On the road . . .

San Salvatorgemeenschap 1-2 juli 2017
Thema: On the road…
Voorganger: John Parker.
Muzikale ondersteuning: Zondag mmv de Cantorij.

Openingslied za: Hier wordt een huis voor God gebouwd – zo: Kom in mij

Inleiding: (Leo Kaniok)
Welkom iedereen hier bij deze wekelijkse viering van onze geloofsgemeenschap. Welkom, wie je ook bent, waar je ook vandaan komt, wat je ook hoopt hier te vinden.
De eindexamens zijn voorbij; vele uitslagen zijn al bekend; er heerst blijheid, en soms teleurstelling. Voor vele mensen breekt de vakantietijd aan. Ik hoorde laatst dat er dit jaar 11 miljoen Nederlanders op vakantie gaan, waarvan de meerderheid naar het buitenland gaat.
Op weg zijn; met de auto, de bus, een vliegtuig, met de fiets of te voet. Op weg gaan. Ook een mooi metafoor voor ons leven op aarde. Op weg zijn, van A naar Z, met zoveel stappen ertussenin.
Ons thema voor deze viering: On the road. Ik wens ons allen een fijne viering toe. Dat een ieder iets goeds mag meenemen van ons samenzijn.
Even een moment van stilte.

Bezinning:
Misschien ken je dat wel. Je loopt op straat en gaat geheel op in jezelf. Je gedachten cirkelen om allerlei ideeën, gevoelens, plannen, verleden en toekomst. Dat wat er om je heen gebeurt gaat volledig langs je heen. Als je wat dieper kijkt zul je merken dat je wereld als het ware vernauwd aanvoelt, mogelijk zelfs klein of afgesloten. Je “ik” is de blokkade. In stilte lost die blokkade op, en zonder blokkade stroomt het leven weids, open en groots.
Acclamatie za: Onhoorbaar, onzichtbaar -zo: Liefde, dal van liefde

1^e lezing: De reizigers (naar René Hornikx)
Ze zijn op pelgrimstocht geweest. Twee tochten hebben zij gemaakt: de innerlijke reis naar hun hart en de trektocht door het ruige bochtige en heuvelachtige landschap.
Bij terugkomst vertelden zij over de beide reizen.
De tocht door het land was fascinerend, lastig en vermoeiend. Het heuvelachtige landschap zorgde voor bochtige wegen. Ver vooruitzien kon je niet. Dat was lastig, de weg leek hierdoor veel langer te duren. Voortdurend keek hij uit naar de volgende bocht, en zagen ze op tegen de komende heuvelrug. Lastig was het ook om je oriëntatie te behouden.
En zoals de tocht door het landschap verliep, over heuvels en door dalen, zo lastig was ook de innerlijk reis naar hun hart. Verstoorde verhoudingen met mensen verhinderden hen om af te dalen in het diepste van henzelf. Steeds weer maakten ze omwegen, kregen ruzie met elkaar. Zo erg soms dat ze het helemaal niet meer zagen zitten.
Het langzaam verder trekken, het verder moeten gaan, het samen zoeken naar oplossingen, heeft zijn werk gedaan. Zoals handen stof glad strijken, zo verbeterde de relatie met hen zelf. Ze zagen een mooie horizon en het was alsof God hen achter de horizon stond op te wachten met open armen.
Lied: za: Op mijn levenslange reizen – zo:  Gij peilt mijn hart

2^e lezing: Matteus 10, 34-42
Jezus zei: Denk niet dat ik gekomen ben om op aarde vrede te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want ik kom een wig drijven tussen een man en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; de vijanden van de mensen zijn hun eigen huisgenoten! Wie meer van zijn vader of moeder houdt dan van mij, is mij niet waard, en wie meer houdt van zijn zoon of dochter dan van mij, is mij niet waard. Wie niet zijn kruis op zich neemt en mij volgt, is mij niet waard. Wie zijn leven probeert te behouden zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, die zal het behouden.
Wie jullie ontvangt ontvangt mij, en wie mij ontvangt ontvangt hem die mij gezonden heeft. Wie een profeet ontvangt omdat het een profeet is, zal als een profeet beloond worden, en wie een rechtvaardige ontvangt omdat het een rechtvaardige is, zal als een rechtvaardige beloond worden. En wie een van deze geringe mensen een beker koel water te drinken geeft alleen omdat het een leerling van mij is, ik verzeker jullie: die zal zeker beloond worden.’
Acclamatie za: Wie zijn leven niet wil geven – zo: Keer u om naar ons toe

