Viering van 29 juli
Voorganger: Gepke Kerssen
Cantor: Gerard van de Weijer
Piano: Marc Baghuis
Solo: Dorine Broekmeulen
Openingslied: Heer onze Heer
Welkom en inleiding
Van harte welkom als je deze viering later leest. We hopen dat het voelt alsof je erbij bent.
Als je wilt reageren: graag!
Lees meer →
EN DAN WEER AAN DE SLAG
voorganger: Maria van den Dungen
volkszang
OPENINGSLIED:
za: Dit huis is een huis, waar de deur open staat
zo: Hier wordt een huis voor God gebouwd
Paaskaars wordt aangestoken
WELKOM: welkom iedereen. Van de zomer is al een maand voorbij en het is volop vakantietijd. We hebben behoefte aan rust, aan loslaten en nieuwe ervaringen opdoen. Misschien nog wel meer om weer bij ons zelf te komen en dan opladen om weer fris aan de slag te kunnen.
Daarover gaat het ook in het evangelie van vandaag. Een verhaal dat maar liefst 6x in de evangelies voorkomt en dus erg bekend is. Maar misschien kan het weer nieuw klinken als we het vanuit een ander gezichtspunt bekijken.
Laat ons eerst maar de stille plek in onszelf opzoeken:
Gebed:
Gij, die als een vader en moeder voor ons zorgt,
geef ons zo nu en dan de rust en de stilte
die we nodig hebben om helder te zien in ons leven.
Geef ons uitzicht en toekomst
in dit uur van samenzijn rond uw woord
en rond de tafel van breken en delen.
Dat we jou en elkaar erin mogen herkennen. Amen.
Acclam: Bij u is de bron van het leven Lees meer →
Viering: 14 en 15 juli 2018.
Thema: Word voorbijganger
Voorganger: Ard Nieuwenbroek
Viering 7 en 8 juli 2018
Thema: Kom hier, dat ik u draag
Lectoren: Ria van Luijk/ Paul Beckers en Fiet Vreeburg
Muzikale ondersteuning: Cor Rademaker, piano en Gerard van de Weijer, cantor
Voorganger: Corrie Dansen
Lees meer →
30 juni en 1 juli 2018
OPSTAAN EN LEVEN
Voorganger: Franneke Hoeks
Zaterdag Cantor: Hans Moerman Piano: Cor Rademaker
Zondag koor De Cantorij o.l.v. Peter-Paul van Beekum
Muzikale ondersteuning: Steven van Gool
OPENINGSLIED
za Heer onze Heer, hoe zijt Gij aanwezig |
zo Voor mensen die naamloos
WELKOM
Welkom lieve mensen. Fijn dat jullie naar hier gekomen zijn of het nu je eerste keer is of dat de gang naar hier een vertrouwde tred is. Welkom dit uur dit uur waarin we luisteren naar verhalen, zingen, bidden en delen met elkaar. Een moment in de week om even stil te worden, ons te laten inspireren om vervolgens op te staan en onze weg door het leven te vervolgen. Opstaan en leven. Dat is het thema van deze viering. Het wordt een viering waarin we een Bijbelverhaal over twee vrouwen horen. We kennen hun namen niet. Die zijn door de eeuwen heen niet aan ons overgeleverd. Het zijn vrouwen geworden zonder naam. Vrouwen die opstaan en die geroepen worden om te leven.
Opstaan en leven.
Laat ons hier aan het begin van dit uur de stilte zoeken om te komen dicht bij onszelf, en dicht bij de Eeuwige.
Lees meer →
Viering
23 en 24 juni
Voorganger: Gepke Kerssen
za: cantor: Gerard v.d Weijer
zo: Melodiek o.l.v. Marcel v.d. Maeden
Openingslied: za.: hier wordt een huis / zo.: wees hier aanwezig;
Inleiding: Als je iets heel ernstigs overkomt of als je meerdere klappen tegelijk krijgt, dan roep je uit: Waarom overkomt mij dit? En anders vragen anderen het zich wel af hoe het zo ver heeft kunnen komen: straf van god, zeggen vrienden van Job. Niet zo veel ander is wat je hoort van mensen van nu: had je maar niet….zeggen. Of misschien heeft het een bedoeling. Kun je er iets van leren. We gaan vandaag luisteren naar het verhaal van Job, dat voor veel mensen een troost is geweest.
