Vieringen

Groeien in gemeenschap – 14 januari 2024

Voorgangers Franneke Hoeks & Daniëlla Martina  | Lectoren Corrie Dansen & Frans Langemeijer
Koor Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden |  Pianist Coby Wagemans | Fluit Maria Werner

OPENINGSLIED Hier gaan we zingend de wereld te buiten
WELKOM
Welkom lieve mensen. Fijn dat jullie vandaag hier zijn. Een bijzondere dag. Welkom aan jou Daniëlla en dat welkom geldt ook voor de mensen die hier vandaag speciaal voor jou zijn. Een bijzondere dag voor ons als San Salvator en voor jou. Wij heten jou welkom en bevestigen je in je nieuwe functie als pastor van deze gemeenschap. Lees meer →

Drie Wijzen zagen een sterre

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
7 januari 2024
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Fiet Vreeburg en Albrecht Beeftink
Cantor: Machteld Terlingen
Piano: Coby Wagemans   Dwarsfluit: Maria Werner Lees meer →

Viering Oudjaarsavond

SAN SALVATORGEMEENSCHAP |  31december 2023 | OUDJAAR

SEIZOENEN

Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks   Piano Karen Vogel | Cantor Machteld Terlingen

Muziek  Allegro Spring Concerto No1 |  Antonio-Vivaldi door Daniel Estrem

Lied Nacht is om de huizen heen

Welkom
Goede avond, lieve mensen. Welkom iedereen, die de oliebollen achter zich liet en hierheen kwam om het jaar 2023 af te sluiten. En het voelt fijn om dat samen te doen. Het is een avond om bij stil te staan; een avond om te vieren –  terug te zien, vooruit te kijken.
Het is een moment om een soort balans op te maken van wat het jaar ons bracht, aan zoet, aan zuur en misschien aan bitter. Een jaar vol seizoenen. Het werd lente, zomer, herfst, winter. Ieder jaargetijde bracht haar eigen accenten. Bomen stonden in de knop, kregen blad en werden groener dan groen. Het blad verkleurde tot prachtig geel, oranje, rood. Daarna kwam het bruin en de tijd van loslaten en wachten.
De klokken tikken nu de laatste uren van dit jaar weg, het is bijna verleden tijd. We sluiten een jaar af. Als u nog een niet-digitale klok hebt ziet u de wijzers de cirkel rond maken: het jaar is rond, vol van de 365 dagen, vol van gebeurtenissen. Hoe ouder ik word –hoe sneller de tijd lijkt te gaan, U ervaart dat denk ik ook.
Maar we hebben het ook nodig om een nieuw jaar te beginnen. Het is goed dat we het verleden kunnen afsluiten en een nieuw begin kunnen maken. Het mag niet zo zijn dat we alleen maar achteromkijken, blijven staren op wat vroeger was. We moeten ook vooruit kunnen kijken, goede dingen verwachten van de dagen die voor ons liggen, nieuwe kansen, ongeacht onze leeftijd, onze gezondheid. De seizoenen van het leven gaan door en hoe dan ook ontstaat er weer nieuw perspectief. Hier blikken we aan de hand van de cirkel van de seizoenen terug op levensmomenten en ervaringen. We spiegelen ons leven aan oude wijsheid in de vorm van een psalmtekst. We horen muziek, we zingen samen en er klinkt poëzie.
Lees meer →

KERSTMORGEN 2023

Viering van KERSTMORGEN 2023
met samen gezongen kerstliederen

voorganger: Truus van Kaam

Lezing uit de profeet Jesaja (52,7-10)
|Hoe liefelijk op de bergen de voeten van de vreugdebode, die vrede meldt,
goed nieuws verkondigt,
die heil komt melden, die zegt tot Sion:
Uw God regeert! Hoort!

Uw torenwachters verheffen hun stem, zij jubelen tegelijk want zij zien, oog in oog
de terugkeer van de Heer naar Sion.
Barst los in jubel, allen samen, puinen van Jeruzalem,
want de Heer heeft zijn volk getroost; hij heeft Jeruzalem verlost.
De Heer heeft zijn heilige arm ontbloot voor de ogen van alle volkeren;
en alle grenzen der aarde hebben het heil van onze God aanschouwd.

Het Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes (1,1-18)

In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.
Dit was in het begin bij God.
Alles is door Hem geworden en zonder Hem is niets
geworden van wat geworden is.
In Hem was leven en dat leven was het licht der mensen.
En het licht schijnt in de duisternis maar de duisternis nam het niet aan.

Er trad een mens op, een gezondene van God; zijn naam was Johannes.
Deze kwam tot getuigenis,
om te getuigen van het Licht,
opdat allen door hem tot geloof zouden komen.
Niet hij was het Licht, maar hij moest getuígen van het Licht.

Het ware Licht dat iedere mens verlicht kwam in de wereld.
Hij was in de wereld;
De wereld was door Hem geworden en toch erkende de wereld Hem niet.
Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet.
Aan allen echter die Hem wel aanvaardden,
aan hen die in zijn Naam geloven,
gaf Hij het vermogen kinderen van
God te worden.
Zij zijn niet uit bloed noch uit begeerte van het vlees of de wil van een man, maar uit God geboren.
Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond.
Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd,
zulk een heerlijkheid als de  Enig geborene van de Vader ontvangt,
vol genade en waarheid.

Wij hebben Johannes’ getuigenis over Hem toen hij uitriep:
“Deze was het van wie ik zei:
Hij die achter mij komt, is voor mij, want Hij was eerder dan ik.”
Van zijn volheid  hebben wij allen ontvangen;
genade op genade.
Werd de wet door Mozes gegeven,
de genade en de waarheid kwamen door Jezus Christus.
Niemand heeft ooit God gezien;
de Eniggeboren God die in de schoot des Vaders is, Hij heeft Hem doen kennen.

Gij diep in ons verscholen (tekst J. van Opbergen mel: er is een roos ontsprongen)

Gij diep in ons verscholen
Gij, ziel van al wat leeft,
Die ons verbindt met morgen
En met wat is geweest
Gij maakt ons heel en één-
De minste mens geborgen
O, God door alles heen.

Wij zijn om U verlegen,
O, God in ons bestaan.
maak ons U toegenegen,
Help ons te doen Uw Naam
Maak ons toch heel en goed-
De minste mens geborgen
O, God die leven doet

Wij bidden om bevrijding uit onze eenzaamheid,
om gloed en nieuwe tijding
In deze kille tijd.
Maak ons weer heel en waar-
De minste mens geborgen,
O, God, wij met elkaar.

voorbeden
( gezongen)
Allen: Wij bidden om leven, menswaardig bestaan
.
Het onrecht verdreven, de vrede gedaan.
Dat wij niet ontvluchten de kans om te zijn
De stem van wie zuchten in oorlog en pijn.

