2 november 2025 Allerzielenviering
Thema: de cirkel van het leven
Voorgangers: Marian Veenker met Corrie Dansen, Forra van Reijswoud en Frans Langemeijer
m.m.v. Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden; piano Coby Wagemans
Gedicht
Ik leef niet langer in een lichaam op aarde.
Toch ben ik dicht bij jou en deel op een andere, nieuwe manier jouw leven. Alles wat er aan inzicht wordt geboren in jouw hart, neem ik in mij op: het komt tot leven in mijn ziel, helpt en inspireert mij.
Je kunt me vinden in de beweging van de
elementen, in het klateren van het water, in de wind die waait en in de vlammen van het vuur.
Ook in het licht kun je me vinden. Ik ben immers licht. Want elke geest bestaat uit louter licht. Waar liefde is, daar vind je mij, want liefde is het, wat ik zoek. En overal waar wijsheid voelbaar wordt, daar voel ik mij thuis.
Als je mij zoekt, zoek dan de liefde. Als jij je met mij wilt verbinden, streef dan naar wijsheid. En als jij je laat verwarmen door de stralen van de zon, weet dan dat ik daarin leef en beweeg. (Hans Stolp)
Lied: De woorden die wij spraken tot elkaar
Welkom
Welkom allemaal! Ik mag jullie mede namens Franneke Hoeks, Frans Langemeijer, Forra van Reijswijk en Corrie Dansen welkom heten bij deze Allerzielen viering van de San Salvatorgemeenschap. Mijn naam is Marian Veenker en ik ben als voorganger verbonden aan de San Salvator.
Een speciaal woord van welkom voor familieleden en naasten van mensen van wie wij het afgelopen jaar afscheid moesten nemen. Fijn dat jullie gekomen zijn voor dit moment van herinneren en gedenken.
We hebben zojuist de herinneringsboeken van onze gemeenschap op de tafel geplaatst. Hierin staan de namen van de mensen van wie we afscheid moesten nemen. Deze boeken liggen hier iedere keer als wij bij elkaar komen om te vieren. Op deze manier geven we aan dat onze overledenen met ons verbonden blijven en onze herinneringen aan hen spiegelen het leven.
In de ruimte hier hangen de namen van alle mensen van wie we als San Salvator geloofsgemeenschap afscheid moesten nemen. En op de tafel ligt het lint met de namen van de mensen die wij vandaag speciaal gedenken. Dat lint zorgt voor verbinding tussen de namen want ieder mens blijft met ons verbonden, ook al moesten we hen loslaten.
Laten we een moment van stilte nemen aan het begin van deze viering. We maken het stil in deze ruimte, in onszelf.
Stilte
Gebed Als wij bidden God, dan doen wij dat, omdat we beseffen dat er meer is dan voor onze ogen zichtbaar is. Dat jij er bent als grond onder onze voeten.
Als wij bidden God, dan spreken we uit wat in ons leeft dit uur:
Ons verdriet, onze eenzaamheid, onze vragen, onze toekomst.
Als wij zo bidden God, dan groeit in ons jouw weten, en ons vermoeden, dat de dood niet het einde is. Dat hoop op leven nooit vergaat en dat jijzelf die hoop en onze toekomst bent ook vandaag, de dood voorbij. Amen
Acclamatie: Wek mijn zachtheid weer
Licht ontsteken
Vandaag noemen we de overledenen die het afgelopen jaar zijn opgetekend in het gedenkboek van de San Salvator geloofsgemeenschap. Bij het noemen van de naam van diegene die u dierbaar is, willen wij u uitnodigen een lichtje te ontsteken. Met deze kaarsen zetten we hen in het licht en voelen we ons blijvend verbonden.
Wij willen een lichtje ontsteken en gedenken:
Gijs Tolboom
Karin Hiltermann
Kees Altorf
Zr. Annie de Jong
Eef Poort – de Klerk
Siegfried van IJzendoorn
Greet van Steenderen
Bert van der Put
Jos Wijsmuller
Ria Heijzelaar
Frits Bakker
Gerard Donker
Willy van Vliet
Toon van Mierlo
Lied: Koester de namen
We hebben de lieve mensen die ons het afgelopen jaar in deze gemeenschap zijn ontvallen met name genoemd. Vandaag gedenken wij ook alle andere mensen die ons zijn ontvallen. Kort of langgeleden. We nodigen u allemaal uit om hier een kaarsje aan te steken om een geliefde te herdenken.
Muziek: Instrumentaal
Lezing Prediker:
Generaties gaan, generaties komen,
maar de aarde blijft altijd bestaan.
De zon komt op, de zon gaat onder,
en altijd snelt ze naar de plaats waar ze weer op zal gaan.
De wind waait naar het zuiden,
dan draait hij naar het noorden.
Hij draait en waait en draait,
en al draaiend waait de wind weer terug.
Alle rivieren stromen naar de zee,
toch raakt de zee niet vol.
De rivieren keren terug
naar de plaats waar ze ontsprongen,
en beginnen weer opnieuw te stromen.
Wat er was, zal er altijd weer zijn,
wat er is gedaan, zal altijd weer worden gedaan.
Er is niets nieuws onder de zon.
Stilte
Lied: liefde heeft geen longenOverweging
De cirkel van het leven, dat is het thema van deze viering waarin we onze overleden dierbaren herinneren. En hoe mooi en poëtisch is dit door Prediker duizenden jaren geleden, al beschreven. Generaties gaan en komen, maar het ritme van de kosmos en de natuur blijft hetzelfde.