Openingsgebed:Zo veel vragen zo veel onrust in ons laat u vinden, God Stem ons af op uw stem, stem ons af op uw stilte schenk ons uw levensadem wij wachten op U vol hoop Amen
Lied: za.: hoe is uw naam;
zo.: Alles wacht op u vol hoop Lees meer →
San Salvatorgemeenschap viering 16/17 juni 2018
Ontkiemen en groeien.
Voorganger: John Parker. Zondag mmv De Cantorij.
Openingslied: zat: Wie als een God wil leven
zon: De woorden die wij spraken
Inleiding:
Welkom iedereen hier in onze wekelijkse viering, onze viering van het leven. Wie je ook bent, wat je ook komt zoeken, welkom.
De tijd van Pasen is voorbij en bij onze vieringen kunnen wij wat uitweiden qua inhoud en thema’s. Ik las het evangelieverhaal voor vandaag en koos voor een thema dat hoort bij dit seizoen; ontkiemen en ontwikkelen. Dit thema hoorde bij de tijd waar ik deze viering voorbereidde…
De groei van alles in de natuur; de groei die ieder van ons doormaakt iedere dag, bij iedere ontmoeting, bij iedere ervaring. De groei die ook bedreigd wordt, meestal door onze menselijke tekortkomingen.
Groei, ontwikkeling, heel worden.
Laten wij even stil zijn, om te bezinnen.
God
Geef ons elke dag voldoende kracht om steeds opnieuw te beginnen.
Geef ons elke dag genoeg inzet
om met onze beide handen te werken aan onze toekomst.
Geef ons elke dag de durf om (h)eerlijk met elkaar samen te leven.
Ja, God,
geef ons elke dag een beetje meer geloof in ons eigen kunnen
zodat we in onszelf geloven zoals Jij in ons blijft geloven. Amen.
Acclamatie: zat: De woorden die wij spraken
zon: Gij moet het eenzaam laten
1e lezing: Geknakt uit Kiezels, SGO, Hoevelaken. (René Hornikx, ‘Een handvol verhalen’)
Zat: Marleen/zon: Maria
Onder de grond zit een jonge tulpenbol. De zon prikt met haar warme stralen in de aarde. De tulpenbol voelt de warmte op zijn vale witte schil. Zo voelt het goed in de aarde. Hij begint te groeien.
Met zijn sprietige wortels vindt hij voedsel en houvast. Want hij wil groeien en groter worden. Hij wil laten zien wie hij is. Er groeit een dikke, groengele punt uit de tulpenbol. Met al de kracht die in hem zit, stoot die punt door de aarde. Zwarte korrels duwt hij opzij. Ze wijken voor de stengel die maar één weg kent: omhoog. Als een boor die alles wat op zijn weg komt verpulvert.
Opeens…lucht, ruimte en de volle zon. Uitzicht tot aan de horizon. Een oogverblindende wereld. De stengel juicht: “Daar wil ik kleur aan geven. Mijn eigen kleur!” En hij groeit door. Met in zijn bol maar één gedachte: “Straks breek ik open en kan iedereen zien wie ik ben.”
Maar dan… De aarde dreunt, een dreigende schaduw en krakende geluiden. Afgebroken. Even later is het stil. Zwarte stilte in een zonovergoten landschap.
De bol heeft pijn in zijn binnenste. Zijn stengel ligt afgebroken op de aarde. Hij voelt de warmte niet meer en verdrietig trekt hij zich terug. Geknakt.
De regen komt en doorweekt de aarde. De winter komt en alles bevriest. Het voorjaar komt en de aarde ontdooit.
De bol is ondanks alles gegroeid. Dunne schilletjes zijn over elkaar heen gegroeid. Het ene over het andere. En wéér voelt de bol een kracht in zich die wil uitbreken. En wéér stuwt een stengel naar boven, dwars door de aarde naar het licht. Maar het duurt niet lang. Een vlijmscherp voorwerp snoeit zijn verlangen. Maar het voorwerp raakt zijn binnenste niet, of toch? Een pijnscheut trekt door hem heen, tot in het hart van wie hij is.