Wij bidden om vrede ten oosten vlakbij
Dat leed zij geleden , zoveel barbarij.
Dat wij niet vergeten de lijdende mens
Dat al wie moest vluchten naar huis toe kan gaan.

Lector……………
Wij bidden om kracht ons staande te houden bij alle berichten over oorlog en geweld
Wij bidden U om geloof dat de zachte krachten: liefde, geduld, mededogen, barmhartigheid sterker zullen zijn dan alle kwaad
…..Stilte

Wij bidden om Licht , Uw Licht in ons leven
Dat wij lichtdragers zullen zijn , elke dag weer
Dat wij het samenleven kunnen ondersteunen en mogelijk maken
…..Stilte

Wij bidden voor hen met wie wij verbonden zijn: om Uw zegen
…Stilte

Voor de intenties:

Allen:
( gezongen) Wij bidden om warmte, om zorg voor elkaar
Voor al wie gebrek lijdt het komende jaar
Dat wij niet verleren het levensgebaar
Van breken en delen – Gods toekomst voorwaar

Kind van mensen, kind van God


SAN SALVATORGEMEENSCHAP  /  24 december 2022 /  Kerstnacht

Voorganger Franneke Hoeks

Lectoren
Toon van Mierlo & Maria Claessens

Koor
Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden

Pianist Coby Wagemans

Fluit Maria Werner

 

Openingslied Maria die zoude naar Bethlehem gaan

Welkom

Zoals herders en koningen hun weg zochten naar die stal in Bethlehem zo zoeken wij vanavond ook onze weg. We zoeken naar betekenis in een wereld die woelig en weerbarstig lijkt. We verlangen naar licht in donkere dagen, kijken uit naar  nieuwe kansen en hopen op iets wat ons door barre tijden zal dragen.

Het verhaal van de geboorte van Jezus staat niet op zichzelf en heeft zijn wortels in de geschiedenis van het Joodse volk. Een volk dat eeuwenlang uitkeek naar redding, naar een Messias, naar iemand die de weg zou wijze naar goed leven. Profeten spraken over deze mens, over deze weg, over dit perspectief. Jesaja, een van de profeten schreef eeuwen voor de geboorte van Jezus over een volk dat in duisternis ronddoolt, maar dat een groot licht zal zien. We horen die tekst, dat verlangen uitgesproken lang voor de geboorte van Jezus, terug in de muziek. Dat licht blijkt een kind te zijn, een zoon die genoemd zal worden vredevorst, raadsman. Verlangen naar iemand die de weg zal wijzen…. Misschien is het iets van alle tijden: verlangen naar verandering ten goede.

We hoeven de krant maar open te slaan om te weten en te voelen dat ook nu zoveel gaande is. Onvrede in eigen land, een voortdurende oorlog aan de grens van Europa, de gewelddadigheden in Gaza, mensen op de vlucht, een aarde die zucht en steunt onder ons leefpatroon, geen ruimte om te wonen, geen plaats voor vluchtelingen. Gelukkig klink hier vanavond, hoe dan ook, een  ander verhaal. Een oud verhaal. Een bekend verhaal dat ieder jaar weer anders klinkt. Dat  ons keer op keer laat nadenken over hoe dat zit met god en mensen. God, wie hij of zij ook is, is verbonden met ons mensen. Niet voor niet is zijn naam, Ik-zal-er-zijn, maar op een avond als deze …. Kerstavond wordt dit verhaal tastbaar in dat pasgeboren mensenkind. Kind van mensen, kind van God.

Gebed  
Eeuwige, jij die er was
sinds de tijd begon
en met jouw wijsheid
licht en leven bracht
voor al wat leeft,
wees dit uur bij ons aanwezig.
Maak ons licht
als het leven donker en zwaar is.
Maak ons open
als uitzicht ontbreekt
Maak ons zacht
als wij dreigen te verharden.
Leer ons ervaren
dat jij als mens
geboren werd in een kind:
mens werd onder mensen.
stralend en kwetsbaar.
Laat ons ook van die mensen zijn
mensen naar jouw hart
kwetsbaar en stralend.
Mensen op zoek naar betekenis
naar licht en leven – hoe dan ook.

Lied  Vanwaar zijt gij gekomen

Lezing Lucas 2
In die dagen werd een bevel uitvaardigt door keizer Augustus
dat er een volkstelling moest worden gehouden  over heel de wereld.  Deze volkstelling vond plaats  voordat Quirinus landvoogd van Syrië was.  Allen gingen op reis om zich te melden, ieder in zijn eigen stad. Ook Jozef ging op weg, en omdat hij uit het huis en geslacht van David was trok hij vanuit Nazareth in Galilea naar Judea toe, naar Bethlehem, de stad van David, om zich daar te melden, samen met Maria, zijn vrouw, die zwanger was. En terwijl zij in Bethlehem verbleven brak het uur aan dat zij bevallen moest.
Zij bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene, wikkelde hem in doeken en legde hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg. Nu waren er herders in de buurt; die nacht, in het open veld hielden zij de wacht bij hun kudde. Plotseling stond voor hun ogen een engel des here en de glorie des Heren omstraalde hen, Zij werden zeer  bevreesd. Maar de engel sprak tot hen: Wees niet bevreesd want ik verkondig u een grote vreugde die voor heel het volk bestemd is. Heden is u, in de stad van David, een redder  geboren de heer, de Messias. En dit zal u een teken zijn:
gij zult een pasgeboren kindje vinden het is in doeken  gewikkeld het ligt in een kribbe. Plotseling was de engel omringd door een schare van hemelse machten
Zij verheerlijkten God en zij riepen: Ere zij God in den hoge
en vrede voor alle mensen van goede wil. En het geschiedde,
toen de engelen van hen waren weggevaren naar de hemel
dat de herders zeiden tot elkaar:

