, het speelt nog steeds in onze huidige samenleving. Van de week was in het nieuws dat de overheidsinstelling DUO (studiefinanciering) bij hun jacht naar vermeende fraudeurs vooral om mensen met een migratieachtergrond. Dat is geen toeval.  Het vraagt om moed, slimheid en doorzettingsvermogen om dit aan te kaarten.
Jezus stuurt zijn mensen op pad om het goede leven voor allen waar te maken. Durven wij ook mensen te zijn die willen werken aan dat goede leven voor allen, aan het rijk Gods, ook als het voor ons ongemakkelijk wordt?
Ik hoop het maar voel soms ook de moed in mijn schoenen zakken. Er is zoveel mis met de wereld dat ik soms niet weer waar ik moet beginnen, Klimaat. Armoede. Oorlog. Racisme. Verharding. Ik weet het soms gewoon niet meer en dan ligt wanhoop op de loer. Wanhoop is het eigenlijk een beetje opgeven en het zicht op je mogelijkheden – onze mogelijkheden verliezen.  Wanhoop maakt ook dat we ons terugtrekken in onze eigen veilige omgeving. Daar is het goed. Daar lijkt het goed. Jezus spoort zijn leerlingen – daarmee ons-  aan om de veiligheid te verlaten. Pas op, maar wees niet bang. De Eeuwige, die onvoorstelbare kracht die ons aanspoort tot liefde, vrede en recht voorbij onze eigen grenzen, die zal bij ons zijn!
Pas op die boodschap van omkering waar Jezus het over heeft is een gevaarlijke boodschap. Ook  nu nog. Een verhaal tegen het recht van de sterkste, een verhaal tegen economische gewin. Dat verhaal maakt je lang niet overal populair, maar moet verteld worden, moet gedaan worden.
Pas op! Wees niet bang! Zorg dat je niet wegzakt in angst en wanhoop. Je hoef het niet alleen te doen. We hebben elkaar en mogen ons gedragen weten door de Eeuwige.
Laten we zorgen dat we alert en slim blijven door te luisteren – echt te luisteren – naar verhalen die misschien in eerste instantie niet de onze zijn. Laten we zorgen dat we eenvoudig blijven, mensen uit een stuk die staan voor waar ze in geloven een wereld van eerlijk, van minder, van duurzaam, van sociaal…. En dan voelen we beweging, wind, vonken vreugde en zien we glimpen van die prachtige toekomst die we kunnen maken. Samen. Tegen de wanhoop in. Denk aan de mussen. Pas op, maar wees niet bang!

Geloofslied  Is een mens trouw aan Gods wetten en woorden

COLLECTE | MUZIEK
VOORBEDE
Laten we, rondom de tafel, bidden voor mensen, waar ook ter wereld, die vervolgd worden vanwege hun geloof of politieke opvattingen. Om uitkomst in nood, om veranderingen ten goede en ruimte voor rechtvaardigheid.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor allen die moedig hun weg gaan en anderen een spiegel voor durven houden omdat zij tegen de stroom in aandacht vragen voor wat goed en juist is. Om kracht te volharden op hun pad, om ruimte die tegenstellingen overbrugt, om nieuwe inzichten die ruimte scheppen.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor mensen die de moed soms laten zakken en de hoop lijken op te geven. Om bemoediging die hen op doet opstaan, om lichtpuntjes in het donker, om helder zicht en nieuwe levenskansen.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor onszelf als gemeenschap dat we nooit te snel denken dat het wel goed komt. Om slimheid en eenvoud, om daadkracht en durf, om mensen die ons de weg wijzen.
Kom over ons met uw geest
Laten we, rondom deze tafel, bidden voor alles wat leeft in ons hart, voor de intenties die zijn opgeschreven in ons intentieboek. Voor onze zieken bidden we en voor onze dierbare overledenen. Dat zij zich geborgen mogen weten in het licht van de Eeuwige.
Kom over ons met uw geest