De tulpenbol neemt een besluit. Hij zal nooit meer naar boven groeien en bloeien. Over zijn binnenste groeien schilletjes, jaar na jaar, als een ondoordringbaar harnas. Vier zomers en herfsten en winters en lentes later wordt de bol gevonden. Hij wordt op de hand gewogen en bekeken. Iemand vraagt: “Waarom bloei jij niet?” Maar de tulpenbol geeft geen antwoord.
Voorzichtig legt de hand hem weer in de aarde. “Doe het voor mij!” fluistert een stem. “Ik zal je warmte geven en water. Gooi je schillen af. Laat zien wie je bent. Groei en bloei en geef mijn wereld kleur.”
De bol zucht, zo diep dat elke schil afzonderlijk trilt.
Lied: Waarom wanneer
2e lezing: Marcus 4, 26-34 zat: Corrie/zon: Liesbeth
Jezus zei: ‘Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet, ook al weet hij niet hoe. De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort, eerst de halm, dan de aar, en dan het rijpe graan in de aar. Maar zo gauw het graan het toelaat, slaat hij er de sikkel in, omdat het tijd is voor de oogst.’
En hij zei: ‘Waarmee kunnen we het koninkrijk van God vergelijken en door welke gelijkenis kunnen we het voorstellen? Het is als een zaadje van de mosterdplant, het kleinste van alle zaden op aarde wanneer het gezaaid wordt. Maar als het na het zaaien opschiet, wordt het het grootste van alle planten en krijgt het grote takken, zodat de vogels van de hemel in zijn schaduw kunnen nestelen.’
Met zulke en andere gelijkenissen verkondigde hij hun Gods boodschap, voor zover ze die konden begrijpen; hij sprak alleen in gelijkenissen tegen hen, maar wanneer hij alleen was met zijn leerlingen, verklaarde hij hun alles.
Acclamatie: Omdat Gij het zijt
Overweging:
Enkele tijd geleden heeft mijn vrouw Rens een studiedag bijgewoond voor haar werk. Het dagthema was Aandacht doet groeien. Aan het eind van de dag kreeg iedereen een klein zakje zonnebloem zaadjes, met de opdracht om ervoor te zorgen. Dus nu hebben wij een pot met zonnebloemen in de tuin. Rens heeft ze eerst gezaaid in een klein bakje, potgrond erbij gedaan, iedere dag water gegeven. Beschermen als het dreigde om te gaan stormen Als de plantjes groeiden, in een groter pot gedaan. Nog steeds iedere dag water gegeven. Aandacht. Wat kleinere plantjes weggedaan om meer ruimte te bieden aan een stuk of 5 grotere planten. En ze groeien goed. Misschien een oude wet van de natuur: de sterkste bevoordelen ten koste van de zwakke.
Maar het gaat om hoe deze eenvoudige planten tot ontwikkeling komen. Van een zaadje dat misschien vorig jaar geoogst werd, met aandacht en zorg nu tot een grote plant kan uitgroeien. Aandacht doet groeien.
Het mosterdzaadje waar Jezus het overhad in zijn verhaal had ook zorg nodig om uit te groeien tot een grote gewas, groter dan alle andere tuingewassen. De aandacht van de boer, de bescherming van de natuur; want hoeveel gevaar loopt een klein zaadje niet? Opgegeten worden door vogels, uitgedroogd, geen grondstof. Een aantal voorbeelden door Jezus gegeven in zijn verhaal. Een verhaal dat vaak gebruikt wordt om de mens aan te moedigen om goed te zijn, om zijn of haar talenten goed te gebruiken om de wereld te helen. Om zich goed te ontwikkelen en groeien.
Er zijn vaak gevaren op de weg van de groei van een mens. Sociaal, economisch, cultureel, maatschappelijk, gaat zo maar door. Vele van deze gevaren komt door een gebrek aan respect, aan aandacht. Velen onder ons kunnen terugdenken aan momenten, of langer perioden, waar wij ons niet gewaardeerd voelden, niet gerespecteerd, niet gezien. Misschien kunnen wij terugdenken aan momenten in onze jongere jaren of als volwassenen, waar wij een ander of anderen onvoldoende aandacht hebben gegeven, om watvoor reden dan ook. In zulke momenten kan een mens niet groeien; hij of zij wordt tegengehouden, geremd, in de ontwikkeling als mens. In de ergste gevallen kan het een traumatisch gebeuren zijn, dat heel een leven verwoest, met gevolgen voor de bredere samenleving.