Laat ons gaan zien
Als op de dag van de oogst
Kind ons geboren

Overweging
Aan het begin van de advent circuleerde deze foto op internet. U ziet hem op het scherm. Het is een beeld van de kerststal in de Lutherse kerk in Bethlehem. Een puinhoop waarin het kerstkind ligt. Hij is gewikkeld in een Palestijnse Keffiyeh. De andere beelden van de kerststal zijn tussen de brokstukken op zoek naar het kind. Zij dwalen tussen de ravage op zoek naar… kind, hoop, licht leven, verandering.
Dit jaar, precies vandaag zelfs, is het 800 jaar geleden dat Franciscus een levende kerststal inrichtte in het plaatje Greccio. Franciscus wilde  mensen uit die tijd laten ervaren in wat voor armoedige omstandigheden Jezus was geboren. Mensen waren geraakt door dat verhaal van die man en vrouw – zij hoogzwanger- die op pad moesten. Geen keuze hadden. Geen slaapplek konden vinden en uiteindelijk tussen de dieren beschutting vonden. Beelden zeggen soms meer dan woorden. Het was een groot succes en het concept kerststal was geboren.
Het beeld van de kerststal in Bethlehem liet mij dit jaar voelen waar dit kerstverhaal eigenlijk overgaat. De kerstvertelling is een schrijnend verhaal van op weg moeten gaan om dat de overheerser dat van je vraagt. Een verhaal van geen keuze hebben. Dat je vrouw hoogzwanger is: pech gehad.
Een verhaal ook van geen plaats vinden in de herberg. We zijn vol! En ergens achteraf, op de plek waar de dieren huizen, godzijdank een dak, een plek om te rusten. En daar, buiten de stad, in de marge, komt dit kind ter wereld. Dat zal toch even paniek geweest zijn. Geen ideale omstandigheden voor een kwetsbaar mensenkind; een kind dat zoon van de Eeuwige genoemd werd. Een kind waar zo lang naar is uitgekeken. Profeten spraken al over dit kind. God geboren. Kwetsbaar. Geboren worden is een kwetsbaar proces zelfs als alles goed verloopt. En een pasgeborene kan niet overleven zonder hulp. Kwetsbaarheid en afhankelijk. Er zijn mensen nodig die dit kind dragen, verzorgen, groot brengen.
In het kerstverhaal zijn de omstandigheden van dit nieuwe leven verre van ideaal te noemen. En toch gebeurt het daar, in die stal, in de kou, aan de rand van stad. Jezus, kind van mensen, kind van god, wordt daar geboren. Meteen in dit verhaal wordt de toon gezet voor zijn latere leven. De man die dit kind zou worden iemand die altijd oog  had voor kwetsbare en weerloze mensen.
Een beeld van het kerstkind te midden van het puin! Weerloos en kwetsbaar tot en met. En wij? Wat doen wij? Wat kunnen wij? Het puin van de wereld kunnen wij niet opruimen, maar we kunnen wel ruimte maken voor het verhaal van die wereld omgekeerd. Dat we blijven vertellen wat ons raakt, wat ons bezield, wat ons ontroert, wat ons verontrust, wat ons doet geloven dat het anders kan. Ooit in die stal in Bethlehem begon dat leven, die levensstroom van de Eeuwige die ons mensen oproept om te blijven geloven in die goede en rechtvaardige wereld voor allen, hoe dan ook!

Stilte | Geloofslied ‘Nu zijt wellekome’

 

Voorbeden
Laten we bidden voor vrede. Het verhaal van het kerstkind spreekt over hoop en vrede. Nu we hier rondom de stal bij elkaar zijn, bidden we voor al die plekken op de wereld waar mensen in oorlog leven. Dat de boodschap van kerst mag uitstralen tot al die plekken.
Acclamatie God gekomen
Laten we bidden om warmte. Het verhaal van de stal toont ons mensen die warmte en beschutting zoeken. In een tijd waarin veel mensen zich in de kou voelen staan, soms letterlijk in de kou staan bidden we voor een wereld waarin niemand zich in de kou voelt staan.
Acclamatie God gekomen
Laten we bidden voor wie op de vlucht is. Jozef en Maria hadden geen keus en moesten, Maria hoogzwanger, hun dorp verlaten op bevel van de keizer. Laten we vanavond bidden voor al die mensen die noodgedwongen huis en haard moesten verlaten. Dat zij een onderdak vinden, veiligheid en warmte.
Acclamatie God gekomen 
Laten we bidden voor mensen die vergeten worden. Het kerstkind brengt mensen samen. Herders in het veld, engelen, koningen zelfs: iedereen hoort erbij. Dat we oog en oor blijven hebben voor mensen die vergeten worden en ons blijven herinneren dat het feest van kerstmis een feest is van samen.
Acclamatie God gekomen
Laten we bidden voor mensen die we missen. Naasten en geliefden  die we moesten laten gaan.
Acclamatie Koester de namen

Klaarmaken tafel | collecte | Muziek

Tafelgebed gezongen – Gij die weet wat in mensen omgaat

Onze vader | Vredeswens | Vredeslied

Breken en delen | Lied Stille nacht

Slotgedachte
Niet bang zijn zegt de blonde god
opeens is hij daar
stralend vanuit het niets
wij staan stijf van schrik
schreeuwen het uit
onze Rothweiler laat zijn tanden zien
schapen blaten de angst uit hun lijf
ik heb heel goed nieuws voor het hele volk roept hij blij
ook dat nog
als het maar niet nog meer schapen zijn
of een gratis lot
wij hebben geen postcode
geluk valt altijd anderen in de schoot
voordeel is aan ons niet besteed
wij hebben niets te makken
vandaag is voor jullie een redder geboren
een kind in doeken gewikkeld
en hij wijst in de verte
het zal dus nog wel even op zich laten wachten die redding
en trouwens op internet is er niets over te vinden
ga jij maar elders de boel op stang jagen, vriend
drie van ons zijn toch gaan zoeken
Frans, Peer en Grard  trokken vloekend de nacht in
zij kwamen zacht en zingend terug
zou het dan toch

……………………………………….. (Hans Waegemakers)

Zegen
Laat ons, zacht en zingend, gaan van hier
vol van het verhaal
over een kind lang verwacht,
geboren als belofte
waargemaakt, hoe dan ook
Laat ons, stralend en nieuw, gaan van hier
als mensen die geloven
tegen beter weten in,
in klein en weerloos
in zou het dan toch
Laat ons, met vertrouwen en verlangen, gaan van hier
om te zijn een zegen voor elkaar en voor de wereld,
in de naam van de Eeuwige die we noemen vader/moeder, zoon en heilige geest.