TAFELGEBED
God, Jij die voor ons zo onbegrijpelijk en ver weg bent,
maar die ons nabij wil zijn, wees aanwezig in ons midden en vervul ons hart met jouw goede Geest. Jij hebt tot mensen gesproken in dromen en visioenen, die hun de kracht gaven jouw weg te gaan. Jij hebt hen gemaakt van stotteraars tot enthousiaste redenaars, van laffe kleine mensen tot mensen vol geloof, die bergen konden verzetten.
Zo heb Jij ook tot ons het woord gericht, door de mens Jezus.
Hij leefde onder de mensen  en droomde van een volk,
dat zich geroepen wisten tot het goede leven voor allen
Op de avond, toen Zijn tegenstanders hem naar het leven stonden, heeft Hij brood in Zijn handen genomen, zijn ogen opgeslagen naar Jou, de zegen uitgesproken, het brood gebroken en met zijn leerlingen gedeeld in de verwachting dat zij dit gebaar begrepen en het voortdurend zouden herhalen.
Zo nam Hij ook, toen zij gegeten hadden, de beker in zijn handen. Hij sprak de zegen en het dankgebed, reikte hem over aan zijn leerlingen en zei: ‘Neem deze beker, en drink hier allen uit, want dit is de beker van hoop die ik deel met jullie.Blijf dit doen om Mij te gedenken.’
Laat jouw Geest ons aanzetten om in zijn voetstappen verder te gaan, doe ons onze roeping in het leven verstaan, en laat die droom werkelijkheid worden. Dat de eenzamen liefde moge vinden, dat de rijkdom en de zorgen van het leven ons niet mogen verstikken, dat wij, ieder op zijn of haar eigen plaats, de ander weten te versterken en te bevestigen totdat Jij zelf al onze dromen in vervulling doet gaan. Amen

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED  Zuster broeder vrede voor jou

UITNODIGING AAN DE TAFEL VAN BROOD EN WIJN

LIED Eet en drink van brood en wijn

STILTE

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE  Geluk en Angst maken een wandeling.
Angst vroeg aan geluk: ”Vertel eens, wat is volgens jou het hoogste geluk voor een mens?”
Geluk antwoordde: ”Wanneer een mens zich verliest, de grenzen van zijn ik verdwijnen en hij opgaat in het onnoembare.”
Daarop vroeg geluk aan angst: ”Wat is de grootste angst voor een mens?”
Angst antwoordde: ”Dat hij zichzelf zou verliezen, de grenzen van zijn ik zouden verdwijnen en hij zou opgaan in het onnoembare.”
Geluk knikte begrijpend – en glimlachend zetten ze hun wandeling voort.                                    (Erich Kaniok)

ZEGENWENS – Franneke

‘Wees niet bang’ – met die woorden gaan wij op weg.
Moge het ons gegeven zijn dat wij vrijuit spreken over de hoop die in ons leeft, over woorden van wijsheid die wij hier ontvangen hebben. Dan zijn we een zegen voor elkaar en voor de wereld en mogen we onze gezegend weten door de Ene, onze God onvoorstelbaar maar die we noemen  vader/moeder, zoon en heilige Geest. Amen.

SLOTLIED Wie ten einde toe

 

Zing een lied voor de Heer

18 juni 2023

Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Maria Hoitink en Liesbeth van Leijen
Muzikale begeleiding: Melodiek

 

 

Lees meer →

Barmhartigheid wil ik, geen offers!

SAN SALVATORGEMEENSCHAP | 11 juni 2023
Barmhartigheid wil ik, geen offers!
Voorbereiding  Franneke Hoeks & Marian Veenker |   Lector Toon van Mierlo
Pianist Joost Boekhoven | Fluit Maria Werner

OPENINGSLIED Voor mensen die naamloos

WELKOM
Dag lieve mensen, wie je ook bent, fijn dat je je weg naar hier hebt gevonden. Zoekend, vragend, tastend, hopend, wankel gelovend, hier mag je zijn wie je bent. Hier is ruimte voor jou, voor mij, voor ons en voor dat wat we niet in woorden kunnen vangen, God noemen we hem (of haar). Woorden schieten te kort, maar hopelijk mogen we in dit uur samen, in het bidden, in de verhalen, in de liederen iets van die dragende kracht van de Eeuwige ervaren. De eeuwige die we kennen als vader/moeder, zoon en heilige geest.
Vandaag wordt in de RK kerk sacramentszondag gevierd. Een hoogfeest rondom de aanwezigheid van Christus in brood en wijn. In ons evangelie van vandaag gaat het over een maaltijd. We gaan naar aanleiding van dit verhaal opzoek naar heiligheid van het samen eten. In de eerste lezing is de Eeuwige zelf aan het woord bij monde van de profeet Jesaja.  We leren daardoor iets over die Eeuwige en daardoor ook iets over wat het ten diepste betekent  mens te zijn.

GEBED
Gij, die hoog  en verheven zijt,
en toch ook wonderlijk dichtbij.
Wij richten ons tot u,
als mensen die struikelend door het leven gaan,
soms gebroken,
vol hartenpijn
of  onszelf verliezend
in wat ons geen goed doet.
Wees bij ons
schenk vertroosting
genees gebrokenheid
en adem ons tot leven. Amen.