Maar: aandacht doet groeien. Groei, heling, ontwikkeling, bloei, kleur geven – de bedoeling van het mens-zijn.
Aandacht is de gezonde bodem, nodig om te groeien. Die krijg ik van mijn familie, van vrienden, van mijn mede-Salvatorianen, bij voorbeeld. Omzien naar elkaar.
Een rijke bodem voor de zaadjes die we zijn. Een bodem van aandacht en respect voor elkaar en iedereen.
Geloofslied: zat: De boom is de aarde dankbaar
zon: Gij die van ons verlangt
Voorbede: Luister Heer ontferm U over ons zat: Corrie/ zon: Maria
1. Eeuwige, wij bidden voor die leven met verdriet,
voor die leven met pijn, voor die leven met schuld.
Mogen zij verlichting vinden.
2. Eeuwige, wij bidden voor jongeren die de juiste weg niet vinden,
voor ouderen die geen zin hebben in het leven,
voor kinderen die opgroeien zonder liefde.
Mogen zij warmte vinden.
3. Eeuwige, wij bidden voor mensen die zorgen voor een ander,
voor mensen die werken vanuit hun roeping,
voor mensen die leven ten dienste van anderen.
Geef hun vrede.
4. Eeuwige, wij bidden voor onze zieken, voor onze overledenen:
Bert Koolen.
Tafelgebed: zat: Corrie/zon: Liesbeth
Om de weg te gaan van chaos
naar eerlijk-verdeeld land,
om het pad te vinden
naar het paradijs
voor mens, plant en dier
heb Jij een woord uitgezaaid
in ons geweten:
‘Behoed de aarde,
maak haar vruchtbaar
voor allen die haar bewonen’.
Lieve Moeder, Vader God,
vanaf den beginne
heb Jij ons geschapen
om te bloeien in jouw tuin
als stralende mensen.
Gegeven heb jij ons
deze aarde, dit leven,
het water, de lucht,
maar hoe zucht nog steeds
de hele schepping naar bevrijding.
Wie luistert naar haar klacht,
ziet onze aarde dolgedraaid
in de kringloop van roofbouw
en uitputting..
Overspoeld met onze overdaad,
voelt zij zich bevuild
en besmet als een zieke..
Ook in ons die haar bewonen,
horen wij het ruisen
van de stervende zee’n
het huilen van stervende bossen.
Daarom bidden wij:
Laat sterker worden in ons
het pijnlijk verlangen,
dat deze woestenij
een paradijs kan worden,
als Jouw Geest ons herschept
die de bron van is
van alle dingen
John
Maak ons tot mensen,
die een zegen zijn voor deze aarde
zoals die Ene, Jezus van Nazaret,
die alleen maar rijk en gelukkig was
met beter leven voor de minsten en
met omkeer van de sterken;
die zo geworden is een weg naar een
geheelde wereld.
Hij was de nieuwe mens,
die met groot geduld
het kleine zaad
van Jouw rijk deed ontkiemen
bij eenvoudigen van hart.
Wij gedenken en vieren Hem
in dat liefdesgebaar
dat Hij daags voor zijn sterven maakte
toen Hij brood nam, het brak
en het uitdeelde aan zijn vrienden.
Hij zei: Neem en eet,
dit is mijn lichaam en mijn leven,
dat ik breek en deel met jullie.
En ook een beker wijn nam Hij
en liet hem rondgaan:
Drink deze beker
en weet dat mijn bloed als wijn
voor jullie is vergoten.
Kies met mij voor een nieuw verbond
en houd zo mijn naam levend
in jullie midden
omwille van Hem
die ons allen heeft gemaakt
naar zijn beeld en gelijkenis:
Dat was Zijn levensdoel:
ieder mens, heel onze aarde
overal vol leven.
In zijn geest bidden wij
om respect en waardering
voor water, grond en lucht;
om zorg en eerbied voor de minsten
van deze aarde,
dat wij met kracht en fantasie
onze aarde herscheppen
tot een goed land voor allen
een paradijs voor jou en mij.