Slotlied Midden in de winternacht

 

ONDER UW VLEUGELS

VIERDE ZONDAG ADVENT            17 dec. 2023

voorganger: Maria van den Dungen
Thema: ONDER UW VLEUGELS

Openingslied:  Nacht is om de huizen heen

Welkom:
Welkom iedereen, bekend of voor het eerst hier: in deze herberg is plaats voor iedereen.
Welkom in het meest donkere weekend van het jaar, waarin de nachten koud en lang zijn en de dagen kort. We verlangen naar licht en warmte en zoeken wat vaker elkaars gezelschap op. Want we hebben behoefte aan goed nieuws en het journaal kan dat niet brengen: want op veel plaatsen smeult de aarde, is er alarm in de lucht, mensen op de vlucht en nergens wordt nog vrede geschapen.
Tegen het donker kun je niet vechten, je kunt alleen licht ontsteken.
Volgende week vieren we de geboorte van een kind, waar geslachten lang naar hebben uitgezien: Jezus Messias, Kind van God, Licht van de wereld. Zijn licht willen we hier ontsteken, als vierde licht op de adventskrans.
Maar eerst gaan we ruimte maken voor licht in ons: Lees meer →

IN VREUGDEVOLLE VERWACHTING

IN VREUGDEVOLLE VERWACHTING              10 december 2023        3e van de Advent
voorganger: Corrie Dansen
Muzikale ondersteuning: Joost van Boekhoven piano,   Maria Werner, fluit   cantor: Wilton Desmense

Openingslied: De vreugde voert ons
Welkom
Lieve mensen welkom op deze derde zondag op weg naar Kerstmis. Van het donker, het duister naar het licht. Letterlijk in de natuur. Samen proberen we er ook een innerlijke reis van te maken, van wanhoop en wantrouwen naar hoop en misschien vertrouwen dat er ooit licht zal zijn voor iedereen. Dat er ooit een nieuwe wereld komen zal waar alles wat leeft in harmonie met elkaar zal leven. Hoop en vertrouwen dat er van dat visioen al iets waar is , iets waar wordt in ons leven hier en nu. Mogen de lezingen van vanmorgen ons daarvoor inspiratie bieden. Maria Claessens en Rinus van der Heijden gaan mee voor in deze viering en zullen de lezingen verzorgen. Ik wens ons allen een goede viering toe.
Worden we stil en maken we ruimte in onszelf om te luisteren en te ontvangen wat ons gegeven wordt.
Gebed
Eeuwige, Onnoembare, God,
Mag iets van Jouw visioen van vrede voelbaar zijn hier vanmorgen in ons samenzijn. Mogen we geïnspireerd raken daarvan iets waar te maken, hier met elkaar en ook straks wanneer we weer ieder op weg gaan naar huis. Mogen we ons verbonden blijven voelen met deze uren hier bij Jou. Blijf bij ons, ben ook voor ons Ik-zal-er-zijn. Lees meer →

De mensen zijn als gras

SAN SALVATORGEMEENSCHAP

3 december 2023

Voorganger: Wilton Desmense

Lectoren: Albrecht Beeftink en Liesbeth van Leijen

Muzikale begeleiding: Melodiek
Piano: Coby Wagemans   Dwarsfluit: Maria Werner

 

Openingslied: Nu daagt het in het oosten

Inleiding en aansteken tweede adventskaars
De tweede zondag van de adventstijd.
Fijn om hier bijeen te zijn, vol verwachting, hoop en vertrouwen.
’n Kéér zal komen, iemand die heel welkom is,
in wat dan ook gehuld, in doeken of een kemelharen pij,
en met de beste bedoelingen: iemand die het ons voordeed.
Wij steken weer een kaars aan op de krans,
tot het licht overal schijnt en de advent weer is vervuld.

Acclamatie: Op wie wij wachten hoe dan ook

Gebed
Zolang de mensen woorden spreken,
zolang wij voor elkaar bestaan,
zolang zult U ons niet ontbreken,
wij danken U in Jezus’ naam.

Voorbereiding op de eerste lezing
De bijbel ligt open bij het boek Jesaja.
Jesaja spreekt. Tegelijk laat hij – o wonder – God aan het woord
en dáárna iemand-in-de-woestijn
en tenslotte als derde persoon: IEMAND.

Lezing 1: 
Jesaja 40: 1-11
Jullie God zegt: “Troost mijn volk alsjeblieft!
Spreek de bewoners van Jeruzalem moed in.
Roep hun toe dat er een eind is gekomen aan al hun ellende.
Ze zijn genoeg gestraft. Ze zijn meer dan genoeg gestraft
voor alles wat ze verkeerd hebben gedaan.”
Iemand roept in de woestijn: “Baan de weg voor de Heer.
Maak in de steppe een rechte weg voor onze God.”
Alle dalen zullen worden opgevuld en alle heuvels vlak gemaakt.
De weg zal rechtgemaakt worden. De rotsgrond zal vlak gemaakt worden.
Dan zullen de mensen de schitterende macht en majesteit van de Heer zien.
Alles wat leeft zal die zien, want de Heer heeft het gezegd.
Iemand zegt: “Roep!”
Er wordt gevraagd: “Wat moet ik roepen?”
Roep dit: “De mensen zijn als gras.
Hun schoonheid is als een bloem in het veld.
Het gras verdroogt en de bloem valt af,
als de adem van de Heer er overheen blaast.
Ja, de mensen zijn als gras.
Het gras verdroogt, de bloem valt af,
maar het woord van God blijft voor eeuwig.”
Bewoners van Jeruzalem, klim op een hoge berg
en roep daar het goede nieuws!
Roep, bewoners van Jeruzalem, en wees niet bang!
Zeg tegen de steden van Juda: ‘Kijk, hier is jullie God!’
Let op, de Heer zal de sterke komen verslaan.
Hij zal regeren. Hij heeft beloning én straf bij zich.
Hij zal als een herder zijn kudde hoeden.
Hij zal de lammetjes in zijn armen nemen en ze dragen.
De schapen die jongen hebben, zal Hij rustig leiden.
Tot zover Jesaja.

En de hoge berg kaatste de echo van die woorden terug.
En echo rolde van de hoge berg,
rolde door het groene gras en de bloemen hoorden haar:
Bewoners van de aarde, hoor uit den hoge het goede nieuws.
Roep, bewoners van de aarde, en wees niet bang.
Zeg tegen de werelddelen, de zeeën en de continenten:
“Kijk, hier was en is jullie leven gegeven.
Let op, laat het kwaad het goede nieuws niet verslaan.
Laat het leven regeren over schuld en door boete.
Laat de herder die in jullie leeft
jullie leven hoeden,
jullie lammetjes in de armen nemen
en de behoeftigen dragen.
Laat je begeleiden door dat woord.”