ACCLAMATIE Neem mij aan zoals ik ben

1E LEZING Jesaja 57,14-19

Toen werd er gezegd:
‘Ruim baan! Effen de weg voor mijn volk!
Verwijder elk struikelblok.’
Dit zegt Hij die hoog is en verheven,
die troont in eeuwigheid – heilig is zijn naam:
In hoogheid en heiligheid zal Ik tronen
met hen die gebroken zijn en nederig van geest,
opdat de nederige geest herleeft,
opdat het verbrijzelde hart tot leven komt.
Want niet eindeloos blijf Ik twisten,
niet eeuwig duurt mijn toorn.
Anders zou hun geest voor Mij bezwijken,
de levensadem die Ik hun gegeven heb.
Mijn toorn was op hun zondige hebzucht gericht,
Ik heb hen geslagen en me in mijn woede verborgen.
Maar zij gingen onverdroten voort
op de weg die ze zelf hadden gekozen.
Ik heb gezien wat ze deden,
maar toch zal Ik hen genezen, hen leiden
en hun vertroosting schenken.
Treurenden leg Ik een lofzang op de lippen:
Vrede, vrede voor iedereen, ver weg of dichtbij
– zegt de Eeuwige –, Ik zal genezing brengen.
LIED Vrede voor jou

2E LEZING Matteüs 9,9-13
Toen Jezus van daar verderging, zag Hij bij het tolhuis een man zitten die Matteüs heette, en Hij zei tegen hem: ‘Volg Mij.’ Hij stond op en volgde Hem. Toen Hij in zijn huis aanlag voor de maaltijd, kwam er ook een groot aantal tollenaars en zondaars, die samen met Hem en zijn leerlingen aan de maaltijd deelnamen. De farizeeën zagen dit en zeiden tegen zijn leerlingen: ‘Waarom eet uw meester met tollenaars en zondaars?’ Hij hoorde dit en gaf als antwoord: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel. Overdenk eens goed wat dit wil zeggen: “Barmhartigheid wil Ik, geen offers.” Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’
ACCLAMATIE Het woord dat ik jou geef