Daar zal God alles in allen zijn
en wij bidden dat land
reeds naar ons toe
met de woorden
die hij ons gegeven heeft
ONZE VADER…
Vredeswens: Ubi caritas
Communie: zat: Een zaaier ging uit om te zaaien
zon: Tebe poem
Mededelingen:
Slotgedachte: Een gezonde bodem (Phil Bosmans)
Ik zie dat een plant, een boom,… alleen maar groeien,
groot en sterk worden in goede, gezonde bodem.
Zo is het ook met de mens!
Hij kan maar groeien, groot en gelukkig worden
als hij in goede bodem staat.
Zegen en wegzending:
Slotlied: In ’t laatste van de dagen.
Viering 9 en 10 juni
voorganger: Maria van den Dungen
Thema: EEN GROTE FAMILIE
za : volkszang
zo: Melodiek
Openingslied: za: De vreugde voert ons
zo: Dit huis is een huis
Woord van welkom en inleiding:
Moge we welkom zijn bij elkaar,
ieder met eigen aard, ieder met eigen verlangens en herinneringen.
Voel je hier thuis dit uur.
We gaan vieren met respect voor wat is geweest,
en met vertrouwen in wat komen gaat.
Dankbaar voor het hier en nu:
voor wat ons bezielt en in beweging houdt,
Dat we het goed mogen hebben, dit uur van samenzijn,
dat wensen we elkaar toe.
En er zal aan hart en hersens gekrabbeld worden dit uur,
want de lezing van vandaag schuurt als we die horen.
We zullen er niet de lieve, -soms zelfs wat vrouwelijk aandoende-, Jezus in vinden
die we kennen van de vrome prentjes.
Maar een Jezus die uitspraken doet waar we toch wat van schrikken.
DAAROM
en omdat wij mensen zijn,
omdat we soms falen en worstelen,
bidden en zingen we dit uur,
om nieuwe adem te vinden,
om een bezielend lied,
om te dromen en om zeker te weten.
Laat onze aandacht nu maar gaan
naar die stille plek in ons binnenste.
Openingsgebed:
God van het leven,
laat uw stem horen, hier in ons midden.
Roep onze namen, maak ons aandachtig,
doe ons op verhaal komen bij uw woord,
bij Jezus van Nazareth,
onze broeder en Messias. Amen.
lied: za: Het woord dat ik jou geef
zo: Goed is dat je niet doet wat slecht is – Ps. 1
We lezen vandaag uit het Marcusevangelie, een lange lezing uit het derde hoofdstuk; daarom hebben we die in 2 delen gesplitst.
We beginnen met de verzen 20- 30
Jezus ging een huis binnen en weer stroomden de mensen van alle kanten toe. Het huis liep zo vol dat Hij en zijn leerlingen niet eens de kans kregen om te eten. Zijn familie, die dit hoorde, ging ernaartoe om Hem te halen. ‘Hij weet niet meer wat Hij doet,’ zeiden zij.
Enkele bijbelgeleerden die uit Jeruzalem waren gekomen, merkten op: ‘Beëlzebul, de leider van de boze geesten, zit in Hem. Die geeft Hem macht om boze geesten te verjagen.’
Jezus riep hen bij Zich en maakte de volgende vergelijkingen: ‘Hoe kan de duivel zichzelf nu wegjagen? Een land waar verdeeldheid heerst, gaat ten onder. Een gezin waar men elkaar niet kan verdragen, gaat stuk. Als Satan, de duivel, tegen zichzelf vecht, blijft er niets van hem over.
Als u het huis van een sterke man wilt binnengaan om zijn spullen weg te halen, moet u hem eerst vastbinden. Dan pas kunt u zijn huis leeghalen. Ik wil u dit zeggen: u kunt vergeving krijgen voor alle zonden die u hebt gedaan, zelfs voor elke vorm van belasteren. Maar wie de Heilige Geest belastert, zal nooit vergeving krijgen. Die zonde blijft eeuwig bestaan.’ Dit zei Hij omdat zij hadden gezegd dat Hij bezeten was door een boze geest.