Tussenzang: Neerdalen als dauw uit de hemel

Voorbereiding op de tweede lezing
De tweede lezing komt uit de evangelist Johannes, hoofdstuk 1.
Hij laat naamgenoot Johannes de Doper een kruisverhoor ondergaan.
Pas na enig aandringen – iets wat wij tegenwoordig de Omzigtmethode
zouden kunnen noemen – laat die het achterste van zijn tong zien.

Lezing 2:  Johannes 1: 19-28
De Joodse leiders stuurden priesters en Levieten naar Johannes toe.
Ze moesten hem vragen wie hij nu eigenlijk was.
Op die vraag antwoordde hij eerlijk: “Ik ben niet de Messias.”
Toen vroegen ze hem: “Wie ben je dan? Ben je Elia?”
Maar Johannes zei: “Nee, ook niet Elia.”
“Ben je dan de profeet?” Hij antwoordde: “Nee.”
“Maar wie ben je dan? Wat moeten we zeggen tegen de mensen
die ons hebben gestuurd? Hoe noem je jezelf?”
Johannes antwoordde:
“Ik ben de man over wie de profeet Jesaja al heeft gesproken.
Ik ben de man die in de woestijn roept: ‘Maak de weg vrij voor de Heer!’ ”
Er waren ook een paar Farizeeërs  naar hem gestuurd.
Ze vroegen hem: “Waarom doop je dan,
als je niet de Messias of Elia of de profeet bent?”
Johannes antwoordde: “Ik doop in water.
Maar ergens tussen jullie loopt de man rond die jullie nog niet kennen.
Hij komt na mij. En hij is veel belangrijker dan ik.
Ik ben het niet eens waard om zijn sandalen los te maken.”
Dit gebeurde allemaal in Bethanië, aan de overkant van de rivier de Jordaan.
Daar doopte Johannes de mensen.

Acclamatie: Maak uw woord tot een kracht in ons midden

Overweging
We hoorden de lezingen van vandaag.
De lezingen klinken vertrouwd. Eerst een echte Isaiastekst,
om nog eens een oude benaming te gebruiken.
En vervolgens voert Johannes ons over platgetreden paden.
Wat wij hoorden, hoe bekend het ook is:
het roept ongetwijfeld iets bij je op,
iets dat blijft resoneren in je gedachten
en de rest naar de achtergrond verdringt.
Komt er iets verrassends tevoorschijn als het venstertje van ons adventshuisje
geopend wordt bij deze dag?

Ik zag een plaatje van gras verschijnen, heel veel grashalmen,
wuivend in de wind onder een blauwe hemel,
terwijl de woorden resoneerden:
‘de mensen zijn als gras, het gras verdroogt,
maar het woord van God blijft eeuwig.’
Bij mij verscheen er toen onder dat plaatje een subvenstertje.
Het was een geluidsvenstertje, zoals je dat projecteert
op een powerpointplaatje, met een luidsprekertje als symbool
en dat zorgt voor een toegift van de muze bij het plaatje.
En die muze zong:
“Luister stil: je kunt God horen roepen,
terwijl je blootsvoets loopt langs een stroom.
En de tijd zal ván ons zijn
en het gras blijft als het was.”
   Dat gras zijn wij niet, dat gras is die aarde van ons,
die begaanbaar en leefbaar moet zijn
voor de bloemen die ervan leven.
Ravijnen, bergen, woestenijen, doornstruiken,
stormen en aardbevingen: weerbarstig is deze planeet
en hij verzet zich, hij geeft zich niet zomaar over aan de mens!
Is er iemand op komst die roept in de woestijn,
iemand om de weg voor vrij te maken?
Ja, daar geloven wij in. Dat is echter niet voldoende.
We komen samen om steeds weer bezieling te zoeken bij elkaar.
Hier lopen we blootsvoets langs een stroom
en zingen de inspiratie toe naar ons hart,
opdat wij de bloemen blijven tussen het gras,
het gras dat het niet erg vindt om betreden te worden.
De bloemen verdorren, maar zolang de ziel van het leven
blijft blazen over het land, zal het eeuwige woord gehoord blijven worden,
het gras steeds weer groen worden
en zullen duizend bloemen blijven bloeien.
Laten wij ervoor zorgen dat het water van het leven blijft stromen
en daarin luisteren naar het woord dat roept
en een beroep op ons doet. Het woord dat ons blijft prikkelen met de vraag:
wie ben JIJ nu eigenlijk?

Geloofslied: Als groen dat in de wintertijd

Voorbeden
Bidden wij dat wij ons ervoor zullen blijven inzetten
om deze wereld vol mensen voor iedereen te behouden,
door zorg voor het klimaat en de natuur.
Acclamatie: Laat komen hij die komen zal

Bidden wij dat wij ons ervoor zullen blijven inzetten
om in deze wereld vol mensen iedereen te behoeden
door respect voor de rechten van de mens
en door het besef dat niemand invloed heeft
op de plaats waar je geboren wordt.
Acclamatie: Laat komen hij die komen zal

Bidden wij dat wij ons ervoor zullen blijven inzetten
om vrede in deze wereld vol mensen
voor iedereen tot stand te brengen
door het besef dat mensen alleen in liefde
samen kunnen leven door te breken en te delen.
Acclamatie: Laat komen hij die komen zal

Wij bidden voor onze intenties en koesteren de nagedachtenis
van hen die ons lief zullen blijven hoe dan ook!
Acclamatie: Gedenk ons hier bijeen

Tafelgebed
Alle eeuwen door hebben mensen van U gezongen.
U bent ons doorgegeven als een levend verhaal,
U die onuitsprekelijk met de mensen bent verbonden.

U hebt in ons het leven uitgezaaid en ons gevormd naar uw beeld.
Met eindeloos geduld hebt U ons omringd,
opdat wij uw mensen zouden zijn en U ons leven.
Wij danken u voor alles wat U hebt gegeven.
U hebt de weg gewezen die naar behoud van het leven leidt.
Daarom zingen wij van de kracht van het leven
zoals Jezus het heeft voorgeleefd.
Hij is de weg gegaan van iedere mens en deelde met ons lief en leed.
Hij was als het brood, dat ons versterkt door breken en delen,
als een beker die overvloeit.

Daarom nam hij brood in zijn handen,
en met U voor ogen zegende en brak hij het en zei:
“Neem en eet, dit is mijn lichaam, doe dit tot mijn gedachtenis”.
Zo nam hij ook de beker en dankend zei hij:
“Deze beker is die van een nieuw verbond,
waarin ik mijn bloed en mijn leven pleng,
opdat jullie nooit zullen vergeten
de weg die ten leven leidt.
Blijf dit samen doen”.