Overweging:
Ik weet niet of het jullie is opgevallen, dat de Tour de France dit weekend is begonnen. Gedurende 3 weken zullen de fietsers meer dan 3,500 km afleggen. Ik heb veel bewondering voor deze mensen, voor wat ze mee maken: de lichamelijke pijn, de concentratie, maar ook het gezelschap van vrienden en kennissen onder elkaar.
Als je ooit de Tour heb gezien, dan weet je dat het een echt spektakel is. Alle teamleidingen in auto’s, al de bussen en vrachtauto’s van de sponsoren, van de bedrijven die betalen om zo reclame te kunnen maken voor hun producten. Het kan een aantal uren duren voordat alles je voorbij is geweest. De fietsers zijn maar een klein onderdeel van de stoet, van de show. Er zijn zoveel anderen met hen op de weg.
Al een paar weken hier, als je op de weg bent, kom je groepen fietsers tegen, vooral in het weekend bij mooi weer. Sommigen zijn aan het trainen voor een wedstrijd, voor anderen is het een hobby, een leuke activiteit in de zomermaanden. On the road.
Onze eerste lezing was een dubbel verhaal, of beter gezegd, één verhaal dat, zoals veel verhalen, verschillende lagen heeft. Een pelgrimstocht, met z’n tweeën; gesprekken over het landschap waardoor ze lopen, en uiteindelijk gesprekken over wie ze zijn, hun dromen, wensen voor de toekomst, hun redenen om zo ’n tocht te doen. Een relatie die door de tijd groeit, die zijn problemen kent, zijn moeilijke momenten, en die hierdoor sterker wordt. On the road. Ze gaan wel in dezelfde richting, maar zien andere dingen, ieder met eigen ogen, met eigen interesses. Langzaamaan leren ze elkaar beter kennen, en leren ze in dezelfde richting te kijken.

In onze lezing uit de Schrift, uit het evangelie volgens Mattheus, hebben we woorden van Jezus gehoord. Woorden die op het eerste gezicht woorden van conflict lijken te zijn. Woorden die opsporen tot verdeeldheid, tot buitensluiten. Geschreven in een tijd waar de jonge christenen zich afzonderden van de rest van de bevolking, deze woorden zouden ook een beschrijving kunnen zijn van hun situatie. Een uitleg van wat het zou kunnen kosten om de weg van Jezus te volgen. Verdeeldheid, conflict. De joden waren al een uitzondering binnen het romeinse rijk; zo ook zouden de christenen zijn, als ze trouw waren aan de boodschap van Jezus.
Misschien hebben deze woorden niet dezelfde gewicht of belang tegenwoordig als toen ze geschreven werden. Ze lijken belachelijk, wrang, zelfs beledigend voor ons. Ik hoor liever de woorden van de tweede helft van onze tekst. Wie jou goed doet, zegt Jezus, doet wat ik zou willen doen. Of hij het weet of niet, hij handelt als een kind van God, als een kind van mensen.
On the road. Op je levenstocht kom je allerlei mensen tegen. De ene betekent meer voor je dan een ander; de ene speelt een ander rol in jouw leven dan een ander. Jullie zijn samen bezig met dezelfde reis, de wonderbaarlijke reis van het leven. Niet naar elkaar kijkend, elkaar beoordelend, maar samen op weg gaan. Een mooi tocht, samen kijkend in dezelfde richting; mensen onderweg.
Geloofslied: za: Dagen van hopen – zo: Een mens te zijn op aarde

Voorbede
Laten wij bidden voor alle mensen die met vakantie gaan. Voor een paar dagen iets anders ervaren als de dagelijkse werkzaamheden. Mogen zij, wij, open staan voor nieuwe dingen: ontmoetingen, ontwikkelingen, die inspiratie en energie kunnen geven voor de tijd die komt.