Tussenzang: za: een mens te zijn op aarde coupl. 1-2-4
zo: Het woord dat ik jou geef
Vervolg Lezing
Zijn moeder en zijn broers kwamen bij het overvolle huis en lieten Hem roepen. Zelf bleven zij buiten staan. De mensen die om Hem heen zaten, zeiden: ‘Uw moeder en uw broers en zusters staan buiten. Zij willen U spreken.’ Hij antwoordde: ‘Wie is mijn moeder en wie zijn mijn broers?’ Hij keek de kring rond en zei: ‘Kijk, dat zijn mijn moeder en mijn broers. Ieder die doet wat God wil, is mijn broer, mijn zuster, mijn moeder.’
Acclam.: za: Uw woord is een lamp voor mijn voeten
zo: Deze woorden aan jou opgedragen
Overweging:
Wat een verhaal, en elke 3 jaar wordt dit gelezen en worstelen voorgangers ermee;
en ik deze weken dus ook.
Nou helpt het een beetje als je weet dat Marcus in zijn evangelie laat zien dat mensen aangetrokken worden door Jezus, dat sommigen hem volgen, maar niet begrijpen. Een van de meest aansprekende voorbeelden is Petrus, maar ook de mensen uit Nazareth en Jezus’ familie. weten zich geen raad met hem. In een gezin waar iedereen aan sport doet, is het kind dat liefst thuis blijft met een boek een buitenbeentje. In het gezin waar iedereen graag leest, of met muziek bezig is wordt juist het sportieve gezinslid als lastig ervaren, het moet naar wedstrijden worden gebracht en haalt zo de anderen uit hun comfortzone. Buitenbeentjes hebben het altijd lastig, maar dat ligt niet altijd alleen aan hen.
Jezus trekt de aandacht met zijn preken, zijn uitspraken en genezingen en daar komt allerlei volk op af. En dat hoort men ook in Nazareth. men begint zich daar zorgen te maken over de dorpsgenoot, de broer, die zichzelf –en misschien ook hen – in opspraak brengt. Die hun rust niet verstoord willen zien. Die niet willen accepteren dat die ene man, Jezus, meer is dan een ander. Het “doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg” is een gezegde dat ook de Nederlander aanspreekt.
Zij zijn bezorgd- om hem en zichzelf- en denken dat het goed is om hem mee naar huis te nemen zodat hij tot rust kan komen. Hij heeft zelfs geen tijd om te eten staat er aan het begin van de lezing. Die bezorgdheid kan zowel hartverwarmend als verstikkend worden ervaren.
En dan gaat de tekst naar een andere groep, die zich ook zorgen maakt: de schriftgeleerden uit Jeruzalem. Hun gezag komt onder druk te staan door de aandacht voor Jezus en de vrijheden die hij zich – in hun ogen- veroorlooft. En wat is dan een betere manier dan hem verdacht maken; daardoor lijk je zelf meteen de betere. Wij zagen het onlangs gebeuren toen kardinaal Eijck zijn kritiek op de paus uitte. dat is zijn goed recht, maar hij noemde hem: gevaarlijk voor de toekomst van de Kerk. Eijck verwees zelfs naar de antichrist en zo gebruikte hij bijna dezelfde begrippen als de geleerde opponenten van Jezus, die Satan ter sprake brachten. En ook de president van een grote bevriende mogendheid gebruikt die tactiek om ieder, die het niet met hem eens is te ontslaan, verdacht te maken of uit te schelden. maar dat is natuurlijk fake news,
Jezus weet zich goed te verdedigen, inderdaad ‘Satan kan zichzelf niet wegjagen. En inbreken bij een sterke tegenstander lukt pas als je die tegenstander eerst onschadelijk hebt gemaakt.
En dan krijgt Jezus de boodschap dat zijn moeder en zijn broers buiten staan. In de cultuur van het midden Oosten- zeker in die tijd- is de rol van familie en vooral die van de moeder heilig. De mensen verwachten dus dat Jezus naar hen toegaat, maar hij keert zich naar de mensen. die bij hem zijn. “Jullie zijn mijn moeder en mijn broers, ieder die God ’s wil doet , is mijn broer, mijn zuster, mijn moeder”.
Dat zal vooral pijn hebben gedaan bij Maria, maar we kennen meer van die momenten, waarbij Jezus niet de zachtzinnige zoon is. We noemen het moment dat Jozef en Maria hem terugvinden in de tempel. De jongen van 12 zegt dan: Waarom hebben jullie me gezocht? U wist toch wel dat ik in het huis van mijn vader moest zijn? En ook bij de bruiloft in Kana wimpelt hij aanvankelijk haar verzoek om voor wijn te zorgen af.
