19 april 205 Paaswake
|Voorganger Franneke Hoeks | Lectoren Corrie Dansen, Dorine Broekmeulen & Albrecht Beefting
Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden | Pianist Coby Wagemans
Muziek
Gij die gezegd hebt: ik zal er zijn. Hier zijn wij: mensen met het donker van Goede Vrijdag nog in ons hoofd en hart. Wij verlangen naar perspectief en hongeren naar licht en leven. Wees de kracht die ons voedt, wakker geestkracht aan en wek ons tot leven.
Zingen: ’Als alles duister is’
We warmen ons aan elkaar bij het vuur. Het Paasvuur werd in de stad werd aangestoken. Teken van de hoop, van het licht dat altijd weer terugkeert. We steken de Paaskaars aan met dit licht dat zich vanavond over de stad verspreid. Licht tegen doem en dood. Licht vol vertrouwen. Licht dat ons doet leven. Dit licht mogen we delen met elkaar. Elk van ons ontvangt dit licht, het licht van Pasen, licht van opstanding. Koester de kleine vlam en geef het licht doo.
Zingen: Licht dat ons aanstoot in de morgen, MG 14
We openen de schrift en horen oude verhalen. Over het ontstaan van licht en groeikracht van de aarde. Een verhaal van bevrijding, een tocht door het water. En een verhaal over dood die niet het laatste woord heeft.Laten we het verhaal over de schepping verwelkomen met het licht in onze handen! Daarna mag u het kaarsje uitblazen.
Genesis
In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods geest zweefde over het water. (Genesis 1: 1-5)
God zei: ‘Er moet licht komen,’ en er was licht. God zag dat het licht goed was, en hij scheidde het licht van de duisternis; het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.
Er was nog altijd de oervloed. Een grote gevaarlijke watermassa. De Eeuwige bracht scheiding aan. Grond onder onze voeten. Land om veilig op te leven. Toen schiep God planten die kleur brachten, gewassen voor ons tot voedsel. Duurzaam, want ze droegen zaden. Vervolgens vissen, vogels en allerlei soorten dieren. (Genesis 1: 6-25)
God zei: ‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het vee, over de hele aarde en over alles wat daarop rondkruipt.’ God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen. God keek naar alles wat hij had gemaakt en zag dat het zeer goed was. ( Genesis 1: 26-27)
Kaarsjes uitblazen
Zingen: ‘Het lied van de mens – Ten dag dat hij maakte’
Exodus 14
De engel van God, die steeds voor het leger van de Israëlieten uit was gegaan, stelde zich nu achter hen op. Ook de wolkkolom die eerst voor hen uit ging stelde zich achter hen op, zodat hij tussen het leger van de Egyptenaren en dat van de Israëlieten kwam te staan. Aan de ene kant bracht de wolk duisternis, aan de andere kant verlichtte de vuurzuil de nacht. Die hele nacht konden de legers niet bij elkaar komen. Toen hield Mozes zijn arm boven de zee, en de Eeuwige liet de zee terugwijken door gedurende de hele nacht een krachtige oostenwind te laten waaien. Hij veranderde de zee in droog land. Het water spleet, en zo konden de Israëlieten dwars door de zee gaan, over droog land; rechts en links van hen rees het water op als een muur.
Zingen: Trek ik de zee door
Paasevangelie Lucas 24 1-10 (11)
Maar op de eerste dag van de week gingen ze bij het ochtendgloren naar het graf met de geurige olie die ze bereid hadden. Bij het graf aangekomen zagen ze echter dat de steen voor het graf was weggerold, en toen ze naar binnen gingen, vonden ze het lichaam van de Heer Jezus niet. Ze wisten zich geen raad. Plotseling stonden er twee mannen in stralende gewaden bij hen. Ze werden door schrik bevangen en bogen het hoofd. De mannen zeiden tegen hen: ‘Waarom zoeken jullie de levende bij de doden? Hij is niet hier, Hij is uit de dood opgewekt. Herinner je wat Hij jullie gezegd heeft toen Hij nog in Galilea was: de Mensenzoon moest worden uitgeleverd aan zondaars en moest gekruisigd worden en op de derde dag opstaan.’ Toen herinnerden ze zich zijn woorden.