Heel het duister is vol van luister

Laten wij bidden voor alle mensen die thuis blijven. De ene wil nergens naartoe; de andere kan niet, vanwege geldgebrek, ziekte, de zorg voor een zieke, of watvoor reden dan ook. Mogen zij, wij, momenten van rust kunnen vinden, medemensen tegenkomen die begrip, medeleven, steun en vriendschap bieden.

Heel het duister is vol van luister

Laten we bidden voor onze intenties: Onze zieken; onze overledenen

Koester de namen

Tafelgebed
Vurig bidden wij vandaag ons reisgebed
klaar om weg te trekken uit het oude land
en op zoek te gaan naar een beter
waar geluk en vrede is voor iedereen.

Gij licht voor ons uit, vuurzuil in de nacht
Gij hebt gezegd:
je hoeft niet mee, maar je mag
maar als je gaat ga dan niet alleen.

Vraag je broer, je vrouw
neem vrienden en vriendinnen mee
verzamel er twee of drie
en het zullen er honderd worden.
En waar twee of drie elkanders sterkte delen
daar ben Ik in hun midden.

Hier dragen wij de herinnering mee
aan onze voorouders
ook al zijn ze gestorven.
Hier de herinnering aan hen
die profeten waren onder ons
vrouwen en mannen
die in hun levensverhaal
een blijde boodschap brachten.
Hier dragen wij de kinderen
op onze rug als ze moe zijn
met hun kleine voeten

Hier zingen we Jou toe
dat Jij ons vogelvrij hebt gemaakt
om over alle grenzen heen te komen
in het land door Jou beloofd

Jij, die Jouw gezicht hebt uitgestraald
in kinderen van mensen
in die ene mens vooral: Jezus van Nazareth

Wij danken Jou:
Hij is het licht geworden
in ’t donker van deze wereld.

Wij hebben hem gezien boven op de berg
stralend van geluk, vol van Jouw heilig vuur
zijn kleren wit als sneeuw.
En we zagen hoe hij afdaalde van de berg
om weldoende rond te gaan.

Hij sprak verstaanbare taal
woorden van bemoediging en vrede.
Overal waar hij kwam
schoolden de mensen samen.
Kracht ging van hem uit
en velen verlieten hun oude land
en volgden hem het ware leven tegemoet

Hem gedenken wij hier
zijn laatste avond
toen hij brood nam in zijn handen
en tot ons heeft gezegd:
Dit ben ik ten voeten uit
zo wil ik met jullie blijven leven
over de grens van de dood heen
als brood dat wordt gedeeld.

Ook de beker liet hij rondgaan en zei:
Drinkt allen uit deze beker
want allemaal heb je deel aan vreugde en verdriet
aan leven en dood.
Vier samen dat je vrije mensen bent
en weest niet bang.
Houdt elkaar vast.
Blus de geest niet uit
weest nieuw en vurig.
Vlieg over de grenzen heen
Laat kracht van je uitgaan
en heb de wereld lief.
Volg mij op de weg die ik ben gegaan

Gezegend de nieuwe mens Jezus
die in ons leeft en spreekt
die ons voedt, ons hart verheft en vrede geeft.
Gezegend allen hier in dit huis
die de wereld willen dragen
naar een betere toekomst.

Hoort zijn stem die zegt:
Ik maak alles nieuw
Ik zal de tranen uit je ogen wissen
en de dood zal niet meer zijn
geen rouw en geen verdriet
zal er zijn.

Van hem is de toekomst
kome wat komt
Licht dat niet dooft
Liefde die blijft
Kracht die niet ophoudt.
Onze Vader…..

We wensen elkaar ‘Vrede’

Vredeslied za: Samen hem achterna – zo: Ubi caritas

Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel met brood en wijn

 Communielied zat: Eet en drinkt van brood en wijn
– zo: May the road rise to meet you

Slotgedachte: (van: Antoine de Saint-Exupery)
Wij kunnen eigenlijk alleen maar vrij ademhalen als een gemeenschappelijk doel, dat boven ons eigen ik uitgaat, ons met anderen verbindt.

De ervaring leert ons dat de liefde niet hierin bestaat dat men naar elkaar kijkt, maar dat men samen in dezelfde richting kijkt.

Zegen en wegzending:

Slotlied za: Ga dan die hier bent – zo: In ‘t laatste van de dagen.