Moge zo zijn gezindheid in ons blijven voortbestaan
en daarmee ook de woorden van het gebed dat wij nu samen zingen.

Lied: Onze Vader verborgen

Vredeswens
Wie zijn wij nu eigenlijk?
Laten wij onszelf zijn in het elkaar in de ogen kijken
en vrede toewensen, waar dan ook op deze aarde.

Vredeslied: Dona nobis pacem in terra

Communie
Wij breken het brood en delen de beker met elkaar.
Wees welkom hierbij, wie dan ook.

Communielied: Dat wij niet slapen, daglichtbewoners

Gebed aan de tafel
Dank voor uw woord dat ruimte schept,
toekomst biedt en zicht op wijd licht land,
waar gerechtigheid stroomt als rivieren.
Toon ons niet vergeefs waar wij naar verlangen
en geef dat wij doorgaan, doorgaan, doorgaan,
als gras dat steeds weer groen wordt
en waar duizend bloemen blijven bloeien.

Mededelingen

Slotgedachte
Een verhaal uit De eerbiedwaardige Rindzoewi,
een boek, dat is uitgegeven door de Stichting Nicola-Kommuniteit,
die genoemd was naar de heilige Nicolaas.

Tijdens een gesprek zei een vrouw tegen de eerbiedwaardige Rindzoewi:
“We hebben het nu wel over kiezen, over vrijheid, over het vinden van je eigen weg,
maar ik ben eens nagegaan hoeveel dingen je als mens in het leven
gewoon worden opgedrongen, hoe ingrijpend gebeurtenissen kunnen zijn
waar je geen invloed op kunt uitoefenen, hoeveel dingen al vastliggen.
Is er eigenlijk wel zoveel speelruimte voor je eigen beslissingen, je eigen spoor?”
Rindzoewi nam de vrouw mee naar een dichtbijzijnde beek, en zei:
“Kijk, de loop van deze beek is haar door het omringende landschap
vrijwel volledig opgedrongen, maar de beek heeft haar bedding
zèlf van diepgang voorzien!”

Wegzending
Wij gaan de week in en hopen dat wij van 9 tot 5,
of net zo vroeg als de bakker opstaat
en zo laat als hij zich na gedane arbeid weer neervlijt,
de bedding van onze beek van diepgang kunnen voorzien,
en dat wij, als wij er blootsvoets langs lopen, God horen roepen, hoe dan ook.
In de naam van die wij in een adem noemen: vader, zoon en heilige geest.
Amen.

Slotlied: Die in een ommezien van eeuwen

 

Wees waakzaam, hoe dan ook

Wees waakzaam, hoe dan ook

Voorganger Franneke Hoeks

Openingslied Nacht is om de huizen heen

Welkom
Donkere dagen zijn het. Letterlijke en figuurlijk. Letterlijk omdat de dagen kort, koud en nat zijn. We verlangen naar licht en leven.  Figuurlijk donker voelt het ook! Het zijn onzekere tijden: ons eigen land, in de wereld om ons heen. Steeds meer mensen die hun hart vasthouden en zich afvragen waar gaat het naar toe met ons en met de wereld.
Vandaag vieren we de eerste zondag van de advent. Een tijd waarin we toeleven naar kerstmis, feest van de geboorte van Jezus. Een tijd van wachten en uitkijken naar wat komen gaat. Misschien mogen we deze advent zien als een oefening in vertrouw-vol wachten. We hebben iets om naar uit te kijken. ‘Op wie wij wachten, hoe dan ook’ is de eerste regel van het lied wat we de komende weken zullen zingen bij het aansteken van de kaarsen op de adventskrans. Die regel is het thema van deze advent.  Voordat we de eerste kaars ontsteken, zoeken we de stilte. Die stilte is even wachten en in het wachten ruimte maken om te verwachten.

GEBED
Eeuwige, op jou mogen we vertrouwen, hoe dan ook.
Wees bij ons in ontreddering en onmacht, zie onze onvolkomenheden, koester onze dromen van recht en vrede
en wakker in ons die vlam van hoop aan.
Met het onsteken van de eerste kaars mogen we beseffen dat we wachten, dat we ver-wachten. Ver-wachters willen we zijn.
Mensen die ruimte scheppen in onszelf en in de wereld
opdat we leven, oprecht goed leven,  voor al wat leeft
mogelijk maken, hoe dan ook

Acclamatie Op wie wij wachten hoe dan ook:

Inleiding op de lezingen


1E LEZING Jesaja 63,19b–64,87
Scheurde U maar de hemel open om af te dalen!
De bergen zouden voor U beven.
Zoals vuur dorre twijgen in vlam zet,
zoals vuur water doet koken,
zo zou U uw vijanden uw naam laten kennen
en alle volken voor U laten beven,
omdat U de geduchte daden doet
waarop wij niet durven hopen.
Als U toch zou afdalen!
De bergen zouden voor U beven.
Nog nooit is zoiets gehoord,
niet eerder zoiets vernomen.
Geen oog zag ooit een god buiten U,
die opkomt voor wie op Hem wacht.
U komt ieder tegemoet
die van harte rechtvaardig handelt,
die uw weg gaat, met U voor ogen.
Maar nu bent U in toorn ontstoken,
omdat wij gezondigd hebben.
De weg van de zonde volgen we al zo lang,
kunnen we dan nog worden gered?
Wij allen zijn onrein geworden,
onze gerechtigheid is als een bebloede doek.
Wij allen zijn als verwelkte bladeren,
verwaaid op de wind van ons wangedrag.
Er is niemand die uw naam aanroept,
die zich ertoe zet uw hand te grijpen.
U hebt uw gelaat voor ons verborgen,
U hebt ons moedeloos gemaakt
en ons overgeleverd aan ons eigen wangedrag.
Toch, Eeuwige, bent U als onze vader,
wij zijn de klei, door U gevormd,
wij zijn het werk van uw handen.
Laat uw grote toorn toch varen, Eeuwige,
houd onze schuld niet eeuwig in gedachten,
maar zie ons aan: wij zijn toch uw volk?