De vrouwen keerden terug van het graf en gingen aan de elf en aan alle anderen vertellen wat er was gebeurd. Het waren Maria van Magdala, Johanna, en Maria, de moeder van Jakobus, en nog een aantal andere vrouwen die hen vergezelden. Ze vertelden de apostelen wat er was gebeurd, maar die vonden het maar kletspraat en geloofden hen niet.
Zingen: Dat wij volstromen met levensadem
Overweging
Een nieuwe paaskaars, licht ontstoken en aan elkaar doorgegeven: licht van hoop, licht van vertrouwen, licht van geloof. In deze nacht klinken basisverhalen uit onze geloofstraditie. Schepping, bevrijding en dat wonderlijke verhaal over de opstanding. Verhalen die ons willen bemoedigen. En godweet… we kunnen wel wat bemoediging gebruiken in een wereld die op zoveel manieren onrustig is. Oorlog en geweld zijn dichterbij dan we zouden willen. De samenleving voelt soms verscheurd, mensen raken elkaar kwijt in polarisatie, angst, wantrouwen. En ook in ons eigen leven zijn er zorgen: over onze toekomst, onze kinderen, ons werk, onze gezondheid. Me dunkt dat we als mensen en als wereld wel wat licht kunnen gebruiken.
We hoorden dat licht de eerste scheppingsdaad van de Eeuwige was. Gevolgd door al het moois dat op deze aarde te vinden is. Mensen als laatste in de rij. Mensen als beeld van God. En God zag dat het goed was. Een soort oerbeeld van goed leven in die oorspronkelijke tuin van de Eeuwige. Dat beeld van dat begin is misschien ook een beeld van hoe het worden kan, iets wat we voor ogen houden: het goede leven voor allen.
Tijd verstrijkt. Mensen ontwikkelen zich en gaan hun eigen weg. Dat brengt de wereld veel moois, maar mensen zouden geen mensen zijn als ontwikkeling ook niet conflict met zich meebrengt. Op een of andere manier maken wij mensen ons vaak groter dan anderen. Overwinnaars en de verliezers.
Het verhaal van de uittocht is een bevrijdingsverhaal waarin de verliezers winnaars worden. De eeuwige die het onderdrukte volk te hulp komt. Een baken van licht op de weg die deze groep mensen losmaakt van hun slavenbestaan.
En dan Jezus, Messias, kind van god. Jeruzalem binnengehaald als held, als iemand die het wel even zou oplossen. Toen. Nu? Een wereld waarin vertrouwen in overheid minder en minder wordt en mensen ook op zoek lijken te zijn naar iemand die het wel zal oplossen. Een wereld waarin machtige mannen het wereldtoneel bespelen. Ik vrees dat kleine mensen opnieuw de grootste gevolgen zullen dragen.
Zouden we na durven denken over andere leiders? Andere dingen die nodig zijn om voor mensen en al wat leeft op aarde toekomst mogelijk te maken. Op witte donderdag vierden we de laatste maaltijd van Jezus met zijn vrienden. Door de knieën ging hij om de voeten te wassen. Een voorbeeld van dienend leiderschap dat een ander niet wil knechten. Nooit! Opgepakt en gekruisigd liet hij zijn vrienden en vriendinnen radeloos achter. Hoe moest het nu verder?
Het zijn vrouwen, sommigen bij naam genoemd, andere blijven onbekenden die in de vroege ochtenduren naar het graf gaan. Dat moment net voor de zon opkomt. Het eerste licht. Tot hun grote schrik is de steen weggerold. Ook dat nog. Zelfs geen lichaam om afscheid van te nemen. Er is niets meer. Helemaal niets meer. De bodem van verdriet en verbijstering bereikt. En dan is er opnieuw licht: mannen in stralende gewaden. Hij is niet hier. Hij is opgestaan! Wat een ongelofelijke boodschap is dat. Ongelofelijk!