OVERWEGING
Toen ik de Jesaja tekst voor de eerste keer snel las, dacht ik: ‘Poeh, dat is me nogal verheven taal. Wat moet ik hiermee?’ Ik struikel in eerste instantie over een God die hoogverheven lijkt te zijn.  In het eerste gesprek wat Marian en ik hadden over deze teksten gebeurde er iets wonderlijks. Marian vertelde ontroert te zijn door wat ze las. Aandacht voor vernederden en mensen met verbrijzelde  harten, voor de nederigen van geest.
Samen de tekst lezend, zagen we over een god met menselijke trekken. Een God die zich over mensen ontfermt. Een God die, zelfs als mensen zichzelf en hun omgeving schaden door hebzucht, nooit opgeeft. Hij of zij blijft aansporen, sturen. Door boos te zijn – er zijn genoeg dingen waar de Eeuwige zich boos over kan maken, lijkt me. Maar toch is er altijd weer de ommekeer naar ons mensen toe.
Ommekeer daar gaat het in het evangelie ook om. We maken kennis met Mattheus. Mooi dat er in de tekst staat een man die bij het tolhuis zit. Er wordt niet meteen een etiket op deze mens geplakt. Er staat niet tollenaar. Dat is invullen. Dat is een etiket. Jezus ziet een mens en zegt tegen hem: Volg mij! Volg mij is meer dan alleen een uitnodiging voor een wandeling. Volg mij betekent omkering, een radicaal andere weg in slaan. Opstanding.
Mattheüs geeft aan deze oproep gehoor. Hij laat het tolhuis voor wat het is en gaat achter Jezus aan.  Dan volgt een maaltijd van Jezus en zijn vrienden met tollenaars en zondaars. Dat doet Jezus wel vaker. Hij is vaak te zien bij en met  mensen die er niet bij horen uitnodigen voor de maaltijd. Tollenaars werden in die tijd met de nek aangekeken. Ze inden belasting voor de Romeinen en lieten mensen vaak meer betalen zodat ze zelf een goed gevulde beurs overhielden – over hebzucht gesproken.
Die maaltijden van Jezus, waar Jan en alleman zomaar mag aanschuiven, zijn een doorn in het oog van de Farizeeën. Je gaat niet om met onreinen, met mensen die er niet bij horen. Omgang met hen, maakt jezelf onrein.  Jezus trekt zich van deze omgangsregels niets aan. Bij hem gaat het om mensen, niet om hun ziekten of hun beroep. De Farizeeën lijken de regels van hoe het hoort te zetten boven de menselijke maat. Je sluit mensen niet uit van een maaltijd: wat ze ook gedaan hebben, hoe ze er ook uitzien. Die maaltijd is waar verschillen overbrugt zouden moeten worden. Samen eten is beeld van de wereld die god voor ogen staat. Dat is een wereld waarin verschillen worden overbrugd. Een wereld waarin maaltijden grenzen slechten en waar tafel staat voor samen, voor ontmoeting en gelijkwaardigheid.
De foto die we als openingsbeeld voor deze viering kozen is een project van de Franse kunstenaar JR. Hij bouwde een tafel op de grens tussen de USA en Mexico. Een tafel die de grens niet doorbreek, maar wel overstijgt. De ogen die vanaf de tafel naar ons kijken doen een oproep aan ons allemaal. Hoe gaan wij met grenzen om? Grenzen tussen mensen?
De farizeeën lijken etiketten te plakken. Dat doen wij onbewust vaak ook. Ook wij hebben beelden in onze hoofden zitten van hoe mensen zijn. Door mensen in hokjes te plaatsen maken we de wereld voor onszelf overzichtelijker. Misschien komen er nu voorbeelden bij onszelf op: bijvoorbeeld dat mensen die bij de voedselbank lopen, geen huisdieren zouden moeten hebben of niet zouden moeten roken. Of dat vrouwen die een hoofddoek dragen, onder de plak van hun man zitten of dat de meeste vluchtelingen gelukszoekers zijn… en waarschijnlijk zijn er nog veel meer grote of kleine vooroordelen waar we ons niet eens bewust van zijn.
Etiketten op mensen, plaatst groepen mensen in verschillende hokjes en kan gevaarlijke consequenties hebben. Het is niet voor niks dat het merendeel van de slachtoffers van de kindertoeslagen affaire een migratieachtergrond hebben. Onze etiketten vinden hun weg in algoritmen en grote systemen.
Jezus is geen hokjesdenker: hij ziet mensen. Mensen die de moeite waard zijn. Mensen die meer zijn dan hun buitenkant, maar ieder op hun eigen unieke manier beeld zijn van de Eeuwige.
Mensen als beeld van de Eeuwige. De God die we vandaag leerden kennen in de woorden van Jesaja laat ons toenadering zien en schept ruimte voor wat gebroken is, altijd. En zelf als de Eeuwige het handelen van mensen afkeurt, corrigeert hij of zij zichzelf en zoekt de Eeuwige opnieuw de verbinding met ons mensen. Als wij daadwerkelijk beeld zijn van de Eeuwige, dan is dat misschien ook wel onze opdracht en taak. Verbinden. Blijven zoeken naar waar we elkaar van mens tot mens kunnen zien.
Samen eten is altijd een moment van verbinding. Jezus doorbreekt grenzen en maakt duidelijk dat de hokjes er voor hem niet toe doen. Het goede doen is niet automatisch dingen blijven doen zoals we ze altijd deden. Verbetering begint niet bij de mensen die het goed hebben en goed weten, neer verbetering, die droom van God begint waar grenzen en hokjes doorbroken worden. Waar mensen elkaar ontmoeten en juist de andere kant op durven zoeken.
Barmhartigheid wil ik, geen offers! Een stellige uitspraak van Jezus, met een oproep goed na te denken over de betekenis van deze woorden. Barmhartigheid is een woord dat mij dierbaar is. Barmhartigheid is voor mij eerder een proceswoord, een werkwoord, dan een vastomlijnd iets. Barmhartigheid betekent zien, bewogen worden en in beweging komen. Jezus zag de mens Mattheus, riep hem en Mattheus kwam in beweging.
Mensen die zien, die zich laten raken en  in beweging komen, zijn mensen die dromen van een andere wereld, een eerlijke wereld, een groene wereld.
‘Ik ben niet gekomen om de rechtvaardigen te roepen maar de zondaars’. Zondaars lees ik als mensen die gebroken zijn om wat voor reden dan ook. De farizeeën zullen zichzelf zien als rechtvaardigen als mensen die aan je juiste kant van de streep, van de grens staan. Jezus denkt daar anders over.  ‘Volg mij!’ was de oproep aan Mattheus en is de oproep aan ons. Volg mij op een weg die vastomlijnde zaken doorbreekt. Volg mij op de weg van verbinding. Dat is niet een weg van zogenaamde offers, maar een weg van innerlijke bekering. Ik denk dat dat dé weg waar wij en de wereld alles bij te winnen hebben.