Maria kreeg elke keer het signaal: Jezus is wel jouw zoon, maar hij is ook God ’s zoon; je zult hem moeten loslaten om de weg van de vader te laten gaan. En die moeilijke boodschap heeft zij in haar hart bewaard.
Betekenden de woorden van Jezus over “mijn moeder en mijn broers” nu een afwijzen van de familieband? Nee, dat betekent niet, dat zijn echte moeder en broers níet belangrijk zijn. Maar hij wil de mensen in die kamer leren dat als je naar hem luistert, als je God ’s wil doet, dat je dan ook bij zijn familie hoort. Hij breidt zijn eigen familie uit, tot voorbij de bloedband. Maar als je daar bij wil horen, dan gaat het niet om het volgen van allerlei voorschriften: dan is liefde voor de medemens de weg. Een oud middeleeuws gedicht zegt: ‘Waar ware liefde gevonden wordt, daar is God.’
Als liefde de weg is, dan is er ruimte voor alle mensenkinderen. Als liefde de weg is, dan weten we dat God de bron is voor ons allen, dan zijn we kinderen van God.
En nu leen ik de slotwoorden van ds Michael Curry bij het huwelijk van Prins Harry en Megan:
Broeders en zusters, dat is een nieuwe hemel, een nieuwe aarde, een nieuwe wereld, een nieuwe menselijke familie.
Geloofslied za: Wij leven op aarde
zo: Boek jij bent geleefd
Collecte, tafel; klaarmaken
Voorbede: za: keer U om toe naar ons toe + Koester de namen
zo: keer U om toe naar ons toe + Gedenk ons hier bijeen
Wij bidden voor heel de schepping,
dat wij ons van harte inspannen om onze aarde te beschermen,
die ons door de Eeuwige is toevertrouwd.
We bidden voor het slagen van alle vredesinitiatieven
voor hen die proberen strijdende partijen rond de tafel te krijgen,
dat zij de passende woorden en gebaren vinden
die toenadering mogelijk maken.
Laat ons zingend bidden: Keer u om naar ons toe
We bidden dat wij elkaar in onze samenleving
niet beoordelen op prestatie en nut,
maar open staan voor wat een mensenleven ons te zeggen heeft.
Bidden wij voor allen die in rouw zijn om een groot verlies
dat zij zich gehoord en gesteund weten door mensen om hen heen
en weer hun weg vinden in het leven
Laat ons zingend bidden: Keer u om naar ons toe
Voor alle mensen en alle plaatsen
waar Jouw droom al werkelijkheid wordt.
willen we bidden
om moed en bemoediging, om kracht en doorzettingsvermogen
soms tegen beter weten in,
Dat we handen en voeten geven
aan de boodschap van Jezus
zodat zijn stem onze stem wordt.
Laat ons zingend bidden: Keer u om naar ons toe
We steken het intentiekaarsje aan.
Dat we ruimte geven aan de gebeden in ons hart
voor allen die ons gebed hebben gevraagd in dit intentieboek,
en voor de mensen die ons onlangs zijn ontvallen:
voor alle anderen die deel van ons zijn geworden,
dat er licht mag zijn voor hen en ieder van ons.
acclam. Koester de namen
Gedenk ons hier bijeen
Gebed aan tafe; acclam. za: waar vriendschap is en liefde
zo: Laudate omnes gentes
Gezegend Jij, bron van hoop
die vrijheid schept die warmte geeft
die voelbaar in ons midden
er wil zijn voor elke mens
Gezegend Jij, bron van liefde
die de zon laat schijnen
over rivalen en vrienden
over volkeren in oorlog
en landen in vrede.
Gezegend Jij die ons geweten wakker houdt
die ogen opent
om te zien wat ons te doen staat,
werken aan jouw wereld
van menswaardigheid.
Accl
Gezegend jij, bron van leven
zichtbaar geworden in Jezus van Nazareth,
die hoop en toekomst gaf
die jouw woorden sprak,
die jouw daden deed, om licht te zijn,
om mens te zijn,
om goed als God te zijn,
voor elke mens.
Accl
Hij gaf zijn liefde
tot het uiterste toe.