Lied Scheur toch de wolken weg en kom

Marcus 13,24-37

Maar in de dagen na de verdrukking zal de zon verduisterd worden en de maan geen licht meer geven, de sterren zullen uit de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Dan zal men de Mensenzoon zien komen op de wolken, bekleed met grote macht en luister. Dan zal Hij de engelen eropuit sturen om zijn uitverkorenen uit de vier windstreken bijeen te brengen, van het uiteinde van de aarde tot het uiteinde van de hemel.
Leer van de vijgenboom deze les: zo gauw zijn takken uitlopen en in blad schieten, weet je dat de zomer in aantocht is.  Zo moeten jullie ook weten, wanneer je die dingen ziet gebeuren, dat Hij in aantocht is en heel dichtbij. Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker nog niet verdwenen zijn wanneer al die dingen gebeuren.  Hemel en aarde zullen verdwijnen, maar mijn woorden verdwijnen nooit.  Niemand weet wanneer die dag of dat moment zal aanbreken, de engelen in de hemel niet en de Zoon niet, alleen de Vader.
Pas op, wees waakzaam, want jullie weten niet wanneer die tijd zal komen.  Het is als met een man die op reis ging: hij verliet zijn huis en droeg het beheer over aan zijn dienaren, die elk een eigen taak kregen, en de deurwachter gaf hij opdracht om de wacht te houden. Wees dus waakzaam, want jullie weten niet wanneer de heer des huizes komt, ’s avonds, of midden in de nacht, of bij het eerste hanengekraai, of ’s morgens vroeg. Laat hij jullie niet slapend aantreffen wanneer hij plotseling komt.  Wat Ik tegen jullie zeg, zeg Ik tegen iedereen: wees waakzaam!’
Acclamatie oren en ogen


OVERWEGING
Scheurde u maar de hemel open! Als u toch zou afdelen! Wat een smeekbede horen we in de woorden van Jesaja!  Een wanhopig roepen om een oplossing, om een andere richting. De hemel dicht, geen God te bekennen. Vertwijfeling en uitzichtloosheid worden uitgeschreeuwd. Het lijkt een beetje op de verbijstering die zich van een deel van Nederland afgelopen woensdagnacht meester maakte.  Ik weet niet hoe uw stemming was, maar ik denk dat de schrijver van deze tekst uit het boek Jesaja de ontreddering hier zou kunnen invoelen.
Deze tekst is ontstaan na de Babylonische ballingschap en is een klacht van iemand uit de school van Jesaja, die gehoopt had dat het volk Israël na terugkeer in het eigen land het pad van de Eeuwige zou bewandelen. Niets bleek minder waar.  Een diepe emotionele aanklacht tegen de gang van zaken in het joodse land zo’n 500 jaar voor onze jaartelling, die ons vandaag de dag nog weet te raken.
Ook afgelopen dagen waren er emotionele reacties op de verkiezingsuitslag. Mensen maken zich zorgen! Fatima die op school vraagt of ze wel in Nederland mag blijven. De Poolse werknemer die van zijn collega’s te horen krijgt of hij zijn koffers al gepakt heeft. En al die andere mensen die zich zorgen maken over in welk Nederland ze leven.
Ik hoorde bij de ontredderde groep Nederlanders, maar ik besefte me ook hoe veel mensen in Nederland zich niet gehoord hebben gevoeld de afgelopen jaren. Mensen die voelden dat de hemel voor hen gesloten bleef. Daar hebben we als samenleving, als politiek, als Nederlanders, als mensen, enorme steken laten vallen! Ik kom in mijn vrienden- en kennissenkring geen PVV-stemmers tegen. Dat zegt als iets over de kloof in onze samenleving.  Zonde! Zonde! Jesaja gebruikt dan woorden als bebloede doek, verwelkte bladeren, wangedrag, verwaaid op de wind!
Maar is ook hoop in de hopeloosheid. Mensen zijn gemaakt naar het beeld van de Eeuwige. Wij zijn het werk van zijn/haar handen. De kracht en de mogelijkheid tot verandering zit  ook in ons. De Eeuwige die ons keer op keer wijst op het pad van rechtvaardigheid, van openkomen voor wie buiten de boot vallen. Ook dat zijn wij, wij mensen. Een sprankje hoop. Hoe dan ook
En dan een verduisterde zon, een maan zonder licht, sterren die uit de hemel vallen en de hemel die wankelt. Beklemmende woorden van Marcus. Die benauwende, drukkende woorden  zijn ook voor ons ruim 2000 jaar later invoelbaar. Klimaat onder druk. Spanning op de woningmarkt. Oorlog in Oekraïne. Afnemend vertrouwen in overheid. Schendingen van mensenrechten in Gaza. Om hopeloos van te worden! In zo’n wereld wil je toch niet leven.
De woorden die hier vandaag klonken zijn een stuk uit wat je de afscheidsrede van Jezus kunt noemen. Hij probeert zijn leerlingen wakker te schudden. Straks is hij er niet meer en dan zullen zij de dragers van die boodschap van recht en vrede moeten zijn. Kunnen ze dat in een heftige wereld waar de spanningen hoog oplopen? Kunnen wij dat?
Maar ook hier zijn sprankjes hoop te vinden. Takken die uitlopen. Er komt zomer. Vergeet dat niet! Vergeet dat nooit. In de tijd van Marcus werd gedacht en gehoopt op de wederkomst van Jezus zelf. Dat bood de eerste christenen perspectief en houvast. Dat Jezus in een wit kleed en op sandalen opeens hier in Nederland zou staan is denk ik niet waar wij op moeten en willen hopen. Ik denk dat het daar ook niet om gaat. Het gaat wel om de boodschap van deze man uit Nazareth. Heb lief. Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden. Als we dat proberen te leven – eenvoudig, maar oh zo moeilijk- dan geven we vorm aan die nieuwe wereld. Dat is geen toverkunstje, maar vraagt om voortdurende waakzaamheid. Dat klinkt misschien even als iets wat we ‘moeten’ in een wereld waarin we al zoveel moeten. Toch is dit een ander soort moeten. Ik denk dat het gaat om een soort diep gevoeld menselijk moeten. Menselijkheid die zich niet wil en kan opsluiten in zichzelf. En ja ook jij doet ertoe. Ook de man of vrouw die geen huis kan vinden doet ertoe! Ook de vluchteling doet ertoe. De arbeidsmigrant doet ertoe.
Hoe het moet? Ik weet het niet. Ik heb de concrete antwoorden niet. Ik heb wel iets anders… iets van geloof. Dat hem voor mij zit in woorden als ‘En toch’ en ‘Hoe dan ook’.   De verhalen die wij hier op zondagochtend vertellen zijn verhalen van ‘en toch!’, zijn verhalen van ‘hoe dan ook!’ Het zijn verhalen  van ommekeer en ongekende mogelijkheden. Teksten die het soms uitschreeuwen van frustratie en onmacht. Woorden die ons bemoedigen en gaande houden. Verhalen van tegen de bierkaai vechten en het onmogelijke mogelijk maken. Een kind als nieuw begin.  Dan gaat de hemel open.  Daar mogen we op wachten. Actief wachten. Ver-wachten, Hoe dan ook!