In ons leven hier en nu maken we voor even deel uit van deze cirkel. Als je erbij stil staat hoe lang de aarde en het heelal al bestaat en hoeveel miljoenen of miljarden jaren er nodig zijn geweest om te komen naar dit moment, het hier en nu, dan is dat toch eigenlijk onbegrijpbaar dat wij nu in dit moment mogen leven. En we vragen ons soms af hoe dan en waarom dan en waarheen? De grote vragen van het leven. En even zo ongrijpbaar of onbegrijpbaar is het als iemand die ons lief is er van het ene op het andere moment niet meer is. Waar zijn ze nu en waar gaan wij heen na onze dood?
Als geloofsgemeenschap vinden we antwoorden en troost in de woorden uit de Bijbel, in verhalen die ons hierover vertellen, en vooral in de woorden van en verhalen over Jezus. Hij vertelde ons hoe we met elkaar om moeten gaan en dat God de bron is van al het leven. Ons leven is niet zomaar toevallig ontstaan, maar gewild en bestemd om liefde te ontvangen en te geven. Ieder mens is uniek en door elkaar te kennen en lief te hebben, ontdekken we hoe bijzonder en speciaal ieder mens is. Wij geloven dat ook na de dood, de ziel, of welke naam je er ook aan geeft, blijft voortbestaan. Wij geloven dat liefde sterker is dan de dood. Dit geloof kan de pijn niet wegnemen van het verlies van een dierbare….. maar het geeft ons misschien wel en beetje hoop en het vertrouwen dat de cirkel van het leven niet eindigt bij de dood, maar dat het een opening is naar iets groters, naar het mysterie van God, waarin alles en iedereen geborgen is, waar er geen pijn en verdriet meer is maar alleen Liefde.
Stilte
Geloofslied: Op mijn levenslange reizen
Gedachtenisboeken.Wij brengen de gedachtenisboeken naar de tafel waar ze iedere viering in ons midden zijn. Boeken om door te bladeren. Boeken om te herinneren. Boeken om zachtjes hun namen uit te spreken. Bij deze boeken branden we een kaars.Klaarmaken tafel | Collecte | Muziek
Stilte
Voorbeden
Tussen al deze kaarsen maken we ruimte voor nog drie kaarsen.
Met deze eerste kaars gedenken we alle mensen die zijn omgekomen door oorlog of geweld. We staan stil bij de mensen die slachtoffer waren van allerlei vormen van machtsmisbruik. Bij de mensen die door gevolgen van klimaatverandering om het leven kwamen.
En we denken aan alle mensen die de macht hebben over het leven of de dood van anderen te beslissen. Dat zij vrede voor ogen houden.
Acclamatie: bij u is de bron van het leven
Dit tweede licht is voor hen die op de vlucht gingen, op zoek naar een veilig bestaan en die bestemming nooit mochten bereiken. Dat zij, wat hun geloof of achtergrond ook was, nu in licht en vrede mogen zijn. Dat hun levens nooit vergeten worden.
Acclamatie: bij u is de bron van het leven
Met deze derde kaars gedenken we hen die eenzaam zijn gestorven, dichtbij huis of waar dan ook in de wereld. Mensen niet meer gekend, genoemd, voorbijgelopen en voor altijd vergeten. Dat ook zij in Gods licht blijven leven.
Acclamatie: bij u is de bron van het leven
Tafelgebed
Om mensen
willen wij Jou danken,
mensen die met ons
verbonden waren.
Hun levens zijn blijvend verbonden
met die van ons.
Om mensen
willen wij Jou danken,
mensen die met ons meegaan,
om te lachen en stil te zijn,
die ons ontvangen en liefde geven.
Om mensen
willen wij Jou danken God,
mensen die met ons aan tafel zaten,
met ons brood deelden,
lief en leed,
vreugde en bezorgdheid.
Laat ons als mensen
die samen-zijn
ook die ene herinnering delen
aan die mens
die zoveel liefde en licht
in zich droeg
dat wij ons daar
nog steeds mee verbonden weten.
We denken hier aan hem
die de avond voor zijn dood
brood in zijn handen nam,
zijn dank uitsprak,
het brak voor zijn vrienden,
en zei: telkens als je eet van dit brood,
denk dan aan mij
met warmte en genegenheid,
opdat mijn liefde leeft in jou.
Zo nam Hij ook de beker,
gaf die door aan zijn vrienden,
met de woorden,
drink hieruit,
tot vreugde van Mij,
blijft dat doen om mij te gedenken.
Zo gedenken wij hem
en al onze lieve doden,
niet door de leegte aan de tafel,
maar door de volheid van hun bestaan.
Want liefde gaat niet dood.
liefde waar we op kunnen bouwen,
liefde die we mogen delen —
in de cirkel van het leven
En zoals het licht van één kaars
een andere aansteekt.
Zo willen wij leven
en bidden we samen in zijn geest,
met woorden die Hij ons gegeven heeft
Onze Vader
Vredeswens
Vredeslied: De vrede zal een vogel zijn
Uitnodiging aan de tafel
Instrumentale muziek
Communielied: die met ons deelt
Slotgedachte (herhaling gedicht aan het begin)
Zegenwens
Mogen we op weg gaan
met licht in ons hart
en namen in onze ziel gegrift.
Mogen we op weg gaan
om zegen te zijn,
voor onszelf, voor elkaar
en voor de wereld,
steeds verbonden met
het grote geheel,
bron van liefde
die we kennen als
Vader/moeder, Zoon en heilige Geest. Amen.
Slotlied: Om warmte gaan we een leven