GELOOFSLIED Kom en volg mij op de weg

KLAARZETTEN VAN BROOD EN WIJN   | COLLECTE | MUZIEK

VOORBEDE
Goede God, wij bidden voor onze wereld, voor al die plekken haat en verdeling heerst. Geef troost en hoop aan mensen die gebroken zijn en allen die lijden onder de verwoestende kracht van oorlog.
Jij die onze gedachten
Goede God, hoor hen die in vertwijfeling en wanhoop tot jou roepen, die het juk van ongerechtigheid en discriminatie moeten dragen; als jij hen niet hoort, wie dan wel.
Jij die onze gedachten
Goede God, wij bidden voor onszelf; dat onze harten ruimte maken voor andersdenkenden, dat wij de macht van hebzucht kunnen weerstaan en zelf een instrument mogen zijn van jouw Vrede.
Jij die onze gedachten
Goede God, we bidden voor alles wat leeft in ons hart, voor alle intenties die zijn toevertrouwd aan ons intentie boek.
Goede God, wij bidden voor mensen die ziek zijn, dat zij zich gedragen mogen weten door jouw dragende kracht.
Goede God, we bidden voor onze dierbare overledenen, mensen die we missen, dat ieder die we gedenken, zich thuis mag weten in jouw eeuwig licht.
Jij die onze gedachten raadt

TAFELGEBED
God, Moeder en Vader van ons mensen: We danken jou voor de mensen om wat ze zijn en om hoe ze zijn, allemaal verschillend, mooi op hun eigen manier. Wij danken Jou voor Jezus. Door hem leren wij Jou kennen. Hij leefde ons voor
dat liefde het grootste gebod is, dat liefde de basis vormt van echte gemeenschap. Zijn spoor is onuitwisbaar, zijn geest in ons is niet te doven.
Want op de laatste avond van zijn leven, heeft  Hij ons zijn lijf en ziel.
In het bijzijn van zijn vrienden en vriendinnen heeft Hij brood genomen, dankte Jou voor het brood, brak het
en deelde het met de woorden: ‘Neem en eet van dit brood,
dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’
Hij nam een beker, sprak een dankgebed, en zei tot zijn leerlingen ‘Drink hieruit en proef van mijn liefde, zodat mijn vreugde in jullie zal zijn en haar volheid bereikt. Heb elkaar lief, zoals ik jullie heb liefgehad.’
Zo is Hij voor ons levend brood geworden, zo delen wij ons gebroken leven, om ten volle mens te zijn.
Goede God, voed in ons het respect
voor alle mensen, geschapen naar Uw beeld, veelkleurig en divers. Laat in ons het besef groeien dat wij geen gemeenschap zijn waar het recht van de sterkste geldt,
waar vastgehouden wordt aan oude wetten, waar geen plaats is voor andersdenkenden. Laat ons met de hulp van jouw Geest een gemeenschap zijn van mensen in beweging, vol ruimte en openheid voor elkaar.
Raak ons met jouw liefdesvuur.
doe ons herleven in het doen van gerechtigheid. Laten wij elkaar tot brood worden, brood van vrede en liefde,
zodat wij elkaar niet loslaten. Laat ons daartoe bidden
met de woorden die Jezus ons geleerd heeft
ONZE VADER

VREDESWENS
VREDESLIED
Zuster en broeder vrede voor jou

BROOD EN WIJN

Instrumentale muziek
LIED De tafel der armen

STILTE

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE
Brood, een krentenmik, een tarwebolletje
of een sneetje roggebrood,
zo gewoon, vertrouwd en vanzelfsprekend,
het zou pas opvallen als het er ineens niet meer was.

Het graan in de aarde,
gemalen en gekneed, gerezen en gebakken
en vervolgens aan zo vele keukentafels door zorgzame handen uitgedeeld.

Brood, daar zit levenskracht in
of het nu door heilige handen wordt gebroken
of aan de keukentafel wordt gedeeld,
pas daar waar mensen hun leven werkelijk delen met elkaar
gaat het brood smaken naar meer.

ZEGENWENS

Eeuwige, nu wij hier vandaan gaan,
zegen ons met de gave van barmhartigheid,
zegen onze handen met het doen van gerechtigheid,
zegen ons hart met vergevingsgezindheid en
zegen onze gedachten met het zoeken naar vrede,
zodat wij zelf een zegen mogen zijn voor de mensen die op ons pad komen.
Eeuwige, nu wij hier vandaag
Zegen ons met ogen die zien, met een binnenste dat geraakt wordt en een lijf dat in beweging komt.
Zegen ons met het lef om grenzen te doorbreken zodat jouw wereld waar wordt.
laat ons gaan in verbinding met elkaar en met jou die we noemen vader/moeder, zoon en heilige geest.

SLOTLIED Te doen gerechtigheid