Op de avond voor zijn sterven,
nam Hij brood in zijn handen,
dankte jou, brak het,
gaf het aan zijn vrienden en zei:
Neemt en eet,
gebroken brood voor deze wereld.
als teken van mijn leven,
gebroken en gedeeld,
ter wille van jullie.
En ook de beker liet hij rondgaan
en zei: Als teken van liefde
verbindt deze beker jullie met mij
en met het leven en de toekomst van alle mensen.
Drink ervan en blijf dit doen
om Mij te gedenken.
Nog steeds staat zijn tafel in ons midden
voor vriend en vreemde.
Is hij in ons midden
als brood gedeeld
als wijn voor ons geschonken
om volop te leven,
de dood voorbij.
Dat wij dit doen in gemeenschap met elkaar,
met allen die de kring vormen
waarin zijn belofte voortleeft:
een familie, een wereld vol hoop,
vertrouwen en medemenselijkheid.
Accl
Zo willen wij bidden,
als broers en zussen van elkaar,
de woorden die Jezus ook gebeden heeft: Onze Vader
zondag zingen we het Onze Vader
Vredeswens: Vrede, een hand in de jouwe, ogen die je toelachen en een mond, die je van harte alle goeds toewenst: Vrede en alle goeds voor iedereen.
lied: za: Zuster en broeder, vrede voor jou
zo: De vrede de vrede zal zijn
Uitnodiging: Brood en wijn zijn de vrucht van de groeikracht van de aarde en het harde werken van mensen. Van oudsher bestemd om samen van te genieten, zoals Jezus dat ook deed. Daarom is ieder uitgenodigd.
Communielied Eet en drinkt van brood en wijn
Wat in stilte bloeit
Gebed: Wij danken jou dat Jezus onze god kenbaar, invoelbaar heeft gemaakt. Met hem op weg, wordt de tocht naar vrijheid en verbondenheid met elkaar begaanbaar.
Slotgedachte
Binnen de kring
Geloven op je dooie eentje,
of met zijn tweetjes -dat gaat eigenlijk niet.
Als gelovige kun je nooit solist zijn.
Je zult altijd zoeken naar verbondenheid met anderen,
naar een of andere vorm van gemeenschap.
Geloven betekent altijd: mee geloven met anderen.
Ons geloof is niet levend
als we het niet met elkaar delen.
Ook mijn twijfel en mijn gevecht om God
en mijn steeds verdergaande vragen –
ze zijn alleen maar uit te houden,
alleen maar vol te houden
als ik die kan beleven binnen de kring,
te midden van mijn broeders en zusters,
in de ruimte waar ik thuis hoor:
in de gemeenschap van de gelovigen.
Zegen:
Mag God zo bij ons zijn, met ons mee gaan op onze levensweg,
zodat onze gezichten stralen van vreugde,
onze harten elkaar verwarmen,
onze handen vrede brengen,
en onze voeten op weg gaan
naar een wereld waar liefde en zorg gedeeld wordt.
Wees een zegen voor elkaar,
en doe dat in Godsnaam,
de Vader, De Zoon en heilige Geest. Amen.
Slotlied: za: Dans van de zee
zo: dat een nieuwe wereld komen zal
RUST EN RUIMTE VIEREN
Voorganger: Franneke Hoeks
Zaterdag Cantor: Marcel v.d. Maeden, Piano: Cor Rademaker
Zondag koor De Cantorij o.l.v. Peter-Paul van Beekum Muzikale ondersteuning: Marc Baghuis
OPENINGSLIED Dat woord waarin ons richting werd gegeven
WELKOM
Ik zie bekenden en onbekenden gezichten: wat fijn om jullie hier te mogen begroeten. Goed dat jullie hier zijn. Vandaag vieren we hier rust en ruimte. De verhalen die we vandaag lezen gaan over dankzeggen en over sabbat vieren. Jezus gaat daarin zijn eigen weg. Ook wij hebben onze eigen weg te gaan in zoeken naar momenten van rust en ruimte. Ik hoop dat dit uur voor ons allemaal een uur van rust en ruimte wordt. Een uur dat het patroon van de dagelijkse beslommeringen even mag doorbreken. Laten we aan het begin van deze viering ruimte maken voor het ongekende. Laat ons hier ruimte maken door met elkaar de verstilling te zoeken. Lees meer →