Ik weet niet of ik deze verhalen letterlijk geloof. De bijbel is geen geschiedenisboek voor mij. Toch moet er iets gebeurd zijn in dat eerste ochtendlicht. Iets wonderlijks. Misschien is het grootste wonder niet de opstanding van Jezus maar het feit dat deze vrouwen opstaan en in zichzelf dat verhaal van jezus voelen oplichten. Dat zij deze gebeurtenis doorvertellen zodat de leerlingen op hun beurt ook opstaan, oplichten en doem, dood en duister achter zich laten. En dat wij vanavond ook die mensen zijn die opstaan, oplichten en standhouden. Mensen die blijven vertrouwen dat het kan dat goede leven voor allen. Dat begint hier vanavond bij mij, bij u, bij jullie, bij ons.
Stilte
Lied Bij u is de bron van het leven
Gebed
U riep de aarde tevoorschijn
uit het water van de oervloed
U bevrijdde uw volk uit de slavernij
en door het water van de zee
ging U voor hen uit naar het land van hun verlangen.
U noemde Jezus uw geliefd kind
toen hij gedoopt werd in de Jordaan
U roept ons om zijn weg te gaan
te leven zoals hij
op weg te gaan naar het beloofde land
Zegening van het water
Eeuwige, laat uw geest over dit water gaan
dat het een bron van leven mag zijn.
Zingen: Gij die ons nooit geknecht hebt met geen woord (1e couplet)
Hernieuwing van de doop
Zingen: Gij die ons nooit geknecht hebt vanaf couplet 2
Muziek & Collecte
Tafelgebed
Hoe hoopgevend is jouw naam: Ik zal er zijn.
Hoe bevrijdend is jouw licht: warm en verhelderend
Hoe liefdevol is jouw hand: open en nabij
Hoe verfrissend is jouw bron: zuiver en levengevendjouw naam dragen wij met ons mee,
jouw licht willen wij uitdragen,
jouw hand maken wij tot de onze,
jouw bron laat ons leven stromen
om mens te zijn, zoals Jij je had ingebeeld,
zorgend voor de aarde, voor al wat leeft en is,
om mens te zijn, zoals eens Jezus,
die ons voorging, opkwam voor anderen,
trouw bleef aan Jou, en zo aan zichzelf.
In de avond voor zijn sterven aan het kruis
toonde hij nog eenmaal
wie hij was en blijven wou voor ons.
In het bijzijn van zijn vrienden heeft hij brood genomen, dankte Jou voor het brood, brak het en deelde het aan zijn vrienden met de woorden: ‘Neem en eet van dit brood, dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’
Hij nam een beker, sprak een dankgebed, en zei daarbij: ‘Drink hieruit en proef van mijn liefde, zodat mijn vreugde in u zal zijn en haar volheid bereikt. Heb elkaar lief, zoals ik u heb liefgehad.’ In zijn geest zullen wij leven. Zo zal jouw naam ‘Ik zal er zijn’ een blijvende belofte zijn,
zal het licht stralen, zullen handen elkaar vinden
en bronnen van leven zullen stromen.
Zijn woorden indachtig, daarom bidden wij: Onze Vader
Vredeswens
Vredeslied Dona nobis pacem cordium
Breken en delen
Communielied Gij die ons voor het licht gemaakt hebt
Slotgedachte – Corrie
Hoe vergaat het liefde
wanneer onverholen haat zich breed maakt
mensen verrot gescholden
zij wordt verlangen
onvergankelijk
hoe vergaat het vrede
wanneer weerloze mensen worden afgeslacht
eigen volk eerst
zij wordt verbinding
onverbrekelijk
hoe vergaat het waarheid
wanneer de schaamteloze leugen regeert
het recht verkracht
zij wordt geheugen
onvergetelijk
hoe vergaat het de aarde
wanneer zij nietsontziend bezeten wordt
geplunderd, uitgewoond, besmeurd
zij baart een nieuwe lente
toekomstmens
zij worden vonk en druppel in ons
zij gaan voor vuur en vlam
geen zee te hoog
houden stand
Hans Waegemakers
Paaswens
Zegen
Eeuwige, zendt ons nu op weg
als mensen
die standhouden
die blijven hongeren
naar recht en vrede
naar liefde en licht
Laat ons gaan als mensen
die het waarmaken
dat visioen
stapje voor stapje
keer op keer
aangespoord door de Eeuwige
die we kennen als vader/moeder, zoon en heilige geest.Amen.
Slotlied: Het zal in alle vroegte zijn