 

Geloofslied een mens te zijn op aarde

 

BROOD EN WIJN  |COLLECTE | INSTRUMENTALE MUZIEK

 

VOORBEDE

Bidden we voor mensen die hun hart vasthouden en bang zijn voor hun toekomst in Nederland. Blijft hier ruimte voor mij?  Dat wij blijven zoeken naar mogelijkheden om te verbinden en te werken aan een land waar ruimte is voor iedereen, hoe dan ook.
Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
Bidden we politieke leiders in ons land: dat zij de komende tijd oog blijven houden voor het goede en rechtvaardige en dat zij de dialoog en samenwerking blijven zoeken, hoe dan ook.Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
Bidden we voor slachtoffers van oorlogsgeweld. We denken met name aan de mensen in Gaza. Dat de aanvallen van Israël stoppen en er ruimte komt voor een duurzame oplossing, ook dan ook. Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
Bidden we voor moeder aarde. Dat wij in Nederland en overal op de wereld blijven werken aan duurzaamheid en een groene toekomst voor de generaties na ons, hoe dan ook. Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
Bidden we voor wat in ons binnenste leeft en voor de gebeden die werden toevertrouwd aan ons intentieboek.
Hier rondom de tafel mogen ook de herinneringen klinken aan wie ons zijn ontvallen.  Zij en alle anderen die wij missen blijven met ons verbonden, hoe dan ook.Acclamatie Jij die onze gedachten raadt

TAFELGEBED
Jij die God bent, een zachte kracht alom aanwezig, hoe dan ook, wij danken Jou voor de wereld  waarop wij wonen,
deze aarde met alles wat er leeft en groeit.
Jij die God bent, vader en moeder tegelijk die ons wil ontvangen om wie wij zijn, die ons roept, groot en klein,
om goed te zijn,  om brood te delen, die ons oproept te blijven werken aan de vrede, die ons vraagt om trouw te zijn aan die belofte van het goede leven voor allen, hoe dan ook.
Wij danken Jou voor Jezus, die mooie mens uit Nazareth,die lang geleden heeft gezegd: heb lief en behandel andere zoals je zelf behandeld wilt worden.
Die laatste avond, ging hij ging met zijn vrienden aan tafel. Hij nam het brood, brak het, deelde het uit en zei: Weet jij hoe je gelukkig kunt leven? Als je het brood van iedere dag niet allèèn eet maar breekt  en deelt met andere. Zo heb ik het ook gedaan  toen ik bij jullie was.
Daarna nam hij de beker en zei: Drink uit deze beker  als ik er niet meer ben, Vertel elkaar wat echt belangrijk is: deel vreugde en verdriet  wees bevriend met iedereen.
Daags daarna is Jezus gestorven, maar niet voorgoed Hij leeft nog temidden van ons  en gaat met ons mee naar een betere wereld. Hij zegt: vier samen  dat je bij elkaar hoort dat je niet alleen op de wereld bent. Weet dat je elkaar kunt inspireren om te worden wie je echt wilt zijn. Kijk maar goed: overal in de wereld waar mensen  elkaar ontvangen en ontmoeten, samen het leven delen, daar gebeurt het, hoe dan ook In zijn Geest zijn wij onderweg,  met zijn woorden willen wij bidden,  woorden van vrede,  woorden van toekomst, hoe dan ook ONZE VADER

 VREDESWENS
VREDESLIED Zuster en broeder vrede voor jou

Delen van BROOD EN WIJN | instrumentale muziek

LIED kom in mij win
 MEDEDELINGEN
 

SLOTGEDACHTE

Wat is er van ons geworden
op golven van de tijd
waarin wij haat uitbraken
land en levens nemen met geweld
de aarde zien vergaan
onder onze handen
daar helpt geen engeltje lief
maar overeind blijven in de storm
de haat in het gezicht zien
het opgekropte leed aanschouwen
niet wijken voor de groeiende puinhopen
noch wegduiken voor ongemakkelijke waarheden
het kermen horen dat ten hemel schreit
het goede doen dat voor het grijpen ligt
gerechtigheid in stelling brengen
verbinden waar je kunt
je hart bewaren om te delen
en je gesteund weten
door onverdiend licht
dat zich onweerstaanbaar
door jou baan breekt
wellicht groeien ons vleugels op de rug

Hans Waegemakers

ZEGENWENS

Er brandt één kaars op de adventskrans.
Nog drie en we vieren de geboorte van het kind Jezus.
Laat ons dat licht van die ene kaars meenemen van hier

Als teken dat we mensen zijn en blijven die durven hopen,hoe dan ook
hopen op dat kind, op die mens die ons laat zien
dat het kan: een wereld waarin iedereen welkom is.
Dat we voor elkaar  licht zijn zodat we
elkaar blijvend bemoedigen op de weg die we gaan
steeds in grote  licht van de Eeuwige
die we kennen als Vader/moeder, Zoon en heilige Geest. Amen.

 SLOTLIED nu daagt het in het oosten

Mag jouw naam ons blijvend tot hulp zijn

Thema MAG JOUW NAAM ONS BLIJVEND TOT HULP ZIJN – zondag 19 november 2023
Voorganger: Heleen Hendrikx
Melodiek zingt en Coby Wagemans begeleidt op de piano

Openingslied Vrede voor jou hierheen gekomen

WELKOM

Beste mensen, Goedemorgen.
Vrede voor jou hierheen gekomen.
Vrede voor dit huis, Vrede voor vandaag en morgen:
Voor ons hier aanwezig, voor onze stad en omliggende dorpen,
Voor wie verderop onze aarde bewonen; voor wie ver voorbij ons blikveld zijn.

Welkom voor een uur van bezinning en gebed ter inspiratie op onze levensweg, om te gedenken wat ons ter harte gaat en om te bidden voor waar we ons hart vol van is. Vandaag vieren we de laatste zondag van het liturgisch jaar met als thema Mag jouw naam onze hulp blijven omdat Hulp onderweg van Godswege onontbeerlijk is. Voor wie ronddwaalt in de veelheid van keuzes . Dat geldt niet alleen bij het thema verkiezingen, bij ons gaan en staan, bij ons omkijken en vooruitzien.

Lees meer →